Los elegits locals qu'an sempre sostengut una sotmission al poder jacobin, son a se plánher ara que los novèls jacobins fasquèssen coma els, centralizar, sortir a las comunas lo finançament autonòme.
Es vertat qu'es una causa que fautava dempuèi la révolution dita parisenca o francesa, que sortir la fiscalitat a las autoritats localas èra la règla divina e republicana, veire imperiala ; fautava pus qu'aquela taxa d'abitacion, aquela talha, a sortir de las mans dels elegits locals, per la centralizar.
Aital Jean-Luc Moudenc, cònsol màger de Tolosa, ancian deputat, es pas content diplomaticament. Fau pas bolegar lo poder central, n'avem mestièr per autorizar la LGV a venir a Tolosa, lo poder del rei-president es encara viu en jacobiniá. E il faut pas bousculer le saint ordre jacobin. Sobretot que lo Trésor Public que recapta la moneda es encara un sistèma centralizat e que n'avèm mestièr per aquò far, un impòst local.
Avèm dreit an aquel, qu'es de la dreita (liberala, o fau escriure), Les Républicains constructius, mas ambe tanben Marie-Noëlle Lienemann del Parti Socialiste francés, dempuèi Paris, dins d'autres mèdias...
Mas concretament : de qué faguèron per installar en Occitània, una fiscalitat pròpria e dinamica, unas institucions democraticas per la decentralizacion, per donar al pòble lo poder de pensar « global lo local » ?
La responsa es simplassa : RES.
Nos fan sistematicament la meteissa messa en latin o pas, e al final lo conservatisme del sistèma s'acaba per un centralisme fiscal.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada