Aquí en Occitània, la question interessa pas la premsa provincialista, mas çaquelà normalament, un poder regional normal auriá de saber quin es lo vesin d’a costat, aquel qu’es Espanha arriba en mai grand nombre en vacança en çò nòstre… E alara l’informacion interessant, l’adaptacion del lògos (lo devís en grèc) seriá una necessitat. Çaquelà lo pòble occitan auriá de saber quin es lo vesin, e de quina manièra pensa.
De quina manièra nos podèm adaptar als vesins, la nacion catalana, sense prendre en carga la lenga raiça de la lenga catalana (Llemosí dialecte de l’occitan, ancian nom de la lenga catalana), es de dire sense politica lingüistica, sense saber realament e seriosament cal portar una politica pel desvolopament dels sabers ligats a-n aquesta lenga ?
Puèi aprèp se cal questionar : quines son los arguments que son portat per far creire l’independentisme al Principat de Catalonha ? Son los meteisses que podèm suportar del centralisme francés, mas nosautres, amai de respectar pas la lenga istorica d’Occitània, avèm pas cap estudis economics que posquèssen portar una informacion suls tèmas del panatòri francés en Occitània. En Catalonha (Principat) an la lista dels panatòris espanhòls de l’obratge catalan, e la fauta de solidaritat de Madrid envèrs las autras regions, contrariament al discors centralista e bonapartista dels dos partits fara, PSOE-PP. Sèm dins la mesma situacion, nosautres en Occitània, lo bipartisme, o la partidocracia, e lo panatòri dinerièr (Aquitània ambe Bordèu, e Miègdia-Pirinèus ambe Tolosa, mais tanben Niça e Marselha) e l’abséncia de solidaritat per las region paura (Lemosin e Auvernhe).
Es que cal èstre independentista en Occitània ? La responsa es non, per rason intèrna a Occitània, e la fauta reala d’estructura que camínan de faiçon coërenta cap a l’independéncia. L’independéntisme es pas un jòc d’extremistas d’esquèrra o de dreita, es un biais seriós de formar una partida de l’espaci politic europèu. Donc, devrèm far ambe lo panatòri sampitèrne e parisenc, en Occitània. Al Principat de Catalonha son mai serioses, e lo camin de l’independéncia es mai clar, mai estructurats.
De quina manièra non podèm oblidar que la nacion catalana s’encamina cap a l’independéncia se non podèm èstre informar d’aiçò ? La premsa provincialista es muda sul tèma. E son pas doás o tres despachas d’agéncias (per annadas) o un articlòt lunés que faràn saber melhor lo biais catalan d’avançar cap a l’independéncia catalana.
-°-
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada