La recèrca francesa s'amaga darrièr
un nacionalisme, un legitimisme, que la lenga anglesa n'es la paret (bilhet següent),
l'amagador virtual es lingüistic, aital lo « bon pòble » o los « ignorants d'en bas »
(e que zo devon damorar) son classats coma incapables d'entendre çò
que fan, e la lenga es alara tras qu'utila, primordiala ; lo latin aviá lo meteis ròtle dins la glèisa catolica, coma dins la ierarquia de las sciéncias d'un còp èra. Fau tornar escotar los teatres medicals de Molière ? ...
Lo collòque del detzen aniversari
d'EcoLab ne fasiá la pròba (veire lo bilhet següent), mas la segonda
pròba l'ai trobada en francés dins la revista coorporatista AGROMag
n°45, aquel numèro es lo resumit de la comunicacion vist pels
tecno-omicians de la sciéncia subvencionada o de las entrepresas que plana en coorporacion autocentrada e sovent pron contenta del jacobinisme, mas non
pas la sciéncia per l'utilitat collectiva, donc l'utilitat en Occitània, e per la planèta ; car lo retorn de
presentacion o comunicacion que lor agrada pas, es viscuda coma una
agression coorporatista que fau desfugir ; coma se « comunicar
» èra una accion a sens unic, dels sapients o saberuts vident en universitats o ostal de recèrcas dincal bon pòble, e coma
se lo « bon pòble » aviá res de comentar en retorn, alara qu'es
el que paga la sciéncia, ambe sa fiscalitat o las crompas que fa al
supermercat dedins lo mercat-Estat-nacion que los escanas de taxas de tot escantilh.
L'arrogança del personal -fau averl de la
« sciéncia » o de la recèrca d'Estat o privada- se transfòrma en
ira de moment que lo « bon pòble » s'i interessa per criticar lo
modèl de desvolopament que prepausan, intuïtivament las vias
prepausadas per la recèrca se fan contra la via umana dels pòbles.
Es aital que lo dorsier «
Communiquer... pour qui ? Sur qui ? » es d'una
utilitat antropologica per determinar quin tipe de personal pagèm
per cèrcar dedins l'Estat francés ; la mentalitat nobiliara es
pas acabada dins aquel mitan. En resumit. La sang blava s'es
transformada en sang scientifica, mas lo regime es lo meteis ;
lo « bon pòble » dèu èstre inocent e se calar car els sábon çò
qu'an recèrcat ambe los dinièrs nòstres, e sábon l'imposar al « bon pòble » que i coneis res per esséncia.
Dins la revista se dona aital la
paraula, pagina 24/25, a « culture viande . fr » qu'es la
votz del lòbi de la carn en fRança ; e per contrar o pensar,
fan una scientificacion sanctificatriça ; me sembla qu'i a
d'autras visions potencialas qu'aquela del lòbi ! Se farga la
guèrra dels lòbis dedins l'Union Europèa, per contra la PAC de la
FDSEA, mas concretament lo lòbi aquel es installat en fRança de
manièra qu' interdit tota autra paraula discordenta, ambe l'argent public qu'i an dreit tot parier. Lo jacobinisme
es bona manipulatriça, quitament dins las redaccions de revistas que
se vòlon scientifica. Agro Mag fonciona coma un vièlh mèdia del
sistèma sovietic, la pravda, fau saber legir entre las linhas dels «
comunicants » dels lòbis e dedins lo dorsier especial « communiquer comment ». la revista es en francés, mas soi segur que l'anglés lor agrada per comunicar... foscosament.
La comunicacion de la revista se
resumís a de quina manièra las coorporacions, sempre donadas coma
santas, devon donar al public la santa paraula ; de pertinença
redaccionala n'i a una, mas es pas aquela de los que pagan lo minjar
dins lo supermercat, o que pagan la fiscalitat de l'Estat, es de dire
lo « bon pòble dels ignorants » bona pasta ciutadana que se devon
calar e far fisença a un sistèma que los engana a dolçina.
Agro mag es distrudiat segur a gratís dins los endreits de la coorporacion ; segur que zo fan pas la « bon pòble » perqué senon criticariá pron aviat... la distribucion intèrna es un biais de comunicar entre els, es pas question de discutir democraticament... ambe lo « pòble d'en bas », lo « grand public » ; es question d'entretenir lo fialat de la coorporacion, dins la filosofia del sistèma d'engana del mercat-Estat-nacion jacobin francés.
E los gap de comunicacion de las universitats francesas participa d'aquel coorporatisme contra lo « bon pòble » que paga en silenci. Coma se las resultas del lòbis nuclear èra pas encara entendut, o coma se la nonescaduda del debat public sus las nanotecnologias èra pas acabat en cambiament radical del sistèma scientific francés.
La sciéncia e los coorporatismes francés a pas res comprès als cambiaments del XXIen sègle, sègle que la sapiença a mestièr de saber se presentar al « bon pòble » e n'acceptar la critica per avançar mai aviat ensems.
La revista èra distribuada dedins un
endreit scientific francés, l'ENSAT, plan en vista. La contra-vision aquela es pas ensenhada dins las revistas distribuadas a l'entrada de l'ENSAT...
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada