Coriandre, Tousis, Trapa-Bec’

Aquí, ai pas sovent bilhetejat sobre la musica occitana, mas en sortir de L’Estivada 2011, es quasiment obligatòri d’escriure quicòm.

Ai mancat Liza la provençala, e tanben Tousis. Mas ai encontrat Tousis e vist Coriandre sobre l’enpont. E per la Felibrejada ai agut en man e a l’escota Trapa-Bec’.

Soi tres biaises de prepausar las cançons occitanas de uèi e tres camins diferents.

Coriandre es lo mai conegut, e lo mai espectacle d’estiu, dubert sul public faraà la jòia de tot tip de public, quitament los que sábon res a l’occitan. Es benlèu la melhora faiçon de prepausar la fèsta ambe la musica occitana, sense cap de dobte … Puèi en escotar las paraula, lo cant es engatjat dins la vida de uèi (coma totas creacion me diretz !), mas per l’estonament dels ignorants del nòrd, per far desparlar l’excepcion culturala del nòrd.

De Coriandre m’a agrdat doás cançons en particular : Dins lo Desert, La Prima. Vos pòdi pas dire perqué, mas me sembla mai balançada, mai estudiadas, mai prèp de ma pensada sobre la musica occitana modèrna.

Per Tousis, l’ai pas vist en concèrt e çaquelà, val segurament lo còp per aver interessat un fum de monde a l’Estivada, es aital que m’i soi interessa ; aprèp lo son concèrt a l’amfiteatre, ai entendut dire son mon a mantunes endreits de Borran, lo Gascon de las Lanas a impressionat, coma que lo concèrt a mai aviat traversat lo pont entre Rodés (l’Alfiteatre) e Borran (lo novèl barri) ; es la cançon novèla engatjada gascona, e sul CD de promocion (demo) m’a agadat doás cançons : Paure Isidòr, Lo camin nau.

 

La factura de la cançon es puslèu la cançon classic a tèste, modèl francés (es l’experiéncia d’abans de Tousis). I a una vídeo artesanala del cantaire gascon (parlar negue) sul net, dedins un pàrquing de supermercat d’una marca breton coneguda.

Trapa-Bec’ es puslèu convencional e poetic, sense rebat politic a premièra vista, “mercant d’oblit” dona lo ton politic del CD. Es un CD sortit ambe l’ajuda del Novelum (IEO Perigòrd) e l’ADAM24. M’an agradat las cançons : Digatz-me, Mascarada. Es un grope intimista, per un enpont de debuta de serada.

Dins totes los cases, sobre aqueste blòg o sul net passarai far visitas a totes per unas entrevistas, o un concèrt, unas d’aquestes jorns de l’an 2012 o quitament en 2011 per Tousis.

I a una causa tanben que cal notar, lo grope ÒC es sempre en virada d’estiu, e regreti sempre de non poder melhor seguir en directe lo grope, car lo succès de moment que la meteò es aquí, lo succès contunha grandament; aquò fa plaser. Òc mescla istòria e musica occitana, es un grope pedagogic e que vira ambe lo plaser que cal per representar Occitània sul planèta, quitament en passar per China !

Lemosin, Trapa-Bec’, Gasconha, Tousis e Lengadòc ambe Coriandre e lo grope Òc podèm  dire qu’avèm viatjat a l’oèst d’Occitània en musica. tot per dire que aqueles gropes se pòdon desplaçar pertot en Occitània, cadun a lor biais, e tanben pensar a sortir d’Euròpa, seràn digne de presentar o representar Occitània.