arcuèlh

dijous, de juliol 05, 2012

Ara es temps de legir Le Figaro

Portada LeFigaro 050712

Ara es temps de legir Le Figaro, vesèm ara un tèxte pron utile pel Front de Gauche ; se podrà pas dire que lo Front de Gauche a pas un mèdia de pès per sa promocion, per sa melhor coneissença, en tot independéncia donc. Le Figaro fasiá cada jorn o quasiment la promocion de François Hollande pendent la campanha 2012, avèm vist la resulta…

FrontdeGauche LeFigaro 050712 2

Aquel article sobre los rapòrts complicats entre la socialdemocracia e l’esquèrra altermondialista, auriá tanben d’èstre escrich pels meteisses, pels rapòrts entre lo FN e l’UMP-NC ; mas s’espèra encara al moment, ara passat aquel moment l’avèm pas vist, al bon moment donc ; uèi aquel article es punt al bon moment.

Çò que m’estona : Albert Zennou a pas agut lo document de comentaris d’ATTAC al prepaus del govèrn e del devís de politica generala ; i aviá de qué completar ! O alara ATTAC sap pas plan far sa comunicacion ?

attac

ATTAC parla fins finala de la meteissa politica sul deute public, meteissa politica que lo govèrn precedent. Es la meteissa basa ideologica, alara i a gaire de s’estonar. Encara que entre l’UMP e lo Parti Socialista, es una partidocracia electorala, i a una diferéncia o de color, benlèu la decentralizacion e lo seu aprigondiment ; mas s’al Parti Socialiste i aviá pas, actualament, la majoritat dels Conselhs Regionals en man de la color politica que lor agrada, soi segur que seriá del MRC totparier… Es per aiçò que l’eveniment ARF-Alain Rousset es de granda importança (veire bilhet següent), e una linha politica que du desrengar la basa foncionariala d’ATTAC e del Front de Gauche.

Lo problèma de Le Figaro es qu’i vei pas grand causa sul tèma ; per la conferéncia parisenca de l’ARF seriá estat plan d’i èstre present, e de pausar las questions que la dreita nacionalista francesa a en cap ! Lo subjecte es tabó en bonapartisme (socialista, administratiu, umpista, centrista, radicals, ecologista, obrierista, coorporatista, francmaçonic, universitaris, etc.).

Encara que, al moment dich, l’an passat, èra l’UMP-NC que fasiá lo camin cap al FN ambe mantunes elements de neteja sabata del nacionalisme francés, identitari, e tanben en frenar la decentralizacion, justament perqué la majoritat dels Conselhs Regionals èran pas UMPistas ; la politica se fabrica pas en fRANÇA en foncion de l’interès collectiu, mas en foncion d el’interès partidocrata. E lo FN es francament un sistèma ideologica gaire decentralizador, es lo modèl d’abans 1970 per l’economia de fRANÇA, pensada economico-bonapartista d’aprèp referèndum 1969.

Se cal questionar se lo Parti Socialiste serà capable de resistar a las sordanhas nacionalistas del Front de Gauche ? Es que lo Parti Socialiste serà capable de non seguir la règa UMP-Sarkozista ?

Es que lo Parti socialiste serà capable d’èstre elonhat del productivisme e conservatisme obrièr ?

Soi segur que Le Figaro los podrà pas ajudar aquí.

comparason