Enquèsta lingüistica en Aquitània

Aprèp Tolosa, e la region Miègdia-Pirinèus se cal recordar l’enquèsta d’Aquitània.

Un amic de Bordèu, nos fa lo plaser de donar son avejaire e lo ligam per l’enquesta :

Adiu

Aquí l’enquèsta per Aquitània, ambe un títol en francés (o escrivi car una causa extra-ordinari d’aqueste escantilh son dedins lo pdf junt).

L’enquèsta es aquí, per l’Aquitània.

Ende jo, l’axe màger es de s’avisar (paja 19) que l’aglomeracion bordalesa, mèsma se la lenga s’i es mèi esbarrida que dens la campanha (per rasons evidentas d’urbanizacion, mesclatge etnic e sustot politica municipala), es fòrt demandaire d’ensenhament occitan (milhoras resultas de tota la region dambe 88 %, p. 19, tab. 2).

Vòu díder clarament dus axes potenciaument fondamentaus end’èster pragmatics :

- ahortir lo potenciau qu’am dijà en mitan rurau e vilas mejanas, devath lo nom « patoas » (collectatges, encontres).

- bastir l’avenir dens una aglomeracion bordalesa qu’es favorabla ad una escrasanta majoritat ad un reviscòl de la lenga, devath lo nom « occitan ».

Bordèu se sap gascona, l’èi totjorn dishut.

Après, pensi que fadré afinar las resultas damb donadas qu’èi pas sau pic, notadament a l’interior de Gironda : pensi una fòrta premura daus cantons ruraus (Vasadés, Medòc, Lana Grana), mès tanben daus mitans associatius bordalés, daus eslèves daus cors, etc.

Quan sabes a quau punt Bordèu es sos-espleitada (sonqu’un cors de fonccionament normau dens Bordèu intra muros ) e l’ineficacitat catastrofica de las « autoritats » (Olivièr Sirgue, pagat entà ren fóter), te dides que lo potenciau de Bordèu es pus que rassegurant.

De notar lo relatiu flaquèir de las resultas en Òlt-e-Garona, per un despartament sustot rurau.
Amistats

Podèm confirmar que trenta annadas d’occitnaisme en Òlt-e-Garona es pas estat pron perqué la populacion posquèsse prendre en carga la seuna identitat de faiçon seriosa ; sonque se coneis personal occitanista en defòra del sistèma social normal en Agenés (sobretot foncionaris d’Estat).

Podèm alavètz constatar lo retard del sistèma politic sobre la populacion, a Bordèu coma a Tolosa, e constatar tanben que los elegits que refúsan l’enquèsta sábon que lor seriá desfavorable, desfavorable a las idèas nacionalistas francesas, nacionalisme d’expansion parisenca. La lista es donc longa : Lemosin, Auvernhe, Dalfinat Lengadòc (administratiu), Provènça, País Gavòt e Nissa (PACA). Es donc un sistèma que lor agrada las pensadas nacionalistas del FN o de las ligas regionalistas, o las estrèmas esquèrras francesas, mas qu’i vòlon res cambiar … per cambiar quicòm : zo cal radicalament en foncion de las enquestas establidas recentament. Aprèp, se cal questionar sobre l’idèa de fren en questions lingüisticas, car mai la populacion es desligada de sa lenga, mai se vòl occitana, per qué l’istòria compta e lo pès de la pensada occitanista pèsa encara e encara, malgrat èla benlèu, e malgrat la vision qu’an o que vòlon donar a la populacion.

Es evident que lo discors ridiculizant dels militants dels partidocratas de las institucions nacional-expansionistas francesas o regionalistas o per la decentralizacion, son discorses per non pas aver concurrents, jutjats dangieroses sul mercat de vòts de la République française.

Nos podèm alara questionar sobre lo ròtle del sistèma politic en Occitània. Es un sistèma de representacion o de repression nacionalista francesa, contr ala ciutadanetat occitana ontologicament democrata ? Nos cal tanben questionar sobre lo discors politic de los que se vòlon “occitan” dins lo partit e coma elegits o candidats ; son pron serioses per èstre près al seriós per la populacion ?

Es evident que los candidats occitans que sábon pas parlar la lenga son pas pron coërents ambe la candidatura. Mas es pas sonque aquò. Nos podèm questionar sobre un escalon de representacion de la ciutadanetat occitana que fosquèsse pas sortit del sistèma del foncionariat d’Estat centralista francés ; perqué los candidats sortits d’aquel sistèma pòdon èstre considerats coma bons representants alara que voldrián radicalement cambiar lo sistèma parisenc ?

Aquel bilhet ajudarà a montar arguments per la comparason ambe Miègdia-Pirinèus.

-°-

Per los que l’auràn pas vist, La Setmana :

Es una revista d’Aquitània, editada en Gasconha, Lescar, e qu’emplega la lenga occitana version lengadociana.