De qué fau pensar
d'aquel monde partidocrata e conservator, per exemple lo cònsol de
Lhèida ? Se publica lo 9 de junhsèga un bilhet d'opinion de l' « alcalde de Lleida », lo cònsol màger de Lhèida, capdal de la deputacion (que la Val d'Aran es dedins).
Se sembla que lo dialògue pel referèndum del 1er d'octobre, debuta, coma es costumaambe los regionalistas espanholistas, per un gropeton que parla en fugir, d'esquina, parla a l'autre un grope majoritari, d'esquina cap a Barcelona e demanda de dialoguar en partir vers Madrid, coma un batèu en perdicion al moment qu'una centrala nucleara peta sus la còsta, lo batèu assaja de se salvar en partir en Castilha, en plena tèrra.
Lo lendoman de la reünion
de Les, Aran, Occitània, que cridava a la discutida democratica, per far foncionar la
democracia, aont lo parlament de Catalonha, majoritariament elegit
per portar una autra legalitat, un autre Estat pel pòble de
Catalonha, votava per un referèndum de prefàcia de la constitucion
d'una novèla republica en Principat de Catalonha, transformat en
Republica Catalana que lo contengut es de determinar, legalament e unilateralament per existir politicament e en tota dignitat.
Lo contengut es de
determinar e aiçò fa paur a la partidocracia vièlha, del sistèma
legalista que li agrada d'èstre lo conservador unitari del sistèma rendal perqué
ne vívon del sistèma actual. Aquel sistèma es desfavorable al
pòble de Catalonha (Principat e benlèu al delai), mas s'en trúfan,
son al poder. E son pron saberuts aqueles elegits del sistèma per
cridar al « dialèg», alara que dempuèi 2006, lo sistèma
centralista refusa de reformar ma legala constitucion mal biaisuda,
es de dire de parlar, lo dialògue !
« Ils sont gonflés
» diriá tot democrate republican francés, se al mens èra
assabentat de la durada extrèma del non dialògue madrilenc sul
tèma, en Catalonha (proncipat mas pas sonque).
L'alcalde de Lhèida
(Lleida) es « gonflé » de titolar una opinion « Diàleg i
legalitat », alara que de dialògue e de legalitat son pas al
programa madrilenc (amics seus). Lo dialògue es pas al programa dels centralistas ; la
legalitat es efectivament acabada car ara se tracta de trobar una
novèla legalitat, un Estat de dreit, un Estat novèl pels pòbles
catalan e aranés, per atudar l'engana que constitucionalament e
legalament, Espanha imposa ambe lo non dialògue dempuèi al mens
2006 !
Lo dialògue qu'Espanha, una e indivisibla sul modèl franquista,
imposa a Aran e Catalonha, es un dialògue de sord de falord.
La responsa es crear un
Estat novèl, mas es la fauta del sistèma politic en plaça pel
centralisme espanhòl ; donc es tanben la fauta d'un « alcalde
de Lleida », de son partit o/e aligats.
Fau tornar dire que lo
govèrn madrilenc exista sonque perqué lo PP, MariaNO Rajoy, a una
majoritat adobada per Ciudadanos (qu'es estat constituït per contra
l'independentisme e ontologicamlent refusar tot dialògue), e lo PSOE
(aligat del PSC-Unitat d'Aran).
Benlèu que Àngel Rós
es talament angèl qu'a pas seguit l'actualitat d'afrontament bastida
a Madrid contra los Catalans e Araneses ? E que cada vagada, lo PSC nos
sortís un dialògue virtual que jamai (quitament al poder lo PSOE)
se fabriquèt a Madrid.
La consequéncia es una
creacion d'una autra legalitat, un autre Estat ; es la fauta del
partit d'en Àngel Rós e sos aligats de Madrid.
Alara pietat, qui es pel
dialògue ? Donatz los arguments vièlhs encara, es acte democrtaic, mas es un pauc estatic, s'avança gaire.
Justament lo Parlament de
Catalonha, sus la basa del referèndum del 1er d'octobre (un biais
coma un autre de dialògue democratic, refusat sul sistèma
constitucional espanhòl), prepausa un dialògue democratic, refusat
per Àngel Rós e sos amics.
Fau avançar Àngel Rós, FAU AVANÇAR ;
las vièlhas solucions son las solucions del PSOE-PSC-UA, an pas
jamai foncionat dempuèi, al mens, 2006 ! Sense avançar, los socialistas franceses, an aviat comprès en 2017, qu'èran sus la via de la desaparicion...
Referèndum 1er octobre 2017 = dialògue
Referèndum per un novèl
Estat = legalitat novèla per avançar.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada