Occitània es coneguda coma estent al centre potencial d’una logistica europèa, l’oèst Euròpa. per mantunes subjectes : aiga, nuclear, agro-industria, aerian, rotlièr, ferroviari, etc. Ara podèm confirmar tanben lo fialat de l’electricitat europèa, e se parla jamai d’enterrament de las linhas.
Aital tot çò que se debana en Espanha deuriá interessar la premsa de Bordèu, Tolosa, Perpinyà e Montpelhièr. Jà la MAT del costat de Catalonha del nòrd (Perpinyà e reire-país, Girona e Figueres) vos auriá jà poscut questionar.
Se parla de problèma de linhas tanben en Iparralde, e la resisténcia es jà pro presenta. S’esperava pas una resisténcia occitana, un programa de France Culture a poscut ne fa la presentacion clara.
Ailà son a combatre un transformator d’electricitat, per ligar las produccions d’Avairon al fialat europèu de l’enèrgia que se pòdon pas consomar localament, en Occitània, per fauta de politica industriala balançada e occitana, d’autonomia politica.
Lo programa explica plan de quina manièra una lei francesa (encara) es emplegada per : 1 / èstre en accòrd ambe las leis mondialas de balanç de las pollucions de las entrepresas (per las far mai verdas que son jamai estadas) – se parla de borsa a la pollucion (mas i son tanben d’autres fenomèns economics desfavorablas a la vida localament, al viure al país), e 2 / per agradar a l’aficatge politic de las entrepresas dins la politica d’aficatge de la partidocracia francesa sul tèma de l’«ecologia responsabla», se parla rarament de «pollucion responsabla» (!). Tot es aital pauc mestrejat pels paures militants dels partits franceses (maiquetot lo sols presents en Occitània), partits que son sempre manipulats sul subjecte.
Donc la guèrra contra un transformator en Roergue, dins un pichonet vilatge, se trapa èstre encara un còp al còrs de las resultas de las magolhas europèas dels grands gropes industrials, o man-òbras per servar l’economia dins las meteissas mans. Se parla jamai de politica adaptada a las populacions e las capacitats dels «territoires», levat dins los polits discorses d’aficatge (@CarolDelga recentament un 4 d’abrial de 2015).
Dins un programa precedent (dissabte 18/04/2015), France Culture, “magazine de la rédaction”, explica que la BCE, es la Banca de la Corrupcion Europèa, sobretot dins la situacion grèca. E que tot lo sistèma politic o sap plan … Pensatz qu’es diferent per d’autres parçans de l’Union Europèa e especialament per las regions* sempre desfavorizadas ? (* es complicat d’emplegar un mot digne, per aquelas designacions).
Se los sordats de la ciutadanetat en Roergue o sabon pas, lor cal explicar : la politica espanhòla (PP e PSOE) es actualament installada dins los comitats de direccion de las grandas companhiás de distribucion de l’electricitat e del gaz en Espanha, e pas sonque (car i a centralizacion de asl activitat d’Estat). Aital la lei espanhòla favoriza aquelas entrepresas especialas ; de quina manièra ? Es aisit ; basta per exemple, a un productor d’electricitat de li interdire de consomar l’electricitat produsida sus l’ostal (fotovoltaïc), o dins lo prat (eolian). E donc que la reparticion devendrà una obligacion, e l’installacion alternaciva e localizanta serà frenada ; per consequéncia generalizada, la dictribucion e la logistica per l’electricitat renduda obligatòria. La tecnica es diferenta per frenar l’autoconsomacion en França, mas la consequéncia es similara ; tot afavoriza los gropes de la casta al poder.
Qui a la Comission Europèa es estat en carga de la comission enèrgia, un membre del PP qu’a ligam de familha ambe la casta qu’a mestièr de la logistica per l’electricitat. Es clar que l’enèrgia serà un element clar per establir la democracia sus la planeta, jà o es, mas o veirèm mai clar.
Donc, un pichon transformator electric de Roergue (Centre d’Occitània) es devengut aital un pauc coma lo projecte de panar l’aiga de Ròse per lo portar a Barcelona, un objecte de la manipulacion d’una casta que vòl viure suls territòris, mas sense tocar la realitat dels territòris e lo famós Viure al País que sabèm istoric en Occitània dempuèi las annadas 1970.
Aquel mercat dona aital la pròva que al cap de l’Union Europèa son pas los representants dels pòbles (l’occitan ne parlèm pas), mas son representats grandament los lòbis dels industrials del mercat dit comun.
Lo pichonèl transformator de Sant Victor en Roergue ne devendrà lo simbòl, simbòl de la resisténcia per la dignitat dels pòbles europèus ?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada