Nicolas Sarkozy : lo ridicul mata a Barcelona

Nicolas Sarkozy èra en visita d'amistats casticas a Barcelona, aquel vrespe, dins una pichoneta aula, per una reünion publica e politica de fin de campanha, #27S. Sobre aquesta fòto, vesètz Rajoy, lo doctorant en dreit que coneis pas la Constitución espanhòla (ma «Bíblia» del PP), e somrient, lo candidat de la lista PP a Barcelona, aquel Albiol que debuta una campanha pre-FN en nom del PP e a causa de la migracion que dintra dins l'actualitat.

O voliái pas creire, mas si lo Nicolas Sarkozy es anat a Barcelona aqueste vrespe ; una reünion de fin de campanha del partit pòst-franquista, a discors a tonalitat pre-FN, la reünion se faguèt dins una aula pichoneta de Barcelona, lo jornal món.cat parla de 2000 personas.

Una pichona reünion d'una associacion de vesins a Barcelona amassa mai de 2000 personas, mai o mens cada mes ! En d'autres mots, lo PP es pas l'UMP a Barcelona, mas qui sap un jorn l'UMP_Les_Républicains serà res se Nicolas Sarkozy contunha al cap ....

Mas cal escotar e comentar los discorses : «Aquells que es divideixen són febles, els forts s'ajunten»

La teoria del gròs qu'es superior economicament al pichon, pels Estats, benlèu que lo cal explicar a Singapore ? Taïwan, Qatar, Aràbia Unida, Mónego, Liechtenstein, Luxemborg, Andorra, Danemarc, Païsses Baisses, Austria, Confederacion Helvetica etc. Mas aquò es un argument que Nicolas Sarkozy a segurament pas legit dins la longa lista sortida per l'Assemblea Nacional de Catalunya ; cal dire que la comunautat francesa de Barcelona es autanplan sorda als arguments catalans, coma los espanholistas e benlèu piège (cal escotar la premsa aqueste divendres a Paris ! estupiditat sobre estupiditats, de fum de maissanta qualitat agresta); l'ignorança de la casta al poder d'Estat imperialista, gròs, colonialista (quora las colonia èran mai granda s'explicava tanben a Argèria que devidir dona flaquessa... E quantes mòrts abans Evian ?), aquela ignorança castica debuta ambe l'abséncia de curiositat.

Cal notar qu'en francés la curiositat es arribada del Quebèc, ambe una entrevista, dins un francés perfait, d'en Artur Mas.

Lo jornal en linha explica pas dins quina lenga s'es exprimir Nicolas Sarkozy, segurament ambe un anglés de la cosina francesa...

La meteissa serada, lo partit d'extrèma esquèrra independentista catalan faguèt 5000 personas dins una reünion publica, e la lista #JuntsPelsSí, ambe 600 cònsols de Catalonha al costat, ambe lo supòrt dels melhors artistas e esportistas e scientifics, aiçò :

En vídeo dona aquò : pica aquí o aquí per aver l'ora e mièga de concèrt e discorses.

Sarkozy a mancat una de las grandas seradas de Barcelona ; mas segur que dimenge al vrespe serà tanben a Barcelona per felicitar un pòble d'aver fait -contrariament a la revolucion de 1789, fabricat una revolucion democratica ! Mas benlèu la casta es contra LO PÒBLE, contra la democracia e lo pacifisme del pòble ; lo pichon Nicolas Sarkozy contra los pòbles democratas, e especialament un pòble democrata, lo de Catalonha-Catalunya e Aran .... e del costat dels pre-FN o pòst-franquistas (!) a sosténer un partit de govèrn que la filha d'un general amic Francisco Franco membre del partit fascista d'abans la democracia. La SantaMaria del PP madrilenc d'ara que jà Internet a classificat :

Quand Sarkozy vòl far dins la politica forana, 
es ridicul al mièg de 2000 perduts del PP!

E per clavar en francés, vos conselhi una pichona entrevista en francés d'en Artur Mas, faita pels ciutadans liures de Quebèc, venguts especialament a barcelona per la darrièra setmana de campanha (pas un mèdia occitan o faguèt), d'una granda qualitat, sense mesura de la mediocritat qu'ai poscut entendre dels mèdias franceses a París ! En Artur Mas parla un francés excepcional, EXCEPCIONAL, pas un mèdia francés l'a convidat 10 minutas per explicar a França (a France2 que sembla èstre despitada pel subjecte), e explicat seriá estat mai de ridicul pels jacobins francés, pels bonapartistas, pels membres de la casta de Neuilly/Seine.

Amenaça novèla : Nicolas Sarkozy arriba en Catalonha

OULÀLÀ ... es la fin del monde, aquí, lo darrièr jorn de Campanha electorala ! Sarkozy o lo president ancian de la republican del nòrd d'Occitània, Nabot Ier arribarà a Barcelona, per ajudar Albiol, lo candidat pre-racista del PP ; lo don de sa personne per sosténer los pòst-franquistas en Catalonha. Ça c'est du lourd que De Gaule tastarà plan dins son paradís londonian.

Totes los mejans son bons al PP per fa paur als Catalans independentistas, anuèch aprenèm que Nicolas Sarkozy a previst dins son agènda de logistica avionaira, d'anar a Barcelona lo 27S per la campanha de denigrament de l'independentisme catalan. Vist l'impacte dins la premsa d'ara en França, segur qu'es un conselhièr particulièr que -sense dobte- li a donat l'idèa per se far remarcar al nivèl internacional europèu ... O benlèu un amic banquièr espanhòl ?

Malgrat lo casièr cargat, l'avèm testat politicament, la polícia espanhòla lo daissarà passar a l'aeropòrt del Prat. Sembla talament als elegits PP, un pauc pertot en Espanha !

 

Donc al moment qu'aprenèm que Nicolas Sarkozy entra en campanha en Catalonha, una novèla amenaça PP arriba -donc-, un jorn abans la fin de la campanha electorala en Catalonha per l'eleccion del 27S, que ne farèm comentari aprèp, VilaWeb tòrna publicar un article pro visionari d'en Patrici Pujada, professor d'Istòria occitana, intervencion sul tèma de l'actualitat en Catalonha e Occitània.

Al Moment de Miguel Cardenal explica que El Barça deurà jogar a la liga francesa de Fótbol se l'independéncia arriba, Nicolas Sarkozy s'en va jogar en terrenh minat, minat per las seuna idèa jacobina d'immigrat de la segonda generacion ongaresa (veire bilhet següent).

 

Jà la CDC en lenga francesa amenaça Nicolas Sarkozy (l'aligat costumièr del seu partit en Catalonha del nòrd), e d'unes elegits de Unitat Catalana co-conselhièr municipal de sa manjoritat a Perpinyà, alara que l'ancian cònsol de Perpinyà s'es associat al procèssus positiu d'independéncia, Nicolas Sarkozy arriba.

La paur arriba, la malescasença de las pèrdas de las eleccions s'en va en Catalonha, sosténer lo PP, e un candidat plan especial, un candidat que gausa parlar ambe la semantica del FN per explicar que val melhor parlar las lengas ltinas que non pas las autras, per venir en Espanha ; se cal recordar que son parents instrumentalizats pel PP qu'an portat un plan contra la lenga catalan e las pedagogias glorificadas per l'Union Europèa per las loras eficacetats lingüisticas.

Non podèm que pensar que Nicolas Sarkozy o Nabot Ier, lo filh d'immigrat ongarés, fariá melhor de damorar a Neuilly/Seine, e gastar un avion per anar sosténer las magouilles PP e espanhòlas de las finanças publicas e dels amics banquièrs madrilencs, que non pas s'implicar a Barcelona ; es de dire far la meteissa error qu'un Manolita Valse, filh de republican espanhòl, en sosténer lo PSOE ailà !

Quand Felipe González (grand medalhat socialista de l'universitat de Tolosa e sosten del ministre que creèt lo GAL per agir de manièra terroirista sul territòri francés) nos parla dels Catalans coma Nazi, aquò me recòrda la vida d'un grand catalanista e occitanista l'en Batista i Roca (┼) que fondèt lo CAOC a Barcelona d'unes meses abans la  fin del franquisme. Me recòrda l'en Enric Garriga Trullols (┼) que se passejava per Occitània per mostrar los ligams entre Occitània e Catalonha. En Batista e Ròca, pendent les annadas trenta, faguèt lo torn dels govèrns europèus en nom de la Generalitat de Catalunya, los fascistas comprès, e trapèt cap ajuda per sosténer la republicana catalana castigada pels Franquistas, los golpistas de l'Estado español. Nicolas Sarkozy interven dins una campanha electorala per se plaçar dins lo camp del refús democratic catalan, de la dimanica catalana (i traparà un ambient segur pro utile per las campanha futura en fRança), faguèt tot parier quand lo pòble francés (l'imaginat per l'Estat francés) votèt NON a la constitucion europèa imaginada per la casta dels banquièrs europèus, se trufèt del vòt NON en crear lo tractat de Lisbona, una realitat politica que nega al pòble lo dreit de decidir.

Aquelas visitas excepcionalas, nos fan la confirmacion, lo 27S serà excepcional en Catalonha, un plebicit orquestrat per unas atencions grandas que lo PP-PSOE-Ciutadanos-PODEMOS prenon per gastar los Catalans d'una campanha excepcionariament e que podèm un jorn plebicitar per l'aver en Occitània, un jorn !

Lo 27S serai a Barcelona, Ni Manolito, ni Nicolas i seràn, nimai lo 28S e la seguida...

Diluns es...Festival de las faussetats e amenaças espanhòlas

Es sempre amusent de veire çò que los Espanhòls fan al vesin del nòstre Sud d'Occitània, de catalonha del nòrd e de Sud-Occitània, çò que fan en campanha electorala en Principat de Catalonha, «democraticament per cambiar la resulta de la campanha electorala, e dels castigs que dúran dempuèi 2010.

Dissabte a debutat ambe las associacions bancàrias, que fins ara an res fait que ajudar lo govèrn PP de dialogar ambe l'independentisme catalan (veire bilhet precendent).

Trista Espanha, perqué anuèch es lo festenal de las afaussetats e amenaças espanhòlas, avèm una concentracion en una jornada de totas las amenaças ancianas, res de novèl donc. Polònia lo programa umoristic a reviscolat sus Twitter un vièlh programa d'evangelistas del Partido Popular (PPE al Parlament Eurpèu, = UMP ou Les Républicains) venguts explicar la fin del monde ; an benlèu rason es la fin d'un monde, d'aquela Espanha imperialista sul continent europèu... La fin de l'espaci territorial qu'a acabat ambe lo reialme de Castilha e Aragon per èstre transformat, pels napoleonistas (los militars franceses que mantunes èran collaboracionista del Lemosin e qu'an encara nom de plaça a Lemòtges), en reialme borbon de Espanha que castiga Catalonha dempuèi sègles, 1714.

Donc vos ai fait la lista qu'ai poscut veire, n'i un per cada jorn de la setmana que damora per arribar al grand jorn, 27S :

 
El Barça fòra la liga d'Espanha ; segur que se la liga francesa vei arribar El Barça per competir, diràn pas non .... Mas l'UEFA dirà qué ?

 

La Banca d'Espanha -editriça de bilhets- a autant de poder que la Banca Centrala Europèa ; donc a l'independéncia la sola causa que la Banca d'Espanha podrà far es poirrit l'entrada de la Banca de Catalonha dins lo ceucle de las bancas reconeguda per la BCE ; e pels € en circulacion, lo poder madrilenc anirà los cercar en Catalonha independenta ?

 

Las pensions de retiradas son pagadas pels salariats del meteis temps que son pagats als salariats, i a pas renda de las costisas ; pel moment es lo salariat catalan que paga fòra de las pensions dels Espanhòls ; per contra, se caldrà pausar clarament lo problèma de las pensions dels Espanhòls qu'auràn pas pro de cotisas purament espanhòlas (electors del PP-PSOE-Ciutadans-PODEMOS) per las pagar en Espanha sense Catalonha ...

 
Una botiga de Barcelona, e tanben creatriça de botiga en Euròpa vòl partir ; quí la vòl remplaçar quand la plaça serà voida ?

 

Lo «grand» mut dempuèi 2010, cap del govèrn de als faussetast e amenaças, lo Mariona Rajoy explica als Catalans que l'aprèp 27S dels independentistas serà l'ex-URSS o l'ex-Iogoslàvia, segur que vòl explicar que los Russes -en Ucraïna totparier- an fabricat las meteissas guèrras que los Sèrbs e que los Espanhòls faràn parier ? Un grand democrata ambe l'armada a costat, sèm al XXIen sègle (!) espanhòl... Sabi pas se lo ròtle del dictator anti-europèu d'Ordegan serà pas cambiat per un «grand» Rajoy ! Los Catalans an paur, segur.... O alavètz las bancas prendràn lo poder a Madrid en campanhiá de la filha d'un ancian ministre de Franco ?

 

Una pichoneta companhiá telefonica espanhòla, Telefónica, assegura qu'es indispensabla en Catalonha; A Puigcerdà Orange es installada, e a clients tanben ; e ia d'autras companhiás installadas ; benlèu que los Catalans traparàn, en sobre, tanben un concurrent japonés, chinés, o francés, per la remplaçar ; un pauc coma las bancas espanhòls que se son reveladas anti-independentistas dissabte maitin a l'ora de sortida de als armadas de als casernas coma del temps de Franco.

Ingenioses Catalans pensan que tot aquò son amenaças, e ne vòlon veire la realitat del mercat que son e que cal pas abandonar, vist la mapa de las usanças de las cartas de crèdit de l'estiu passat.

 

Ai oblidat los sindicats madrilencs que se son revelat pas melhor que las bancas espanhlas, o un lo deputat europèu madrilenc Iglesias, PODEMOS, qu'infòrma que fa companha electorala en Catalonha (en plaça del cap de lista normal) «dins un país diferent qu'aquel que coneis» Espanha !

Ai oblidat tanben lamença de sortir de l'Union Europèa ; al moment que lo migrants de l'Orient Mejan arríban sul continent europèu, 7 milions de Catalans seràn sortit de l'Union Europèa ? Benlèu que los Catalans an enveja d'èstre una novèla Norvèja, prendre lo camin d'Anglatèrra, o del Danemarc, o de la Confederacion Helvetica ...

L'Assemblea nacional de Catalunya respond punt a punt a cada còp, an totes los dorsiers en mans, e totes los tèmas plan trabalhats ; los dorsiers semblan pas èstre coneguts del govèrn de Madrid. Mas aquí avèm un festenal-Festival del diluns de las faussetats e amenaças espanhòlas fàcia a Catalonha, e vist lo ròda de nèu que davala dels Pirinèus, ròda del #JuntsPelSi, sembla que lo festenal ajuda a aumentar lo nombre d'independentistas, jà numeroses.

La darrièra amenaça arriba de la pòsta espanhòla ; de costuma la pòsta assegura lo pagament de las oras suplementàrias per las eleccions, eleccions espanhòlas que se podiá votar per correspondància. Donc, i aurà un pilòt de letras que la distribucion serà pas finalizada abans lo 27S, e donc comtablizada ; la pòsta espanhòla acaba donc de signar lo seu suïcidi logistic e lo seu ròtle d'entrepresa publica dins lo futur Estat republican catalan.

Lo bilhet d'un Internauta catalan que circula : 

 

«Mai juec brut

Companhs, los trabalhadors del Corrièr an recebut l'òrdre qu'aquela setmana serà interdit de far oras suplementàrias ni podràn trabalhar en serada.

Jamai s'èra estada presa mesura similara pendent una setmana ambe eleccions al mièg. Mai juec brut perqué pòt frenar que los vòts per corrièr arribèssen a las taulas electoralas a temps per poder èstre comptabilizadas. Mòtl grèu ||*||

Fasètz seguir, que cadun posquèsse assabentar del juec brut que nos fan.»

20h00, lo 27 de setembre de 2015 serà donc un grand jorn per Catalonha vist l'inquietud dels Espanhòls.

Desmesura mediatica espanhòla fabrica independentistas

Vos recordatz lo 11 de setembre 2015, un divendres de fèsta, la DIADA DE CATALUNYA, un divendres per la Via Lluire, aisit pre concentrar la populacion catalana, per fabricar una manifestacion populara organizada dempuèi tres ans per l'Assemblea Nacional de Catalunya e Òmium Cultural.

Dempuèi que las autoritats partidistas espanhòlas an fait lo netejament de la constitucion espanhòla coma un instrument pòst-frnaquista e contra la pluralitat nacional de l'Estat francés, i a pas una institucion constitucionala espanhòla que fabrica pas un castig contra lo movement popular catalan per l'independéncia, e al contrari oblida grandament las autras opinions unionistas, del PP, del PSOE, de Ciutadanos, de l'UPyD, de Podemos, de Unión Democractica de Cataluña, o dels sindicats afidats... Aital l'autodeterminat Tribunal Constitucional que debutèt ambe un retard de quatre ans, a castigat lo novèl Estatut de Catalonha (que l'occitan èra declarat lenga oficiala, 2006) que foguèt aperabans avalizat pel Congrès de Madrid ambe retalhadas, pel pòble de Catalonha ambe una granda majoritat (es estat lo tèma de la primièra manifestacion de 2010, en julh), mas abans pel Parlament de Catalonha (que pòrta un dreit legislatiu per Catalonha, Principat). I a tanben lo Conselh Audiovisual qu'a la costuma d'imposar las televisions e ràdios espanhòlas en Catalonha, aquelas de Madrid, mas quora la TV3 e Catalunya Ràdio se vòlon anar a las Balears o València, lo Conselh d'Audiovisual participa al non respecte de las règlas europèas. Aquel meteis Conselh Audiovisual acaba de provar son engatjament clar per l'imperialisme audiovisual espanhòla en castigar TV3 (primièr canal de la TNT-TDT) e Catalunya Ràdio per aver difusat la Via Lluire lo divendres 11 de setembre passat (coma èra la costuma mas qu'i aviá pas de campanha electorala); es evident coma los mèdias espanhòls son engatjats contra Catalonha, an pas difusat la Via Lluire, ni mai las ràdios privadas o televisions privadas catalanas (ambe pauc mejan tanpauc o car son en mans de poder audiovisual que son anticatalanistas). 

En de qué consistís lo castig : en clar, crear una manifestacion anti-independentistas d'aquela dimension gròssa es impossible pels militants espanhòls de Catalonha, l'an assajat e es estat una cagada sempre, sus la plaça de Catalunya ; an amassat los mai fascista que damora a catalonha e an emplenat ambe busses que son venguts de l'Aragon o de castilha ! Donc qué cal far ? TV3 e Catalunya Ràdio an de seguir las règlas de Madrid per poder difusar (serà pus lo cas aprèp l'independéncia), malgrat d'èstre sistèma audiovisual public creat dempuèi la volontat politica de la Generalitat de Catalunya (Govèrn del Principat), del Parlament de Catalunya (Assemblèa oficiala de Catalonha) e del concert dels productors audiovisuals catalans de Barcelona (entrepresas privadas), e qu'an de l'espaci de difusion redusit al Principat de Catalonha e Catalunya del Nòrd.

Alara lo CASTIG espanhòl contra TV3 e Catalunya Ràdio serà de difusar dins un periòde semblant, un jorn de fèsta (donc aquel dimenge), e al meteis orari e pel meteis temps de difusion (mai de tres oras), la propaganda dels partits unionistas, que sembla pas pausar problèma pel Conselh d'Audiovisual de saber quí son los unionistas ... en considerar que la Via Lluire es un acte independentista «vist que los partits independentistas an cridat per i participar» e que la campanha electorala aviá debutat lo 10 de setembre !

Aquel tip d'amenaças las fan los Espanhòls dempuèi mai de trenta annadas, e aiçò a pas demesit dempuèi 2010, al contrari, la creissença de las amenaças constitucionalas es parallèl a l'aument de la consciéncia independentista, e la volontat de sortir d'aquel Estat de Mèèè..... que se dís democratic e «espanhòl».

Estranh, al meteis moment, las televisions espanhòlas fan la pròva de l'engatjament pro-unionista, e TV3 explica que a donat la paraula balançada a totes los partits de la campanha, «fins ara la Via Luire» segon lo Conselh Audiovisual. Los mèdias audiovisuals espanhòls, els an donat :

 E las televisions espanhòlas son totas difusadas en Catalonha, principat, donc en plena campanha electorala.

Jà lo movement independentista catalan, non pas las associacions organizatriças de la Via Lluire, an decidat de boicotar pendent los tempses de difusion forçada, las TV3 e Catalunya Ràdio.

Sabèm pas encara se lo Conselh Audiovisual pro-imperialista espanhòl decidarà de censurar la portada d'una famosa actriça catalana : 

O la postura d'una filha catalana que calarament decida de se molhar per l'independentisme catalan :

Ai pas trapat una gojata filha del pòstfranquisme al govèrn actual sul meteis biais de fabricar la promocion, unicament un immigrat espanhòl que fan campanha tanben : 

Sabi mantunes Catalans de Barcelona qu'aniràn als estanquets al vrespe gaitar las televisions europèas (EuroNews, Canal Plus, EITB o BBC), o tanben benlèu aniràn gaitar la television culturala catalana Canal33 o la populista e privada 8TV (la television del grope unionista La Vanguardia), e benlèu escotarà la RFI, RAC1, etc....

Lo Tribunal Constitucional e lo Conselh d'Audiovisual son coma lo govèrn madrilenc, los poders politics madrilencs (d'ara, o del passat) una fabrica d'independentistas ; la darrièra manièra de convéncer per l'independentisme catalan, lo PP de Catalonha e son candidat, l'a trobat, repréner lo discors del FN en fRança ! Que pòdon demandar melhor los independentistas ?

E coma l'explica lo tèma de campanha de #JuntsPelSi, «el vot de la meva vida», la guèrra bruta contra los Catalans es clarament aficada ara pels poders espanhòls e los afidats. lo 27S serà ara o jamai per l'independéncia. L'argument ambe lo castig del Conselh Audiovisual de Madrid dona al clar, e pel grand public lo castig permanent espanhòl en Catalonha. Donc es clar que lo 27/09/2015, tot comença, coma per exemple eliminar totas aquelas institucions e partits espanhòlistas en Catalonha (Principat).

Bancas espanhòlas e Catalonha, procèssus d'independéncia

Lo 19/09 a las 5h00 del maitin, sembla que quatre bancas catalanas se son suïcidadas ambe un comunicat ! Es lo primièr suïcidi bancari de l'istòria del mercat de la finança. Las bancas de remplaçament an jà agut una localizacion per twitt de campanha interpausat ! E lo ministre de las finanças de la Generalitat de Catalonha a jà explicat que fautava pas de bancas de remplaçament en Catalonha.

 

Las amenaças son las solas responsas que los Catalans auràn obtengut en 5 ans de revendicacions ; mas anuèch, sembla mai prèp de la tòca que dona las paurs fredas a Espanha, la casta al poder, la tòca finala es la sortida de l'Estat espanhòls, l'independéncia. Benlèu que fins finala, seràn las bancas de Madrid que, politicament, donaràn l'independéncia forçada als Catalans !

Cresi qu'en Catalunya, las bancas espanhòlas van perdre clients .... se una s'alèrta de non pas èstre de la còlha dels espanholistas qu'acaban de mandar un comunicat contra los vòts independentistas dels catalans.
Es lo moment de venir a Barcelona per las bancas francesa, alemanda, portuguesa, italiana, anglesa, neerlandesa, alemanda. Las monegascas son pas assabentadas perqué escótan sonque los mèdias franceses o ligurians ; per contra, las bancas andorranas se son, aviat, despertadas !

E una banca catalana a sul pic, indicat que fasiá pas partit del fialat de bancas madrilencas, de la casta que govèrna ; e donc a plan indicat aital que las bancas espanhòlas veson clarament lo dangièr d'èstre expulsadas, e benlèu qu'ambe aquel comunicat, o seràn mai aviat. D'autras pichonas bancas son jà estadas listadas pels catalans per remplaçar las que vòlon partir, aquel que comunícan a 5h del maitin un dissabte, segur aprèp un bon repais irrigat de vins espanhòls, o de cava Feixenet, la cava del centralisme espanhòl.

Tot es bon per far paur en plena campanha electorala del 27S. Lo El Confidencial -conservador de linha editoriala pro-Estat- explica aital que lo subjecte es grèu mas que «los banquièrs an rason d'avertir aital del dangièr de l'independentisme catalan». Sul pic los actors de #JuntsPelSi, tranquillament, an determinat que mantunas bancas europèas non-espanhòlas se faràn lo grand, GRAND, plaser d'arribar sul mercat catalan del futur Estat catalan, e lo partit independentista CUP s'explica ambe un #bonventibancanova o #bonvenibarcanova.

Lo dangièr es çaquelà per las bancas espanhòlas de perdre lo mercat catalan e d'ajudar aital las bancas francesa, portuguesa, brasiliana, argentina, neerlandesa, helvetica, italiana, alemanda, luxemborgesa o japonesa, singapora, hongkonguesa, d'arribar sul mercat ambe una clientèla catalana presta de se passar d'aquelas bancas qu'a l'amagat, son lo problèma de Catalonha, e sempre coma lo govèrn de Madrid, favorízan un sistèma que los Catalans independentistas vòlon abandonar democraticament. 

Las bancas an de perdre gròs, e çaquelà se son implicadas contra una partida dels clients catalans independentistas, lo percentatge sembla èstre una majoritat segon las enquèstas d'ièr.

La clientèla catalana tanben a remarcat que las linhas politicas de PODEMOS (Front de Gauche o Die Linke version madrilenca) repotega pas quand aqueles banquièrs s'integran ambe las amenaças contra lo procèssus democratic catalan, quand PODEMOS, els, repotegan que las bancas alemandas fasquèssen la politica en Grècia en plaça del pòble d'Atènas. 

Los lectors an tanben remarcat que los jornals El País e El Periódico -supausadament progressistas- an cambiat d'avejaire e sostenon las bancas, benlèu aquelas qu'an los crèdits que los ajúdan a èstre difusats pertot en Euròpa per enganar l'opinion publica de las tecnocracias europèas, o los Franceses de Barcelona que fan revistas de premsa sonque ambe aqueles tres jornals, El País, La Vanguardia e El Periódico. EDR ! La decision d'Unión d'èstre contra l'independéncia s'explica per l'endeutament que pòrta, e es pas lo sol partit que pòrta deute en Catalonha ; la linha politica actuala sembla èstre ligada a la decision d'endeutament per èstre per o contra l'independéncia.

Aqueles mèdias devon èstre endeutats alprèp d'aquelas bancas traïdoras dels Catalans independentistas, e benlèu tanben clients ; un pauc coma mantunes partits qu'an una linha politica en foncion de la banca qu'an donat lo deute.

D'autres an remarcat los ligams d'una casta al poder a Madrid, se parla pus de democracia espanhòla, mas d'una oligarquia coma en Rússia ; se podrà criticar Moscó aprèp ! Son supausats èstre mens violents ... Mas vos pòdi publicar una portada de l'ABC per provar lo contrari.

5h, l'ora que la campanhiá de l'armada sortís de la caserna al Burklina Faso (per exemple), ara son los comunicats dels banquièrs qu'an endeutat Espanha, ambe la collaboracion del poder PP-PSOE.

Donc ai plan remarcat que lo comunicat dels banquièrs traïdors de la Catalonha que trabalha per l'independéncia, es estat editat a 5h del maitin, un dissabte ; lo temps pro long per jogar als «trouble-faites» d'una dimenjada, alimentar la campanha electorala 27S, campanha emplenada d'amenaças politicas espanhòlas contra los independentistas. La mesura es clara, talament, que dona una idèa de la paur dels Espanhòls al poder madrilenc fàcia a la volontat d'un pòble, aquel de Catalonha ; an paur d'èstre separats ; sonque la creissença del nombre d'amenaças (aprèp 5 ans de mutisme) sembla èstre lo sol biais de «negociar» amb los Catalans, la pista independentista traucarà los budgectes de l'Estat espanhòl, e segur anirà piège per Madrid, lo PP-PSOE-PODEMOS-CIUTADANOS, per poder téner un govèrn fàcia a la finança internacionala ; sembla que lo pertús fosc de sotmission a Madrid s'acabarà lèu, lo mai aviat serà en foncion de la grandor de las dimension d'amenças vengudas de Madrid; totes los partits espanhòls en Catalonha o semblan saber, car totes son succeptibles d'èstre al poder en fin d'annada, a Madrid, e sense las resorgas dinerièras catalanas, serà un pauc complicat coma Grècia, en realitat, serà pas un fantasme coma la dangeierositat de l'independentisme, cridat pels mèdias espanhòls (TV, Ràdio, o premsa escrita).

Mas tot aquò es normal, lo procèssus catalan d'independéncia es democratic, vòl pas dire que la violéncia d'Estat se farà pas veire dins los encais que l'Union Europèa mesurarà coma normala ; las amenaças podràn servir per mesurar la volontat catalana, la mesura la faràn los autres Estats europèus. Remarcarèm çaquelà coma tot banquièr normal, que lo deute de Catalonha es de 22% del PIB e que lo deute d'Espanha es de 90% ; vos podètz imaginar que pensarà un banquièr normal, es de dire un banquièr que fosquèsse pas espanhòl, e enfangat dins los deutes privats e publics espanhòls, un banquièr andorran per exemple.

La linha politica espanhòla sembla dintrar dins la fanga, un merdièr que sembla sonque mesurar ara, e se sembla qu'an forçat lo pòble catalan de lor virar l'esquina, o pagaràn car. 

Torisme : publicitat coërenta cridada per Catalonha

Sabi pus dins quina lenga de fusta politica o cal explicar. Sabi pas de quina manièra fonciona lo neuròne d'un agent public del torisme ? En règla generala, coma la populacion de l'ignorança francesa (veire lo bilhet Robèrt Ménard, lo mai recent) se pensa que se parla francés en França e a l'estrangièr se parla anglés : me sembla qu'i a mai de 5000 lengas al monde (!), o caldrà explicar, ensenhar dins las escòlas del «grand tourisme» de Tolosa, avenguda Jean-Jaurès o fòra ; aital an al cap, coma Francisco Franco l'aviá, a Barcelona se parla espanhòl, se crompa espanhòl, se viu en espanhòl (lo patois de Madrid).

Alara que tot lo jornal es en lenga catalana (publicitat comprèsa, ai assajat tres vagada de veire se ...), la region administrativa francesa de «Midi-Pyrénées», CRT-MP, explica a las agéncias de torisme de Barcelona en espanhòl, lenga de Madrid, que cal venir veire los «Grandes Parajes» de «Midi-Pyrénées» dins una publicitat del jornal d'opinion plan reglada ARA, me sembla pauc adaptat.

Mas es pas la fauta de l'agéncia catalana de viatge que, ela, emplega lo catalan !

Es una publicitat simpatica qu'ajuda a visitar Occitània, Sud-Occitània, la region de Tolosa, lèu la region de Tolosa-Montpelhièr-Perpinyà en «França» (escrit en catalan-català aquí coma en occitan-occità !)... E benlèu que lo cambiament de region administrativa francesa ajudarà lo CRT-MP de cambiar d'avejaire marqueting (en patois parisenc marketing) per Bacelona, València o las Balears...

Als «Midi-Pyrénnéens du Tourisme» lor caldrà far una leiçon de marqueting sul tèma toristic, especialament per un public bon, aquel de Barcelona.

Cal explicar dins quina lenga de fusta [...], que 95% de la populacion de Barcelona emplega lo catalan, totes son pas independentistas. E o fan tanben en crompar ARA jornal de lenga catalana, diari implicat dins una redaccion en lenga catalana, e una linha editoriala de tipe New-York Times ! A Puigcerdà que s'i parla catalan, e que la linha de tren pòrta directament a Tolosa, via la Torn de Cairòl-Enveigt, es lo jornal del maitin lo mai vendut a l'estacion de la RENFE, tre 8h30 del maitin, ARA i son reservats, o quasiment ; es un bon supòrt per la publicitat en occitan-occità e catalan-català ! Cal explicar en paraula trading coma se podrà eficaçament vendre aquela novèla region Sud-Occitània. L'occitan es un PLUS evident perqué es lenga oficiala dempuèi 2006, e a la redaccion d'ARA o sábon ! Amai tanben l'agéncia de viatge o sap tanben .... Fauta pus qu'aver agents de torisme en Midi-Pyrénées que fosquèssen formats dins la lor cultura occitana, en lenga occitana per l'economia, per ensenhar melhor los toristas CATALANS, la realitat que lor agrada de saber ; pel CRT-MP e los oficials de Midi-Pyrénées per la lenga occitana ai la lista dels agents concernits a Tolosa, e environa.

Ambe aquel bilhet se vei mai d'una causa politica : 1 / cal una politica que sortigue l'occitan de la subvencionita associativista, cal una politica lingüistica per l'occitan, per s'adaptar al public catalan que pòdon aisidament venir en Sud-Occitània, region Tolosa-Montpelhièr-Perpinyà (a Perpinyà an sabut jà saber l'utilitat del catalan, lenga abandonada fins ara). 2 / los programas pels desvolopaments de la lenga occitana per la campanha 2015 sembla pauc adaptat a la realitat necita de desvolopament de l'emplec de l'occitan. 3 / lo nom de la region dèu portar l'idèa que lo nom serà un instrument real de promocion de la region administrativa francesa novèla, e l'occitan es bravament mai respectat a l'exterior de la region que pels politicians e foincionaris de la decentralizacion, mai a l'exterior pels potencials clients del torisme de Sud-Occitània (es una granda paradòxa). 4 / un ensenhament generalizat de l'occitan, coma pont de la latinitat, es una urgéncia per Sud-Occitània, e pas sonque per una elita, cal un granda programa regional d'ensnehament de l'occitan, coma aisina de desvolopament economic.

Per saber de quina manièra lo politic farà una reala politica per l'occitan, caldrà esperar decembre 2015, las eleccions regionalistas ; e lo primièr debat sul nom de la region, lo lògo e plan veire de quina manièra demandarà mai de poder a Paris per desvolopar la region.

Mas abans caldrà plan gaitar la resulta del 27 de setembre a Barcelona... E especialament la resulta del cap de lista l'ancian deputat europèu e ecologista catalan Raül Romeva, lo cap de lista #JuntsPelSi.

Robèrt Ménard manipula los mèdias parisencs

Sabèm jà que la mapa dels mèdias parisencs es centralizada (document al final), sabèm tanben que lo personal politic de la decentralizacion a la costuma de los emplegar per installar lo messatge politic en Occitània.

D'unes ciutadans e ciutadanas, e particularament dins l'administracion francesa en Occitània, mai tanben dins lo grope dels electors fidèls, se vòta grandament per aquel partit politic classificat a l'extrèma-dreita (sonque) pels professionals de la sapiença politica (universitat, mèdias, estructuras partidocratas francesas), pensan que lor cal far fisença.

Alara quora ièr Le Petit Journal de Canal Plus explica clarament l'engana prepausada per un reportatge in viu e fabricat en vrespada tranquilla a Besièrs, pel cònsol-productor en Robèrt Ménard, elegit FN-Divèrs-dreita-Nacionalista-Francesa, me sembla bon d'analisar.

Lo reportatge serà disponible sonque dedins Le Petit Journal del 17 setembre de 2015, e pendent quatre jorns.

Aprèp aquela vídeo-espectacla de las tèrras de conquèsta francesa, Occitània a Besièrs que pòrta las colors armadas de l'invasion de la violéncia d'Estat en man de l'extremisme tipe OAS (colors d'aquela decentralizacion), es una responsa de l'espectacle politic audiovisual made by una television parisenca (entrevista de Robèrt Ménard en directe dins los estúdios parisencs), e que Le Petit Journal de Canal Plus ne fa partit. Ai donc pas poscut installar lo nom de la vila en francés, mas ai servat las colors ambe la traduccion en occitan de la vila (car son plan los ciutadans de Besièrs qu'an votat per aquela equipa de manipulators politics, la còlha de Robèrt Ménard).... Robèrt Ménard explica en francés, ambe la traduccion en anglés, que los Sirians installats aquí : « vous n'êtes pas les bienvenus ici », al paire que parla ni francés, ni anglés ; i a un traductor cridat per la vídeo, lo montatge sembla alara pro clar e es descodat per aquel traductor anglés sense saber se l'anglés es necite, es estrangièr, «lor cal parlar anglés» ; es d'aquelas estupiditats francesas qu'avèm la costuma d'entendre en Occitània ; l'estrangièr parla anglés, la responsa lingüistica unica, dedins se parla SONQUE francés, e a l'exterior SONQUE anglés ! L'ignorança lingüistica frnacesa peta l'ecran de #YouTube made bay l'extrèmadreita francesa, mas es una ignorança que l'Estat francés fabrica sense ajuda que l'administracion educativa francesa, e los poders mediatics e politics.

La vídeo de Besièrs es a prepaus d'una familha de refugiats sirians dins lo barri de La Devèsa (tèrra liura en occitan, barri jamai visitat pels elegits en general), arribada vaquí tres annadas (e tranquilla tanben, mas que parla ni occitan, ni francés, car i a jamai agut de politica per los ajudar, exemple catalan al cap - www.nouscatalans.cat), se debana a Besièrs en vrespada, moment tranquil del quartier per poder filmar amb doás camèras per manipular coma cal YouTube..... Èra ièr al mitat del programa de diversiment politic Le Petit Journal de Canal Plus.

1 / La question se pausa : quina politica oficiala francesa per ensenhar las lengas de Besièrs, l'occitan e lo francés, per aver una bona integracion ? Car la migracion pòt èstre plan venguda s'es pas recebuda pel nacionalisme francés, aquel nacionalisme es pas sonque d'extrèma-dreita, de dreita o d'extrèma-esquèrra, es sovent ontologic a la pensada ensenhada en fRança.

2 / La question se pausa : de l'abséncia de politica lingüistica fabrica un terrenh favorable, una devèsa politica, a la manipulacion publicada sus #YouTube per un poder -aquí- de l'extremisme nacionalista francés (classificacion francesa qu'entendèm cada jorn coma una autra manipulacion, son puslèu nacionalista d'expansion etnica francesa o regionalistas d'expansion parisenca), la fauta a quí ?

3 / La question se pausa : quí a indicat la familha siriana a Robèrt Ménard, senon un foncionari de l'administracion de la fRança en Occitània ? La delacion administrativa es encara viva en fRança. Sul modèl de Lluís Companys, president de la Generalitat, arrestat en Bretanha pendent la guèrra de 1939/45, arrestat per la polícia francesa del regime de Philippe Pétain, regime installat per una votacion del parlament en 1939. Regime installat per una majoritat qu'i aviá socialista dedins.

4 / La question locala de l'informacion : a Besièrs, en Occitània, es aisit de portar un còp mediatic per desmontar las causas de l'extremisme francés, aquí aquela d'un Robèrt Ménard a Besièrs, quora pels autres sistèmas politics la complasença es la mira redaccionala ? Quina susfàcia dinerièra cal per poder parlar o redigir un article critic pel sistèma francés en Occitània ? Quin còst per zo far en francés o en occitan ?

5 / En complement a la precedenta, fauta pas mèdias locals del costat de Besièrs, es aisit per un jornal local, una ràdio locala, una television d'Occitània, de fa parier que @LPJofficiel de Canal Plus (jà interdit de conferéncia de premsa e de tot contcte ambe lo FN) ? E d'aquel complement, se cal pausar la question d'un poder FN, en realitat pertot. Quora jà i a complasença pels partits franceses en Occitània, que serà quora la censura serà forçada lo FN al poder ?
6 / E vist que l'afar tòca los mèdias parisencs, e tanben dels mèdias portaires del messatge expansionista parisenc, lor podèm far fisença ? Mas espèri que los que legíscan aquel blòg dempuèi sa creacion, an pas sempre en cap un grand dobte a prepaus dels mèdias parisencs, e sopbretot an una capacitat d'aver pichonetas aisinas per criticar totes los mèdias sense excepcion, a l'imatge de www.arrestesurimage.fr mas en lenga occitana.

-°-

L'administracion francesa vòta FN cada jorn !

Aprenèm, ligam, aqueste maitin que i son 77.000 lotjaments pels refugiats del Orient Mejan disponibles en fRança.

Es vertat que los cal albergar ; mas quora se sap qu'avèm milierats de paures que cercan a èstre albergats pendent la crisi economica, se podrà aver responsa publica d'aquel escantilh :

«Quina vergonha... per trobar un lotjament, se me demanda 3 còps mon salari, mas soi al caumatge. Se me demanda 2 garants, e encara, se me refusa mantunas demandas de locacions... e aquí per els, cap problèmas... La magia de frança.»

La responsa es estada likada 102 còps en una ora quasiment !

Se l'administracion francesa non fabrica pas lo vòt FN, es èstre avuglat politicament ... aprèp se parlarà de la recuperacion del vòt dels paures pel FN , «la semantica sociala del FN» que fabrica vòts per els; e se lo paure administrat pels Jacobins administratius recuperava lo candidats FN per protestar contra l'administracion jacobina francesa ?

«soi tombat sul cuol, aquí.... 77. 0000 lotjaments sociuals disponibles ???.... Alara que las gents son sus "listas d'espèra" dempuèi annadas ??? Estimariá plan una explicacion....» e l'òme qu'escriu aiçò es pas un extremista.

Quí engana quí dins la gestion de la pauretat en França ? Quí dins l'administracion francesa se desperta ara, e que pensava pas al paures d'abans ? Quí pòt - ambe aquela informacion- non pas pensar que l'administracion francesa es realament un dangièr pels pòbles de fRança ?

Ambe aquel problèma que cal resòudre, la migracion que cal albergar per fòrça (normalament coma los paures en fRança), avèm una fotografia que l'administracion francesa engana los pòbles de fRança. Lo problèma es que la partidocracia a per agir, sonque l'administracion francesa, jacobina e sembla, mal informada (levat quand i a urgéncia), per «reglar los problèmas de societat» que, a docina, fan la ciutadanetat en colèra per la gestion francesa d'Occitània.

L'agla jacobin que minja las patiéncias dels pòbles de fRança, e lo pòble occitan, donc, pòrta un nom ADMINISTRACION FRANCESA.

De la lei per totes, un mercat per totes !

La famosa formula latina Salus populi suprema lex esto es nascut ambe la legion de Ciceron. L'autor de la vièlha frasa aviá coma ambicion de nommar dos magistrats, « del poder reial, que se podián dire preires, jutges o cònsols», car auriá «prioritat, justícia e conselh» e que per els «lo salut del pòble seriá la lei suprèma», Ollis salus populi suprema lex esto. Probablament inspirada per una de las dotze leis, aquela frasa es encara famosa e es sovent donada dins las deliberacions oficialas, dins los discorses o en propaganda politica, o dins las campanhas electoralas contra l'independentisme catalan.

Una lei es possiblament acceptada sense la legion que l'acompanha ? Alara un candidat a la campanha electorala de PP, donarà que «cal l'armada per calmar» lo maissant independentisme catalan. E cap elegit d'autres Estats europèus i anirà protestar, quitament al Parlament Europèu actual !

Es encara aquela frasa pensada en espanhòl que fabrica los discorses actuals dels imperialistas madrilencs (los magistrats nommats son los extremistas del Tribunal Constitucional espanhòl, mas avèm lo Conselh Constitucional a París). La frasa serà sortida per evitar lo boicòt de las talhas d'Estat, donat que cal boicotar per èstre escotat, la lei la cal oblidar ! Aquela frasa debuta aital lo questionament de saber de quina manièra se determina LO PÒBLE que lo lei se dèu suportar.

Alara que, per la lei, l'important èra d'èstre un element de convivéncia ambe los ciutadans o subjectes del rei (aquel designat pel dictator vièlh), la frasa famosa establís la lei coma una emanacion del pòble e que s'imposa al pòble, sense pluralitat.

Quand lo pòble es designat pel sistèma politic, e sobretot formatat per obténer un mercat (mediatizat, francizat o espanholizat), gràcia a un centralisme de l'educacion dita nacionala, e lo centralisme del redaccional de premsa, papièr, audiò o vídeo. Se vei alara melhor que fargar leis centralistas es jà destrusir la diversitat dels pòbles, l'expression politica del pòble, sobretot lo qu'a acceptat la sotmission.

E quand la lei es la basa del mercat, de l'Estat-Mercat, tot se podrà exprimir aital per l'entrepresa :

 

Mas lo problèma es que sèm en 2015, e que lo monde vira pro aviat, mai aviat que lo jacobinisme se podrà cambiar, o quitament reformar ; lo sistèma jacobin espanhòl ne vira parier en lentor de la reforma e pels respectes dels pòbles.

Totes los grands imperialistas l'an emplegada per justificar una lei novèla, un lei de sotmission del pòble.

Fàcia a la lei, tanben se plaça la libertat, aital «me diguètz la lei, soi la libertat» Alfred de Vigny a la fin del XIXen sègle, al moment que s'imposa lo discors d'uniformitat de la IIIena republica parisenca ; se pausa aital la libertat fàcia a la lei, l'abséncia de lei parla la libertat ; es aital que, dins los contra-discorses als occitanismes politics, se parla de vóler l'anarquia fàcia a l'Estat, la securitat d'Estat fàcia a la libertat de pensar lo politic diferentament, l'Estat es alara sinonim de dreit, de lei, de conservar lo sistèma ancian, e donc d'estabilitat per poder viure o conviure dins un Estat ont, non pas la casta domina, mas ont la lei es aplicada, se la justícia fonciona coma lo ben de totes (çò qu'es jamai lo cas dins un sistèma imperialista).

Mas pichon a pichon, dedins l'Union Europèa, la lei es pus lo poder dels Estats, avèm alara un similar de concènsus que fabrica una lei comuna ; aital jamai es estat pro clar que « Consensus non concubitus facit nuptias», e en respectar pas la lei comuna, Ongria fabrica un barbarisme politic que refusa de recebre los migrants, entre Sèrbia e l'Union Europèa, alara que Grècia a refusat, tanben, de ne fa la gròssa gestion (sovent per incompeténcia d'Estat). Donc lo «nuptias» es pas fabricat per la lei comuna, la pensada politica s'imposa pas per la lei... L'Union Europèa acaba de ne veire los limits, la geografia fabrica pas un Parlament que s'ajudarà de las leis comunas.

Malgrat aver estat tanben migrants, un còp èra (aprèp 1956), los pòbles de l'Euròpa de l'Èst, pels autres migrants novèls an refusat l'estatut de refugiats que els avián jà acceptat per els. L'integracion de l'Euròpa de l'Èst dins l'Union Europèa, èra tanben la vision d'un grand mercat que podiá ajudar a destrusir lo comunisme e l'integrisme politic, la causa sembla pas èstre una realitat politica 20 ans aprèp. La situacion en Ucraïna fabrica tanben lo problèma de la paur russa fàcia a l'arribada de l'Union Europèa.... a la pòrta.

Tota l'Euròpa de l'Èst sembla pas aver entendut lo messatge suls problèmas ancians de solidaritat entre los pòbles en dangièr politic. Aital Ongria es estada rejunhada per Polònia, Tchequia e Slovènia, los Estat qu'an plan acceptat de recebre las entrepresas occidentalas per salvar l'economia destrusida pels comunistas o soviets ; lo capital aguent comprès l'interès dinerièr d'aquel enjòc, e quasiment amagat aquò dins una solidaritat economica que l'Euròpa occidentala a pagada al prètz del caumatge elevat !

Anuèch es la lei, los accòrds internacionals de Schengen (prèp de Luxemborg) que son destrusits per una pensada politica integrament associada al mitan catolic de l'Euròpa centrala ; cal notar que los accòrds que fan leis, son pas passats pel Parlament Europèu per èstre melhor acceptat democraticament ; donc se son acabats ambe una decision grèga, puèi ongaresa, puèi alemanda e austriaca.

La lei es corta quora los pòbles son pas questionats sus l'acceptabilitat. E acceptat per una casta coma una lei per totes, los tractats europèus son jamai estats acceptats pels pòbles que se devon plegar a èla.

Se parla de crisi europèa, se parla de crisi del sistèma europèu, e donc que cal jumpar tornar per aver una autra bona evolucion europèa, mas dinca quin moment farèm l'Union Europèa sense los pòbles ? Quand l'extrèma-dreita que faguèt las guèrras de 14/18 e 39/45 arribarà al poder ? L'extrèma-dreita e extrèma-esquèrra li agrada lo jacobinisme, e serà a contra-còr que l'esquèrra nacionalista francesa pactarà ambe los turiferaris de las leis jacobinas (tèxte recent legit del calam del Jean-Luc Mélenchon), las leis que fan que l'administracion se transformèsse en castig contra los pòbles, pòbles devenguts sotmetuts e sovent lo plega-esquina que sap mercejar lo mèstre d'«èstre tant bon», a cada visita en monde elonhat del poder central.

Lo poder al singular, li agrada la lei unica, per arribar al poder es mai aisit. Quand las leis se votavan -dins l'ancian regime- a Pau-Lescar o Avinhon, las règlas èran acceptadas de totes en Reialme de Navarra o en Comtat Venaissin ; quand los borgeses d'ailà an abandonat de votar las pròprias leis, èra per aver un mercat que lor seriá mai grand, e una riquessa a-n aquela dimension bèla. Los qu'i an perdut, son los pòbles de Navarra e de Provença. Èrem lo 22 de setembre de 1792, La Terreur debutava en fRança, França a la lei unica e parisenca ! Lo fenomèn es similar ambe l'Union Europèa e fRança d'anuèch, mas los nacionalistas franceses vòlon tornar al sistèma que La Terreur lor donava l'avantatge, vòlon pas donar a totes los pòbles la libertat d'aver lei -la ciutadanetat- que lor agrada lo melhor en foncion de la realitat de vida dels pòbles concernits (Navarra-Bearn e Venaissin = Occitània), de l'evolucion que prejudique al pòble occitan, los nacionalistas franceses ne vòlon servar que l'ignorança ; lor agrada de l'evolucion dels sitèma que lo sistèma politic que los favoriza lo mai.

Lo 27 de setembre de 2015, la dignitat catalana s'exprimarà, l'objectiu es d'aver leis pròpria e un sistèma politic que lo respecte.

E coma un Estat que nais, a ondas politics a l'entorn, soi segur que Espanha ne tendrà positivitats (aprèp), mai tanben sobre l'aprosmada Occitània, aquel espaci voide de decisions legalas que se trapa al nòrd de Salses.