arcuèlh

dijous, de març 31, 2016

Una politica lingüistica per l'occitan a Tolosa, seriós quand ?

O sabèm totes e totas, a Tolosa, lo mètro en occitan ; es pas sufisent, alara vaquí lo peis lançat, vaquí la pesca lançada dels retorns de comentaris positius, per avançar, donc vaquí un bilhet lançat per ....

Totes avèm plan vist que la pichoneta aparicion de l'occitan dins lo mètro èra limitada per la valentia politica de l'esquèrra coma de la dreita, o de l'umanisme bèl d'un president actual, o ancian ; e anuèch a las 23h00, lo president Jean-Michel Lattes explica pel cap-d'an reial e sudista que : 

Lo comunicat frena lo bon dormir pels elegits, ça sembla ; lo comunicat sembla totun plan a un .... peis d'abrial, pescam (?) e çaquelà rebèrta una plan bona coneisséncia de la limitacion de l'occitan dins lo mètro e dins los transpòrts collectius (per la lenga istorica e collectiva dels Occitans de Sud-Occitània). La limitacion es çaquelà plan aisida de despassar, cal avançar e es possible se...
Car una politica lingüistica passa plan per una comunicacion pedagogica en l'abséncia d'una politica d'oficialitat que sonque un poder jacobin podrà votar (e sabèm que pòdon perdre tempses a d'autras reformas descadentas per l'umanitat politica), podèm pantaissar una lei parisenca, longtemps...
Ai pas trapat melhor pel moment per illustrar una politica lingüistica per l'occitan :
E çaquelà lo fialat d'internauta tolzan per l'occitan e lector del bilhet de Jean-Michel Lattes explica en francés : polit peis, en majoritat. Mas de qu'esperèm per aver una reala politica per l'occitan a Tisseo ? i a concènsus, e o sabèm dempuèi que lo Conselh Regional a enterrat una enquèsta lingüistica faita en Miègdia-Pirinèus e Aquitània, tròp favorable a l'occitan ; ara, çò que fauta es un director de comunicacion de Tisseo que sap emplegar l'occitan, dins TOTES LOS ENDREITS POTENCIALS DE TOLOSA (sense que còst res de mai que lo budgecte actual) e per totes los projectes de futur (sense que còste mai dins los projectes prepausats).
Donc al final cal ajudar lo president a aumentar l'occitan dins lo mètro, e Tisseo en general, e ajudar lo CR de Tolosa de plaça l'occitan dins als estacion SNCF coma se faguèt en Languedoc-Roussillon d'un còp èra, esperèm pertot en Sud-occitània catalonha, la preséncia digna de l'occitan, cada elegit o elegida dèu èstre exemplara dins aquel e mplec, es possible d'o far coma en Bretanha !
Lo bilhet aquel participa al ....buzzz [prononciar böëzzz] coma díson e escrívon en patois parisenc. 

dimecres, de març 30, 2016

Qui organiza l'agènda de l'Assemblée dels Parisencs ?

La nacion francesa fabrica leis a París protegits pel sistèma jacobin e mediatic, e son sempre absents per las votar, o las discutir... son en comissions, dins los burèus a costat, es l'argument que pròva que lo deputat jacobin a pas lo don d'ubiqüitat.
Se cal pausar la question de l'organizacion del debat, car sembla que fabricar facturas per las gents de l'Estat lor pausa pas problèma, ni organizacion d'una eficacetat granda ; aital vos pòdi confirmar que soi per la supression del Sénat al mens faràn mens de facturas !
Estauvi republican net !


De mai ambe la famosa reforma de la constitucion qu'èra succeptibla de cambiar l'avejaire d'un kamikase que se vòl suïcidar dins la populacion en lo retirar la citoyenneté... an provat que sábon perdre temps.

Lo temps perdut es sovent en votar causas que son pas aplicablas, o jamai aplicadas.

Lo temps perdut pels elegits, e las elegidas, lo pagarèm sempre.
 

campanha C'est l'Occitanie

Ieu soi favorable per aquela campanha "C'est l'Occitanie" aquò vòl pas dire que pòrta pas comentaris e tanben criticas. Es una campanha vièlha pensada jà en 2015, mas que pòrta fruchas politicas clars (perqué es pensada per un grope de totas las colors politicas), es clar que lo tèma de nommar la region es devengut viral dins tota la region, quitament en defòra, ont dins las regions Oèst-Occitània, Nòrd-Èst-Occitània o quitament PACA, cap occitanisme a portat una campanha que foncionèsse autanplan.
Aquela campanha categoriza lo public occitana en dos camps e determina aital las competéncias o incompeténcias del sistèma jacobin a nommar las region que se ne vòl donar una delegacion de poder. Es una campanha que pòrta clar qu'es una campanha dedins un sistèma jacobin que l'administracion a sempre negat l'identitat occitana de las region que l'ancian regime sonava « provinces réputées étrangères», la republica parisenca faguèt pas melhor, ièr dimarç o dins los sègles que se son debanats dempuèi la Révolution française.
Çò que m'estona es que lo ròtle de federacion d'idèas independentas, l'a pas jogat l'IEO, benlèu enbarrat dins lo culturalisme e la recèrca de subvencions jacobinas ; e coma o joguèt pas, a fabricat un contra-avejaire que cantona l'IEO dins lo negativisme politic, pas un cercle de l'IEO en Oèst-Occitània, o Nòrd-Èst-Occitània a lançat una campanha per nommar las regions de Bordèu-Baiona-Pau-Peitièu-Limòtges, nimai la region de Clarmont-Lyon-Granòble-Annecy.
Ai jà publicat la mapa occitana e politica de la novèla region Oèst-Occitània, la tòrni plaçar aquí : 
 E la novèla region de Lyon es oblidada de l'occitanisme, IEO comprès.  Quinas son las prepausicions de l'occitanisme per la region de Lyon (digun contesta la capitalitat) ? 
Me sembla important d'aver la geografia en cap. Savòia serà tanben Arpitània, e lo Dalfinat serà a mitat occitan e francoprovençal, car la fabricacion d'entitats politica s'es, de moment que la populacion èra supausadament omogenèa, s'es jamai faita sus basas lingüisticas, e se farà jamai aital. L'administracion reiala, politica, militara, religiosa (Auvernhe), o sociala se fabricarà naturalament sus basas lingüisticas, mas quinas sons aquelas basas ?
las questions del desplaçament de las populacions fabriquèt departaments, èrem a la Révolution française ; ara, l'Estat jacobin sap que fabrica logistica per desplaçar de manièra forçada o politica las populacions, donc las regions son devengudas grandas ambe l'argument vièlh e jacobina, grand = potent, es la teoria del colonialisme aplicat, grand es potent. Es ambe l'argument al revèrs que l'impèri Otoman e austro-Ongarés es estat destrusit, car aquí l'impèrialisme anglés e jacobin non li agradava l'existéncia de grand = potent.
Donc per Lyon segonda vila de l'Estat-mercat jacobin, es una granda ciutat, li caliá una granda region. Jà Lyon a fagocitat l'Ardècha e la Droma, dos espacis politics especials, un de Tolosa (Ardècha), un encara dividit en dos (Dalfinat al nòrd, e Provença al sud, Monteilimar, dos entitats politicas de cultura e lenga occitana), donc benlèu que lo centralisme socialista pensa que l'Auvernhe (occitana sense l'Allier) serà aital planvenguda ambe la granda region de Lyon.

E d'aquel constat geografic, politica e itoric, faguèt pas que l'occitanisme d'Auvernhe, Droma e Ardècha, establiguèssen una campanha junts per demandar lo nom en lenga occitana, dins una region que -sola- a votat l'oficialitat de l'occitan e de l'arpitan, e per decision del poder de Lyon, d'un public politic tanben jacobin coma a Bordèu, Tolosa o Ais-Marselha-Niça.

E dins aquelas regions administrativas francesas i a una region qu'amerita dempuèi annadas, un nom novèl es PACA, e de moment que lo cambiament èra establit per París, causa que digun, dins lo personal politic jacobin en plaça ara a Aus-Marselha-Tolon-Niça, establís de criticar per aver un punt de viste personal, autonòm. Lo nom establís aital lo problèma basic ; Niça -per rason istorica e geografica- amerita tanben SA region administrativa francesa, mas aquò contradís la teoria jacobina e colonialista, big is beautiful (sus la passejada dels Angleses o en patois parisenc novèl). i a l'idèa que la gavotina de Monteilimar dinca Niça, mas aquí es lo desplaçament o la logistica, o la capacitat administréativa de se bastir sense logistica pròpria, sense passar per la capitalitat de Marselha... es aqual desplaçament qu'a pas bastit l'evidéncia per Niça, region administrativa autonòma francesa dins las annadas 50. Anuèch al XXIen sègle, la dificultat arriba mai granda, dins un contèxte de desumanizacion dels territòris e d'abandon de l'ensanhament de l'istòria locala (car lo que coneis l'istòria sap qu'es lo reialme de Savòia e Piemont, a cabal sus dos Estats imperialista, fRança e Itàlia). Lo Felibrige es puslèu mut suls tèma, o al mens comunica pauc sus la question. E çaquelà els vòlon dire Provença la Comtèa de Niça, vòlon passar Var per dire Niça d'una autra manièra en oblidar que los Alps son pas de la lenga de Mistral, mas una (fasèm romantisme) lenga d'Òc qu'es montanhòla e donc de Gavotina ; e per nommar la region son per ...Prouvenço, es servar la presentacion latina que la lenga francesa inventèt a la debuta de la Renaissance per se diferenciar de l'ensemble latin. Lo Provençalisme faguèt quitament una granda zòna lingüistica que seriá estat lo grand reialme d'Arles ; veire en Confederacion Helvetica d'unas associacions sul tèma.

E tornèm aital a Savòia qu'amerita tanben d'èstre una region administrativa soleta, soleta a aver estat ambe una capitalitat politica, Annecy, e un Estat potent alpenc. Alara perqué li donar pas un nom de region de son cap istoric, quitament dins la novèla region, perqué pas sortir Arpitània dins lo nom de la novèla region de Lyon-Clarmont-Granòble-Annecy ? E que ne farà l'IEO e l'occitanisme en general ?

Dins l'OPLO, estructura administrativa francesa per la politica per l'occitan, las regions occitanas i son totas installadas, al mens pauc a pauc i seràn. E Lyon i es dedins, Auvernhe i èra pas encara, adara i serà ! E PACA, quand ? Lo Felibrige i a vist res d'utile ?

Dins lo fenomèn de la campanha "C'est l'Occitanie" digun a l'IEO, o d'autras associacions lingüisticas, se questiona sus l'emplec lingüistic del francés, son contra aquela teoria que plaçar Occitanie sus una mapa oficiala en lenga francesa (car es plan aquò que cal far), mas per la lenga occitana, qué ? E lo positivisme associatiu, quand ? Negatiu, es une fenomèn plan conegut dedins un grope d'una comunautat que se dèu protegir de «l'invasion» (fenomèn qu'es considerat coma sonque imposat de l'exterior, vengut del nòrd). Quand un movement per aver Oèst-Occitània, Nòrd-Èst-Occitània-Arpitània, Èst-Occitània, e Sud-Occitània ? Car sèm plan en regions administrativas francesas e donc lo movement actual es plan per nommar aquelas regions, e o cal far de moment que lo jacobinisme nos o daissa far ! Quina generositat....

La pichona generisitat del jacobinisme l'a amanat País Nòstre e Convergència Occitana, los cal donc felicitar ; e la campanha es en francés, tanplan, prenèm, pauc a pauc dirèm sonque Occitània ! Es qu'ajudarà las autras movements occitanistas (Felibrige comprès) de demandar Occitània pertot ? Localizat politicament o geograficament, o ambe un pauc d'imaginacion artisticament ?

Car ieu oblidi pas l'ensemble lingüistic sancièr (contrariament a çò qu'ai poscut legir), mas sèm pas a fabricar una teoria culturalista, sèm a nommar una region administrativa francesa, una delegacion de poder al jacobinisme o centralisme parisenc. Es farai pas dins la pensada d'ancian regime reial francés, Lengadòc, cap nostalgia, cap compassion, en pensar que Occitània es un nom correcte per ma region #lenomdemaregion.

E per las autras regions, soi pas a determinar çò que devon far, soi a constatar que i a pas cap movement occitanista que faguèt lo trabalh de plaçar lo mot Occitània dins lo debat en Oèst-Occitània (Aquitània, Lemosin, Charenta lemosina, Iparralde e Peitavin-Santongés), Nòrd-Èst-Occitània (Auvernhe-Ardècha-Droma e Savòia), o Èst-Occitània (Marselha e Niça). Mas son sufisanment fòrts, dempuèi Provença notament, per vóler imposar a Tolosa-Montpelhièr-Perpinyà lo seu nom en contradiccion ambe l'idèa d'autonomia de la ciutadanetat dins la region concernida ; car parlèm plan de politica, e fasèm pas de corses immersius de lingüistica aplicada.

Votarai pertot OCCITÀNIA per MA REGION. E soi a esperar lo debat al Conselh Regional.

dimarts, de març 29, 2016

Mon problèma : las misericòrdias francesas

Dempuèi sègles, fòrça, l'Estat francés, reial o republican, veire napoleonic, s'es installat sus un trauc carnissièr, qu'a bastit son expansion regionalista parisenca sobre la sang dels pòbles de totas las religions, en castigar per rasons religiosas o pas, e dins cap mesura politica i aguèt repentida dels actes de chaples dels «bons cristians» o catars en Occitània, per exemple ; anuèch son d'extremistas musulmans que fan chaples en Africa, en Asia, o quitament en Mar Miègterranèa en daissar traversar las populacions cristianas castigadas sus tèrras devengudas 100% musulmanas (o supausadas coma talas) e interditas d'avion per venir sus lo nòstre continent, interdit per rason de politica migratòria per l'Union Europèa, e d'incompeténcias europèas, l'Union dels Estats Europèus a fabricat una entitat politica qu'es suceptibla d'èstre cristiana basicament. 
E avèm lo dòl que nos arriba dels descendents de l'imperialisme francés, brilhents representants en Occitània, son ultra-catolics o pas brica, e son pas o pro-ultra-extremistas afidats al Vatican de cada 7 sègles qu'an pas jamai recebut un sul castig internacional al contrari.
 
Lo crimi contra l'umanitat, es matat un catar devath lo pretèxte que sap directament legir la Bíblia dins sa lenga, e volgut pregar paure, volgut per aver lo libre directament en mans, e aquel «bon cristian» es nascut en territòris que cal annexar al reialmet dels fRancs. 
Anuèch a Lahòra unes extremistas musulmans an matat dins un pargue ciutadans del Paquistan (cristian e musulmans, la proporcion es pas clara) qu'amerita un piulet, pichoneton comunicat per #twitter ; ma reaccion es quasiment similara a totas las reaccions qu'ai de donar per l'ideologia francesa que mena Occitània, e que la desclassa dempuèi sègles :
Joan Tarís es conselhièr regional d'Aquitània, segurament pro simpatic, gente e democrata, color politica simpatica de la dreita nacionalista francesa, pas extremista, mas çaquelà cada vagada que cal, la bandièra francesa e lo seu nacionalisme son plan d'aquel regionalisme d'expansion parisenca, e de color blava.
Alara quora los Franceses daissaràn d'èstre compassions, compatiments, còrdolors, miseracions, commiseracions, misericòrdias al modèl catolic o vaticanesc, pietats al modèl de Lorda, planhenças, commocions, sonque compassions, mas qu'aplicarà a els çò que lo politic umanista se dèu aplicar a d'autres pòbles e pauc impòrta la religion, quand ?

La Bíblia en lenga occitana es estada salvada, car enregistrada dins una bibliotèca que li a estauviat d'èstre cremada per integristas catolics francs, puèi oblidada ; escrita al entorn del sègle XIen, la Bíblia aquela es legibla per tot locutor modèrne de l'occitan ensenhar, pauc mas ensenhat ; mas cal anar a Lyon per la veire, car sa re-edicion es pas encara finançada per la misèria catolica de Lyon, s'espèra un repentiment catolic, e perqué pas sa re-edicion per aver accès a un document en lenga dita vernaculària, fins a Vacitan II interdit d'edicion. La re-edicion trigosa, e donc lo castig contra los «bons cristians» contunha dins la catolica e integrista fRança, republicana o pas.