Resultas del collòqui del 4 d’abrial darrièr

Me sembla que serà que la debuta. Ai listat tres elements per la debuta.

1 / Martin Malvy a tirat lo primièr en mandar una letra a la ministra de l’Éducation dita Nationale per demandar : « un ensenhament de 2 oras per mes…. per ensenhar l’istòria de la novèla region » E tanque i sèm, coma l’istòria es fortament ligat la lenga, i a 4 setmanas en un mes, 2 oras per l’occitan, 2 oras per l’occitan pont lingüistic latin, 2 oras per la geografia d’Occitània ; aital seràn pro plan format per entendre çò qu’es Occitània, e benlèu que sauràn aital crompar produïts del país occitan e dels vesins.

2 / la Generalitat de Catalonha demanda la creacion d’un sistèma TER entre « Barcelona, Perpunyà e Occitània » Jà sembla qu’a Barcelona lo mot fasquèsse mens paur qu’a l’interior de l’inteligéncia jacobina francesa. Mas cal notar que per aver lo triangle Barcelona-Girona-Perpinyà-Narbona-Tolosa-Puigcerdà-Barcelona, cal saber que la RENFE a renovelat la linha de Puigcerdà dinca Barcelona, sense pensar al triangle aquel :

Aurèm donc clarament totas las entrepresas centralistas contra nosautres e la causida legitima del pòble occitan e catalan sul subjecte.

3 / La Dépêche du Midi pensa coma ieu, qu’un referèndum per demandar a la populacion de confirmar la causida del nom de la region es inutile. Se volèm pensar que los politicians regionals auràn un colhon (cal èstre positiu, e sobretot grandament positiu en escotar los discorses tecnocratics del maitin, ministerial, e las pensadas de la vrespada, levat Gérard Onesta e los representants catalans), prendràn lo nom modèrne per la region e lo sauràn installar dins la geografia francesa : Sud-Occitània. E benlèu que s’an doás colhons o faràn en occitan !

O tòrni escriure @CaroleDelga (qu’a enlevat, o fait enlevar, los messatges del seu twitter … car èran en occitan segurament ! mas que pausava clarament la qualitat de candidat per representar la region novèla e dins la lenga de la region novèla), e a un elegit UMP (lo cònsol de Carcassona en campanha per èstre lo cap de lista regional), que o prepausèran, que lo referèndum per aiçò aver –elegits amb colhons- lo referèndum real serà las eleccions de decembre 2015, que los ciutadans de la region novèla seràn convocats per donar la causida dels elegits e de las elegidas, e se los ciutadans son pro fòrts, e las ciutadanas pro fòrtas, valents/tas e tot e tot, o faràn amb intelligéncia, en causir los que prendràn Sud-Occitània coma nom.

Dins lo discors de na #CaroleDelga, lo mot «territoire» es estat dit 15 vagadas ! Coma se lo territòri jogava sense la populacion o que la populacion èra manipulabla ; es vertat fins ara… Dins lo dicors de #CaroleDelga lo concepte de «nation» es aquel qu’es la basa de «La Terreur», es la mesma definicion de nacion qu’a los militants de totes los partits franceses… etc. Mas lo grand espèr, es que Martin Malvy es partit del meteis nivèl politic, e qu’a bravament cambiat en caminant sul «territoire», e sobretot en costejar melhor las populacions occitanas puslèu que los burèu del jacobinisme francés.

Dins los espèr per la novèla region, es simplament per la preséncia d’una pichona ministra francesa a Tolosa, lo 4 d’abrial en matinada, i aviá lo que decidirà a la finala, un sosprefecte qu’a poiscut enregistrar un discors istoric e plan bastir de totes los intervenents de la matinada ; la pietat es que fosquèssen absent, sosprefecte e ministra en vrespada, coma çaquelà lo president de la region actuala ; alara que las intervencions èran puslèu de la populacion, una reala presa de paraula d’una basa qu’a enveja de far participar la ciutadanetat a-n aquela novèla region decidida sense gaire de noblessa pels poders jacobins e cantralistas franceses ; nos ne caldrà adobar.

Çò qu’es domatge, aprèp los articles magnifics de divendres 3 (un pauc retrò, nostalgic, passadista) e dissabte 4 (modèrne e plan documentat), La Dépêche du Midi, a publicat aquel article polemic sonque dins la pagina Tolosa. E lo debat debutarà : mas ont ? Sus quin supòrt mediatic global ? Abèm pas de television que portèsse una enveja de fargar lo debat, realament al pus grand public, e pas sonque la regionalisme francés dins la novèla region administrativa francesa.