arcuèlh

divendres, de desembre 04, 2015

Bon anè, votar dimenge, o caldrà far

Jà lo títol o explica bravament, sèm forçats d'anar votar pel nacionalisme francés, d'extrème -non- mas pels partits fabricats pel sistèma politic francés en Occitània, en l'abséncia de proporcionala, sèm sempre en estat de recuolon per anar votar.

Donc coma soi un ciutadan universalista, enrasigat sus aquesta planèta, anirai votar (per la memòria d'una medalha de resistent que lo meu grand-paire a refusat de recebre del prefecte en 1947), al mens pel primièr torn. Mas coma sabi los farlabicatges que son los documents de vòts, preferisqui anar veire dins un reünion publica per veire las «noveutats» francesas en matièra de partidocracia, plutocràcia, glotocràcia de la lenga de fusta politica francesa. Pel moment n'en sabi dos que me cal anar veire, i soi estat a Tolosa per proximitat geografica : 1 / la lista de Montpelhièr intra-muròs-aglomeracion, Philippe Saurel descendent directe de la familha politica Georges Frêche, despertar In Vívo d'un sistèma partidocrata novèl, 2 / la lista que fusiona l'impensable en comun, Front de Gauche (nacionalista francés d'esquèrra, que se díson republican coma d'autres van a Lorda), e l'ecologisme (d'esquèrra socialista), e mantunes autres (lo grand succès de Gérard Onesta).

Los dos fenomèns amerítan d'escrits, mas perqué pas los autres ? Perqué los autres, i a res d'especial, l'UMP devengut Les Républicains o LR, associat ambe los satellits (UDI, e divèrses), Debout la France (transformacion de Debout la République), mas que res a cambiat, FN e Identitaires (sempre l'extremisme de dreita nacional-expansionista parisenca en passejada regionalista nordista o plen-sudista), la dreita nacionalista discidenta Force France Sud (Sud-Occitània) e La Ligue du Sud (Per PACA), LO (l'esquerrisme obrièr gaire luènh de la secta politica e nacionalista francesa), los ecologistas de la talvera (entre Gasconha e Gard provençal, mas tanben de la talvera de l'ecologisme que se vòl independent), la lista dita socialista (PRGf, PSf e los nacionalistas d'esquèrra). La causida serà granda, mas pel primièr torn aquela lista serà pas ma causida, car i a tròp de nacionalisme francés o regionalisme d'expansion parisenca (e pauc de pensada occitana per aver una politica ontologicament occitana), dins cadun dels discorses e a còp sense se mainar, coma mèstre Jourdain fasiá de la pròsa. E en escotar los mèdias franceses, se cal questionar : es que los caps de lista mediatizats sábon quin es lo ròtle redusit dels CR dins la delegacion del poder jacobin, e legislatiu parisenc ?

L'interès pels candidats del cònsol de Montpelhièr, majoritariament d'ancians socialistas decebuts, non pas per la politica del govèrn, mas per èstre pas pus dins lo banh partidocrata socialista francés en region occitana ; aital s'amaga fòrça socialistas simpatics e ancians elegits o emplegats del sistèma Georges Frêche, darrièr una etiqueta Citoyen du Midi ; son fòrts en descripcion toristica dels departaments de la region novèla, entre solelh e montanha, e platja (vaquí l'identitat) ; seràn tanben los primièrs d'èstre contra lo nom Occitània de donar (en partida) per la novèla region ; perqué ? Se lo cap de lista de Font-Romeu es estat far un estatgi d'una jornada d'estiu en çò de RPS per saber çò que son «aqueles regionalistas», aquel coneis pauc çò qu'es l'aglomeracion de Perpinyà e es evident que portar las bandièras catalanas, la senyera, li serà mai aisit (çò que fan pas los candidats occitans de la lista de Saurel) ; aquò se vei clarament dins lo discors de Philippe Saurel que Perpinyà compta gaire dins lo sistèma de las aglomeracions de la region, e donc lo cònsol de Font-Romeu se trapa èstre un pichon transportaire de las idèas d'una Catalonha digna, e donc pel nom de la region tanpauc ; melhor per la montanha. Lo Citoyens du Midi es plan coma idèa, concepte, paradigme politic (coma explícan en corses d'universitat de sciéncias politicas, sona plan de far foncionar la ciutadanetat per influenciar las decisions, mas dins lo sens de la destruccion de l'environa de Montpelhièr, per exemple ; son clarament anti-ecologistas e oblídan coma los ecologistas que Perpinyà a un ròtle màger de jogar dins la novèla region, e pas simplament pel «triangle d'or» dins la rubrica internacionala del Conselh Regional. La lista de Philippe Saurel a un problèma d'identitat, non pas que son al Sud-Oèst del «plein Sud» de la candidata del FN en PACA, e politicament exprímisson clarament una vision anti-FN (cal plan avec un punt de marca politica), mas perqué lo mot identitat es estat emplegat per totes los caps de lista, vièlhs elegits de sempre (benlèu que per èstre del Midi aquò ajuda per per determinar l'identitat ?). 
Se nòta qu'un sol candidat dels departaments occitans a emplegat lo mot, occitan, per parlar de la convivéncia (es un concepte occitanista qu'agrada tanben a l'occitanisme ecologista de Gérard Onesta), lo mot occitan per un non professionala de las eleccions (sempre quora serà elegida l'oblidarà ?) ; per oposicion al cap de lista de Font-Romeu que lo mot catalan l'a emplegat 4 vagadas ! Donc se volètz perdre lo vòstre vòt occitan, podètz votar per Montpelhièr, la vila -ambe los elegits d'ailà- finança lo pichon budgecte de la campanha electorala de Philippe Saurel ; soi estat espantat çaquelà de la chifra exprimida per la campanha, e -o cal escriure- o cresi pas ; caldrà esperar que la transparença cridada fosquèsse aplicada lo lendeman del segond o primièr torn dins aquela publicacion de las chifras. Detalh, soi dintrat dins l'aula de las granas de Tolosa, ambe lo costumièr berret nègre de Bearn sul meu cap (èri lo sol), mentre qu'a la dintrada se fasiá la distribucion regionalista d'un berret roge ambe lo nom Citoyen du Midi (pas ges en occitan o/e en catalan...). Lo marqueting fabrica una lista politica enraisigada a Montpelhièr, pauc public de Tolosa pendent aquesta reünion ; per astre, la reforma territoriala a creat un sistèma electoral departamental per un «Parlament Regional», e donc los candidats son numeroses e ajuda per emplenar l'aula de campanha a Tolosa. La reünion debutèt a l'ora, e es normal vist lo nombre de carris qu'a calgut per emplenar la reünion de public, elegits o los amics e las familhas dels candidats.
Es una lista simpatica, mas serà pas aquela que conselharai a pensar coma una bona representanta d'Occitània-Catalonha, d'Occitània al Sud... son dins la semantica coma dins la pensada, d'elegits frustrats de comunas rostidas ; e la comuna es decretada coma lo nogal de la «magnifica democracia francesa», benlèu que se lor cal explicar lo tipe de poder que lo cònsol a un còp elegit ? E aiçò es luènh d'èstre l'expression de la democracia, mas puslèu lo sistèma descendent del bonapartisme... Bon, çaquelà, Citoyens du Midi a creat novèlas afinitats, coma un autre còp lo sistèma Georges Frêche o lo Mouvement Démocrate, ambe quasiment la meteissa semantica, lo meteis biais de bastir un argumentari, res de novèla al final.

La lista de Gérard Onesta, l'ai costejada, ièr. L'aula s'emplenèt de ciutadans de Tolosa ; perqué o sabi ? Perqué son totes arribats ambe mai o mens 30 minutas de retard ; un jorn los Occitans serà a l'ora, e la revolucion occitana per la dignitat d'Occitània aurà debutat. D'una organizacion mai bordelica, sembla que los estacats dels elegits fosquèssen mens eficaçes -organizacion- que la lista precedenta, ont se presentan tanben... Se vei qu'i a militants e que las generacions d'ecologistas devenon una istòria d'un partit politic, Les Verts devenguts EELV, es lo pilar de la campanha, mas lor a calgut, per rendre mai eficaç la campanha de tractatge, l'ajuda dels militants comunistas, coma l'assegurèt Gérard Onesta ; lo comitat de sosten l'impressiona ; o cal plan dire los comunistas an fait progrès en matièra semantica e compreneson de l'ecologisme, lo Parti de Gauche o los sindicalistas de l'Éducation Nationale an çaquelà mestièr d'un pauc d'autocritica e sobretot de dintrar lo mot modestia dins lo discors, e de cridar mens. 
Se vegèt clarament las futuras dificultats de Gérard Onesta, un grand estratège, las futuras dificultats ambe aquela esquèrra obrièra qu'a mestièr de progressar per ajudar a convéncer. Ai regretat lo discors culturalista del candidat de l'Aude del Partit Occitan, perqué los candidats occitans serián condamnats a parlar de cultura e de l'intermiténcia ? Aquela manièra classica de veire los candidats occitans me pausa un problèma, associat a una mendra presentacion de causas politicas novèlas per desvolopar una politica per la lenga occitana, e la lenga catalana. Senon se vegèt clarament la ligason del monde agricòl al movement ecologista ; se vegèt tanben lo costat sentat de l'ecologisme novèl (caldrà signalar als militants CGT que lo servici public de l'espital -coma ai poscut o provar- es tanben un problèma per las finanças publicas, finano capital de totes, especialament a Tolosa); alara soi segur que la crisi del monde agricòl es granda car entre los productivistas de la FNSEA e los agricultors que vòlon realament reformar lo sistèma, la discutida es realament absenta, e los sistèmas politics socialista-PRG o LR-UDI ajuda gaire ; se farà dedins lo novèl Conselh Regional ? Gérard Onesta a plan indicat que lo modèl de campanha e d'associacion politica se faguèt sul modèl de Granòble, mai tanben del modèl fotrac de Barcelona en comú, que ambe la CUP establís un estalinisme dins l'avenidor de Catalonha independenta tot en se dire independentista (alara que lo cap de lista Raül Romeva es estat un ecologista de tria aligat dins lo grope Ecologista Europèu del Gérard Onesta) ; aital se lo modèl es aquel, nos podèm encara mai questionar sus las etiquetas ecologistas de Gérard Onesta ; es un subjecte qu'es anuèch de cavar (coma pel « triangle d'or » del cònsol de Montpelhièr).

Al final per quí votar ?

Votarai pas pels Citoyens du Midi ... pauc de fisença !
Totas las autras listas que la fan tanben sense fisença ! Alara coma autre-còp, farai lo mendre mal, en far fisença a Gérard Onesta, tot en sapient que el tanben li arriba d'oblidar promessas especialament en Catalonha del nòrd.

dilluns, de novembre 23, 2015

13 novembre e aprèp, la paura fRança

Car lectors o Caras lectriças, avètz remarcat l'abséncia de bilhet pendent mai de dètz jorns. La rason la vau explicar ara.

Divendres 13 de novembre, un divendres e un 13, mantunes umans an decidat de cambiar la situacion politica de l'Orient Mejan en atacar la populacion parisenca, e matar dins una generacion parisenca qu'an la cultura en vista (restaurants, espectacles, sortidas del divendres, e fótbol se lo fótbol es cultura!) ; an tocat lo barri lo mai emblematic Parisenc, e l'estadi lo mai privilegiat dels Parisencs.

Aquel divendres, coma ai pas de television, èri dins un restaurant-pub De Danú a Tolosa, ambe un amic a beure Guinness ; es vertat, o cal notar, los Occitans son pas condamnats a fabricar una vida al entorn de l'article 75.1 del patrimòni dins lo qual la santa republica francesa nos vòl apartheidejar.
E divendres, perdon dissabte maitin, a las una ora, soi estat dormir ; mercés ai plan dormit car ai pus gaitar los mèdias parisencs.

Es a set oras del maitin, que lo despertar es estat … coma escriure... un pauc susprenent ; escoti una ràdio culturala qu'a pas la costuma d'èstre en live – coma o díson en patois parisenc- ; aquela estacion de Kulturé explica que «una fusilhada a matat ièr de ser» a Paris, especialament «dins endreits culturals parisencs, amai tanben a l'Estadi de França».

L'eveniment se debanèt pendent la difusion del partit Alemanha-França de l'Estadi de Sant Denís, capitala reiala del coronament francés. L'especialitat del De Danú es justament la difusion de BEEN Sport, TF1 (quora i a fótbol), France2 o France3 (quora i a rugbí), Canal Sport, BBC Sport, BT Sport ; avèm pas res entendut de l'atemptat, TF1 difusava e lo concènsus televisual sembla per els, oblidat de cridar sul teulat d'atemptats en directe. Es bon de saber pels jorns venents.

Francament, lo dissabte, e los jorns aprèp, al maitin, èri tristàs per la vida parisenca ; l'internauta podrà notar que la critica del sistèma parisenc (coma ai la costuma d'o far) es possible e lo dòl -per me- es estat una realitat.
Donc avètz aquí lo lògo qu'ai botat sus FB per signalar la meuna pagina (gaire son estat los que l'an reprès). Lo triste es per me, segon la civilizacion europèa, es pas lo roge, ni lo blanc, ni lo roge, es lo nègre ; sabi pas perqué mas es aital. Ai çaquelà tradusit lo lògo dels Nòrd-Americans que els fan pregàrias, coma dins las glèisas ; vertat que las religions son pas causa de violéncia, vertat non (!), e que pregar es segur la solucion (euurh, benlèu m'engani aquí, cal salvar lo torisme a Lorda).
Los pòbles d'una federacion d'Estats-Units qu'an votat per unes va-t-en-guerre -la familha Bush e lo conservatisme nòrd-american, los libertarians nòrd-americans- nos fan pregar per unes atemptats qu'an matat una populacion parisenca que pregan d'èstre coma els, imperialistas, vièlhs o novèls. Una partida de l'argumentacion dels djihadistas es aquí. E los aligats d'aquestes « pòbles d'una federacion d'Estats-Units » son los mai dobtoses dels aligats arabs qu'avèm ; se comprendrà melhor Israël, non ? Los amics dels amics son los meus amics … mas a l'Orient-Mejan quí amerita d'èstre amics dels democratas, pas los partits, mas los que son democratas ? Fasèm la lista per los eliminar, un aprèp l'autre, Iran (lo dictator es un religiós que fRança a albergat un temps), Iraq (lo dictator es estat deslogat pel poder conservator nòrd-american, e l'Estat pòst-colonial destrusit), Turquia (descendent de la destruccion de l'Estat Otoman, e installat sul modèl francés coma la Turquia modèrne, qu'ajuda a vendre lo petròli del Djihad terrorista de uèi), Líbia (Estat del dictator destrusit per l'occident e ara, es refondacion sus las basas abans la colonizacion italiana), Egipta (Estat arabo-ortodòxe que sobreviu gràcia a la perfusion financièra dels vesins), Aràbia Saodita (que la familha reiala es la mai granda manipulatriça dempuèi la fin de l'impèri otoman, e que lo 5000 membres son per d'unes, los mai grands financièrs del djihadisme, ambe l'ajuda dels pòbles d'una federacion d'Estats-Units), Koweit (devengut bravament mai suau dempuèi que l'Iraq l'a envadit, mas que las finança son monopolizada a finançar son Estat e la populacion, ara), Qatar (que la familha al cap es una granda sorga de finança per totes los terrorismes, o quitament lo fótbol de la FIFA, organisme plan conegut per «èstre clar» dins las seunas finança), Sudan (plataforma per dintrar en Africa, ambe la Líbia del Sud, mas qu'es plan conegut per son fondamentalisme islamic), Eritèa (Estat novèl e gestion distatoriala de la vida del pòble, sorga de migracion cap a Euròpa), Sud-sodan (Estat novèl en guèrra civila, cristian e qu'a aital fabricat una novèla sorga de migracion per fugir los dangièrs de la violéncia de la guèrra), Ièmen (Estat fondat recentament e que la fusion a fabricat una guèrra civila, e que lo vesin d'Aràbia Saodita manipula), Etiòpia (Estat lo mai paure d'Africa), Somaliland (Estat non reconegut, basa de la piratariá sus los fluxes dels batèus mondialistas que fan los ligams entre Àsia e Euròpa), Somàlia (Estat en guèrra ambe l'islamisme radical), Aràbias Units (Estat pauc democratics que vívon ambe vesins pauc democratics), Bahrein (Estat que la familha que regna es d'una secte islamica diferenta del pòble, aquí i a una guèrra de religion potenciala), Chipra (Estat de l'Union Europèa, jà divisat en dos gràcia a l'expansionisme de la laïcitat violenta turca), Paquistan (Estat que fabrica l'integrisme religiós, e participa a la guèrra contra l'Afganistan, Estat nuclearizat), Afganistan (Estat farlabicat pel colonialisme anglés, destrusit pel comunisme, puèi per l'islamisme, puèi per la politica del Bush), Síria (Estat farlabicat pel colonialisme francés e anglés, destrusit pel dictaor local), Líban (Estat farlabicat pel colonialisme francés, destrusit per mantunas guèrras civilas e l'emplec d'aquel coma sopapa dels problèmas d'Israël), Jordània (estat farlabicat pel colonialisme anglés aprèp aver creat Israël), Israël (Estat creat aprèp la catastròfa europèa organizada pel nazisme, l'extrèma-dreita europèa).

Síria e Iraq son al centre de l'installacion dels problèmas fabricats pels Europèus. E Rússia, aquel Estat dit federal, oligarquia politica modèrna fondada sul estalinisme e lo tsarisme que se vòl blanca e ortodòxe, i pensa integrar la seuna patz russiana.

Avèm aquí la fotografia de las causas que fan dels atemptats gropats de París ; una granda partida de la populacion parisenca es donc directament concernida per la colèra dels djihadistas.

Donc aquel dissabte 13 de novembre, ai plan comprès qu'èra la debuta d'una novèla guèrra, coma la meuna grand-mair o pensava a l'intervencion euro-americana en Iraq al moment de l'invasion del Koweït, 30 ans abans. Estranh o faguèron pas quand Rússia a invadit Crimèa...

Mas aiçò es pas tot. La populacion dels djahadistas es plan coneguda en fRança, es formada en fRança jacobina dempuèi quaranta annadas (generacion aprèp generacion), e mai, car lo problèma debuta pas ambe la fin de la guèrra d'Argèria ; lo problèma es ontologic a las basas ditas democraticas francesas, car la libertat, l'egalitat, la fraternitat qu'ai legit aquí :
Aquel concepte pron francés me faguèt plorar … e confirmar los potencials d'avuglament dels Parisencs sul tèma de la santetat Parisenca. Non los Parisencs son pas sants dins aquel afar, son inocentàs, avuglats, endoctrinats sense saber coma fan per acceptar aiçò.
Car de libertat d'èstre occitan, es de dire liberta d'èstre diferent que la nòrma imposada pels Parisencs, aquela libertat es sancierament nulla. Car l'egalitat d'aver una lenga occitana a egalitat de la Parisenca, aquela egalitat es nulla, car la fraternitat quand serà plan etiquetat occitan per un Parisenc, aquela egalitat es nulla. E los Occitans supòrtan lo dictat parisenc, en forma d'arrogança, dempuèi sègles.

Dissabte sul pic la colèra meuna puja :
mas se gaitarà dins un miralh o pas ?

Puèi arriba sus FB la confusion que fabrica la sotmission francesa, parisenca ; FB es un miralh coma un autre ; La Marseillaise e la bandièra francesa (aquela de La Terreur) arriba dins la carrièra puèi sus FB ambe la bandièra per las illustracion dels pseudòs ; ai suprimit aqueles qu'an botat aquela bandièra, bandièra qu'es la basa del problèma qu'avèm d'èstre democratas dedins l'Estat francés.

Pauc an difusat aquò, mai natre :
 
D'autres se son sovenguts de (quitament se l'Islam es pus realament lo problèma mas puslèu un instrument per installar la violéncia, coma sempre fan los apostats d'una religion sanctificada, dins un libre, una barba o un vestit en forma de preson) :
Aquí per l'extrèma-esquèrra soi devengut islamofòb !
E ai difusat aquel tèxte, que sembla pauques legiguèron quand los ai suprimit de la lista dels « amics » ; ai aital suprimit sus 3800 «amics», 300 «amics», mai-que-tot los darrièrs elegits encara en lista, mai tanben d'autres mai susprenents (coma un fum de Catalans que pensan en Francés quand fan la revolucion pacifica d'independéncia de 2015, o Calandreta a Niça, per exemple).
Puèi lo diluns 22 novembre 2015, arriba la confirmacion : «nous sommes en guerre», clar que per defendre un modèl qua fabrica falhidas, es segur que val melhor portar una guèrra que potingar las falhidas del sistèma, e las dicutidas dels intellectuals de fRance Kulturé, totes apasturats pel sistèma en plaça, non podrà resòudre lo problèma farlabicat mondialament per la planèta ; aquí, anuèch, per la guèrra se traparà moneda e deficits bons, per la guèrra !
Avèm aquí la fotografia d'Estat que son bastits sus la violéncia d'Estat ; aprenèm que los djahadistas an trapat albergament en Belgica, lo primièr fabricant europèu d'armas a mans per las guèrras africanas, las armas que frabícan la migracion que castiga l'extrèma-dreita francesa ; E podrai sul pic trapar que fRança es pas melhor per la venda d'armas. Caldrà esperar -pels sordats occitans que son sul batèu francés en fàcia Síria e Líban-, que LA mecanica foncionarà plan e tombarà pas en pana, la sindròma Maginot.
Ara, podèm pregar que lo dieu dels sordats los salve, mas de qué ? De l'enemic dangierós, mediòcre, en fàcia, o del sistèma ontologic que los paga per anar a la mòrt ?
E coma ai dit ièr, ara, alara qu'aquò èra esperat dempuèi 10 ans a Tolosa, avèm las intervencions de polícia per liberar los territòris de Tolosa que l'Estat francés a daissat desvolopar lo djahadisme francés, a Sopatard, Reignariá (via una mosquèa), Bèlafont, los Isards, Bòrda-Nèva (lèu?) : passarai entre las balas de pistòlas belgas o russas; Es que devèm encara far fisença a-n aquel Estat per justament li far plaser en cantar La Marseillaise e bandir la bandièra de La Terreur ? (aiçò parier a cada cementèri que lo concepte que lo fabrica mata la populacion, los 11 de novembre o 8 de mai)
Per lor far plaser benlèu en lor cantar una autra cançon patriotica, Lo Se Canta, La Copa Santa, o benlèu aquel tèxte ancian :
 

divendres, de novembre 13, 2015

Sortir Anglatèrra de l'Union Europèa, sempre URGENT !

Dimarç passat avèm agut la sampitèrna teatralitat anglesa fàcia a l'Union Europèa ; es evident que l'Union Europèa es subjecte a criticas... mas las criticas anglesas semblan sampitèrnament similaras al fial del temps que lo govèrn anglés fosquèsse dedins o defòra l'Union Europèa, que l'UE se reformèsse o pas ... alara perqué s'en van pas, e punt ? Perqué los ajudèm pas a sortir, i vesi que d'avantatges politics e pels pòbles europèus.
www.ara.cat

Dins un bilhet del jornal ARA podèm legir : « Al David cameron li agrada l'alt voltatge politic, lo vòl encara mai dificil. E aital aquel dimarç que s'a lançat l'aventura de refomular la relacion del Reialme unit ambe l'Union Europèa. es pas una «mission impossibla», segon çò qu'a dit, mas tanpauc aiçò es exempte de risques. primièr, requerirà una grandas dòsiss de fisença e de volontat politica dels sòcis de l'union Europèa, immerses ara totparier dins diferentas crisis -aquela de l'Èuro, aquela dels refugiats- qu'a fait trantolhar, precisament, los fondaments de la construccion europèa. E un còp convençuts los grands mandataris europèus, tocarà de dirigir un messatge a los de l'ostal, per lor dire -se cresèm qu'a obtengut çò que voliá- tocarà de votar per damorar dedins l'Union Europèa. Serà pas lo primièr còp que los Britanics aniràn a las urnas per dire Yes o No a Euròpa farà 40 ans -alara laboristas- que se convoquèt un referèndum similar e lo Yes s'es iposat ambe un 67% de vòts. Mas aquel Reialme-Unit es pas aquel d'anuèch e la campanha contra l'Euròpa compta ara ambe lo sosten politic -e mediatic- que faràn pujar lo vòts del No a l'Euròpa.»

Aquel tèxte, coma sembla en comunicacion, mescla la semantica Union Europèa e Euròpa ; lo regimpe anglés actual e lo partit UKIP non lor agrada l'Union Europèa ; l'Euròpa, coma sempre los Angleses, la vòlon mas sul modèl libertarian, AELE (vièlh modèl de las annadas abans l'integracion del Reialme-Unit a l'Union Europèa).
Ipotèsi 1 : los Angleses s'en van de l'Union Europèa, vos imaginatz la jòia dels Escoceses ? Dels Galleses ? Dels Irlandeses ... que podràn pensar l'union d'Irlanda ambe mai de vam e d'arguments que jamai per sortir del Reialme-Unit. ieu pensi a la jòia dels independentistas escocesses.... que prendràn ambe grand plaser la cadièra a Brussèllas del govèrn anti-europèu de Londres. E aital serèm mai prèp de l'Union Europèa dels pòbles, aquela Union Novèlas dels Pòbles d'Euròpa que non agrada als extremistas continentals, e que serà ajudada pels extremistas del UKIP e conservators amics dels Les Républicains!
Element 2 : los Angleses capítan de reglar los problèmas (qu'es supausat èstre) del pagament de la securitat sociala pels resortissents de l'Union Europèa en Anglatèrra ; de qué devèm far dels ressortissents angleses que, dempuèi annadas, fugísson Anglatèrra per trobar a l'Estat francés una securitat sociala qu'agrada mai ? Un ostal que se pòdon pagar, un bon viure qu'Anglatèrra a abandonat per tota sa populacion ?
Element 3 : los govèrns angleses an sempre frenat per un sistèma social de l'Union Europèu que respectèsse la populacion dels trabalhadors ambe lo principi libertarian que lor agrada tant, e pas sonque dempuèi la dòna de fèrre ! Aital la referéncia anglesa sul continent de govèrn o finencièr, e tanben dins las escòlas d'economia, Toulouse Business School (per exemple), ajudarà pus los avuglats pel sistèma economic continental qu'i veson un modèl ....
Element 4 : la sapiença bancària anglesa es aisida ambe los universitaris continentals que pòdon tripatolhar los fluxes mondials de la finança ambe unas formacions continentalas que nosautres pagam (escòla de comèrci, economica, matematica).... Rendre l'independéncia a Anglatèrra es copar aquel ceucle viciós que seca las finanças europèas, e seca las sapienças del continent que fugísson aisidament a The City de Londres. Londres es l'equivalent de Bordèu en nombre de ciutadans franceses.
Element 5 : lo sistèma legal anglés [essencialament libertarian] es puslèu un fren a una granda evolucion del dreit continental, sortir Anglatèrra de l'Union Europèa es enfin aver leis similaras e simplas per totes los pòbles del continent, es tanben abandonar un pauc la dominacion de l'anglés de cosina, dins lo dreit, lenga que las elitas continentalas pensan ultra-necite.
Element 6 : la crisi migratòria de Calais es causa del sistèma anglés de foncionament de la seuna economia, e de las errors del sistèma politic londonian ; donc immigrar en Anglatèrra devendrà mai complicat, mai del Communweath, quora los Angleses seràn fòra de l'Union Europèa. Mas aprèp, quand los Angleses vendràn sul continent lor caldrà far pagar l'isolacionisme politic e las sampitèrnas errors angleses, politica que se vòlon fargar, e benlèu mai car que lo còst qu'ara fabrica l'independéncia de Norvèja o la Confederacion Helvetica.

Per totas aquelas rasons, pensi que cal sortir Anglatèrra de l'Union Europèa.

dimecres, de novembre 11, 2015

L'abséncia d'una bandièra occitana pel 11 de novembre

L'abséncia d'una bandièra occitana dins las commemoracions del 11 de novembre en Occitània, me sembla un acte de nacionalisme francés, e donc per aquesta rason, soi per boicotar aquelas commemoracions nacionalistas francesas. Es la confusion entre la populacion qu'a crevat sul terrenh, e l'armada nacionalista francesa que los a portat ambe lo sistèma politic jacobin francés a la mòrt. Quand Assad mata son pòble, la plutocracia francesa repotega, quora son els e l'armada francesa, qué fan ?

Primièrs tocats en Alsàcia, dins un parçan d'Alsàcia mantunes an pas oblidat de portar la bandièra d'Alsàcia.
Que fan los Occitans que, els tanben, son estats tocats ? Van portar la bandièra tricolorada qu'a matat lo país occitan, e sa populacion agresta ! Bandièra qu'agrada a totes los nacionlsiats franceses d'Occitània, e n'i a de totas las colors politicas dinca èstre simpatisants d'extrèma-dreita.
Quina vergonha aqueles descendents de familha occitana qu'an perdut fòrça dels seus mascles a las trencadas nacionalistas francesas !
E quitament son estats castigat epr aver assajar de protestar contra las estupiditats francesas, notament de l'armada santa e republicana francesa, e son estats fisulhats ; quand se faràn monuments occitans per los que fRança a fusilhat per aver participat a un combat per la libertat de pensar ?

Los extremismes politics fan l'actualitat en Occitània e Catalonha

Ièr a Tolosa, lo mensual Objectiu News presentava las politicas prepausadas pels candidats a las #regionales2015 en region Montpelhièr-Tolosa-Perpinyà.
L'aula èra plena, i aguèt dificultats per recebre lo public, un grand succès donc; l'objectiu èra de presentar las politicas per las listas presentas a las #regionales2015, las listas convidadas èran: PS-PRG-MRC, EELV-Monde-Novèl-FdG-POC, UDI-LR, e FN-Les-Identitaires. Lo tèma del nom de la region qu'es a la talvera, es arribat al debat.
Quand l'aula a debutat de se voidar, un grope s'es vengut installar al fons de l'aula, e a l'arribada faguèt fugir d'autras personas, d'autres ciutadans. Aquel grope novèl vengut de Besièrs, se sembla, sembla aver un messatge de far passar : «Occitània non existís que dins lo cap d'intellectuals», mai o mens d'intellectuals d'esquèrra, o pensa aquel gropeton d'extremistas expansionistas franceses en Occitània, Sud-Occitània ; farai pas la lista dels documents que pòdon ajudar a la contradiccion, a la sapiença que fauta als extremistas, es tròp pescut, mas confirma que l'ignorança pasta l'extremisme francés en Occitània. Èra çaquelà un public violent, associal e associable a l'extrèma-dreita francesa.

(Ai pas poscut aver un document fotografic, perqué sembla qu'aver un aparelh ftotografic seriá estat riscat !)

Al meteis temps, quasiment a la meteissa ora, a Barcelona, la CUP refusava de votar per perseguir lo procèssus independentista, e donc la candidatura del grope majoritari #JuntsPelSi, mas que necessita lo vòt dels deputats de la CUP per aver un cap a l'executiu de la Generalitat de Catalonha, Artur Mas ; e coma l'indica lo jornal francés La Tribuna, bota en perilh lo procèssus independentista; la CUP s'es aital installada dins lo camp dels contras l'independentisme catalan [Vesinatge del PSOE, PP, Ciudadanos, Comunistas de l'aparatchik-sistèma-espanhòl), e del procèssus democratic. Qu'es aquò la CUP ? Es un partit de ciutadans d'extrèma-esquèrra, alternatiu e barcelonin (mai o mens), que fan d'entrisme un pauc pertot dins l'occitanisme independentista a l'ora d'ara. Independentistas o son, mas la votacion d'ièr a provat que democrata o èran pas !

www.ara.cat
Al meteis moment a Barcelona e Tolosa, dos gropes an provat que l'extremisme d'esquèrra o de dreita es contra la democracia, contra Catalonha (independenta, un Estat) e son procèssus democratic, o Occitània (quitament per una question microcosmica qu'es lo nom de la region), Sud-Occitània amb la precision que fau.

Me sembla qu'o caliá notar.

Dins d'autres parçans regionals occitans e catalans, Sud-Occitània-Catalonha (Perpinyà lo 7 de novembre) o Provença-Gavotina-Niça, l'entrisme fonciona tanben; en legir Le Canarda Enchaîné podèm confirmar que Les-Identitaires es la ròda alegala del movement politic FN, e que Les-Identitaires èran tanben en representacion del FN a Perpinyà per la manifestacion per la lenga occitana ; mas perqué la lenga lo FN ne vòl pas parlar ? La question es interessanta, car sembla qu'an una vision de la constitucion que data de l'illusion que pensa lo francés coma sampitèrna lenga de la République française, òr caldrà explicar als militants del FN -Les-Identitaires que la lenga e lo seu nom es estat integrat a la constitucion parisenca sonque en 1992, ambe la genta pression de l'esquerrisme nacionalista francés, tipe Jean-Pierre Chevènement. Sembla tanben que vòlon manifestar per una lenga a Perpinyà, e que dins lo lor programa provençalista e tradicionalista de la region administrativa Provença-Gavotina-Niça son luènh de pensar en semantica lingüistica per desvolopar una politica regionalista.
Vist que Les-Identitaires son mai que tot de Niça, lo problèma lingüistic del nom de la lenga damora a dreita (extrèma) en l'abséncia de coneisséncia en sociolingüistica, coneisséncia que non podètz aver ambe l'educacion portada pel nacionalisme francés dins l'Éducation dita Nationale. E Òc, l'extremisme francés a Niça coma dins lo demorat d'Occitània, es pastat per l'educacion de l'Estat francés, res d'autre, res de novèl ! Lo jacobinisme es pas un monde novèl, e pasta totas las tendéncias politicas que se van presentar en decembre 2015.
Del costat de Perpinyà Les-Identitaires qu'explícan dins los comunicats que «los Catalans creman las bandièras espanhòlas a Barcelona» e qu'al meteis temps o fan per las bandièras catalanas los franquistas lo dia de la raça (12 d'octobre) e qu'amerita cap comunicat de Les-Identitaires, o els, o fan a Salses per las bandièras catalanas, son pron pantalonats per anar manifestar a Perpinyà per la lenga catalana, lo 7 de novembre, passat ; son, coma a Tolosa, estat sortit de la manifestacion.
 

dimarts, de novembre 10, 2015

PP decreta la «sacralitat d'Espanha», piu piu !

Se sap pas encara se l'Espanha sacrada es Castilha del tempses de la fin de l'impèri Al Andalós (1492), de l'impèri catolic espanhòl d'oltra-mar (veire mapa) o dels tempses recents que l'Espanha franquista abandonava lo Saharà dit espanhòl al Marròc, mas pel PP ièr an decretat l'«Espanha sacrada» ! O benlèu d'aquela espanha que supòrta una constitucion de concensús de 1974, mas qu'engana Euskadi, Nafarroa, Aragon, País Valencià, Balears e Catalonha, amai Canària e Galícia. Se sap pas tanpauc se Espanha d'ara enlà s'escriurà pertot e dins totas las lengas España.
Nos podèm questionar sul cretinisme de la còlha PP que comunica ? An pas en memòria quora lo «democrata» Franco explicava tot parier ? De tot biais, la conferéncia de premsa de Mariano Rajoy aprèp la votacion del Parlament de Catalonha, diluns maitin, èra una conferéncia vomitiva. Lo procèssus de creissença de l'independentisme es estat favorizat per la politica estupida o emplenada d'ignoranças del Partido Popular, del cretinisme dels capolièrs del PP, mas tanben de las ajudas qu'an agut al PSOE-PSC-Unitat-d'Aran, Ciudadanos, UPyD, Vox ; mas cal tanben donar coma recent, malgrat la sapiença de la revendicacion independentista, serà la partidocracia de la CUP que farà flac lo poder catalan fàcia a la poténcia internacionala qu'abandonarà pas de jogar lo poder dels ignorants de Madrid. 
Mas es puslèu la conferéncia del Mariano Rajoy, un grand amic de Nicolas Sarkozy, que plaça lo dreit espanhòl coma un acte democratic e sacrat, refusar un referèndum o annular un referèndum es un acte democratic ; mas de qué Espanha del XXIen sègle se trufa ?
Una istòria de las separacions de la santa capitala madrilenca deuriá èstre ensenhada a Madrid ! Lo PP sembla pas aver de formacions acceleradas sul tèma ... e çaquelà an agut lo temps al XXIen sègle; dempuèi 2005, lo procèssus catalan se desvolopa.
Dins l'Estat francés e abans la pèrda d'Argèria, «Argèria èra fRança», nos explicávan sus totes los tons politics la evidentament santa République française; aquela estupiditat fabriquèt una guèrra, e mantunes ciutadans blancs europèus, amai una fabricacion de la traïson que l'immigracion musulmana n'es pastada (e donc un pauc lo vòt FN ajudat a la debuta pels ancians de l'OAS) e tota la partidocracia francesa (al final), a part excepcion (Michel Rocard, per exemple) se considerava que lo regime d'apartheid republican en Argèria, èra una nòrma que lo dreit èra l'«Égalité» républicana parisenca, mas pas per las eleccions.
L'Estat de dreit èra l'Estat de l'apartheid argerian, sud-african, l'Estat federal american pel comèrci de nègres e de la gestion dels esclaus nègres (en Espanha, França, Anglatèrra, o Païsses Baisses, amai Portugal quora èra independent d'Espanha), l'Estat legal francés èra aquel de la discriminacion lingüistica dins la santa République française d'un Jules Ferry per s'agreuja en 1992 quand la partidocracia francesa vòta l'article 2 de la constitucion (que dèu èstre santa pel PP), l'Estat de dreit a una debuta e sovent son los pòbles que ne fan las desctruccions (1789/1792, per exemple) car l'Estat de dreit destrusís mai aviat los pòbles que los pòbles capítan de destrusir lo dreit d'un Estat, una legalitat que los uniformiza (i a pas que la mondializacion per aiçò fabricar).
Se l'Estat de dreit es destrusit, se sap pas de qué ne sortirà ; mas sabèm que, quora la corona de Castilha a perdut los Païsses Baisses (Províncias Unidas dels Païsses Baisses), lo sistèma democratic s'es installat, la familha d'Orange èra pas al cap encara ; e fòrças intellectuals o filosòfes de l'epòca i s'i son albergats per i poder exprimir una paraula liura (l'occitan Pierre Bayle per exemple).

dilluns, de novembre 09, 2015

La simbolica es gròssa e mediòcra al meteis temps

Lo famós OPLO, Office Pour la Langue Occitane, s'installarà ... dins lo bastiment lo mai gròs del lingüiscidi francés ; la simbolica es gròssa, non ?
E lo sentiment de neutralitat de capolièr del rectorat, ont es passat ? En pre-campanha electorala, ont es lo cap del rectorat ? Avèm un rector tolzan de l'Éducation Nationale en pre-campanha electorala ? Ont es la neutralitat del foncionariat d'Estat ?
Benlèu que l'objecte de l'OPLO es de permetre als foncionaris en carga de l'occitan de l'Éducation d'État d'aver la man sus Calandreta, o d'aver los burèus mai grands, o de poder escambiar mai aisidament ambe los rensenhaments generals de la prefectura, per evitar l'independentisme coma escriuriá un jornalista de Sud Radio ?
Donc o podèm escriure ara, una cauma de la fam per aiçò far, me sembla donar una realitat de l'occitanisme politic actual, mediocritat ; es ara dins la gàbia de l'Estat francés.
L'Estat francés que pagarà gaire per aquesta politica, per aquel OPLO, mestrejarà la gàbia d'aquela politica... dins lo bastiments d'Estat, al vesinat de la prefectura, l'organisme màger de la destruccion lingüistica, e quitament dins un organisme que manipula totas las estadisticas de l'ensenhament de l'occitan, per escondre las falhidas educativas, per far politic sa politica sobretot alprèp del govèrn central e per usança unica pels discorses dels tempses mediòcres dels debats sus la sampitèrna non-signatura de la Carta Europèa de las Lengas ditas minoritària o regionalas, per exemple.
E los militants occitanistas an d'engolir tot aquò ; aquela mediocritat politica que gausa pas copar definitivament ambe l'Estat francés e lo seu sistèma dels foncionaris d'Estat, me sembla un sistèma politic qu'a pas mestièr d'aver un sosten dels ciutadans occitans.

Ligar la politica de l'occitan a l'ensenhament (amai de l'Estat jacobin) me sembla una error de politica lingüistica, es oblidar lo cas irlandés.

Çaquelà, sèm en campanha electorala ... èra segur important d'o far (installacion oficiala) abans las eleccions de decembre 2015 ! Donc l'OPLO es plan un  instrument de campanha electorala, coma lo teatre del Sénat de la setmana passada. L'occitan es donc plan un element de la campanha electorala, es novèl.
7seizh.info per aver l'OPLO en francés

Tragèdia politica en Catalonha

Anuèch, Barcelona tòrna jogar una tragèdia politica catalana.
9N = referendum de 2014, referendum interdit per las autoritats constitucionalas espanhòlas (excepcionalament a la vitessa que caliá per destrusir democracia), amb una iniciativa del PP. Lo PP a aps ges abandonat de non jamai negociar ambe los Catalans (cal remarcar qu'i a pas cap Catalans al govèrn de Madrid) ; lo PP se prepara ambe los amics del PSOE per far «foncionar la convivialitat dels espanhòls», es de dire far calar los Catalans elegits al Parlament de Catalonha; es aital ajudat involontariament pel partit d'extrèma-esquèrra CUP, que refusa de votar per en Artur Mas a la presidéncia de la Generalitat de Catalunya.
La votacion parlamentària ambe la majoritat de la lista JuntsPelSi, de la lista de l’ancian deputat europèu en Raül Romeva, s'auriá degut  sense aquel regular problèma politic catalan, l'extrèma-dreita frena al procèssus tot en se dire independentista. En 1936-39, fàcia a las tropas franquistas l'extrème-esquèrra indeependistas catalana aurà aital jogat lo ròtle de l'element politic que faguèt tombar la república catalana.
Aquel vòt vrespal del 9N serà donc primordial al Parlament de Catalonha, aprèp totes los recors dels partits unionistas d'Espanha, atanben representats a Barcelona.
Catalunya Informació, unica estacion d’informacion contunha d’Espanha, difusarà en directe los debats, la television catalana es atanben mobilizada. Las televisions provadas e estacions radiofonicas atanben ; la tragèdia modèl catalan arribarà ambe un NON A ESPAÑA clar ?
Los mèdias espanhòls els espèran de voeire la reaccion del govèrn PP, que, en plena campanha electorala generala espanhòla, i jòga atanben la seuna credibilitat constitucionala, fàcia a una fòrta oposicion : Ciudadanos, PSOE, Podemos, UPyD. Serà ajudat pel Tribunal Constitutional espanhòl, emplenat de militants del partit PP. Aqueles militants constitucionals seràn -aquel còp- mai ràpids per .... L'estratègia es ara, pas gaire de non pus negociar que de destrusir las institucions democraticas catalanas. Ajudaràn aital al desvolopament del procèssus d'independéncia, n'es segur l'ancian deputat unionista Duran i Lleida dins una declaracion d'ièr. Mas tal mèstre Jourdain fasiá de pròsa sense saber; aquel TC fabrica independénciat sempre mai cada jorn.
Al Parlament de Catalonha, los deputats de la CUP, seràn çaquelà indispensables per far foncionar las institucions catalanas, lo vòt per un president Artur Mas o pas faràn qu'aqueles darrièrs posquèssen desvolopar o pas lo procèssus sobeiran, aquel d'independéncia. Lo nombre de deputats del Parlament de Catalonha a Barcelona son dels deputats-claus per aquela majoritat independentista e per desvolopar lo procèssus. La CUP se tròba aital dins lo camp dels nacionalistas expansionistas en blocar las institucions catalanas. Dins l'Istòria de Catalonha, Pierre Vilar, auriá jà remarcat las similituds ambe la República Catalana (d'en Lluís Companys, ERC), 1936-39.
Carme Forcadell, presidenta del Parlament Catalan, explica a totes los mèdias catalans e espanhòls que lo procèssus contunha, malgrat tot; que lo projecte independentista s'abandonarà pas. aquela presidenta es çaquelà pron criticada, violentament, pels partits espanhòls; foguèt la presidenta de l’Assemblea Nacional Catalan, associacion dels ciutadans catalans per l'independéncia. aquel fenomèn dels ciutadans que vòlon un sistèma democratic diferent, a sempre ganhat fàcia a un sistèma politic catalan, ambe un projecte clar, l'independéncia.
Totas las associacions independentista aviá jà prevenguts, «es lo procèssus qu'es important», la  partidocracia catalana matarà l'uòu, aquel procèssus ?
www.ara.cat
Un novèl 9N, una tragèdia catalana de vertat, 9 novembre 2015, aiçò es pels Catalans e pels Independentistas o Sobeiranistas europèus, seguissètz tot aquò en directe !
Seguir en directe : Catalunya Informació

dijous, d’octubre 29, 2015

Montpelhièr, sortir per manifestar, o fasèm pas pron sovent

L'occitanisme es un pauc coma las flors del desert d'Atacama, quand la manifestacion se farlabica (podèm dire aital vist qu'es complicat de ne discutir ambe lo sistèma administratiu francés de gestion d'una vila), ne farlabicar a la davalada, pòt portar flor coma dins lo desert de l'Atacama.
Atacama: que nàissen flors a cada davalada .... Montpelhièr que nàissen manifestacions pas pron sovent per l'occitan. Cal èstre optimista, mas çò de vertat es que Montpelhièr manifestava pas, avèm vist una vila comerçanta en arribar, mas sul fial de la manifestacion res de res. O cal plan dire lo «rassemblement» coma indica lo setmanièr local, èra qué justament ? Una manifestacion o un «rassemblement» ? De mai, perqué los discorses dels elegits sonque per la premsa ? Perqué los discorses al final pas sus la plaça de la Comèdia pel grand public ? Aprèp d'unes repotegaires diràn que cal «faire grand public», macarèl ! 
Jà ambe mantunas fòtos presas aquí o ailà, i a problèma per saber (m'agrada las talveras), aplec o manifestacion :

[M'auriá agradat de veire aquel signe de Montpelhièr oficializat ..... aquel jorn de fèsta de la lenga occitana, l'occitan per totes/as !]

Donc èra plan una manifestacion .... Alara perqué La Gazette escriu : 

D'accòrd, es un «aplec» qu'a demandat fòrça temps passat ambe lo politic que lor far entendre ... de quin manièra aquelas causas estranhas e occitanistas se debanavan a cada eleccions localas ?

E lo personal politic es vengut en fòrça, son en campanha electorala #Regionales2015 ; mas los discorses son pas al nivèl de las vièlhas esperanças e un particular inconegut o explica clarament, los manifestants son verds de colèra d'esperar aquela politica lingüistica (vist sus la TV dita del SUD e dins Le Parisien).
Aprèp la manifestacion de Tolosa, la redaccion centrala de Tolosa a plan comprès lo messatge e donc nos faguèron una portada : 
De la manifestacion se ne farà comptes ... per emplenar una linha de redaccion (lo contengut de Montpelhièr, pietadós). Podèm evidentament comptar lo nombre de manifestants ; Tolosa 30,000 (6 associacions per sosténer), Montpelhièr 12,000 (3 associacions) - l'implicacion de la vila èra similara; la populacion de Montpelhièr es puslèu pas estada tocada per la manifestacion, alara que totes los elements èran en plaça per capitar melhor qu'a Tolosa ; mas l'arquitectura de la vila, las òbras e lo sistèma comercial ajudèron pas, e tanben la fauta d'estranbòrd dels sants professors de l'universitat francesa en letra d'occitan local ; mas alavètz perqué pas far regularament una TRAM(VIA)MANIFESTACION ? E regularament per sensibilizar a la valor de la lenga occitana, valor politica, sociala e economica.

Mas jà lo jaç montpelhierenc parla de «rassemblement» (aplec) e de «défense» a la premsa ; me sembla pas bon. La premsa jacobina o aquela que tal mèstre Jourdain fa de pròsa sense saber, li agrada d'anar sus aquela via de la «défense» (veire lo bilhet precedent). De creire que los organizators an res après de la manifestacion precedenta ; cal positivar, Macarèl ! E pel grand public es essencial. De mai, vist la configuracion politica e urbanistica de la vila de Montpelhièr, caliá anar dinca la mar … la ronda prepausada èra pas sufisenta, caliá passar l'autorota que pòrta los Parisencs a la platja, o en Espanha (alara que van en Catalonha), la ronda seriá estada alara una pòrta duberta a la prochèna manifestacion de Marselha qu'es en fàcia, a travèrs la Mar.
Donc a Montpelhièr an de mal de saber çò qu'es una manifestacion e/o un aplec (es vertat que sembla que l'universitat mestreja mal la lenga), e çaquelà en Catalonha o podrián ensenhar melhor que l'occitanisme d'universitat ! Mas quitament aquí ai un dobte ... En me passejar fòra la manifestacion un dissabte maitin o dedins la manifestacion ai vist aiçò  :
( li caldrà portar bandièras catalanas independentistas, per contrapausar a las franquistas)
O encara a la taula d'un café a beure, un pauc, pendent que la manifestacion se passejava dins un endreit tranquille, cap mens d'intoxicacion de la populacion ambe l'occitan, Catalans del nòrd que bevon tranquillon a la plaça d'Espanha : 
M'a sempre agradat las talveras .... un detalh, a Vielha que recebon bravament mai de toristas «espanhòls» qu'a Montpelhièr, e çaquelà son tot pichonet mas OCCITANS e de vertat, jà díson pus "tapas" mas pinxo (an adaptat la grafia basca, sabi pas perqué ? la X pirinenca lor agrada melhor ?). Aqueles OCCITANS de l'interior (Tolosa, Montpelhièr o Bordèu) son sovent en retard d'una guèrra lingüistica en Espanha, en Euskal Herria, o Catalonha. A Vielha an pas un ofici de torisme que confond occitan, espanhòl e catalan !
Donc avètz remarcat qu'amai de l'occitan, a Montpelhièr i a de trabalh per melhor far saber l'ensemble latin (o non latin, basco).

I soi estat çaquelà, e incogníto e discretament, car èri pas aquí per la promocion del blòg, ni per far comèrci pel GRAND PUBLIC (e çaquelà parlèri ambe la populacion lo disssabte maitin!), ni per vendre un butletin de vòt, mas aquí per l'occitan e que l'organizacion fosquèsse leugièra, complicada, ortracizada, mal coberta per la premsa d'esquèrra, aquò m'en trufa ; un cap redactor de revista, vièlh occitanista e ancian president de l'IEO, explica lo dimarç al telefòne : «per l'occitan, i cal èstre totes/as» ; es vertat que la MarridaFe sense facultat m'a ajudat fòrça per me convéncer.

Ara, o cal plan demandar, perqué digun s'autodesigna per bastir lo drac aplegaire dels manifestants occitans, regulars e bi-annadièrs... Las fasèm al meteis temps a Niça e Bordèu, Clarmont e Nimes, Pau e Valenci, Marselha o Tolosa, Baiona o Cáurs, Agen o Albi, ont fasèm la següenta ? 

Un autre punt de vist sobre aquela manifestacion, aquel de Na Josiana Ubaud.

dimecres, d’octubre 28, 2015

Lo Sénat es contra, cal positivar

Lo Sénat a votat una volontat politica clara contra la dignitat per las lengas de fRança, es majoritariament de l'UMP-Les-Républicains, mas cal gaitar dins lo detalh.
Lo melhor argument Unióñ-Madrid-París-Les-Républcains es estat donat en matinada sus fRance Culture, per un deputat o senator de la Droma : « per la Carta es lo mot minoritària que me geina, perqué pas l'arab (?) donc es un document europèu dangierós per la coësion nacionala» (la nacion aquela es aquela de La Terreur de 1792).
Alara avèm los nom dels nacionalistas franceses que fan de la lenga de París lo sol instrument al monde per èstre democrata ; es ne ríson pas, son pas plegats de dire, o afortíscan sense regret, ni malèstre ! 
Cal notar qu'en 1992, es un Parlament grandament socialista qu'a votat l'article 2 de la constitucion, e qu'a enfangat la santa République française dins l'etnisme liçngüistic d'expansion. La democracia en fRança passa evidentament per un respecte de totas las lengas, sense aquò, NON i a la democracia.

E donc ai legit ambe interès lo comunicat del Partit Occitan sul tèma : 
E lo PNO, sempre un pauc en retard, pensa : 

Es evidentament lo moment de cridar a la democracia contra l'enemic de la democracia lingüistica en fRança. E la solucion es dins un programa politic que nos retorna lo dreit de crear leis adaptadas a Occitània, ont es marcat dins los programas (per los que i creson encara) ?

Lo pan banhat de Niça seriá autanplan bon qu'un Parlament Legislatiu en Occitània.

-°-

De l'utilitat del Sénat

I a una maissanta lenga evidentament occitanista que me fa saber que lo sénat (francés) còsta e donc que la supression del Sénat seriá utile pels comptes publics jacobins ; mas devon èstre grandas e maissantas lengas, separatistas segurament. E benlèu qu'an rason, per estauviar l'argent public, l'argent de totes/as (locutors occitans o pas) se cal separar del sénat francés ...
Imaginatz aquela soma (actualament inutile per la colletcivitat dita nacionala francesa), soma dedicada a la lenga occitana (utòpia ?), es mai o mens una realitat que podriá aital semblar a l'aplicacion de la lei 101 al Quebèc.
Donc avèm pel moment un sénat francés qu'es etnista, per aver votat l'article 2 de la constitucion qu'establís una ierarquia entre las lengas, coma un Adolf aviá installat una ierarquia umana en 1936, pels josius, gais, rròms, comunistas. Un sénat que pensa coma un deputat de la collaboracion jacobina e de la Droma que l'araba risca ambe la ratificacion de la Carta Europèa de las Lengas Regionalas e Minoritària, risca de lo far pujar.... Aquí lo bilhet se dèu encortejar, car i a long a dire !
Es un sénat qu'ajuda coma lo bipartisme PP-PS europèu a Estrasborg-Brussèllas, a destrusir la diversitat lingüistica e politica (veire bilhet precedent) en fRança.
Ligam www.vilaweb.cat
Lo tèxte prepausat es sense gaire d'interès o d'eficacetat immediata, mas es la pròva evidenta que l'egalitat republicana es clarament una destruccion de la diversitat umana, la version République française. Se caliá una pròva en sús !
Un amic m'a demandat d'escotar lo debat, li ai respondut que de verd, voliá pas damorar nègre de colèra. Per astre i a lo sénat per ajudar a se deslargar de als estupiditat legislativa francesa, etnista francesa, etnisme d'expansion ; car lo francés es utile a la constitucion coma lo curat a la pensada umanista ; o cal confirmar la lenga francesa es dintrada dins la constitucion sonque en 1992, per un vòt dels deputats socialistas-PRG-comunista e UDF-RPR... abans la santa e delicata puta de République française fasián sense l'article 2, mas tot èra escrit en francés.
Soi estat manifestar a Montpelhièr, ai reservat dins un òtel del grope ACCOR, tots los documents de reservacion per Internet èra TOTES en anglés : l'objectiu de l'article 2 èra la defensa del francés fàcia a l'anglés, capitada ? Non inutilitat del Parlament francés que sap pas se far aubedir ...Un gente jacobin es vengut m'explicar, dissabte sus l'esplanada, qu'es ma fauta se ACCOR parla anglés, car vòli promòure l'occitan, e «dividir fRança», pauc a pauc ambe aqueles discorses jacobins i van arribar del militants vist a Montpelhièr dincal sénat frnacés,  a fondar l'independentisme fòrt que fauta a Occitània.

La conclusion es simplassa,  se volèm -pòble occitan- aver una eficacetat legala, la cal pas francesa, cal coma pel Parlament de Navarra o pel Conselh del Comtat Venaissin, que votavan las leis dinca la traïson del 22 setembre 1792, cal tornar a la realitat democratica, votar las leis en Occitània.