A Vilamur i sèm estat per enregistrar una vídeo la conferéncia en francés sus 2700 ans d'Istòria d'Occitània ; Jordi Labouysse es reconegut coma especialista e istorian d'aquela Istòria d'Occitània ; nos presenta una pichoneta partida de son trabalh dins una conferéncia dels « 2700 ans d'istòria d'Occitània », una ora trenta, la publicacion sul net serà longa ; lo títol èra en francés plan segur, enfin per malastre, car lo public que parla sonque francés es un pauc intolerent lingüisticament, ne farai la pròba dins un bilhet enseguida sus l'occitan en Garona Nauta ; la vídeo de la conferéncia serà presentada aquí dins doás setmanas. Mas aquela conferéncia debutava una jornada Occitània a Vilamur, pel primièr festenal de musica de la vila occitana, mas « fau èstre dubèrt » (sempre l'entendèm e segur es estat prononciat en reünion a Vilamur per l'organizacion del tot), es mesclat ambe las musicas del monde; las colors occitanas èran de sortida (la bandièra del Lengadòc); l'ofici de torisme a sortit la pichoneta bandièra de la novèla regiona administrativa (estonent non, veire bilhet següent), mas perqué far aquela jornada un divendres ? la question damora e es estada pausada per Jòrdi Labouysse. Ne fau aquí un relai militant.
Lo temps èra triste e nos frenèt pas çaquelà per dintrar dins l'engranièra del rei, grenier du roy, polidament transformat en centre de cinèma e de conferéncia, e segurament tanben en empont per d'espectacles de teatre (s'i espèra lo teatre occitan ... idèa !).
L'engranièra del rei, èra l'ostal de l'anciana fiscalitat dins un vilatge que lo rei n'aviá besonh car lo vilatge èra protestant ; l'engranièra donava moneda al rei e al meteis temps parlava mai que d'autres vilatges o vila d'Occitània, la lenga de l'edicte de Villers-Cotterêt, lenga politica del rei, del centralisme franc, puèi francés, puèi republican.
Apuèi sèm estats, dos militants o volontaris de l'occitanisme del XXIen sègle, a Frespuèg (Agenés, Occitània), per una autra fèsta occitana de cada divendres, lo mercat païsan del país de Sèrras (las «montanhas» de l'Agenés, pichoneta, mas en bicicleta los pompilhs ....) Ailà avèm entrevistat doás femnas valentas per apitar una Calandreta en monde rural, en Valèia d'Òlt, e tanben dins un país qu'es estat pro protestant abans los chaples del rei franc.
Avèm entrevistat la presidenta e una parenta, per l'escòla Calandreta de Sant Martin de Calhas, Calandreta Lo Caminòl, long camin dempuèi Vilamur, 1h30 de camin sense tradar ... mas sèm dins la linha clara dels circuïts que los protestants an agut de percórrer per se defendre contra l'integrisme reial francés, integrisme que suportèm ara devath la linha del netejament lingüistica, politica francesa simbolizada per l'article 2 de la santa constitucion dels jacobins.
Fau
notar que los organizadors occitanistas del mercat païsan (privat e de granda renommada) de l'Agenés, son a
preparar la fèsta occitana de la debuta d'agost ; ai aurelhat que los
musicians e cantaires auràn pro de qué minjar ....
Las entrevistas especificament Calandreta seràn publicadas dins doás jornadas sus aquel quite blòg, gràcia al canal HDP sus YouTube....
Benlèu que lo canal HDP sus YouTube anirà tanben a la « mèi grana hèsta d'Occitània » (en agost) a Pau en Bearn, o sabèm pas fins ara...
L'ofici de torisme ne farga la publicitat en lenga francesa... e quitament en lenga francesa, sabètz qu'aiçò es un combat militant de cada jorn !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada