Menú occitan, vertat ?

Es l’estiu, los menús pels toristas son sobre los trepadors de Tolosa. Ai notat aquel.

Es un menú especial per toristas franceses, aquel que sap designat lo “Sud-Ouest” sobre una mapa que plaça París, al centre. Non pas lo torista ambe los guidas, mas los toristas de l’excepcion francesa, la fabrica de l’ignorança.

Un amic cosinièr critica lo menú aquel, aprèp li aver escrivut qu’esperavi lo menú en lenga occitana :

« Que pensi qu'espèra tanben la sua cosina... Lo Cassolet..., plan! Lo magret de qué? Auca ou guit? Salade gourmande: que çò qu’i a d'occitan? Qu'aurè podut s''aperar salada Lauraguèsa o Sant Çupranèsa... Dessert a la causida... Quin ei la causida ? E sustot, non pas desbrembar: aqueh menu a 26 € dambe l'apelacion aquèra que s'amerita los compliments de l'admnistracion competenta... »

L’avètz comprès l’amic es occitan de Gasconha, e cosinièr d’un restaurant plan conegut. Ièu me pausi la question : QUINA ES LA FORMACION SERIOSA EN CULTURA OCCITANA DE LA COSINA DINS LAS ESCÒLAS COSINIÈRAS D’OCCITÀNIA ? QUE FAN LOS COSINIÈRS PER SE FORMAR PER GARIR D’AQUEL MAL DEL “SUD-OUEST” qu’escana la credibilitat cosinièra occitana ?

Se volèm realament formar un sistèma toristic “duradièr” coma la politica ecologica, se volèm agradar al torista de la realitat occitana (pas cap faciada), caldrà tornar a las raiças e donc enriquir los corses de la sapiença occitana per la cosina, amai de la lenga exricha (per dubrir al monde latin, qu’es mai bèl que l’ignorança francesa quitament se l’ignorança francesa nos plaça al “Sud-Ouest”), causa que deuriá èstre obligatòri en Occitània, per la dignitat occitan e per la dignitat de l’ofèrta toristica dins los restaurants de las regions occitanas de Niça a Bordèu.

L’avètz entendut es una tecnocrata de la cosina qu’a plaçat aquel menú en bona vista prèp de l’estacion Joan Jaurès a Tolosa.

Ai jà minjat dins aquel restaurant, ai pas trapat lo cassolet de bon fabricat, ni mai lo servici. Sembla qu’i a francament quicòm que truca dins aquel restaurant pron plan plaçat a Tolosa.

Çaquelà, lo pas cap a l’occitan es jà una granda valor … mas cal passar la faciada e cavar lo contengut, lo meu amic cosinièr a rason.