Un jornalista regionalista del Nouvel Obs (entrevista que vau segurament recebre perqué m’an abonat de fòrça), un jornalista parisenc plaça una entrevista del punt de vista nazional-expansionsita e de dreita francesa, dels amics d'Ernest Renan. Es un jornalisme de regionalisme d'expansions ; sa region es l'Iscla-de-França. A Besançon, l'avenguda de l'Île-de-France a pas bona premsa, tanpauc.
Expression del nacional-expansionisme d'esquèrra franchimanda, dedins lo Nouvel Obs
Aqueste maitin aprenèm dels regionalistas parisencs, dins un programa que se vòl una referéncia pels estudiants franchimands, que «la départementalisation de Mayotte est un message définitif d'appartenance à la France» (dedins lo programa «Les Enjeux Internationaux» sense pausar la question sul ròtle internacional del poder francés sul tèma en Africa).
Los regionalistas francés pensóvan parier per l'«Algérie française», mas lo locutor, autoproclamat, sapient sobre Mayotte, es un grand regionalista d'expansion. La departamentalisacion es una regionalisme francés, contra l'autonomia d'un pòble. L'autonomia l'explica clarament Cornelius Castoriadis dins un seminari de las annadas 1980, publicat en genièr darrièr, dins un libre que conselhi a la crompa.
RE = poder
REGION = espaci de poder = France dins lo monde.
La sola "langue régionale" es lo francés, perqué ? Occitània a pas cap poder legislatiu per reglar lo problèma de la politica lingüistica (la lenga es la primièra constitucion per un país digne, veire los FORS DE BEARN), e l’occitan es pas regional ; car es parlat dins mantunas regions administrativas francesas (son pas realament associadas per França), puèi tanben parlat dins quatre Estats europèus (Mónegue, Itàlia, França e Espanha dins lo Principat de Catalonha, Aran). Alara, sempre regional l’occitan ? Es una lenga europèa normala, una lenga qu’a suportat e son pòble de locutors tanben las vision nacional-expansionistas (Italiana, francesa, e espanhòla, enfin per aquesta darrièra en lo Reialme d’Aragon).
La leiçon que podèm prendre d'aiçò, es que tot mèdia francés es dangierós al moment que lo succès musical arriba al creador o la creatriça que canta pas en francés (quina chança de non engatjament nacional-expansionista!), e a partir qu'es pas aisinat per poder respondre politicament. Donc cantar en breton, basco, savosian, alsacian, neerlandés, catalan, còrse, occitan es considerat, pel descendent d'Ernest Renan e Maurici Barrès coma un dangièr per l'uniformizacion francesa (integracion juridica es pas l'assimilacion republicana e lingüistica franchimanda) e vos parli pas dels creòls o de la lenga maoré a Mayotte, donc lo nacionalisme d'expansion parisenca tòrna dins a las questions, ambe la départementalisation de Mayotte totparier e de faiçon clara aquí encara.
Lo Nouvel Obs farà aital mòstra de nacionalisme d'expansion parisenca, çò qu'es gaire estonant. Son estats per l'independéncia de l'Argèria, mas n'an pas tirat totas las consequéncias... Lo nacionalisme francés es avuglat per son jacobinisme per las «bontats qu'a portat a las colonias» (vòt UMP-NC recent, mas que tòca tot lo sistèma politic o Slama del Figaro e de France Culture), a Mayotte o en Occitània.
Nolwenn Leroy a un problèma ambe la règla juridica del quòta d'expression francesa dins los mèdias radiofonics parisencs, la majoritat del mercat-Estat-nacion francés, totes los que son installats ambe la règla juridica CSA, es de dire una règla nacional-expansionista per la lenga francesa, per l'assimilacion al mercat-Estat-nacion que se vòl d'una sola lenga, per netejament lingüistic assimilat per totes los actors del bonapartisme, public o privat.
Ai agut de suportar una reünion de TDF, un jorn en region de Bordèu. TDF convidava los clients potencials per la difusion dels signals autorizats pels CSA. Al moment de la debuta del repais, a la taula i aviá 11 representants de mèdias autorizats pel CSA, donc me per una ràdio de Gasconha. M'a calgut explicar de quina manièra la ràdio que representavi s'en fasiá de la règla « française» de difusion musicala. Ai donc explicat que ma difusion es francesa mas pas francofòna ; lo representant de Skyrock Lemòtges m'a demandat de tornar explicar, «comprèni pas», e a pas encara comprès.
Es clar que per èstre francés, cal mesclar la règla (lo juridic, una règla que cámbia ambe un parlament qu'es nacionalista, e elegit per aiçò defendre), e l'antropologic, l'identitat lingüistica dels locutors e de las locutriças (aiçò de la descripcion dels pòbles, comunautats autoproclamats o pas, mas una realitat de terrenh que cámbia pauc al fial dels sègle, lavat dins l’abséncia dedins los libres d’istòria francesas). Cal èstre coma Alain Juppé un fan d’Ernest Renan e Maurici Barrès !… E l’esquèrra francesa, nacionalista d’expansion tanben, es d’accòrd ambe Alain Juppé.
Per son combat, Nolwenn Leroy deuriá gaitar al combat de Peio Serbielle qu'a agut quasiment lo meteis problèma ambe las ràdios parisencas... Una certana solidaritat entre los cantaires es necessària, me sembla an aqueste nivèl ; I Muvrini l’a plan comprès. Nolwenn Leroy (bzh), Peio Serbielle (eus), e I Muvrini (cors) son los gropes ambe Nadau (occ) que vendon lo mai dins l’Estat francés. Es mens dificile d’èstre difusit per Espace Musique al Canadà qu’a Radio France.
-°-
-°-
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada