Armènia, un problèma diplomatic d’auèi

Dins un programa especial en francés, RCF, ràdio catolica de Lyon, prepausa un programa especial, o podètz escotar en linha. Es en lenga francesa.

Es vertat que lo genocidi armenian, lo primièr del XXen sègle (*), es un grand questionament sus lo ròtle de la comunautat internacionala per far pression sus un Estat que respecta pas los pòbles forans e que respecta pas tanpauc sas populacions, los pòbles dedins, ni mai se trapa ajudar los democratas en Síria. Lo genocidi turc en Armènia occidentala son 1,5 milions de mòrts e damora pus que 50.000 armenians en Turquia, e s’amagan ! Donc la situacion de dignitat per totes los ciutadans de Turquia es pas brilhenta, malgrat tota la propaganda musulmana sul tèma, e l’etiqueta politica de République laïque, etiqueta que coneissèm plan en França per èstre una manièra d’amagar l’etnisme d’expansion, un regionalisme especialament destructor de la diversitat umana.

*

Donc per la diplomacia mondiala, la nacion armeniana pausa un gròs problèma, son pas terroristas, son integrats dins totas las estructuras etaticas europèas, fan pas manifestacions religiosas o lingüisticas dins los luòcs publics, an escòlas que son pas escòlas de fabricacion d’extremistas, vívon en patz, pertot ont son, per exemple en Occitània ( tròp discreta ! ), entre Borg-lès-Valenci e Marselha, o fòra en país de Lyon o Dalfinat.

Armènia sancièra, orientala e occidentala, pausa una question sus de qué cal far de Turquia en defòra de l’emplegar a l’OTAN ? Es que l’OTAN a pas vergonha d’aver Turquia coma basa militara en Mar Miègterranèa ? Aquò sembla que òc, car Barak O’Bama que sembla donar una imatge de preire de la democracia pels pòbles, sul tèma aquel se cala, e refusa de far pression sus Turquia.

Dins lo meteis camps, Barak O’Bama refusa de far pression sus Israël, per dignitat dels pòbles dedins l’Estat d’Israël, e Israël se trapa dins lo mesme camp, per la semantica, que Turquia contra Armènia (sancièra).

Lo balhèti de l’ipocrisia diplomatica debuta aital ambe Turquia, Israël e EUAN, quora se parla d’Armènia.

Los democratas e darrièr venguts coma Estat independent, lo Parlament d’Ucraïna a fait la minuta de silenci per commemorar «lo genocidi dels Armenians».

Mas n’i a d’autres …. son sus la fòto aquí :

Putin qu’a coma politica la granda Rússia fabrica una teoria politica que sembla a la politica dels Joves-Turcs, sense chaples pel moment, e que se pausa sus una ideologia de la Glèisa ortodòxa. Mas que pensar de la repression contra los Tartars en Crimèa «liberada» per la «democracia russa» ortodòxa ?

François Hollande, o puslèu tot tipe de president republican francés, que dins l’Estat francés son incapables de votar una lei per als ditas «langues régionales», e qu’an participat a l’armament de Turquia o d’Israël, puèi dels musulmans d’Aràbia, que mantunes son pas democratas, es pas al nivèl que los Armenians pensan ; mas lo clientelisme sentís las flors que vesèm sul monuments tolzans (veire pus bais).

E los que son pas sus la fòtos son tanben grands democratas amagats ; al parlament de Belgica, la pression turca, frena perqué lo mot «genocidi» fosquèsse pas emplegat, e la pression turca se fabrica per la preséncia de turcs en Alemanha per non pas aver un resson politic mai fòrt en Alemanha, o Àustria o Confederacion Helvetica.

Sus problèma un pauc complicat, la diplomacia chinesa s’amaga.

I son çaquelà estats en Armènia orientala, Erevan, quasiment de totes los continents ; es la pròva que la diplomacia armeniana –de l’estat novament independent- es d’una granda fòrça.

E aiçò es degut majoritariament a la diapòra. Installada en Rússia, mai tanben en França, País de Lyon, Granòble e Occitània de la val de Ròse.

Los Armenians d’Occitània son integrats pertot, e a còps an daissat piadas grandas, mas pas en violéncias, brica. A còps son considerats coma una clientèla electorala, utila. Sempre en traça esperançadoira per la patz entre los pòbles, aquí a Tolosa :

Çò d’estranh es que l’occitanisme (vièlh de un sègle) a gaire parlat del problèma que pausa la volontat de patz del pòble armenian ; e normalament, deuriá pas èstre un problèma, portar un esperit de patz sus aquesta planèta, emplenada de violéncias d’Estat.

Es vertat que pausa tanben l’idèa de mantunes occitanistas d’aver un Estat per un pòble que parla sa lenga, e dins lo cas de Turquia d’anuèch, coma dins lo cas de França, aquela teoria dita etnista a portat a genocidi armenian en 1915, ambe una granda manipulacion turca dels Kurdes.

En diplomacia, los Armenians son exemplars. Los violents o sábon.