Sabi pas s'es important, mas coma ciutadan europèu, ciutadan de l'Estat jacobin francés, me sembla que la seuna politica sul tèma de Catalonha non es normala per un dirigent d'un Estat que pensa a totes los subjectes d'un reialme europèu. Alara, li escrivi. Li escrivi per Internet, tot en sapient que sembla pas un lector de las paginas d'Internet, mas es lo sol mejan qu'ai per juntar a Madrid, coma a París o Brussèllas. Li escrivi pas per negociar ara, mas per fargar un balanç de sa politica de cara a la nacion catalana, la nacion de ciutadans europèus e catalans.
Mas abans, pels Internautas, cal explicar la situacion politica de l'Estat espanhòl. Sèm dins una situacion que cap representant politic catalan es dedins lo govèrn catalan, gaire zèro dins l'administracion centrala e diplomatica, cap partit catalan a un pès sus las decisions del govèrn central ; e lo pòble catalana refusa de votar pel PP, pel PSOE, o tot ibrid politic que se vòl espanhòl ; cal apondre que Barcelona finança fòrça de l'Estat espanhòl, e aiçò o díson «solidaritat» tot en estar distribuat unicament a Madrid, e non pas a las regions pauras d'Espanha.
Dins aquesta situacion inedita per la normalitat europèa, lo sol relai qu’en Mariano Rajoy a en Catalonha, son los militants dels pichonets partits (en representacion catalana), es de dire PP de Catalonha, UpyD (supausadament democratas mas que crídan sonque al fascisme quora se parla de catalanisme), Ciutadanos (fòrça implicat a criticar la corrupcion, mas qu’o son tocats tanben, e que desfialan en companhiá dels pòst-franquistas los Dias de l'Hispanidaz), e mantunes legitimistas del PSOE en Catalonha.
Mas lo «problèma catalan*» (* qualificat aital per Madrid) es un problèma perqué es la ciutadanetat qu'a près lo poder per èstre enfin representats sul terrenh europèu ; es un eveniment democratic non comprès pel sistèma vièlh e bipartidista espanhòl (aquel qu'a negat als Catalans d'èstre ben representats a Madrid) ; aquel movement es alara un eveniment excepcional al nivèl europèu, la vièlha còlha partidista e estatalista, espanhòla o francesa, non podrà entendre aquel fenomèn excepcional, al nivèl europèu, mai tanben mondial.
Donc, i a un problèma espanhòl qu'es simbolizat per en Mariano Rajoy (militant del PP al govèrn), mas atencion seriá similar pel PSOE s'èra al govèrn central. Benlèu piège. Car la tresna via es practicada dempuèi 30 ans en Catalonha, sense resulta clara per la democracia.
O escrivi, non pas per desdoanar lo negativisme sistematic d'En Mariano Rajoy, Mister NO coma Thatcher, NO dempuèi 4 ans, per rason de majoritat absoluda ; aital se nega a pensar Catalonha d'una autra manièra ; la ciutadanetat catalana li explica las seunas errors de 4 annadas passadas. La ciutadanetat catalana explica dempuèi 4 annadas, que la constitución de Madrid, pòst franquisme, es oltra-datada. E al meteis temps, la sola opinion e accion politica dels PPistas son d'explicar que fan «viure» la constitución. A l'Estat francés se cámbia la constitution cada 4 annadas dempuèi 1958 ! Una Constitution o una Constitución es pas un libre sant, es pas la Bíblia o Al Còran, o La Tòra ; e quitament se sap qu'aquestes libres dits sants, son subjectes d'interpretacion (que pausa problèmas e guèrras tanben). Aiçò o sap tot estudiant de sciéncias politicas sul continent europèu, e pas aprèp 4 annadas de manifestacions democraticas en Catalonha ; L’en Mariano Rajoy anatz visitar Catalonha, sense los gos dels militants del PP ; O sap far tot estudiant, perqué educat dins las bonas universitats de sciéncias, sap coma fonciona totas las constitutions dels Estats democratics europèus, sap coma fonciona lo pòble catalan (perqué Eurasmus l'a ajudat d'entendre).
Aquò farà 4 annadas qu’en Mariano Rajoy a perdut lo dreit de parlar de democracia per aplicar la constitución. Donc o podèm escriure, lo Mariano Rajoy es un maissant dirigent europèu per la democracia, per se revendicar democrata ; la democracia es pas lo dreit -constitucional o pas- d'imposar sa majoritat ; lo sistèma democratic es una ajuda per determinar dirigent, per dirigir per totes e totas, e non pas per Espanha, aquela que Franco a pantaissat. Al contrari, el pensa que lo tot pòt imposar a una minoritat, es lo contrari de la democracia.
Alara, perqué l'Union Europèa, non pòt intervenir, quora se sap aiçò ? Perqué lo sistèma selecciona sonque una tecnocracia dels Estats, e qu'aquesta seleccion es pas adaptada per la supausada «constitucion» europèa, aquela d'un Parlament (partidista e negacionista, sonque), d'una comission dels representants d'Estat (capable sonque d'elegir lo lòbi al cap d'un servici europèu), d'un sistèma juridic que protegís sonque lo juridic dels Estats.
Dins aquel sistèma, lo Mariano Rajoy es protegit, coma l'auriá estat un Francesco Franco ! La paradòxa es clara, una institucion europèa que se pensa democratica, fonciona per protegir l'Estat, que sempre es estat l'institucion qu'a manipulat los pòbles per los afrontar, per bastir frontièras internas, adoanariá dels Estats e de las idèas.
En Mariano Rajoy es la fotografia que lo novèl sistèma catalana, democratic, pausa la question democratica a totes los Estats europèus.
-°-
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada