arcuèlh

dilluns, de desembre 31, 2012

Miot e particularisme republican

Es un enveniment en Corsega, que cap mèdia exagonal a notat… e çaquelà aurà consequéncia importanta sul vòt independentista e nacionalista en Corsega. Del meteis biais, l’egalitat republicana, qu’es pas encara per las lengas, es pensada per èstre aplicat en Lorrena-Alsàcia del meteis biais.

Miot Corsega CorseMatin

Aquesta causida politica, non adaptada a las costumas de las populacions e als vòts republicans ancians, non pòt far que pensar que Corsega anirà cap a una via legala diferenta de la parisenca. Son milièrs de ciutadans còrses qu’auràn de pagar mai per las transmissions de patrimòni ; se podrà pas trapar melhor per trobar novèl electors independentistas.

Se cal recordar que lo novèl estatut de la Generalitat de Catalonha es estat votat per referèndum e tombat pel Conselh Constitucional version madrilenca. Non podèm que far la comparason…

Es plan los afars de moneda qu’an fait pujar los sentiments independentistas de Catalonha, e mantunas errors politicas del PP-PSOE-PSC, causas oblidadas per la redaccion de Le Monde;  listèm parier las consequéncias dels actes del Conselh Constitucional (sabètz aquela institucion de privilegiats causits pels presidents republicans e que los presidents i son membres quitament ambe Alzeimer en ment ! o la borsa emplenada) ; L’ignorança pauc a pauc matarà fRANÇA.

Veirèm la prochèna estupiditat legislativa francesa …

Pel moment, la causa francesa interessa ; a l’estrangièr se sap que la revolucion de 1789, dita francesa, a debutat per rason de fiscalitat e de grèus problèmas de produccion agresta, e pas brica per la qualitat bona o maissanta de las accions politicas :

Articles los mai visitats de The Economist 2012

arrêté miot corsega

The Economist o Le Monde per 2013 ?

Paris la lutz engana

Ièu acabi de comparar doás manièras de veire la planèta de l’actualitat, la francesa (replegada sus Paris la consomatriça la mondialista, ulliminadoira, la tot-va-plan ambe lo centralisme democratic tipe modèl francés), e los autres, per exemple The Economist.

Portada Le Monde 311212

En 2014, parlaràn dels novèls Estats que son a la fabricacion sul continent europèu ? Quí sap ?!? Segur que cambiaràn un pauc fRANÇA, jà en 2013 ! Pel moment es l’omertà jacobina quora es pas la desinformacion modèl Sandrine Morel, Le Monde.

the economist 2013Portada de The Economist  2013

Me sembla que Le Monde son endafòra de las realitats d’un mercat-Estat-nacion centralista, fRANÇA, qu’aurà lèu doás entitats independentizadas suls costats, una al nòrd e l’autre al sud.

reis catalansVòts de Joan VenturaVal d'Aran

Artur Mas a acabat la creacion del govèrn

Serà aquel govèrn que portarà tot lo procèssus d’independència del Principat sud de Catalonha.

Artur Mas e la libertat nacionala

Es un govèrn d’aligança entre CiU e ERC, es un govèrn qu’aurà largament una majoritat per establir un referèndum d’auto-determinacion. Es un govèrn çaquelà que farà lo seu possible per respectar l’Estat de dreit actual, per anar cap a l’Estat de dreit catalan.

Aquel govèrn vòl crear un Estat ciutadan novèl europèu.

Dins lo messatge de Cap-d’an Artur Mas confirma que la creacion de l’Estat novèl catalan (Estat suplementari, car es pas lo primièr Estat de lenga catalana sul continent nòstre) se farà ambe una granda composanta sociala. La majoritat novèla l’ajudarà a o bastir. Es qu’aquò pòt rassegurar los Franceses ? Els qu’ambe la republica francesa an sabut que fabricar un mercat-Estat-nacion sense basa sociala pels Bretons, Occitan,s Bascos, Catalans, Alsacians, Savosians, Còrses, Kanaks, Polinesians, Goadelopeans, Martiniqués, e faguèron sonque un projecte social pels parisencs (totas las institucions politicas que fan l’Estat sociala, son basadas a París (levat per Lorrena-Alsàcia, e uèi zo vòlon tanben destrusir ! alara que fonciona sense deficit !!).

2013 serà per Catalonha l’annada del camin complicat, de quina manièra fabricar un Estat novèl ambe repunhanças espanhòlas d’un costat e septicisme de l’autre (catalans del nòrd, occitans, franceses).

Aquel novèl Estat questionari l’Union Europèa sobre las seuna capacitat de refòrma ; tot aquò solament en 2013…

annada de mèrdaprofecia maià

Çaquelà lo monde es pas fait de nègre e blanc.

dissabte, de desembre 29, 2012

Fin del monde e color del solelh

DE QUINA COLOR ES LO SOLELH ?
A vagada l’atmosfèra nos fa creire que los solelh es roge, la seuna color reala es blanca.

La color del solelh

Nòstra percepcion es erronèa, sul continent europèu ; se dèu que totas las colors que nos manda, l’astre del rei Loís XIVen, lo mai entense es lo verd, que, damorat al cèl azur, se tradusirà en rosat, iranje, roge, per la vista umana.
En realitat, quora la temperatura es de màger grat, tot lo farà blanc. En mai, la lutz solara dèu èstre blanca per respectar las colors realas dels objectes en se reflectar sobre els. Es de dire, per qué sol vesèm l’espectre de la lutz reflectada.
En conclusion, lo solelh es blanc, de moment que nòstres uèlhs son pron sensibles a la longitud de las ondas de la lutz, e que non sèm capables de veire tota la gama qu’irradia sus Tèrra … çò que nos lo farà veire irange o roge o rosat.

— amb l’ajuda d’en Manuel Villellas.

Se lo solelh cambia de color, serà la fin del monde e lo blanc serà sus tèrra la sola color.

occitan es lenga de totes-as

divendres, de desembre 28, 2012

Un compte en Confederacion Helvetica…

La question se pausa, quina populacion de l’Union Europèa a un compte en Confederacion Helvetica ? quin mercat es fabricat per l’UBS dins l’Union Europèa ?

La question puja tanben en Espanha, es una question perversa, perqué jà la pausar es una orientacion politica, gaitatz :

compte en Suïssa

La Confederacion Helvetica es una crotzament de las perversions monetàrias, mas tanben d’autras !

Mas es puslèu aquela que m’interessa… perqué del costat de Vilanèva d’Òlt a fabricat una question d’Estat. Lo cònsol màger de Vilanèva d’Òlt es devengut ministre de l’economia, e alara la question es devenguda una polemica socialista de mai, benlèu per aucupar lo camp batalhièr dels mèdias parisencs ? Mas quora se sap que l’afar es puslèu una question d’immigrants parisencs en regions occitanas, immigrants qu’an trapat una region d’arcuèlh electoral per un camp o l’autre, se pausa realament la qualitat de la democracia dins la tombada de Vilanèva d’Òlt.

Un còp èra, ni l’UMP ni los socialistas avián candidats de presentar, pauc a pauc es alara lo FN qu’es aparegut coma la sola solucion ; los clubs fermats de la democracia republicana francesa an practicar l’importacion massiva de candidats ! Es una costuma regulara dels partits franceses e dels clubs fermats de la democracia republicana francesa (mai que tot mascles) ; vos cal recordar que Lionel Jospin aviá mestièr d’un terrenh en region per èstre un ‘bon candidat’ per las presidencialas, e dons li calguèt trobar un luòc, son alara los socialisats de Tolosa qu’a trapat que Senta Gabèla èra un bon endreit, en general lo candidat socialista ganhava del primièr torn ambe 60 dels vòts ; èra un endreit simpatic donc.

Mas Vilanèva d’Òlt es mens agradiu per lo paraducatge politic jacobin dels clubs fermats de la democracia, e pels partits del sistèma centralizador francés. E çaquelà l’arribada del ministre de l’economia se faguèt plan aisidament, e quitament quora los socialistas locals perdián pauc a pauc las eleccions, el es damorat, dinca èstre un bon candidat dels clubs fermats de la democracia per èstre ministre de l’economia (los clubs fermats de la democracia francesa son clubs influents per la causida dels ‘bons ministres’ – sèm plan elonhat del sistèma de la representativitat e de la democracia, mas basta). Talament bon candidat que los socialistas locals an agut pauc a pauc póur de las victòrias del personatge …

E se l’afar dels comptes en Confederacion Helvetica èra pas un biais de foncionar dels clubs fermats de la democracia, los qu’an dreit a cobèrtas cada annada dels setmanièrs L’Express, Le Point, le nouvel Obs, Marianne, etc ; es alara vesèm que lo sistèma es lo meteis per Espanha o a Vilanèva-d’Òlt-fRANÇA, quora se trapa compte(s) en Confederacion Helvetica, tanben al president de la Generalitat de Catalonha, ambe una informacion imprimida a Madrid, El Mundo (alara ne podèm rire).

Nos podèm jà questionar suls partits politics qu’acceptan d’èstre manipulat per aquestas sectas politicas que son los clubs fermats de la democracia, dels Estat-de-dreit-centralista, e nos podèm tanben questionar sobre aquestas democracias que son aital manipuladas pels clubs fermats de la democracia e clubs masclistas que fan barratge a la representativitat de tota la populacion.

Los compte en Confederacion Helvetica o Suïssa es puslèu un element de distorcion democractica, puslèu qu’un element important per l’actualitat.

Grasilha

-°-

Bugarag abans e aprèp

dijous, de desembre 27, 2012

Musèu de Tolosa, ai enfin comprès ….

Musèu de Tolosa : ai enfin comprès la publicitat que vesèm en vila. Vos baili l’explicacion en mantunes moments : 1 / lo lògo coma deuriá èstre, 2 / explicacion republicana, 3 / la lama que minja, 4 / perqué m’an pas dit a l’escòla las incapacitats neuronalas de las administracions tolzanas ?

Musèu de Tolosa 2

Lo lògo del musèu tal qu’auriá degut èstre, en fasèm fisença a la lenga occitana a egalitat ambe lo francés.

En seguida d’una causa que coneissèm en republica, l’egalitat, non ?

lògo EGALITAT

E coma l’avèm pas, avèm lo mistèri del novèl lògo franchimand del Musèu de Tolosa, es una lama que minja la lenga occitana :

Musèu de Tolosa

Nos podèm questionar : quora l’occitan serà respectat en totalitat a Tolosa, e que còsta res d’i pensar !

Desperta-te

dimecres, de desembre 26, 2012

Novèla fòrma de rançon sociala a Tolosa.

La causa es arribada mièg novembre distribuada a la man, pels emplegats comunals. E sul pic a levat tota la populacion contra. Fins ara, la DDM ne parlèt pauc.

Tolosa decembre 2012 041

La tecnocracia que fosquèsse francesa o de la decentralizacion comunala (grand Tolosa aquí) pausa sistematicament unes problèmas a la populacion. Se cal questionar del perqué ? Benlèu. O vau assajar d’o far ambe aqueste bilhet.

Vaquí lo lançament de la campanha tecnocratica de Toulouse Métropole (perqué o cal portar en occitan alara qu’o refúsan !) :

Image (7)

Contrariament a çò d’indicat, es pas brica la comuna de Tolosa que lança l’afar, cal respondre al Grand Tolosa… Qu’es aquò lo grand Tolosa ? Es un agropament politic que farà de tal biais que lo tecnocratic fosquèsse elonhat de la decision politica, aital avèm aquesta campanha. Lo ‘Grand Toulouse’ amai d’èstre una maquina per donar revenguts suplementaris als elegits sense consultacion de las populacions, es un instrument qu’alonha la decision politica de terrenh de las realitats.

Aital vesèm aquel efèit politic d’aquesta document. L’idèa sembla generosa : i a pas pron de plaça de parcatge, alara los cal far pagar e aital n’aurèm mens de problèma. E tecnicament la causa es simpla de far, un peatge. aquel peatge donarà pas çaquelà la garantia d’aver un parcatge. Es un peatge, òc, mas puslèu lo retorn de l’autreg en vila, dinca aver un autreg a l’entrada de la vila, i a pas gaire. E lo tecnocratic s’amaga darrièr un politic qu’a elonhat son pòste de la decision tecnica qu’es la votacion de la populacion. La causa es clara, los qu’an un ostal e garatge dins lo barri se podràn estauviar de pagar, e los autres auràn de pagar pauc impòrta lo revengut. Òr, lo barri dels ostals sense garatge es un biais judiciós d’aver una mescla de populacion, lo peatge farà que lo barri devendrà mai borgés, e donc mai elitari ; la consequéncia serà tanben pels prioprietaris privats que deuràn tornar fargar una partida de las T1 per s’adaptar a las demandas borgesas ; es una politica que la tecnocracia farà prendre en carga per d’elegits d’esquèrra. Vesèm la perversion !

La dreita l’a pas fait, l’esquèrra o farà !?!

Es una politica qu’ajudarà a l’exilh ecologic, lo desbalanç del barri al nivèl social ; e aquò tota la populacion l’a plan vist ; comptèm que lo peatge es pas brica una garantia d’estacionar tranquille.

Alara uèi, i a una protestacion Internet que s’es botar en plaça.

Ai mandat al ‘Grand Toulouse’ la meuna protestacion, vist qu’ai pas d’automòbil, soi pas segur d’èstre tocat tanben per l’afar … amai s’ai un jorn la necessitat de ne crompar una, voldrai pas pagar per aiçò.

Ieu, me questioni, que son aquestes ecologistas qu’an agreat a la decision aquesta ? Pensan al social ? Lor cal bailar la legion d’aunor de desbalanç social !

Lo privilègi de la collaboracion gascona a París engana la democracia al país.

Un tecnocrata parisenc, de provenéncia occitana (Gasconha), e del ministèri de l’economia a emplegat la seuna situacion tecnocratica per cambiar un projecte de Linha de Granda Vitessa en Gasconha. Se tròba qu’es del ministèri de l’economia e donc pas del ministèri concernit. Se podrà alara determinar qu’o deviá far per solidaritat familhala, per ajudar la familha, ambe rasons evidenta… L’Estat francés se noirrís d’aiçò, dels lòbis de las elitas occitanas sotmetudas, per damorar en plaça en Occitània, poder legal e republican ; aquí en particular Gasconha, mas o podèm veire de faiçon sistematica un pauc pertot en Occitània, las elitas seleccionadas pels Franceses son aquí sempre las potinguetas per far acceptar lo centralisme francés e sos projectes centralista e productivista en Occitània.

LGV e transmission del poder

Tres elements me fan escriure aqueste bilhet :

1 / Çò que pròba al mens que son pas las elitas de la basa colonialista francesa que governan (dels partits jacobins, malgrat las prepausicions d’EELV, soi pas pron convençut que faràn melhor en associacion ambe los socialistas o lo PdG), mas plan melhor los aprosmats del poder –sindròma Enric III de Navarra, los que París a escolhit pel sus pròpri benefici, los que collabòran ambe lo sistèma centralista francés en Gasconha.
Es plan temps que la democraia tòrne en Occitània ! Ambe lo 4 d’agost, la legenda republicana nos explica que los priovilègis son estats annulats ; Es donc plan un fantasme. Es plan temps que lo pòble d’Occitània governèsse, e sobretot sense los partits franceses ; senon, la democracia es pas possibla. Es temps d’aver un real poder en Occitània, en particular en Provènça o Gasconha, Lemosin, Peitieu-Charenta, Auvernhe, Dalfinat o Gavotina, Niça e Lengadòc, Peirigòrd, Carcin e Roergue, etc.

2 / la LGV es plan un problèma, per las populacions localas, los Gascons o Provençals de non provenéncia divina republicana, los que simplament vívon aiçí, alara que la LGV es encara un còp faitas sonque pels escambis entre las grandas capitalas europèas, per far viatjar las tecnocracias los privilegiats novèls, entre grands centres de poders e aquí a travèrs Occitània (donc Gasconha, Provènça o tot autre parçan occitan) e res de recebre en escambi, levat poder aisidament gaitar passar los trens de granda vitessa de las grandas companhiás d’interès estatal (a desfaut de finança pels trens occitans de qualitat, e una reala entrepresa de servici al pòble gascon d’Occitània) ; Aiçò es encara un còp la fauta del sistèma politic que la populacion farà encara e encara fisença, per fesfaut d’autras prepausaicions seriosas.

3 / O cal plan dire, aquestes projectes en estela a destinacion de París, frena de mantunas manièras lo desvolopament economic armoniós en Occitània ; a) las elitas occitanas s’en van trabalhar per París e non pas pel País Occitan de Gasconha, Provènça o endacòm mai, dins totas las seunas particularitats, essencialas per Occitània. b) cap projecte nacional occitan es previst per donar una complementaritat entre las grandas ciutats d’Occitània ; cal saber que Niça e Marselha pòdon pensar èstre pron grand per aver una dimension internacionala als aeropòrts, Bordèu e Tolosa non, mas associadas las doás ciutats aurián la dimension mondiala que cal. c) aqueles projectes regionals serián tanben un moment per far trabalhar localament las entrepresas, e non pas las entrepresas que fan allegéncia al sistèma del mercat-Estat-nacion francés. De tot aiçò lo sistèma politic local, quitament nacional-expansionista francés, n’a una idèa, mas es pas pron sufisent, cal anar mai luènh e pensar a las populacions puslèu qu’a Paris.

La LGV es vertadierament necita ? Es que seriá pas simplament una autra faiçon de gerir las linhas que seriá realament indispensabla per nosautres, pòble pron sotmetut a las estupiditats francesas ditas republicanas, e donc devèm metre un punt final al monopòl de servici d’Estat de la SNCF, causa obtenguda per un còp d’Estat economic per una causa qu’es estat nommat nacionalizacion, per distorcion de semantica e encara costumièra politica francesa, donc es un sistèma nacional-expansionista al sol benefici dels Parisencs, e dels Madrilencs (solidaritat en sens unic), e alara se deuriá establir un servici... al puple/pòble de Gasconha puslèu ! Aquel punt final al servici d’Estat vòl pas dire pivatizacion per un sistèma a capital privat, non ; entre lo nègre (republican centralista francés) e lo blanc (pensada de las entrepresas del mercat-Estat-nacion francés) ai pas de causir ; es un autre sistèma public que cal, un servici al pòble de Gasconha, al pòble d’Occitània.

Es pas question de donar totes los poders als Parisencs, es justament question de donar poder politic a los qu’an après a l’abandonar per lo concentrar, per egalitat legala e democratica, e donc an destusit aital la democracia, lo sistèma reial, bonapartista, puèi republican francés. Es question de dignitat per Occitània, es que los Daneses, o los Neerlandeses válon mai que los Occitans dedins l’Union Europèa ?

imperialistas francés e espanhòl comentat

dimarts, de desembre 25, 2012

L’estatut juridic del Canal questionat per l’Estat central francés

Acabi de recebre aquel messatge de l’associacion «Réseau fluvial Toulousain», me sembla quicòm de pron utile de tradusir en occitan, tot en se pausar question sus l’idèa que l’Estat sezriá lo salvador del canal nòstre, fins ara s’en occupava gaire ! O cal plan dire èsra un servici d’Estat que s’autogovernava e que París i gaitava gaire… E los elegits locals s’en trufava belament. La santetat de l’Estat estauvi sovent als elegits de prendre los poders que cal, al moment que cal per desmarmalhar problèmas que l’Estat central sap fabricar en Occitània. Abans de legir aquò, cal plan dire que lo ‘Canal du Midi’ èra estat un projecte tecnocratic ancian, mas es estat pagat pels occitans, per pas brica una «òbra francesa» (lo concepte de francés exista sonque a partir de 1792), ni pel pagament de l’òbra (son las generalitats que l’an pagat), ni per sa basteson. podèm confirmar qu’es nascuda d’una decision politica del rei e sos amics tecnocratas del moment, mas que lo tot es estat fait localament, en Occitània. La principala necessitat de sa besteson èra per melhorat los transports dels blats de las proprietats reialas del còr del Lauragués. Es que las causas pòdon pas èstre regladas en crear un establiment public interregional ambe las tres regions occitanas d’Aquitània, e aprofieichar de la lei de decentralizacion per integrar l’avenidor juridic del ‘Canal del Midi’ dins aquel projecte de dignitat politica per Occitània, lo projecte de lei de decentralizacion. Son plan las regions qu’an encarga de melhorar las linhas de RFF, perqué pas del ‘Canal du Midi’ ?

Ara podètz legir lo document qu’acabi de recebre.

-°-

Ret fluvial tolzan

En 2013, lo “Canal du Midi” seriá financiat per fons d’Estat estrangièrs e atroçinats per aiçò far  - se questiona l’associaicon tolzana.

             Lo Fialat Fuvial Tolzan (e lo fialat fuvial del Miègjorn) salúdan la pugnacitat dels jornalistas de La Dépêche du Midi per l’interès sul devenir del “Canal del Midi” . Lo diluns 24 de decembre de 2012, l’edicion de Tolosa donava las informacions transmesas pel servici de comunicacion de la VNF (ndt: establiment public fins ara) sul programa de finançament de la replantacion dels platanas, de saber :

---l’interès dels fons de l’Estats de mantunes Estats e entrepresas pas gaire necessariament de l’Estat francés (lo comunicat parla de ‘française”)

--- Lo décopatge del Canal destinat a segmentar lo cors de l’aiga en tronçons que aital podrián èstre atribuats a mecènes

---Un novèl estudi es en developament per determinar la fòrma juridica que seriá en carga de recuèlhir e gerir los fons dels mecènes

Lo Fialat Tolzan se questiona sus aquestas 3 informacions e questiona lo govèrn (ndt francés), los Parlamentari (francés), los Conselhièrs regionals e departamentals, las collectivitats, los sindicats, los usancièrs e lo borron de monde que ne fan usança e amoroses del ‘Canal du Midi’.

L’article presenta l’interès de "fondacions d'Estat de mantunes estats aitanplan que d’entrepresas pas forçadament de l’Estat francés' (ndt : lo comunicat explica ‘française’) per finançar lo remplaçament dels platanas del ‘Canal del Midi’ pel biais del mecenat'”. aquò es un pauc gròs –e en clar lo mot es pichonet- aquel ‘pas necessariament francés” se fosquèsse apercebuts que lo ‘Canal du Midi’ seriá ‘un bon investiment en concepte d’imatge”.

Çaquelà, dempuèu un borron d’annadas, mantunas votzes ‘localas’ o tòrnan dire sus mantunas tonatitats. Clars aqueles son pas los professionals del transpòrt, plasencièrs, ciclotoristas, passejaires, restauradors, etc… mantunas votzes modèstas qu’an pas la poténcia de l’Estat e encara mens de las multinacionalas.

Aquesta informacion pòrta a pensar a un molton de questions qu’esperèm que los ‘decidaires’ –se ne damora dins lo maine- nos van portar una lutz particulara, per exemple …

--Nosautres volèm d’explics que se del Sud-Oèst o de la 4en poténcia mondiala, França, a mestièr per manténer una infra-estructura de transpòrt de la generositat del benvolents estrangièrs ? Nos podèm dobtar que los fons son pas grècs, una lista d’aquestes «país estrangièrs» devon èstre comunicada

- Se la “segmentacion” anonciada que seriá talhar dins la via d’aiga en tronçons atribuat als mecènes se dèu analisar coma una venda a la descopa d’aqueste emblematic saber-far “francés” (ndt las verguetas son de la traduccion)?

-- Perqué ? , per quí ? La segmentacion del Canal, i auriá un interès privat ? E que cada tronçon serà près en carga pels departaments o regions ?

E sobretot a partir de quin moment se decidarà de botar una fin a la governança de la via d’aiga ? Car, al plan juridic de gestion dels fons, existariá una diferéncia ambe l’«Associacion dels mecènes» creada pel precedent govèrn ? perqué ?, Quí decidarà ? quí contra-rotlarà ? VNF a pas encara encaissat la mendra moneda dels generoses benvolents, jà per doás estudis per saber quantes va poder recuelhir e coma se gerirà. Coma se la question aquesta dependiá pas d’una decision ministeriala fòra competéncia d’un gestionari.

V.N.F. serà a comptar del 1er de genièr de 2013, un Establiment Public Administratifu de l’Estat. Aquò baila en mai a VNF las capacitats renoveladas per valorizar eficaçament del maine public fluvial e que li es bailat e procurar aital de las novèlas resorgas per l’establiment.

Le Fialat Fluvial Tolzan (e lo Fialat Fluvial del Miègjorn) fan la prepausicion als parlamentaris de questionar lo ministre, de pensar a la creacion d’una comission d’enquèsta, als jornalistas dels mèdias presents de Seta a Bordèu, de contribuar al trabalh d’investigacions per l’avenidor fluvial d’aquel patrimòni mondial, als usancièrs e amoroses del Canal dels duás Mars de se mobilizar, en damorar dins un primièr temps atentiu de las evolucions aquestas.

E i a un(a) Capitani(a) sul la gabarra abans que aquela se transformèsse en galèra ……de Tolon ?

Document article de la DDM Canal du Midi 241212

-°-

Aquel article fa una mescla de qualificatiu de francés que tòca a la paralisia de la pensada sul tèma ; cal çaquelà indicar ambe fòrça que la nocion o concepte de ‘francés’ existís sonque dempuèi 1792… e donc podèm considerar lo ‘Canal du Midi’ coma una òbra lengadociana e gascona, donc tot simplament occitana.

Coma un motlon de ciutadans d’Occitània, la confusion entre la ciutadanetat e la nacionalitat es ontologica a la seuna redaccion.

Una òbra magistrala per Occitània sembla encara un còp en viva de dangièr juridic, e donc cridar clarament a una presa de consciéncia de l’urgéncia de melhorar los poders regionals per salvar tot lo patrimòni regional, aquel que l’Estat francés sembla pus gaire potencialament capable de gerir, se es estat capable un jorn ?!?!

-°-

A prepaus de las aigas en Occitània.

Los fumes non son frontièras en Occitània.

Es Nadau, Nadal, Nové, Calènda !

Aqueles se podràn far bon, polit, bon encara, bona…. Mas anuèch se mandan !

E coma acabi de ne recebre una tota en francés, me far cagar … l’ai occitanizada, es un supòrt comercial de tria, non ? Quí o podrà explicar a L’Occitane en Provence, quí ?

L'Occitane occitanizar

Mas ai recebut tanben d’amics de luènh, Confederacion Helvetica :

Carme e

N’aprofièichi tanben per tornar a la carga :

Bonas Fèstas 2012

APONDON :

Begudas occitanas en fin d'annada e debuta d'annada

dilluns, de desembre 24, 2012

L’ecclesia catolic es poirrit, la pròba :

Lo francés s'es imposat per immersion lingüistica en Occitània, per las lei de l’escòla obligatòria e a gratís dita de Jules Ferry, que mesclava la francizacion e l’alfabetizacion, aiçò pendent un sègle e contunha ambe la preséncia mediatica unica de la lenga francesa a partir de 1960 ; e la glèisa catolica a res dit contra ! Malgrat que lo regime republican li èra oposat e ela del costat del conservatisme coma sempre.

La glèisa catolica èra participanta a l’immersion lingüsitica al Quebèc (lei 101), de moment que li podiá èstre una ajuda contra lo protestantisme e la lenga anglesa considerada coma lenga del protestantisme, l’anglicanisme.

Glèisa catolica

Anuèch, la glèisa de Roma, representada en Espanha, ataca l’immersion lingüistica pel catalan (coma del temps del Franquisme) e refusa l’immersion lingüistica per l’occitan (cap escòla catolica en occitan per Occitània, benlèu solament una en Bearn !) ; perqué aquel paralellisme ? Perqué son sistèma centralista, un sol cap per dirigir un Estat, e aquò agrada a las sectas foscas, als partits politics, als sindicats, a las organizacions que vívon de l’Estat centralista.

Non podèm imaginar que la glèisa catolica fosquèsse un jorn favorable al desvolopament de l’occitan, plan al contrari ; las recentas condamnacions, novembre 2012 en justícia, fan la pròba que l’Institut Catolic (que fòrma la glèisa en Occitània) es puslèu un drac contra la lenga occitana. E malgrat tot, pòt èstre un element de poder de sorga fosca per frenar lo devolopament de l’emplec de l’occitan.

senténcia Institut Catolic

Per tot internauta questionat per l’assersion sul tèma de la justícia francesa en Occitània, ai a posite totes los elements del jutjament contra los arquius occitans del país tolzan, documents essencials e istorics per Tolosa qu’an agut problèmas ambe la glèisa catolica del XXIen sègle, precisament l’Institut Catolic. Es aquel Institut Catolic, jesuitas tolzans, qu’an en carga la formacion tolzana catolica, qu’an tanben en carga de convéncer los ciutadans tolzans que los musulmans son totes integistas (1 / l’ai suportar un jorn per un campanha electorala, 2 / coma se els o èran pas !) ; se cal recordar Pierre Bayle per aver una formacion superiora universitària, qu’aguèt de cambiar de religion per poder un an seguir los corses, puèi es estat escomuniat per aver tornar protestant !

Es aquel tipe de glèisa qu’es en Occitània e Espanha, non podèm oblidar. Mantunes catalans son estats encoratjat pendent lo franquisme per servar lo catalan, mas perqué la glèisa n’aviá interès, la lenga es mens clar !

Non podèm confirmar qu’èra tant poirrit que del temps dels ‘bons cristians’ mas avèm sorgas multiplas que fan pensar que la glèisa catolica es un problèma e non pas solament per la question d’egalitat juridica que los gais e las lesbianas vòlon per aver un dreit al maridatge. Non, la glèisa catolica es dangierosa perqué es en dangièr de non aver pus lo sosten del pòble e donc coma vièlha estructura que vòl damorar en plaça, resistísson a la davalada finala.

Lo leon es dangierós quora es realament nafrat. En Occitània, l’avèm tocat dempuèi l’annada 1200, ma res de grèu vist que podiá chaplar en tot Estat-de-dreit … e alara li còsta de respectar lo pòble occitan, perqué avèm resistat al vaticanisme per sempre.

lògo EGALITATPS e l'egalitat

-°-

En mai, podèm apondre que l’usança excessiva de l’ecclesia, del passatge dins las aurelha umana dels parladisses ecclesials, fabrica estupiditats, per exemple aquela revelada per l’umor breton ajudat per la madre catolicum nacionalista francesa, dòna Christine Boutin.

Umor breton

Lo naut nivèl de la pensada pròba tanben que l’estupiditat es tanben praticada per paritat.

Coma digun ne parla en Occitània …

Lo Cercle Català de Negocis nos pòrta una informacion que tocarà de prèp Occitània. Ne vaquí la traduccion :

Un jorn mens (20/12/2012): La U.E. tòrna afirmaa que ara tòca ges parlar del corredor central transpirinenc

L’Union Europèa a tombat lo corredor central transpirinenc promòugut pel PP e PSOE.  Sembla que jà, definitivament, l’Union Europèa non o considèra prioritari. L’Eurocambra accepat pas mai sense que de finançar novèls estudis de viabilitat del tunel de Canfranc/Campfranc.

D’altra biais, per 30 vòts en favor e sonque 5 contra e 5 abstencions, la comission de Transpòrts de l’Eurocambra a aprovat per la mapa de las prioritats de la Comission Europèa d’’octubre de l’an passat, que prevei cofinançar amb fons comunitaris fins al 40% lo corredor mediterran fins a Algesiràs e l’Atlantic. Lo plen aurà de ratificar aquesta decision en genièr.

La ministra de Foment espanyola (infra-estructura), Ana Pastor, s’es implicada anuèch per debutar la licitacions de las vias ferroviàrias del  Corredor Mediterran en ample de via UIC (amplitud europèa) durant lo primièr trimestre de 2013. Las primeièras vias per fabricat e licitadas seràn aquelas de Castellbisbal-Tarragona e la via Tarragona-Vandellós-Castelló-València-Almussafes. Las òbras d’aquestes primièrs trams sn previstas d’èstre finalizadas durant l’annada 2015 dementre que la rèsta dinca Cartagena non serà realizada dinca 2016, segon las previsions de la ministra Pastor.

Mapa del Corredor Meditarran

Tot aquò far, sembla que l ministra Pastor non a acabat d’entendre e segon publícan aquestes jorns qualques mèdias, non es rendràn e esperaràn que se fasquèsse lo corredor central transpirinenc.

D’aquesta manièra doncs, l’Union Europèa dona lo plen sosten al Corredor del Mediterran. Aquí vos bailam l’estudi elaborat pel CCN.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Podèm alara verificar amssa la mapa que passa per Occitània d’aquestes projectes bèls europèus, sense desgalhar los Prinèus coma èra previst pel corredor central pirinenc ; o escrivi dempuèi Tolosa.

Umor occitan ENA

Manipulacion espanhòla

Se passeja per Espanha aquesta pancarda. E malgrat la clartat de la pancarda aquela podrà amagar un barron de causas.

Se Hablo Españoll

La frasa pòt èstre compresa de mantunas faiçons, ontologica, dedins la lenga espanhòla, o considerant lo catalan coma un dialecte .... e donc assimilar l'espanhòl coma la lenga latina !

1 / ontologicament.

Çò qu’es una realitat, coma totas las lengas : las lengas son faita de mantunes dialectes, malgrat tota la frasologia francesa qu’esplica que una lenga es un dialecte qu’a capitat ; es aiçò sancierament fus. Mas Ambe aquesta pancarda vesèm los dialectes –non castilhan- demandar d’èstre reconeguts, coma los dialectes del francés (o se volèm romantisme, langue d’Oïl). Podèm èstre contra la diversitat ontologica de las lengas, alara que se demanda a l’exterior la diversitat dedins l’ensemble de las lengas de la planèta. La non-reconeissença de las diferéncia ontologica a la lenga es la primièra causa de dificultat per la lenga occitana, actualament, de faiçon populara o quitament associativa, veire juridica.

Per çò que concernís lo catalan, l’aragonés, lo basco, l’asturian, la lenga de Canària, lo gallego-portugués, son pas dialectes de l’espanhòl. L’andalós arriba aquí per ajudar los que fan la crida als dialectes de l’espanhòl.

Lo mot castelhan es jamai emplegat en França per explicar que «la professeure d’espagnol» ensenha al collègi o licèu, o a l’universitat ; ai jamai entendut un professor explicar qu’ensnehava lo castilha, un dialecte de l’espanhòl, en oblidar coma epr l’anglés las variacions dialectalas ; la concretizacion es «c’est comme ça et pas autrement» es la frasa la mai entenduda dins la meuna vida d’estudiants en lenga dins lo sistèma Éducation Nationale. Aquò a una consequéncia laterala, los professors d’espanhòl de l’Estat francés an un problèma ambe las autras lengas de l’Estat borbonic espanhòl ; díson : «l’espagnol n’est alors qu’une langue mineure européenne si on enlève ls Catalans, les Basques, les aragonais, les Asturiens, les Galiciens», es la version ‘professeur d’espagnol», de l’España una y libre del dictador Franco ; e son sovent filh/a o pichon/a filh/a d’immigrants republicans !

2 / de faiçon exteriora…

L’espanhòl se vòl alara la clau latina … E aiçò tanben compòrta errors dins l’istòria lingüistica de la lenga de Madrid, en general lo dialecte castilhan. Se cal recordar que l’occitan (se disiá gascon) es estat normalizat per l’abadiá de Lemòtges, a la demanda dels ducs d’Aquitània ; l’occitan es estat una lenga vulgara del latin normalizada, se pòt dire qu’es una lenga politica ; puèi es devenguda la lenga de la poëtica laïca (del pòble), ambe lo nom de lemosin. La semantica es damorada dinca la normalizacion del catalan, lo nom de al lenga poetica de Barcelona, del comtat de Barcelona. aquela lenga vulgara a agut de succès, es devenguda ambe la normalizacion independenta de latin oficial, e donc es devengut un exemple de segur, per exemple pel Portugal reial, aquelde la conquèsta sus las tèrras musulmanas. lo gallego-portugués es nascut dns la seuna escritura en referéncia a la lenga d’Aquitània. La lenga del rei de Tolèda, que uèi e dempuèi l’arribada de las tropas napoleoniana en Castilha, es nommat espanhòl, es devengut utile de normalizar, en contra nòrma del portugués. Pron abans èra Dante que faguèt lo trabalh pel toscan, devengut lèu italian, lo trabalh se faguèt en referéncia a la lenga dels trobadors ; aital dos verses de la Divínia Comèdia son en lenga trobadorenca, lo gascon d’Aquitània (qu’èra pas de Gasconha !). Es alara que se cal recordar que Montaigne explica que parla gascon quora es al Parlament de Bordèu, es lenga politica, e que lo lemosin que parla es perqué es de Peirigòrd, es la lenga de la vida de cada jorn. Pòdi perségre aital, mas es clar que la lenga clau de la latinitat non es l’espanhòl, mas la clau istorica (per la primièra normalizada) e clau fonetica es plan la lenga occitana ; o cal recordar las rason del prèmi Nobel d’En Frederic Mistral. aquel prèmi es estat autanplan festejat en Occitània, qu’a Barcelona : NON O CAL OBLIDAR.

Donc la frasa es clarament tanben una ataca contra la dignitat del catalan - en lo tractar de dialecte de l’espanhòl, alara qu’es bravament mai vièlh- e de l’occitan -en trabalhar sobre l’ignorança de l’aranés, occitan d’Espanha, e trabalhar sobre las ignoranças de la qualitat de la lenga occitana en Aran parier-.

La lenga castilhana es alara d’etiqueta espanhòla, coma l’explica de manipulacion d’aquel ensenhament en França ; aital podèm dire qu’es un ensenhament nacionalista donc, de destruccion lingüistica ambe l’unic emplec de la lenga del rei per un instrument pedagogic republican francés. E donc la frasa ‘se habla español en varios dialectos’ es ges aplicada dins lo concret de l’ensenhament de la lenga espanhòla o del dialecte catilhan, en França.

Cal apondre que cal Casa Cervantès de l’Estat francés farà la promocion de las lengas sotmetudas, cap bibliotèca o discotèca existísson seriosament dins aqueles establiments sobre la planèta ; lo sistèma de netejament lingüistic es lo modèl de fabricacion diplomatica espanhòla ; o vesèm encara a Brussèl o Londres quora lo problèma espanhòl (perqué son els lo problèma) es plaçat sobre la taula seriosament.

Bon Nadau e Erós an nau

-°-

2012 : retorn a las realitats borbonicas !

Jueves Aranés

Los Borbons son estats installats pels bonapartistas, per la fòrça armada en 1813… Lo problèma espanhòl es tanben un pauc la fauta d’un còrse traïdor de la republica còrsa, e adobat per una oligarquia jacobina francesa, lo directòri èra pas democratic !

Bon Nadal Flaix FM

Carrefour e Occitanie de las ignoranças

Es pas una question identitària, es una question lingüistica e de saber qu’un nom es mai vendeire quora es plan portat, significant realament las causas.

Vos presenti la mapa d’Occitània tala que deuriá èstre mai coneguda dels Occitans e de Carrefour (particularament lo tecnician en venda qu’a portat lo projecte en Flandra), tot parier. Perqué ?

Mapa d'Occitània

Un internauta occitan, exilhat en Flandras, a mantat sus Facebook, tot content, aquesta fòto :

artesan e Occitània

Es vertat que podèm pensar qu’aiçò ajuda a la melhora coneissença d’Occitània … Benlèu. Mas aquí sobre lo document vesèm al mens tres problèmas :

1 / l’ignorança dels artesans occitans que sabon pas que lo Vivarés (o Ardècha) es estat del Comtat de Tolosa ; es una ignorança classica vist que l’Istòria d’Occitània es pas ensenhada dins las escòlas del nacionalisme francés, escòla del colonialista Jules Ferry. Mas fins ara, èra la documentacion exteriora e la sapiença populara, les érudits de la petite histoire, que fasián lo balanç a las ignoranças francesas cultivadas, pels sistèma nacionalista francés de formacion e d’informacion. Anuèch tot aiçò sembla acabat, e l’ignorança se passeja en Flandra dins un Carrefour.

2 / la crotz de Lengadòc (ambe sas revendicacions regionalistas de Lengadòc-Rosselhon, o sa revendicacion de region administrativa francesa de Miègdia-Pirinèus) revendicada aital, sense complement, es una catastròfa per Occitània ; es lo centralisme lengadocian que se pensa la votz d’Occitània, perdon ‘Occitanie’ ; pòt èstre tanben un centralisme provençal, perqué la crotz es tanben de Forqualquièr ! Es la crotz qu’es estada emplega per la primièra crozada dempuèi Sant Gille en Provènça, e donc manipulada politicament per d’extremistas catolics; fins ara jamai vist perqué an jà pron trabalhat per netejar la region dels lectors o de las lectriças directe de la Bíblia en lenga occitana, en via de re-edicion per las Letras d’Òc. La crotz isolada pòt portar un barron de sgnificacion que agrementada de l’estela a las set branca ajuda a melhor enterndre de qué se parla, Occitània sancièra, digna. Es pietat que lo grand public o sapiguèsse pas, es çaquelà en venda liura en çò de Macarel, que els son prestes a ne vendre mai, talament mai clara ! La clartat l’ai jà indicada sus un bilhet de 2011, cercatz dins los arquius !

3 / Es en Vivarés (donc Ardècha) qu’ai debutat lo meu ensenhament de l’occitan, èra en 1984, ambe una ràdio loclaa d’Anonai. Non podèm e devèm oblidar que l’Ardècha pòt tanben, de bon grat, èstre considerada coma un element màger de practica de l’occitan, ancian e actual.

Alara coma explicar talas ignoranças, alara que, per Savòia, la causa artesana es mai clara.

La rason es faita de tres punts :

1 / lo marqueting aplicat a Carrefour aviá sonque aquestes produïts, e l’ignorança ajuda per vendre als ignorants ; tot aiçò es cultivat pel sistèma d’educacion francesa, o cal pas oblidar ; los pòbles son pas naturalement ignorants. La geografia e l’istòria dicha locala es ges ensenhadas dels las escòlas dichas del pòble, e que son totun de l’Estat francés (malgrat tot çò que pòt pensar la FSU occitana sul tèma), ambe la pensada francesa ontologicament ensenhada per la granda massa dels robòts-professors, e que los diplòmas ne fan lo capèl de las ignoranças, una beutat nacionalista assumida pel Collège de France e l’Académie française.

2 / los artesans e totes los militants del Lengadòc que se pensan lo centre del monde occitan, devath un pretèxte que els crompan la crotz occitana mai que los autres, o que la sábon mostrar benlèu mai que los autres, an de non pas oblidar qu’en aprigondir aiçò, fabrícan de las in-amistats, una irra, en Provènça, Gasconha, Agenés, Carcin, Roergue, Peirigòrd, Lemosin, o Auvernhe, veire en Gavotina, Vivarés, Dalfinat o Comtat de Niça. Es antiproductiu per Occitània. Es per aiçò que l’estela apòrta un avantatge : es de dire que se pensa a tot Occitània, Occitània granda, e pas sonque al Comtat de Tolosa, vièlh, o actual e regionalista.

3 / l’ensenhament de l’occitan es indispensable de l’aver dignament, es de dire de l’aver ambe un ensenhament geografic e istoric, senon se fabricarà cagadas d’aqueste escantilh. L’etiqueta ‘Occitanie’ pòrta aital un barron d’ignoranças que podèm listar dins lo camp dels identitaires, o del Colectiéu Prouvènço ; aquel Colectiéu en fasent la critica estupida de l’occitanisme en Provènça fabrica l’occitanisme sense estela del Felibrige dels lengadocians ! E ajuda França per fabricar ignoranças geografica e istorica. Tot aiçò es totparier ges bon per Carrefour nimai pels artesans lengadocians o provençals.

-°-

maison de país lemosin

diumenge, de desembre 23, 2012

La paradòxa nacional-expansionista: C’s

C’s es lo simbòl d’un partit politic d’Espanha, coma que Catalonha es encara democrata, es present al parlament de Catalonha, ambe una pujada dels vòts a las darrièras eleccions del 25 de novembre 2012. Son los vòts socialistas o PP que son partits ailà dins lo camp que aurián benlèu jamai desertar, lo nacional-expansionisme madrilenc.

An una pensada a 100 % similara al sistèma francés de pensar la republica, es donc una pensada politica centralista e jacobina (de solidaritat unenca ambe la capitala, la «santa capitala»), coma o sabèm suportar tanben en Occitània. Son amics del filosòfe espanhòl Savater ‘basco’ que podèm entendre de temps en temps sus las ondas nacionalistas francesas de France Culture.

Ciutadanos crida al boicòt dels produïts catalans

Evidentament nos faràn la dubertura sul monde ! E tota la semantica que lo centralisme jacobin sap far (amb intelligéncia el!), mas aqueles son de Catalonha (Principat), e crídan al boicòt dels produïts dels Catalans !… Son la subversion espanhòla en Catalonha, un pauc coma se d’Alemands aguèssen fait, a París (ambe un partit politic e rpesents a las eleccions), la promocion d’Alsàcia alemanda aprèp 1860….

Aquel document junt es la pròba contreta de la paradòxa espanhòl (es una paradòxa del punt de viste que se vòlon catalans/anas mas en lenga espanhòla !), vòlon dels Catalans mas sense economia, sense vida nacionala, sense escambis ambe la planèta e migrants fòra l’Espanha sacrada, per justament prendre la plaça dels Catalans ! Es çò que suportèm anuèch en Occitània, clarament. Es clarament un partit expansionista e d’èime nacional-expansionista, donc colonialista sul continent europèu, e aital son similar als partits que podèm listar aquí : UMP (per mantunes), UDI (per mantunes), FN, Ligues, MRC, MoDem (per mantunes), PRG (per mantunes), PSf (per mantunes), PdG, LO, NPA (per mantunes de Lengadòc per exemple), Parti des travailleurs, Partit Occitan (per mantunes, rares), EELV (per mantunes, rares), etc.

Son venguts manifestar a 3.000 ciutadans (venguts fòra de Catalonha en buses) a Barcelona pel Dia de la Nación en companhiá del PP e de la falange, lo partit franquista (que se sap gaire pas quina es l’òsmosa que pòdon aver ambe els). Per la falange, se cal çaquelà questionar sobre Espanha que la falange posquèsse encara sobreviure a la transicion al franquisme … Es un pauc coma se lo partit Nazi èra d’actualitat dins l’Alemanha federala.

Ciutadanos es un pauc lo ciment ideologic del PSOE e del PP per far front contra CiU-ERC que son sul camin del referèndum, es de dire amic de la democracia en Catalonha. Lo centralisme e l’enemic de la nacion catalana son in sitú presents al Principat de catalonha, e pòdon parlar e votar al Parlament Catalan ; es dire l’èime de la democracia qu’an los Catalans ! Dementre que lo sistèma centralista fabrica un Congrès espanhòl que los Catalans e los Bascos i son minoritaris per sempre, e podràn jamai cambiar res del sistèma madrilenc, mas simplament i podràn trapar sonque interdiccions coma aquela de non parlar catalan e basco, per exemple.

dissabte, de desembre 22, 2012

Arrogança culturala d’unas elitas que se creson lo centre del monde Qulturé !

Es encara Sandrine Morel que la farà bèla la manipulacion, en una entrevista d’un gojat que se crei lo centre del monde perqué maneja la Qulturé de l’elita operacionala. Es un article-entrevista d’una granda arrogança politica.

Sandrina Morel contunha dins Le Monde

Espèri qu’aprèp aquela entrevista, en Lombardia ne farà plan de cas, e lo convidaràn pas a encaissar la moneda dels impòsts lombards.

Car es plan aiçò que cal reténer : «lo nacionalisme son dangierós» (Sandrine Morel a trapat la persona idònia per poder donar lo seu punt de vista parisenc sobre los provincialistas), plan segur res explica que a Madrid o Paris son los nacionalistas expansionistas ! Los que son del replegament sus se (FN, Ligue and companhiá), quora los Franceses an ganhat o que zo pensan aital ! Lo turiferaris los van sonar primièr «los regionalistas» coma l’escriu Le Monde, coma se Le Monde èra pas un jornal regional d’aquesta planèta, per la banlèga e los barris de las elitas, de sa costosa diplomacia ; la paeròt aquel es un jornal coma la pravda, que cal crompar per legir entre las linhas, mas es obligatòria de crompa, per saber de quina manièra la manipulacion se desvolopa ; Sandrine Morel amerita plan per sa collaboracion al conservatisme d’aquel sistèma sense cap de dobte en fauta d’eficacetat (veire bilhets precedents, per alongar los argument en pròba) e sistèma centralista e centralizat qu’es castigat per l’economia actuala, mas que sap çò que cal per la bontat del pòble manténguer, e sobretot la sotmission al chef parisenc o madrilenc.

Es un esperit liure, mas que castiga los «regionalistas» sempre, sense pensar que benlèu se caldriá melhor informar sul tèma, mas pas dins Le Monde.

La belgitud (pòt èstre fòra que francofòne ?) monta al cap e rend pas sapient, nimai aluzerpida. Es amusent de veire que la belgitud tipe Carles Ven pòrta a pensar centralista, Qulturé elistista coma dels tempses dels reis que se son bastuts per crear un concepte de «frontières naturelles», per Madrid o de l’enemic sampitèrne francés parisenc. Aquesta elita Qulturelle es un pauc coma lo trauc del cuol, se pensa passar del brut en net, quora kleenex es passat, quora Le Monde es passat!

Aquel tipe de personatge, per la seuna arrogança, amerita simplament de netejar los cagadors, e Sandrine Morel de practicar la traduccion (coma jà indicat mai amont). Son d’aqueste monde que fa dels Ciutadanos ! (veire bilhet precedent).

Portada de SundaysHerald