Lo jornal comunista prepaus un articlòt sobre l’enquèsta lingüistica del Conselh Regional, enquèsta faita sul modèl e ambe l’experéicnad’Aquitània. S’espèra çaquelà encara las enquèsta en Lemosin, Auvernhe, Ròse-Alps, Provènça-Gavòt-Niça e Bais-Lengadòc.
l’article es estat publicat lo jorn del collòqui ‘occitan e economia’ al Conselh Regional, ambe l’abséncia remarcada dels elegits del Conselh Regional, totes quitament lo Front de gauche.
La manièra negativa de presentar l’enqusèta sobre l’emplec de l’occitan pòt èstre lo rebat de mantunas causas :
- l’impression del redactor
- la volontat de mesprezar la lenga
- una incompreneson de l’usança de las enquèstas lingüisticas e de la sociologia en la matièra.
- Vincens a un nom de familha que dona una orientacion a la signatura e benlèu a la manièra d’escriure sul tèma. Mas aquí caldriá far un estudi psiquologica sobr el’individú e son environa collectiva (redaccion e sociala).
- malgrat tot l’enquèsta es presentada coma una abstraccion politica, i a pas cap referéncia a una persona donada. Benlèu, dins l’aula de la conferéncia de premsa i aviá pas un candidat del Front de Gauche ?
L’enquèsta lingüistica en Lengadòc-Rosselhon èra pas del meteis escantilh, benlèu qu’aiçò a escapat al redactor.
Lo redactor a una vision educacion de la lenga, es la desformacion de l’esquèrra francesa que pensa societat sonque a travers de l’ensenhament, aital classifica lo sibjecte dins las pre-aucupacion del Front de Gauche. La societat normala es çaquelà pas sonque lo sistèma educatiu, en costejar lo sistèma professoral –sovent- m’avizi que son sovent en defòra de la realitat del terrenh. E entant tanben dedins per rason de familha, un membre de ma familha me confirma cada jorn aquela realitat de la prescepcion de la societat pel sistèma professoral, per la coorporacion dels professors.
Lo .FR aprèp Humanité e la semantica ‘langue régionale’ classa çaquelà l’article dins l’expression nacional-expansionista parisenca; es aital qu’es interessant politicament. E lo títol -la perte de vitesse- es aital percebut coma un solatjament politic, un subjecte sense cap d’importança politica, e confirma que lo pòste pel CAPES serián al bon nivèl de creacion.
Es un article paradoxal mas que desrenga pas la linha editoriala parisenca e politica del personal del Parti de Gauche o Front de Gauche, equivalent a aquel d’un Dupont de Aignan recentament.
I a tanben çaquelà indicis que pòdon ajudar de compréner que la politica per l’occitan es la linha que serà seguir malgrat lo classament precedent, se parla pas del classament UNESCO (fauta de d’espaci), mas avèm un «gardarem l’occitan !» en occitan, coma lo Gardarem lo Larzac, un vièlh tèma nostalgic, nostalgic lingüistic o nostalgic politic.
Aquel article sobre l’enquèsta lingüistic es aital un article politic de granda valor antropologica e politica, utile per bolegar l’occitanisme e son sampitèrne positivisme, pels archius del Parti Communiste français, mai tanben per la percepcion parisenca de l’occitan al XXIen sègle, perqué es pas simplament la represa de l’AFP en nòta de premsa.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada