Minute van tornar far l’expansionisme francés d’Argèria, mas aquí ara.

Dins lo darrièr bilhet, i a un contengut de la portada de Minute que cal comentar.

Tornèm gaitar :

Minute es un setmanièr d’extrèma-dreita en fRANÇA. Se vòl mai dubert sobre la dreita populara de l’UMP, per recuperar los abonamants e los vòts pel FN. La campanha electorala 2012 s’anóncia dificila e dangierosa ;se cal demandar d’ont es vengut l’argent (quin comèrç militar) per la finançar e aital benlèu anticipar los dangièrs.

Çaquelà la portada-coberta de Minutes ajuda d’’aver idèas de l’origina del dangièr, cal cavar un pauc darrièr los mots, darrièr la faciada ambe un pauc d’idèa sobre l’istòria de las ignoranças francesas.

Devath lo mot estrangièr cal notar qu’es una populacion pus especialament qu’es estigmatizada, la populacion, sovent la tresena generacion, de las originarias d’Argèria. Son de tres categorias : – los qu’an collaborat ambe fRANÇA per la guèrra sense nom, car lo territòri d’expansion oltra-mar-nòstra èra departments coma Occitània uèi, – los qu’èran en Argèria al moment e qu’an immigrat per trapar un emplec (èra abans lo bom del petròli en Argèria,), ajudada pel sistèma economic e las grandas entrepresas parisencas o del nòrd de fRANÇA – los qu’an bastit fRANÇA coma coma Auvernhats, Lemosins, o Gascons, o Provençals, o Nissarts, o Savosians, Bretons, Normands, Alsacians, abans las annadas 1945 (mai o mens), aiçò entre 1830 e 1980.

Se cal recordar que la populacion europèa en Argèria, e puèi la populacion josiva, son estadas assimiladas coma populacion de conquèsta blanca e cristiana, a l’imatge dels europèus per l’America del Nòrd, en nom de fRANÇA e de sa “santa” republica.

Se cal recordar que la conquèsta en 1830 (30 annadas abans Niça) èra per engraissar las caissas de la campanha electorala d’un Napoleon... Jà las caissas de moneda africana per finançar las campanhas electoralas francesas.

Minute, coma setmanièr d’extrèma-dreita, e per valorizar son inplicacion ciutadana, prepausa una lectura dels extremisme del nacionalisme francés, a l’imatge de l’UMP ; aital avèm agut dins la majoritat de l’UMP-NC un grope per votar lo benastrada dels Argerians d’aver agut la republica, per los alfabetizar e per lor portar las rotas e logisticas, etc. Enfin son estats astroses d’aver agut la civbilizacion blanca ; es lo meteis devís qu’avèm quora s’explicava que lo patois èra res, e que «siam benastroses d’aver agut lo francés» per nos civilizar. La civilizacion francesa es la guèrra d’Argèria de 1830 a 1962. E aital los partesan de fRANÇA nos explícan ambe los monuments als mòrts per las frontièras dichas naturalas, siam benastroses d’aver agut mòrts de la nacion occitana per lo polit exagòne francés, o los departaments colonials d’Argèria.

fRANÇA es un Estat militarista de vomitar, per tota la seuna istòria sense excepcion. e l’imne sangnós es un simbòl bravament nègre que cal segurament un jorn shiular definitivament, acompanhar d’una bandièra cremada (sense s’enganar de brutlar pas aquela dels Païses baisses… per botar aiçò a las lordèras de l’istòria europèa, perqué ? Perqué amai èstre vomitiu, es tanben una engana un contra exemple per la ciutadanetat europèa.

Quora es interdich d’èstre rasista coma lo regime d’apartheid dels Afrikaans (las leis francesas), a l’exemple de çò que se faguèt en Argèria (ambe las resisténcias dels Argerians, qu’an degut matar segur, per se defendre), l’extrèma-dreita es forçada de trapar de vias parallèlas per explicar la rònha contra la populacion d’origina argeriana sul continent blanc francés e europèu (dins sa globalitat, e pauc impòrta las generacions, e çò que faguèron los parents o faguèron pas), e donc trapar populacion que servíscan de supletiu a l’expression de lor semantica racista, de lor verbiatge politic, sense se dire racista contra lo sistèma musulman (un sistèma religiós que val pas melhor que lo sistèma catolic, zo sabèm en Occitània, per aver pas dolbidar l’istòria), contra una populacion que es estada forçada de migrar per rasons diversas (incompeténcias de las autoritats argerians qu’an volgut copiar lo sistèma francés, populacion qu’an sostengut lo poder regiblican francés e que se son enganadas, etc.), per arribar al poder, pauc impòrta lo còst. Es lo sistèma qu’an volgut imposar en Argèria, a l’exemple de Jean-Marie Le Pen ; se lo còp d’Estat contra lo govèrn parisenc aviá capitat, i auriá agut un regime d’apartheid al modèl afrikaan a-n Argièr.

Uèi, nos vòlon far creire que los musulmans son mai dangieroses que los integristas catolics (de ièr contra los Catars o los Jansenistas) o protestants (de uèi), per sortir del continent europèu las populacion qu’an fait venir per fauta d’aplicacion de las règlas democraticas en Argèria, per fauta d’aplicacio nde la democracia. car fRANÇA, lor modèl èra pas democratica, ni uèi, ni abans-ièr, ni jamai.

Dins lo «typiquement Alsacien» i a tanben lo rebat d’una situacion especiala en Alsàcia. L’abséncia de politica de respecte de l’Alsacian, lo pòble e sa lenga, per fRANÇA fabrica de desraisigats germanofònes, çò que cal per evitar de saber l’istòria d’un territòri e melhor acceptar las manipualcions nacional-expansionistas francesas e los mites republicans parisencs (o partir), lo nacionalisme d’expansion (qu’es assumit per la dreita e per l’esquèrra, dicha democratica, e sobretot republicana). Dins los «typiquement Alsacien» i a tanben la vision del gaulois qu’entendi tròp sovent dins la boca de las populacions popularas que supòrtan lo caumatge, las errors economicas del centralisme francés, republicanas o pas (e totes los partits e totas las oligarquias), e populacions intoxicadas per TF1 que creson que los «immigrats son venguts lor panar lo pan, lor maison e lor femna» (e que son venguts de bon grat, ambe plaser segurament). Es la meteissa páur qu’avèm agut en 1870, abans 1914, o abans 1939, per las meteissas estupiditats de guèrras del nacional-expansionisme  francés, ambe lo baptisme republican de las armadas, de las elitas, dels sindicats e dels partits, per fenir a Dunkirk en Flandras, puèi a Setif, Dien Bien Phu, Madagascar, o en Kanaki, ambe la mòrt de los que creson a las sampitèrnas estupiditats francesas. E evidentament, coma son estupiditats, la resisténcia anticolonialista es relaa quora lo pòble se desperta ; alara i a recuperacion partidocracta quora lo pòble es pas despertat d’aiçò, dels dangièrs dels extremismes d’esquèrra o de dreita.

Dins aquela portada-coberta de Minute, i a LO ‘problèma’ : es a l’estrangièr, e l’estrangièr es dedins, miladiu, i a donc dangièr, e donc cal votar FRANÇAIS, votar «FN al melhor». Coma se la fauta, lo sistèma francés, dempuèi sègles e sègles, la portava pas ontologicament, e la fasiá pas portar als pòbles sotmetuts, als pòbles plega-esquinas (coma la nacion occitana, per exemple).

Dins la qualificacion de la redaccion de Minute, i a tanben la guèrra contra lo General de Gaule, per aver «donat l’independéncia a Argèria», e «creat LO problèma». Es vertat qu’en 130 annadas de colonialisme, lo servici republican francés a pas poscut alfabetizar las populacions, coma en Occitània… E benlèu qu’o voliá pas ; e qu’èra pus important d’aver una massa de populacion per èstre esclau del sistèma industrial francés (lo social sense alfabetizacion per l’industria parisenca), majoritariament al nòrd de l’Estat e sobretot elonhat d’Occitània, al moment que parlava pas sistematicament e sempre francés.

Dins aquela portada o cobèrta del setmanièr se cal recordar tanben de la populacion europèa argeriana, es estada manipulada pel sistèma francés, bonapartista e republican, per ignorança de l’istòria venenosa de fRANÇA, e per ignorança los amazighs an seguit e son devenguts harkis (dins los tradicionals camps de concentracion al modèl francés, inaugurats ambe los republicans bascos, catalans e espanhòls, mai tanben italians, puèi tant d’autras entre 1945 e 1962), e donc una majoritat de pè-nègres per acompanhar la fugida de 1962. Se cal recordar que la populacion d’Argèria èra pas sonque faita dels migrants que fRANÇA voliá pas sul continent europèu (ex: Alsacians qu’an causit Alemanha e non pas fRANÇA en 1830 e 1914), o d’autras populacions (èra la costuma en Anglatèrra, Païses-Baisses, Belgica, Alemanha, Itàlia) d’emplegar los presonièrs per bastir las colonias novèlas d’oltra-mar. La populacion d’Argèria èra totparier faita d’Espanhòls e Valencians qu’avián fugit los integrismes religioses e politics madrilencs (lo grope de musica Al Tall o canta dins un disc que se sona Europ‘eu) – lo modèl de la religion unica, èra lo modèl francés, un modèl que lo papisme aviá demandat de copiar pertot en Euròpa, aprèp la victòria en Occitània ; modèl que los protestant avián tanben assimilat per simbiòsi al papisme (per exemple Ginèbra). Donc totas aquestas populacions son arribadas en fRANÇA sense saber realament sens qu’un sòmni de çò qu’èra fRANÇA, los mites republicans, e son arribats majoritariament en Corsega, Occitània e Catalonha del nòrd ; son estats populacions qu’an de lor biais destrusit una granda partida de la civilizacion occitana sense zo saber, per ignorança, encara. Corsega a protestat, lo nacionalisme còrse es nascut d’aiçò, l’invacion francesa ambe trope de supletius del sistèma francés, supletius que se son faits enganats del fRANÇA o qu’an emplegat lo sistèma per s’enriquir. fRANÇA es un mercat, zo cal pas doblidar. fRANÇA es arribat en Occitània per panar lo comèrç europèu qu’i passava a l’epòca del catarisme.

L’ignorança es cultivada en fRANÇA, perqué ? Perqué lo regime es basat sobre las ignoranças reaialas e bonapartistas puèi republicanas. Las ignoranças son sempre estada la linha de f♫9rça de la religion catolica, se cal recordar que legir lo Libre dins la lenga del pòble, son los catars qu’an debutat ; la Bíblia en occitan es estada interdicha d’emplec en 1229, pel Papa. Vatican II serà bravament mai tard.

Tot aiçò Occitània zo a patit, e zo patís encara.

Dins la portada de Minutes i a tot aiçò : de vomitar.

Es de se demandar se mon paire aviá pas rason en tornar d’Argèria, doás annadas de guèrra sense saber quí èra l’enemic, coma disiá : nos vòlon importar lo bordèl d’Argèria, en aplicar lo modèl qu’an pas agut en Argèria. E se lo modèl qu’an pas agut en Argèria, èra jà en fRANÇA quora se demanda de parlar francés, s’impausa los suplici armats per far viure las tropas sobre la pagesiá (Cevenas), adobat benlèu, o coma del temps que lo patois èra castigat sistematicament ambe metòdes republicana e laïca d’un Jules Ferry and co, ambe los corporatisme de uèi, un nom vomitiu qu’encara pòrtan totas las escòlas de la dicha République Française ; aquela republica de fRANÇA es pas democratica, e zo serà jamai.

Minute es tot aiçò : beurk.

-°-