arcuèlh

dimarts, de juliol 31, 2012

Feliciti La Dépêche per aquel editorial.

editorial la DDM fòra nòrma

Soi segur ara que La Dépêche seguirà ambe l’interès que cal la manifestacion nacionala catalana del 11 de setembre venent.

E benlèu tanben la manifestacion occitanò-catalana de la Pujada del Pòrt de Salau ambe un mandat especial, la fasèm dempuèi 25 annadas, amerita un polit article, sus plaça !

Se La Dépêche contunha aital, me vau abonar !

Aquel editorial es estat sul pic remarcat per las redaccions catalanas, per exemple Vilaweb.cat. Lo Jornalet, per contra, a pas encara legit l’editorial de La Dépêche, per contra fòrça sobre un «detalh» republican pron costumièr, l’amagament de las accions del parlament parisenc.

Cal çaquelà encara un còp felicitar La Dépêche per non pas tombar dins la trapèla de l’universitat de Madrid, per exemple coma dins aquel article de Midi Libre, un soma de faussetats.

Image (27)chifras de l'engana espanhòla en Catalonha

L’Estat espanhòl engana Catalonha, la nacion, e la premsa francesa se fa enganar per las universitats espanhòlas… e recopiant las donadas prepausadas, quí o dirà dins un editorial per Midi Libre, L’indépendant, La Dépêche, Sud-Ouest, La provence, Centre presse, La Marseillaise, Nice Matin, Corse Matin, Le dauphiné, Le Progrès, La Montagne, Le Populaire, L’Écho du Centre, La république des Pyrénées, L’Éclair, Le Petit Bleu, Le Petit Journal, L’Hérault Le Jour, Vaucluse Matin, Le telegramme, Ouest-France, L’alsace, la DNA, La Voix du Nord. Qui gausarà l’escriure ?

despesna de cada comunautats en Espanhadeficit explicats Catalonha - Espanhacomplement pel Midi Libreportada de LaVanguardia

dilluns, de juliol 30, 2012

Del president al rei, Occitània viurà !

E la fòto que caliá pas mancar a L'Estivada 2012, la fòto de l'ancian president de la republica federala occitana e lo novèl rei d'Occitània. Josiana Ubaud a remarcat qu'es un sistèma masclista e me mandèt jà un sms per avertir que las causas deurián cambiar, cal esperar que lo novèl rei passèsse la man, e .... sabèm pas tot d’el mas es dangierosament adicte de vins occitans, donc pensam que sa vida se perlongarà dinca L'Estivada 2050.

rei e president

E lo president a pas capitat d’aver una republica independenta, perqué portava pas lo berret, causa essenciala per un bon democrata ; donc lo novèl rei a decidit cambiar aiçò, lo portarà sempre e tanben crearà la seuna armada, parier que lo princi nègre anirà suls camps batalhèrs convéncer la populaça franchimanda que nos cal daissar en patz.

Son informacions sortidas de la ròda de premsa donada a Rodés lo 29 de julh dins un restaurant tengut segret, informacion de primièra man (sense cap de dangièr per la populacion foncionariala occitana), podèm dire qu’èra un Rioja d’Euskadi que l’a acompanhada, e avèm parlat de tot aiçò abans de ne beure.

Lo passatge del president al rei es pas estat complicat, çò que l’es estat es que lo president devenguèsse pas dictador e puèi rei. Vesèm aital qu’encara un còp Occitània se destria per la qualitat de sa democracia.

Aital, atal, atau, ansin, e ‘coma aquò’…

Aprèp unas jornadas d’Estivada a Rodés. Mas aquò farà çaquelà un briu qu’ai remarcat l’aumentacion de la frequéncia d’emplec del ‘coma aquò’ dins la boca de mantunes de Gasconha a Niça, de Guarat a Leucata. Mas perqué ?

La causa m’estona, alara qu’avèm AITAL, ATAL, ATAU, ANSIN que son aquí per multiplicar los plasers d’audicion de la lenga occitana.

Atal suportam l’abséncia de diccionari de sinonimes per la lenga occitana, e pels antonimes es tot parier.

BNG estela esperança

Alara pensatz aital que cal variar la lenga vòstra e emplegar totas las jòias de l’occitan, i a tantes sinonimes. La musica de la lenga deurà ansin se perségre tal que los aujòls l’an pensada, multpla e adaptativa a cada grope, a cada tombada, a cada canton, a cada país d’Occitània. AITAL, ATAL, ATAU, ANSIN zo volèm.

La corsa landesa es gascona, e la Corrída es amb accent.

La corrida [currido] sense accent es un mot occitan, es ni un jòc ni un espectacle... es eveniment qu'arriba quora se perdrà las vacas o las fedas, per los re-atrapar suls tucs de Carcin o de l’Agenés. La corrída es un espectacle de matança espanhòla, una importacion culturala, res de veire. L'accent en occitan a los ròtles de l'accent francés, cambiar la vocala e lo ròtle espanhòl, l'accent tònic (aquel es emplegat de doás manièras, per l'accent tònic desplaçat de la tradicion latina e pels mots estrangièrs que la finala en A se fabrica A e non pas atona coma en occitan).

corsa

Cal tot donar sobre aqueste bilhet, soi grandament favorable a las corsas landesa e gasconas, o las corsas camarguesas o lengadocianas e provençalas.

Per çò que concernís la corrída, soi contra la matança.

La beutat de las arènas occitanas amerita d’aver plan diferenciat las usanças de las bèstias, la matança deuriá èstre interdicha.

Ont es la LIBERTAT D’EXPRESSION sense critica ?

Me soi pausat sovent la question de la libertat d’expression, mai se revendica, sovent, mens se practica. E aiçò l’ai remarcat dins lo mitan occitanista, criticar lo mitan es declarar la seuna volontat d’èstre ostracizar del sistèma clau aquel ; es un sistèma clau per Occitània, e la nacion nòstra.

Encara un còp, cal explicar als fontanistas, e als castanistas : I A UNA DIFERÉNCIA ENTRE NACION E CIUTADANETAT, coma entre ANTROPOLOGIA e JURIDICA. Mas escapa grandament a l’ensenhament universitari de las letras, e de las formacions diversas que podèm trapar en Occitània, es segurament la rason de l’existéncia del castanisme.

Aital, uèi, se dirà sovent que cal aver un dreit de libertat, mas per lo que dirigís un objecte occitanista, per exemple, sovent gaire per los que ne son los supausats auditors ; los recepcionaris del messtage occitanista an sovent pas lo dreit a criticar, nimai de dire los desfoncionament, e serà alara jutjat al modèl estalian del còp èra (causa viscuda, vaquí 15 annadas e qu’es motiu de mantunes refús de visitar e promòure associaicons d’ara), car lo messatge es supausat plan bastit e sobretot idealizat dincal nivèl religiós lo mai naut, o simlplament perqué l’associacion es fragila, es considerat coma matar l’associacion que la criticar.

Non soi pas castanian, ni fontanian, ni lafontanista, ni frêchista, mas cal saber destriar dedins totas aquestas prepausicions politicas unes elements per pensar pel futur e segurament oblidar una partida de la pensada, senon es una novèla religion, una pensada unica tornada. La pluralitat la cal pas sonque cridar, la cal practicar. E aiçò mantunes occitanistas ben plaçats en Bearn o sábon gaire practicar.

endrona del francés

Tanben dirai que Zebda es plan (l’ai estimat mantunas annadas), e seriá encara mai plan se fasiá a TOLOSA l’esfòrç de cantar en occitan, coma exemple, car l’occitan es pas sonque pels occitanistas, ni per las castas autoproclamadas ben pensanta ; es una libertat d’expression qu’ai çaquelà lo dreit de pausar, perqué los cantaires franceses, els an lei per los ajudar, los ajudar de damorar dins la lenga francesa (lei pel minímum de difusion radiofonic en lenga frnacesa). Donc o disi clar, a Zebda que canta a l’Estivada, li cal demandar tanben los 40 % de canta en occitan qu’es demandat a las estacions francesas per poder èstre autorizada a difusar. Las pressions francesas contra l’Estivada son talament fòrtas que sus l’empont se podrà dire que causa que son pas agradivas d’entendre. Es que val melhor promòure l’èrba de Provènça que non pas la canta dins la lenga del festenal, l’occitan ? Aurà calgut un grope de Barcelona per cantar ‘Tombé la chemise”en occitan… coma s’i aviá pas pron de pedagògue dins l’occitanisme epr trabalhar Zebda, al moment que Francis Cabrel (çaquelà pas convidat l’annada de la sortioda d’un CD ambe Francis Cabrel que canta en occitan), el, i arriba !

endrona occitana l'administracion francesa

Mas la libertat d’expression l’ai tanben per çò que concernís las associacions occitanas e las occitanistas tanben. Aital recentament un bilhet aurà bolegat lo monde de l’ensenhament de l’Estat francés en Occitània (atencion m’es estat dich aital, es pas una confirmacion meuna), es aquel. Sovent enclaus dins un sistèma de pensada estatalista, lor arriba de pensar que la lora pensada es la sola, la sola letra que val (coma l’explica Josiana Ubaud dins lo seu darirèr libre) e sobretot que cal pas donar de critica publica sul tèma. Aital per l’Estivada 2012 e lo jorn meteis que se parlava de ‘Libertat d’Expression’ per Gora d’occitanista, a las 3h30 de la matinada, dabans l’estanquet (serà estat lo primièr e darrièr còp qu’ai poscut i anar, tròp cançat d’aver obrar per l’Estivada e lo seu bon chifra d’afar), lo desconegut animador de l’associacion d’Aquitània OCBI (ai verificat, pas un quite militant d’Aquitània o ensenhaires es capable de me donar lo son nom, causa verificada pendent l’estivada), l’animador de l’associacion dels parents, OCBI, es vengut «m’explicar» que lo bilhet li agradava pas, e que benlèu lo caliá enlevar de la pagina aquesta (supausadament), o benlèu oblidar de ne far d’autres (sabi pas encara de qué voliá, mas èra pas content, e de violéncia verbala n’aviá en cap e dins la boca). O benlèu per explicar qu’escrivi en foncion de ma vida personala (benlèu qu’a pas remarcat que las causas personalas son pas sobre aquel blòg), e de las inamistats creadas per mantunes bilhets d’aquel blòg, e dins castigs qu’ai agut de suportar sense res dire (tot es dich a l’amagat, e sobretot pas en fàcia, per donar rasons que son ges de l’èstre d’aquesta pagina de bilhets).

Se parla sovent de l’amistat dins un mitan redusit, l’occitanisme, se parla rarament de las inamistats creadas per mantunes escriches, o per mantunes personatges de l’occitanisme (que de las paraulas, dels ensenhaments n’an fòrça mas per las practicas son sovent lo contrari dins la vida de cada jorn, la realitat publica es sovent gaire la practica privada), e escriches mal recebuts per mantunes/as, o escriches recebuts tala una ataca, per fauta de luòc de debat per l’occitanisme. I A PAS CAP LUÒC de DEBAT PER  L’OCCITANISME, per contra la consanguinitat de las pensadas es reala.

Un luòc de debat es pas un encontre al entorn de Fèlix Castan per ne fa una lausenjament en oblidar los autres pensaires, e çaquelà demandar subvencions al Conselh Regional per totes, e aiçò far localament per un sol, Fèlix Castan ; alara la subvencion auriá tot simplament deguda èstre demandada, pel local que representava, a la comuna de Tolosa o de Montalban. Ai aisit de demandar subve,cion a un elegit del Partit Occitan, es puslèu mai complicat d’argument alprèp de la consolessa de Montauban, o quitament d’EELV a Tolosa.

Non francament, l’occitanisme crevarà de non acceptar la critica. Mas son benlèu los meteisses estalinians de la pensada occitanistas que faràn crevar l’occitanisme, e que n’an mestièr per poder sobreviure, e mentunes professionals tanben… Un professional es una persona que recep un salari de l’activitat economica o de servici public que li es demandat per retorn d’un servici o per la collectivitat, la republica qu’avèm en Occitània.

Recentament ai fotografiat l’ancian president de la republica federala occitana, e l’autoproclamat rei d’Occitània, pensi qu’aquel se vòl l’avenidor, e malastrosament per l’autoproclamacion es pas solet en Occitània.

Cal arrestar de fabrica de Blòg&Com, lo monde es complèxe e lo cal acarar, la critica serà essenciala, e pas simplament per far plaser a mantunes egòs occitanistas o nacionalistas franceses encara vius dins lo sistèma de subvencionitas, en Occitània.

occitan es lenga de totes-as

divendres, de juliol 27, 2012

Question de Lenga a Rodés

La tecnocracia de l’administracion de la ciutat roergata a creat aquel document :

IMG02731-20120725-1151

Es çaquelà una causa que professionals de la venda dels produïts de Roergue NON sábon oblidar, aqueles tecnicians de la politicas e de la seuna organizacion publica, els, sábon oblidar mantunas errors de la tecnocracia franchimanda, la bonapartista que fabrica la gestion de las autoritats localas ; l’anglés es lenga de comunicacion, la diglosia d’impausicion economica es una causa que l’occitanisme a assajat de melhor far entendre e que la tecnocracia administrativa e publica d’aquela Occitània sembla aver oblidat, se limitant al sistèma de las pensadas culturalas…..

Sobre l’Estivada, çaquelà, los productors de bedèls o an pas doblidat e o an sabut far saber sobre totes los supòrts en estauviar la moneda publica.

IMG02733-20120725-1155

De quina manièra podèm responsabilizar lo personnal politica, en respectar l’identitat lingüistica del país nòstre ; la question es duberta…

La visibilitat lingüistica de Rodés es puslèu fosca ; aital los noms de carrièra son encara de renovela e soi segur que digun a pensat de los plaçar ambe la lenga del país per las novèlas.

IMG02796-20120727-0743

L’Estivada a passat lo cap de l’adolecéncia, es que podriá ajudar d’aver Rodés dins sa lenga istorica ?

Cal remarcar que pendent l’inauguracion lo conselhièr regional socialista Mateu, a donat la via de seguir. Car per els, la signaletica es un element màger de la via del país. L’informacion sembla aver agut de mal de pujar dinca Rodés, e de sortir l’occitan de la sola vision culturalista de las causas.

Vous savez, amics socialistas de Rodés, les socialistes de Montpelhièr m’inspire !

Se sembla oblidar a Rodés que l’occitan es lenga de comunicacion, per totes/as ! Perqué los immigrat del nòrd (fRANÇA) podrián pas capitar d’entendre e de parlar occitan ?

Aligòt, Aligöt, AligØt, a Rodés ….

Soi a l’Estivada 2012, e coma es degut ai debutat per un aligòt dins un restaurant de la vila. Me sembla normal de saber de quina manièra los aligòts son normalament servits ; non pensatz pas vosautres que cal testat e tastat lo «minjar barbars» lo mai acostumat de Roergue.

IMG02720-20120724-1337

La presentacion es bona, lo servici del personal tanben, aviat serai servit. Mas al nivèla quantitat e qualitat es luènh de vóler los 13 € qu’aurai de pagar.

Lo restaurant es aquel de la plaça de la glèisa de Rodés, prèp del terminal de bus, linha A e B, e C (me sembla.

Me podètz explicar perqué val melhor aver una salciça de Tolosa de Loucheben (pron elonhat dels luòcs de produccions, elonhat clarament del Roergue !

De mai lo restaurantur e novèl proprietari caita de m’explicar que la salsiça pichona arriba del carnissièr vesin ; èra mal cuècha, Cal dire que èra pichona e donc benlèu pas a la bona dimension de la cosina.

E vos pòdi assegurar que val melhor tastat los produits locals al restaurant collectiu de l’Estivada, un grnad succès de l’Estivada que se debana a Tolosa, uèi.

Totes ;los productors locals son concernits e presents per defendre clarament e en fàcia del client la qualitat de la cosina de Roergue ; benlèu que lor cal far un passatge dins aquel restaurant del … Pargue.

diumenge, de juliol 22, 2012

Tolosa o Bidonvila sus Garona

Los Ròms de Bulgaria e los cosins ròms d’Occitània an trapat albergaments, terrenhs, sus ribas de Garona, aprèp l’estadi de fótbol, pus digun de la borgesiá tolzana zo sembla veire. E çaquelà suls camins de las tendas e ostalons aqueles, i a la zòna de pepinièras d’entrepresas del Grand Tolosa, zòna de creacion e d’emplec, de passatge del grand nombre tolzan.

IMG02641-20120722-1742

La quantitat de tendas es importanta, e se son trapats luòc de campatge sul bòrd de la pista ciclabla ; l’albergament es precari, e dels dos costat de Garona, quasiment a cada recantons ; es prèp del centre ciutat, ajudar per anar mendiquejar peçòtas d’èuros, en familha, e ambe las pancaradas acostumadas, «j’ai faim une pièce» senhoreja dins las carrièras de Tolosa, aiçò dempuèi mai de tres annadas, ivèrn coma estiu ; ai pas verificat se las tendas son aquí presentas dempuèi tres annadas, mas soi segur que son las conjonciion de dos fenomèns, l’economic (crisi bulgara e illuson economica francesa) e l’abséncia d’organizacion per la comunautat ròma e bulgara. I podèm veire familhas de granda dimension que pòdon trapar lo sec de las matinadas tolzanas devath albergament de plastic, fustas de recuperacion, e objectes de tot escantilh per l’installacion precària ; lo ser del dimenge, aquel que escrivi lo bilhet, i podèm sentir l’aulor de la polida cosina ròma de Bulgaria, i podèm veire tanben los veïculs, dos per familha, un de la Nauta-Garona e l’autre de Bulgaria ; son semblants, son europèus, levat lo BG que dona la provenéncia de l’Union Europèa !  Tot aquò sembla se passar plan, levat quora s’en van, gaitatz :

IMG02650-20120722-2111

Es plan clar que lo novèl immòble sul bòrd de l’avenguda del Conselh Regional, l’entrada de Tolosa quora nenètz del Sud, son pas pel els…

IMG02643-20120722-1754

En passejar sul bòrd del riu occitan, podèl aital verificar e confirmar que la politica de manipulacion mediatica de l’equipa anciana per regular aquestas populacions es estada de fum mediatic, e aital podèm confirmar l’etiqueta que li es estat bailat devath un pont de Tolosa :

IMG02644-20120722-1759

Aquel Guignòl èra pas de Lyon mas de Neuilly/Seine, e d’aver pensat cambiat l’Union Europèa, e los socialistas d’aver acceptar la dubertura de las frontièras als novèls Estats, nos trapam ambe aquesta migracion de granda dimension ; se cal pausar la question de qu’es aquela migracion quora son las ciutats de Lyon, Granòble, Avinhon, Marselha, Montpelhièr, Nimes, Besièrs, Narbona, Perpinyà que la devon suportar perqué son mai aprosmadas de las frontièras miègterranencas.

Mas cap d’illusion, son sense emplec en Bulgaria, e sense possibilitat de crear una activitat economica pròpria perqué son una minoritat nacionala que los tractats de l’UE i son pas respectats ; alara la migracion es una obligacion. Cal èstre sense illusion, lo cambiament de poder o de color del poder jacobin a París, i cambiarà res, e coma avèm cap poder local sul tèma ; las autoritats localas son forçadas de ne far la gestion, o pas.

Garona seriá devenguda lo centre d’interès del’equiâ de Pierre Cohen, pel moment es lo sol endreit que los Ròms de Bulgaria semblan aver trapat per se poder albergar indignament, malgrat tot.

divendres, de juliol 20, 2012

Trabalh portugués o espanhòl en Occitània, res n’en val per RF !

Es un fenomèn de granda dimension, que cap servici d’estat francés ne vòl entendre parlar. S’en trufa e sobretot s’en trufa se aquò se debana en Occitània. La colonia amerita res que la fauta d’interès dels servicis d’Estat, levat per pagar a l’Estat la dima costumièra, e engraissar París.

"Amusent", France Culture s'interessa aqueste maitin, nòu oras, a la manièra que las òbras de construccions son faitas en Peitieu-Charenta, de moment qu'es una arribada massiva d'entrepresas espanhòlas, contra las entrepresas localas. Cal tocar lo Peitieu-Charenta (fRANÇA donc) per aver dreit a un reportatge dins lo jornal de 09h00 de France Culture. Se cal pausar la question del perqué non pas abans pel Lengadòc, per Gasconha ? Benlèu que per una redaccion parisenca es pas encara fRANÇA ? Lo nacionalisme francés es gaire vesedor dins las redaccions parisencas, mas de còps se vei fòrça, mas s'en máinan pas.

France Culture Informacions

Lo trabalh portugués a Tolosa es artesanal e d’una granda importança, anuèch es dins la meuna carrièra que podèm trapar aiçò… Cal avertir RF Toulouse que venguèssen far un reportatge ! E alara benlèu París ne parlarà ? La RF provincial es plan faita per aiçò, panar l’informacion al país per la donar a París, París se cargarà de nos la revendre lo mai car possible…

Lo nacionalisme francés se fabrica a París e coma un modèl exemplar pels sotmetuts pòbles de la província, un pauc coma la pròsa de mèstre Jourdain (el fabricava de pròsa e digun li aviá dit), se fabrica e se vei gaire qu’es prepausat a docina.

800 annadas en Occitània

dilluns, de juliol 16, 2012

Lo plan minjar es a Besièrs se sona encara «Le Petit Montmartre»…

Pendent la fèsta occitana de Besièrs, julh 2012, ai poscut comparar mantunes restaurants de la vila (n’i a un fum, e segur benlèu qu’ai pas poscut totes los avizar per testar melhor). Me vau arrestar a-n aquel, LE PETIT MONTMARTRE, perqué z’amerita plan.

IMG02619-20120715-1306IMG02620-20120715-1332IMG02621-20120715-1350IMG02622-20120715-1350IMG02624-20120715-1359

En fòto, l’afar es polit, mas es encara melhor en boca e dins l’estomac. Los vins prepausats èran dels melhors lengadocians ambe aquesta sieta del país, tot, lo tot èra del país occitaén, ambe una cosina occitana tal que la caldriá dins totes los restaurants occitans!

Se vei aviat que los produïts son venguts del país o del mercat vesin, e los vins tanben.

E ambe la darrièra fòto vos podètz imaginar qu’ai plan minjat e donc curar la casseletona m’èra mai qu’agradiu.

E soi pas estat lo sol, un dimenge o dissabte, ai descobert la carta del restaurant un ser, pel concèrt sobre la plaça de magdalena ; cal reservar, es imperatiu per mantunes jorns, tot èra reservat aquel dissabte de fèsta sobre la plaça. Alara soi tornat lo dimenge, coma aquel cople èra de Montpelhièr ; l’adreiça l’avián agut de boca a aurelha. Ieu, ai legit lo menú, pas mai. Mas arriba los tastons d’entrada e lo vin blanc causit al gòt e jà arriba la jòia d’èstre vengut un dimenge de solelh e de vent marin, ambe los pichons crums que senhorejan sobre la ciutat lengadociana, senhorejan sobre la plaça la mai emblematica de la vila, e aquel endreit del plan minjat.

IMG02626-20120715-1413

Lo plan minjar es a Besièrs se sona encara «Le Petit Montmartre»… vos conselhi d’i anar e de far sonar la lenga occitana, o catalana, pauc a pauc cambiaràn de nom : e alara serà  LO PLAN MINJAR car s’i minja mai que plan, se minja al melhor que s’i podrà minjar en Occitània, fin, bon e del país nòstre !

Besièrs ciutat tocada pel vielhum politic ?

Aprèp tres jornadas dins la vila, ai participat a Fèsta d’Òc, ai agut l’impression d’un vielhum politic reala. E sembla qu’aquò se sentís dins los comèrçes locals, la comuna o sap mas sembla pas aver près conciéncia que sonque dempuèi tres o quatre meses, dempuèi las eleccions benlèu.

IMG02611-20120715-1122

En arribar a Besièrs las doás setmanas passadas ai remarcat un panèu, per una jornada sobre la franquesa en matièra de comèrçe ; es vertat tanben que fauta pas de luòcs plan plaçats per desvolopar una activitat economica, en centre ciutat.

IMG02617-20120715-1127

Dins l’organizacion de la Fèsta d’Òc se sentís una volontat de far foncionar un sistèma cultural qu’a foncionat dinca ara, sense res cambiar, sense gaire de volontat de se pausar questions, per la melhora generala de la politica publica, passada e futura. Ai agut confirmacion que los comèrçes an agut l’informacion a posite, per Fèsta d’Òc, mas son pas venguts la quérre ; i a donc un real problèma. Car en visitaz dons quasimnt pendent 2 setmanas, cap òtel (que i soi estat, 2 òtels) an agut l’informacion, mais tanben totes los restaurants qe m’an recebuts, cap aviá una aficha o un PVD, papièr viste donat.

Vertat es que lo Poligòne novelament creat a pas degun agradar als botiguièrs que damóran.

IMG02616-20120715-1126

E çaquelà la ciutat amerita d’èstre melhor valorizada e segur i a una actializacion d’una politica de far. Aprèp la «La République dévoyée», Raimond Couderc podrà segurament pensar a una vila sense via o sense direccion clara pel futur. Me sembla bon per Besièrs, per li mostrar pas la via del cementèri urban, per valorizar la vila anciana, ambe tantes potencials toristics e urbanistics.

Sembla qu’i a urgéncia, e es benlèu tardièr per reviscolar l’afar abans las eleccions municipalas venentas.

IMG02607-20120715-1118

La cantarena es un festenal qu’emplega pas l’occitan dins sa comunicacion…. nimai la comuna.

Regionalismes, TER e SNCF, coma lor explicar, vos explicar ?

I soi estat a la Fèsta d'Òc de Besièrs. I soi estat en tren, impossible de reservar pel VTC en tornar sobre las linhas TEOZ, alara ai près lo TER d'abans 20h40, via Narbona, non indicat per la correspondéncia per Tolosa (èra directe contrariament à çò d'indicat suls paperòts regionalistas de Lengadòc-Rosselhon)... a Narbona los contrarotlaires del tren portávan unes agafets plan polits, agafets regionalistas de Miègdia-Pirinèus, e èran una tropèls de contrarotlaires, mas pas encara en occitan, l’agafet !

En Lengadòc-Rosselhon, lo CR a fait progrès per l’etiquetatge de las estacions, en vertat, mas pels documents regionalistas de l’indica dels oraris, ai pas res de vist sobre lo document que fosquèsse en occitan, nimi ai remarcat d’autras pichonas causas que fan lo regionalisme de la decentralizacion, aquela de l’administracion francesa en regions sotmetudas.

Image (23)

D’unes an etiquetat l’occitanisme de regionalisme, s’engánan ; lo regionalisme es caracteristic del sistèma de la decentralizacion, que se dèu reformar, alara perqué pas tanben dins los biaisses d’emplegar l’occitan e de trabalhar ; cada sistèma de la decentralizacion vòl provar la seuna autoritat suls documents editats per desvolopar lo TER, TER que la SNCF a astrosament abandonat perqué o sabiá pas gerir.

La question se pausa, quora l’occitan serà considerat al delai de la causa culturala ? La cultura de l’aver còsta, la cultura de l’Èstre mens.

Martin Malvy L'Estivada 2012Christian Bourquin L'Estivada 2012

Basta

E del sistèma regionalista de la decentralizacion !

TER EN OCCITAN

(causa valabla per Miègdia-Pirinèus, Aquitània, Lemosin, auvernhe, Ròse-Alps, Provènça-Gavòt e Niça sonque ; jà la lista es longa)

ortografia e lenga occitana e catalana

Lo malastre es que lo politic dèu èstre pertot sobre aquel tèma, pertot !

dijous, de juliol 12, 2012

Le Monde, La Vie, France Inter publícan… un atlàs tendenciós.

Del colonialisme francés, Le Monde, La Vie, France Inter publícan… sobre las lengas imperialistas, las dichas ‘grandas’ lengas de civilizacion, aquelas que fan qu’un Claude Guéant podrà mesurar e ierarquizar las civilizacions.

«Quelques langues s’affirment néanmoins dans le cadre de royaumes puissants», es aquí l’afirmacion que las lengas se desvolòpan dins una zòna de faiçon naturala, e lo néanmoins es per non pas dire lo contrari. Car es plan clar, las lengas s’impausan pas soletas ! Es plan lo rei dels Francs, representants de dieu sus tèrra segon lo Vatican, qu’a impausat la lenga que el parlava, en quasiment la fabricar, dins la seuna pròpria cort, desligat de las realitats lingüistica francesa, dels vilatges que la parlavan segur melhor que el, vist qu’el èra influenciat pel toscan, o pel gascon.

«En Amérique, en Australie et en Sibérie, une langue européenne s’impose aux dépens des langues autochtones.», es oblidar que lo melhor mejan de far progressar las lengas, latinas compresa, es estada la via armada, las accions militaras, una lenga s’impausa pas naturalament ! E en general son pas las migracions europèas qu’an fabricat los locutors, mas l’impausicion politica europèa, pertot al monde. Lo fenomèn es plan conegut en Occitània, ambe l’inquisicion de Simon de Monfòrt que faguèt matar la populacion e cremar lo Libre publicat en lenga occitana. Per çò que oncernís Africa, e notadament del nòrd, es encara una politica d’arabizacion que faguèt tornar l’emplec de la lenga del Libre dels Musulman, e destrusir l’emplec de la lenga autoctòna reala, l’amazigh.

Dins lo primièr apondon donc, se liga la preséncia de la lenga al poder, mas pas lo poder reial, mas lo poder de la glèisa vaticana, ambe lo latin ; es oblidar qu’un poder regalian d’aquitània a demandat entre 950 e 1050 de normalizar la primièra lenga vulgara latina per obténer lo gascon (nom oficial per indicar una lenga latina novèla). D’aquel temps, èra pas question d’un Estat, nimai d’una sola lenga per organizacion politica ; tot se pensava en dos o tres, la realitat, qué !

Dins los esquèmes presentats en bais de pagina, s’oblida qu’una lenga imposada, coma la lenga latina un còp èra, serà pastada a la vision o la practica de la populacion que la parla, e donc serà una lenga vulgara en pauc de temps, Aurèm donc per l’anglés, lo francés, l’espanhòl (castilhan de Mardit), etc, la fabricacion d’unas lengas novèlas, los creòls, o quitament una lenga que pòrta lo nom del territòri que las populacion i vívon sobre.

Image (15)Image (16)

La premièra pagina d’aquesta publicacion, article engatjat, oblida que las lengas son viventas… quitament se son considerada sonque coma la basa d’una «civilizacion».

La mescla de las lengas es mai qu’un sistèma, es sovent una diglosia passiva, quora lo poder parla pas la lenga de la populacion, e quora Jules Ferry s’aucupa pas de l’alfabetizacion o francizacion.

Image (17)Image (18)

Concernent la preséncia sul net, vos conselhi de gaitar la preséncia de la lenga catalana, perqué es estada oblidada… volontariament ne soi segur.

«ASTREINTES AU BILINGUISME Dans la plupart des pays européen…» aquela debuta de frasa ajuda de far cortet e d’evitar de parlar dels problèmas de las lengas oficialas non acceptadas pel sistèma francés de pensada, aital las lengas practicadas mai que la lenga oficiala, aquò existís en Euròpa, es la lenga catalana, encara oblidada….

L’apondon sobre l’esperanto, dona un pauc la vision de las lengas del redactor ; uina lenga se pòt sonque èstre universala, unica, una aisina per ajudar a la monopoloizacion lingüistica ; alara que los esperantistas de la planèta explicarà primièr qu’es una ajuda per apréner las lengas, e especialament per los que son monoteïsta lingüistica, lo cas real del redactor donc.

Aital la presentacion d el’independéncia indiana se pausa sul meteis modèl que los Estats dictatorials europèu, cal(driá) una sola lenga per fabricar un Estat. Índia es federala e pròva lo contrari… e aiçò pausa un problèma al redactor, un redactor francofòne donc ; car pels Angleses, la causa es melhora compresa, la question de la diversitat lingüistica.

L’esquème presentat aquí, far una presentacion grandament yendanciosa de las practicas lingüisticas, un lenga oficiala seriá dins los Estats quasiment sola ensenhada ! Encara vesèm que lo catalan e lo basco, mai tanben lo galician lor escapa ; ai pas gaitar ambe precision pels autres parçans.

Image (19)

Image (20)Image (21)

Las lengas mesprezadas son çaquelà mençonada, pas coma un punt sense nom sobre una mapa de la planèta ; es una vergonha editoriala ! ni un sol comentari suls modèls de co-oficialitat de las lengas es presentat !! VERGONHA.

Se notarà qu’en Alsàcia i a pas cap punt verd ; e qu’en Occitània n’i a dos, segur per l’Auvernhat, un adepta d’Alegre segurament. La fauta de precision limita lo comentari.

Aquel geografe e lingüista podrà segurament pas vos explicar que l’occitan es estada una lenga internacionala per l’administracion de mantunes Estats europèus, e lo catalan per mantunas causas maritimas miègterranenca e tanben per la filosofia. E del Lemosin, la nòrma aquitana administrativa dicha gascona, es devengudq lo lengatge poetica europèu (Dante dins la Divina Comèdia se ne faguèt lo resson-

L’autor es geografe e istorian, donc pastat a l’istòria nacionalista francesa, e ambe tot aiçò li dónan lo dreit de parlar de lingüistica aplicada ; es una error editoriala, car desvoloriza lo document publicat.

Image (22)

NON LAS CIVILIZACION SON PAS NAISSUDA SONQUE DE LAS ‘GRANDA’ LENGA, NIMAI PER LA VOLONTAT SOLETA DELS PÒBLES, las sangnosas guèrras (sovent religiosas e vaticanescas) e los nacionalismes d’expansion sul modèl parisenc an fabricat las lengas imperialas.

Aquel atlàs, per rason d’aquestas paginas sobre las lengas, es un atlàs de desfugir, car veïcula l’imperialisme francés.

dimecres, de juliol 11, 2012

SNCF : Figueres e non ‘Figueras’, lor cal dire !

IMG02456-20120707-1259

Coma del temps del Franquisme, la SNCF s’emplega a desvirar los noms oficials de Catalonha. Se debana uèi a l’estacion de Nimes, ailà ont ai pres aquesta fòto, dissabte passat.

Aprèp lo torista o viatjador francés (sortit d’occitània) s’estonarà de non pas aver lo nom indicat aquí a l’arribada… E acusarà los Catalans d’èstre extremistas, perqué non auràn plaçat lo nom franquista, e lo nom franquista, per ignorança, es pas associat a un extremisme lingüistic. E quitament botar los dos noms, es pas encara pensat pel sistèma SNCF de transpòrts europèus !

Podèm uèi considerar que la SNCF es un sistèma de transpòrts nacionalista, sense respecte de la diversitat lingüistica, levat quora se li es imposat per las autoritats de la decentralizacion aprèp moltas demandas militantas, coma a Limós, Perpinyà o Elna. Jà passat la frontièra, la pression politica es pas pron fòrta benlèu ?

Gara de Limós

Los dessenhs libertaris contra lo parlamentarisme : es causa gaire novèla…

Es gaire estonant que la frequéncia dels dessenhs libertaris aumenta quora l’esquèrra socialdemocrata arriba al poder ? Quin ligam i a entre els e la dreita ? Benlèu tot simplament lo concepte que fabriquèt l(‘ideologia del directoire ?

Umor libertari francés

Serà alara bravament complicat, mas l’ideologia del pòble a l’unitat es tanben dins la boca de las doás caras frontistas, la dicha NATIONALE, e l’autra dicha DE GAUCHE. Del FN al FdG i a gaire de mesura non nacionalista dins los dos camps, e donc lo combat d’un melenchon es de recuperar lo vòt dels obrièrs ignorants, e tenguts dins aquela ignorança, qu’aquel nacionalisme-expansionista los a matat a totas las guèrras europèas.

Sempre nos estonèm alara de veire la frequéncia de circulacion dels dessenhs libertaris aumentar, per aver una ipotetica presa de poder del PÒBLE al singular. Aquela frequéncia aumenta de moment que lo poder es de l’esquèrra socialdemocrata.

Mas qu’es aquel pòble al singular ; es evidentament lo que parla francés, perqué ? «-en France on parle français», ideologia etnista, que dins lo cas francés es una ideologia expansionista parisenca, ambe la lenga que lo rei François Ier a faita fabrica segon lo modèl del «chef a toujours raison». Aial en 1992, es un Parlament grandament socialista qu’a votat l’article 2 de la constitucion, article qu’installa pel primièr còp una sola lenga, per escrich, dins la republica pòst 1792. Dins l’argument d’un nacionalista e socialista, d’aqueles que refúsan ambe lo FN, una linha per la lenga flamanda en 2012 al CR del Nòrd-Pas-de-Calais, un nacionalista d’aquel temps, l’edicte de Villers-Cotterêt èra pron per la causida d’una sola lenga, quitament s’avèm cambiat de regime en 1789, per la lenga res a cambiat. Èra un socialista…

Dempuèi l’article 2 es estat emplegat sempre contra la lenga occitana e bretona, coma argument al Conselh Constitucional, e aiçò es la dreita nacionalista francesa que procedís de l’expulsion de la diversitat lingüistica de l’Estat, en negar aital als pòbles istorics e non de lenga francesa de participar la democracia modèl parisenc (es una democracia ?).

Zòna granda dos