arcuèlh

dimecres, de desembre 21, 2016

Gui Bonnet entrevistat

Lo 9 de decembre avèm entrevistat Gui Bonnet, cantaire e compositor provençal ; es una entrevista faita car nos sèm barrutlat al costat d'Avinhon, l'entrevista me semblava normala ; Gui Bonnet festeja per aquela fin d'annada 2016, los 40 ans de sa profession de compositor e cantaire en Provença.



L'avèm entrevistat dins lo seu estúdio de la ciutat d'Avinhon.

Gui Bonnet es difusat per Radio Coupo Santo e Ràdio Planèta Occitània. Son estacions dedicadas caduna a sa manièra a la promocion e dignitat per la cançon e musica occitana, donc a la difusion tanben de las creacions de Gui Bonnet.

Es un pauc nòstre present de Nové (coma díson en Provença), es lo present de Nadal ! Nové es la version d'Avinhon transformada del Noël francés, mas en realitat se dís tanben Nadau en Provença coma en Gasconha ; aquelas diferéncias semantica frena pas la discutida, la pròva l'entrevista qu'avèm agut ambe Gui Bonnet.

dimarts, de desembre 20, 2016

De quin costat es lo sistèma politic jacobin, responsa

Le système jacobin emprisonne des faiseurs de paix en Iparralde ; qui se rappelle l'affaire de Tarnac qui dure encore, pour un dossier totalement vide, affaire montée de toute pièce par le police française pour le plaisir du ministre ; comme quoi le système jacobin est bien le copain de Merah, l'indik' de la police ... Fauta morala de l'Estat francés, explicacion aquí.

Lo sistèma jacobin empresona los "faiseurs de paix" d'Iparralde ; coma qué lo sistèma jacobin es pas simplament vendeire d'armas pel monde, un amic de Merah coma indic, e que refusa d'entendre lo mendre ciutadans quand considèra l'integrisme musulman coma dangierós dins los baris tolzans, mas tanben un bota fuòc sul continent europèu, e pertot en fRança. Es lo meteis sistèma que demanda la lista dels presonièrs politic a Cúba, e coma lo govèrn cuban li dona pas, la conclusion es : « i a pas de presonièrs politics a Cúba » ; avèm donc un sistèma jacobin que sembla am Franquisme.

Es donc normal que se demandèsse la liberacion sul pic. Ligam. Quand la polícia es del camp de la repression e de la violéncia contra los pòbles, qué fau pensar de la polícia ? Podrèm castigar Vladimir Putin... o Recep Tayyip Erdoğan ! Ara se podrà melhor entendre perqué un ambaissador es matat dins l'esquina per un jove kurde, mas que fabrica la polícia francesa de las valors republicanas, e lo ministèri socialista de l'interior : mata dins l'esquina la patz en Euskadi o Euskal Herria. La valors republicanas son aital confirmada coma un dangièr per la patz e la democracia en Euròpa. Quin personal politic en fRança o dirà ?

E avèm un sistèma policièr alemand qu'emplegava un terrorista dins los burèus seus... e que preparava un atemptat ! Avèm donc un camion de mai contra lo pòble alemand sul mercat de Nadal a Berlin, talament similar al camion de Niça per la « Fête de la Fédération », 14 de julhet 2016,  e non pas lo « Bastille Day » coma explica EuroNews en anglés, dempuèi la redaccion anglesa de Lyon, a cada moment dempuèi ièr.

Avèm una Christine Lagarde, anciana ministra Les Républicains e directriça del FMI, que la supausada « Justice française » li dona un pan pan cul cul per aver desgalhat milions d'argent public, lo nòstre, e al profièit d'amics del sistèma parisenc de poder jacobin (ara cap d'un periodic de Provença, La Provence) e sas amigas las bancas ; la meteissa justícia dita francesa que condamna lo mendre pagan a tres meses de preson, dur e mòrd, per aver panat una saquetona de pastas d'Itàlia al supermercat.

Avèm un sistèma politic centralista, de dreita a Niça (deputats, comuna de Niça e Conselh Departamental), qu'emplega la justícia per atacar l'umanisme dels ciutadans de valèia de la Roya (Ròlha ?) per aver albergat migrants en sofriments. Los mandataris son tanben aqueles que trápan las finanças arabicas per bastir las mosquèas a Niça...

Avèm un sistèma jacobin que refusa de demesir los sòldes o/e remborsaments dels senadors e deputats, malgrat lo maissant trabalh que fan, o o fan per rason « républicaine » segur, al moment que nos demanda de redusir los budgectes per totes los ciutadans, levats els, plan segur.

Sèm clarament en situacion de pre-revolucion, mas per i plaçar qué al cap de l'Estat jacobin ? Fau contunhar ambe aquel Estat centralista, fau contunhar coma per l'ancian regime que voliá damorar en plaça en 1789 ?

Ont son las reaccions politicas de la casta politica francesa, sul dos subjectes, fau pas far tria ? mercés.

Entrevistas (3/3) del 16 de decembre, Ostal d'Occitània

Lo 16 de decembre de 2016, avèm entrevistat mantunas personas presentas al 10en aniversari de l'Ostal d'Occitània.
Farèm aital mantunes bilhets sus la setmana per vos donar a escotar e melhor entendre la paraula ciutadana dels actors de l'Ostal d'Occitània, o simplament del personal politic present aquela serada.

Publicarèm l'entrevista de Becvòrt, director de l'IEO Garona Nauta 


Serà acompanhada de Alem Surre-Garcia, membre de mantunas associacions occitanas de Tolosa ; conferencièr de tria per ligar lenga e cultura occitana ambe l'istòria europèa occidentala e orientala.



E per clavar Jean-Luc Moudenc, cònsol de Tolosa, e tanben lo cònsol qu'a inaugurat l'Ostal d'Occitània lo primièr jorn.



La lista de las entrevistas es corta, car èrem que dos MILITANTS per far aquel trabalh de mediatizacion. Fau escriure que zo fasèm al mendre còst e suls dinièrs personals.


Cada entrevista a un interès particular en foncion del títol politic o associatiu que carreja.


Cada còp que poirrèm sus aquela pagina farèm parlar los actors del sistèma politic francés, per assajar de comprendre perqué tanta malfe per bastir una politica lingüistica per l'occitan.

dilluns, de desembre 19, 2016

Entrevista (2/3) del 16 de decembre 10en aniversari Ostal d'Occitània

Lo 16 de decembre de 2016, avèm entrevistat mantunas personas presentas al 10en aniversari de l'Ostal d'Occitània.
Farèm aital mantunes bilhets sus la setmana per vos donar a escotar e melhor entendre la paraula ciutadana dels actors de l'Ostal d'Occitània, o simplament del personal politic present aquela serada.

Anuèch diluns avèm entrevistat Georges Méric, president del Conselh Departamental de Garona-Nauta (Lauragués, Comenge e Varossa), èra present per l'inauguracion de l'Ostal d'Occitània. Lo Conselh Departamental finança una partida de l'accion de l'Ostal d'Occitània.



Serà acompanhada de Borgel, deputat de Tolosa, cargat al Parti Socialiste francés de las eleccions, e que serà questionat sus la promessa 58 del candidat (devengut president de la republica francesa ambe una fòrta majoritat politica - al mens a la debuta), François Hollande qu'esperèm encara una aplicacion legala francesa.


 Publicarèm las entrevistas de Alem Surre-Garcia, Jean-Paul Becvort e Jean-Luc Moudenc, doman.




Cada entrevista a un interès particular en foncion del títol politic o associatiu que carreja. 


diumenge, de desembre 18, 2016

L'ignorança d'Estat fabrica l'Estat d'urgéncia permanenta

Se sabiá jà que la destruccion dels rensenhaments d'Estat jacobin francés per Nicolas Sarkozy e son govèrn avián destrusit una montanha d'informacions, e tota la sapiença dels servicis policièrs, e los fiquièrs ; ara sembla dempuèi aquò e l'afar Merah que Google Research fosquèsse l'unic luòc Internet d'informacion de la polícia anti-terrorista francesa, e la polícia pòst-franquista espanhòla (qu'es pas melhor informada). Es que fau ostals que las armas d'ETA damorèssen amagadas per legitimar l'« État d'urgence » dels govèrns jacobins ? O benlèu i a quicòm mai ?


O fau oblidar que lo Merah èra un activista dels rensenhaments d'Estat francés ? E que se permetèt aital plan de causas en pensar a la seuna impunitat politica, pron plan per matar a Tolosa josius en pensar que lo sistèma l'estauviariá, e que benlèu sa fin es fondada politicament perqué o caliá matar per evitar que parlèsse, quí sap de la justícia ? E quí sap, es benlèu la meteissa incompeténcia policiara que fabrica l'afar de Louhassoa/Luhuso.

Es un afar plan utila per legitimar budgectes policièrs en Iparralde alara que ETA vòl desarmar ; es estranh tanben que tot lo sistèma politic basco ne volguèsse parlar, en manifestar (mai de 400 personas) contra lo ministèris de l'interior francés, designat recentament pel poder politic socialista, e sa polícia politica, puèi que lo François Bayrou, convidat per BFMTV al vrespe, cònsol de Pau (Pyrénées Atlantiques, a pauc qm del supausat ostal d'ETA), e li paussèsse cap question sul tèma ; lo François Bayrou podriá dire de mal del sistèma policièr franchimand ? 

Dins la lista dels activistas per la patz en Iparralde, Euskadi e Nafarroa (Euskal Herria), i a pas que pacifistas plan coneguts, e totes los informats o devon saber, levat la polícia francesa (estonent non ?), levat lo ministèris de l'interior francés ; podèm rire ? I a pas una reünion publica en Iparralde que los rensenhaments d'Estat francés i son pas presents ; l'afar seriá -a l'evidéncia- plan utile, car son los meteisses ciutadans que pausan en questions lo sistèma de manipulacion del mercat-Estat-nacion francés en Iparralde, d'una administracion prefectorala e del grand sindicat nacionalista francés, la FNSEA. Donc François Bayrou es mut.

Aquel afar es estranh, los servicis alemands dels rensenhaments d'Estat son estats capables de salariar un terrorista djihadista ; los rensenhaments de l'Estat francés son estats capables de salariar o/e remunerar un Merah per ne saber mai sus l'Orient Mejan, la taupe devenguda dangièr pel sistèma politic tolzan e parisenc ... e son capables en fRança de saber çò que fan los pacifistas bascos a la minutas prèp, realament per los poder arrestar la nuèit dins un Ostal supausat d'ETA, ostal que sabián albergar armas d'ETA ; mas jamai, o gaire jamai los terroristas djihadistas, los terroristas integristas musulmans ... E aquel afar non se podrà desseparar dels sistèmas de susvelhança mes en plaça contra los ecologistas en fRança dempuèi l'« État d'urgence » del govèrn socialista de Manuel Valls, e son ex-ministre d el'interior Caseneuve (ara primièr ministre) d'un Estat jacobin que fa mai fisença a la polícia franquista d'Espanha qu'als ciutadans pacifistas d'Iparralde.

Ambe aquela operacion, se sembla fabricar novèls presonièrs politics franceses d'origina basca, que seràn d'apondre a la lista que Manuel Valls refusèt de donar en Corsega, e que Ségolène Royal -filha de militar- demandava a Cuba, per negar l'existéncia dels presonièrs politics ! Es clar ara, Manolito Valse es en campanha, es un àngel de la politica.

Es estranh tot aquel rambalh al moment que vesèm que l'« État d'urgence » acabat d'èstre votar tot en pensar qu'es pas brica utile, e que mantunes afars fan pensar mai clar que l'Estat es pas pel ben collectiu, mas per una casta de nauts foncionaris que se sábon engraissar del sistèma, e de mantunas faiçons ; es que fan parier dins la polícia per recuperar medalhas e bonas resorgas per las pensions de retiradas ?

Sabi pas que sabi mas.... mas avètz remarcar de quí es envioronat aquel personatge que s'engraissa sus l'esquina collectiva dels ciutadans de fRança ? Me sembla qu'i a un candidat 2017 Les Républicains e que sembla vóler la plaça, se plaçar tanben coma un còp èra un Nicolas Sarkozy, per amagar melhor los amics e las amigas dedins lo sistèma jacobin (fau criticar la decentralizacion, mas pas l'Estat jacobin que s'engana) ; la polícia politica li serà utile ? fRança, lo modèl Putin es en marcha ?

E se sap plan, que, per engraissar las bancas e lo grand capital (las grandas familhas), res non val melhor qu'una bona violéncia d'Estat, o una guèrra aquí o ailà. Lo terrorisme a alara tot un interès : - per legitimar un « État d'urgence » inutile sempre, - per ajudar a grandir los servicis policièrs a desfavor de l'ensenhament (e demandar privilègis policièrs contra los Dreits de l'Òme), - per legitimar lo centralisme modèl franquista, e las manipulacions capitalisticas ambe las desfiscalizacions ... 

Avèm ara una rason en mai, rason de pensar que l'Estat republican francés, e sa collaboracion politica, son alonhadas de la santetat cridada car République française, e realament elonhada del servici de la patz e dels pòbles de ciutadans de fRança.

E coma son pacifistas, e donc en dangièr dins un País Basco que s'opausan a las arrestacions, un dangièr per fRança (la militarista) e pel colonialisme d'Estat, que nos explica que Guiana francesa es una tèrra d'expatriacion, los presonièrs pacifistas los impòrtaràn en urgéncia d'«État d'urgence» a Paris coma fan pels presonièrs politics classics còrses :

Fau notar que l'informacion camina per l'agéncia de manipulacion jacobina, l'AFP que se díson jornalistas independents mas pas dels jacobins e del sistèma colonialista parisenc, car ne son lo pòrta-votz. Agence France Presse que cap redaccion questioneja quand se parla de subjecte coma lo colonialisme policièrs francés, de Corsega o d'Iparralde, informacion sempre ligats als servicis centralistas de govèrn de Paris. Quantes estudiants en sciéncias politicas faràn un trabalh sul tèma ? François Fi(ll)on farà una reforma sul tèma ?

Ligam RF Bleu Pays Basque. La fRança val la Turquia contra los Curdes ?


-°-
L'ignorança de las « sapienças academicas » de l'Estat jacobin es fabricat per las grandas escòlas qu'en general, ne sortíscan los quadres per las entrepresas del mercat-Estat-nacion francés ; aital per la SNCF ; l'ignorança SNCF fabrica aquò : dos mots en catalan, tres enganas, tres errors ortograficas. E pensatz que fan parier pel francés ? Vos signali qu'i a aisinas de traduccion del francés al catalan e que s'enganan mens ! (es un occitan que l'escriu e qu'auriá pas mal ortografiat lo catalan).

Entrevistas (1/3) del 16 de decembre, Ostal d'Occitània

Lo 16 de decembre de 2016, avèm entrevistat mantunas personas presentas al 10en aniversari de l'Ostal d'Occitània.
Farèm aital mantunes bilhets sus la setmana per vos donar a escotar e melhor entendre la paraula ciutadana dels actors de l'Ostal d'Occitània, o simplament del personal politic present aquela serada.

Anuèch diluns debutarèm per Jean-François Laffont, president de Convergéncia Occitana, l'associacion de gestion de l'Ostal d'Occitània.



Serà acompanhada de Jean-Michel Lattes per nos anonciar una annada 2018, particularament especiala e dedicada a la promocion de la sapiença occitana a Tolosa.



Publicarèm doman (1) e aprèp-doman (2) las entrevistas de Alem Surre-Garcia (2), Jean-Paul Becvort (2), Jean-Luc Moudenc (2), Christophe Borgel (1), Georges Meric (1).


Cada entrevista a un interès particular en foncion del títol politic o associatiu que carreja. 


A doman (2/3) e aprèp-doman (3/3) per la seguida.

dissabte, de desembre 17, 2016

Sul « Marché de Noël» a Tolosa e Labèja

Dins una societat que tot es rapid, fau una responsa pel minjar occitan ; vaquí dos exemples, una Tolosa e una Labèja, en setmana.

Sul mercat de Nadal a Tolosa, plaça del Capitòli, l'entrepresa Taulièr d'Occitània prepausa de minjar dels produïts del país. E en fàcia lo bar prepausa dels vins del país, seleccionats pel botiguièr. Resulta que : 
Vertat qu'es mai car que lo malminjar de las multinacionalas que nos fan del « Produits en fRance » sul modèl FNSEA ; mas an regulat la prepausicion. Ara sèm al produït e seleccionat per Occitans.

Es un pauc coma a Labèja aont ai poscut veire una prepausicion culinària interessanta, tot comprès per mens 17 € a miègjorn. Èra un dimarç de las assisas de la cultura, ai segur melhor minjat que la causida faita al Conselh Regional d'Occitània.
L'aperitiu del país es comprès, lo vin es del país e sufisent per una persona, la quantitat servida es normala e balançada per una persona. De mai lo servici es rapid ; fins finala sembla èstre una solucion GARTRONOMICA modèl occitan e rapid per quadres de las entrepresas de Labèja. La taula se sona Le20Gourmand, lo lògo es un pauc complicat d'entrendre.

Lobatièra, l'editor tolzan, es mòrt

Mesurar l'activitat d'En Francis Lobatièra, editor tolzan, mesurar la qualitat d'edicion per la coneisséncia occitana es grandament impossibla de far.

Aprenèm ambe tristessa sa mòrt, una clau de la coneisséncia occitana s'en va. 

Es lo lendeman de l'aniversari de l'Ostal d'Occitània ; un grand qu'a participat al devolopament del projecte e qu'a vist l'Ostal d'Occitània de Tolosa grandir ambe plaser.

Las edicions Loubatières contúnhan, avèm perdut un grand d'Occitània, Francis Loubatière.

divendres, de desembre 16, 2016

Cristian Estrosi pròva que la lenga de Provença s'en trufa

Lo jorn de l'inauguracion dels bustes dels primadièrs del Felibrige e de l'Estatua d'en Frederic Mistral (una granda idèa del cònsol del vilatge provençal d'Airagas), ai poscut encontrar Dòna Martine Pancin que me baila una informacion granda sus l'ensenhament del provençal (occitan de Provença) a Airagas / Irago de Prouvenço (Eyragues) ; los elegits an considerat urgent que se sapiguèsse la «Coupo Santo» dementre los joves de la vila, que anuòch an pas cap coneisséncia de la lenga dels aujòls, deis ancians provençals. Mas son sonque 45 minutas per setmana, paur ! Tot aiçò quand un òrt dei poètas van glorificar la creacion del Felibrige, els que pensavan a la dignitat de la lenga, e sa promocion digna; los descendents politics an pas encara mesurat la grandor de la lenga que Frederic Mistral voliá salvar ; els son a l'enterrar a la vitessa de las subvencions que van donar en 2016/2017/2018/2019/2020, etc.



E donc avèm questionat un Conselhièr Regional per saber sus quina pichonas competéncias se pensan lo desvolopament d'una politica per la lenga de Provença, una politica lingüistica, pas folclorica, ni per presar lo XIXen sègle (lo sègle de Frederic Mistral) o las polidas raubas dei fremas de Provença; podrètz confirmar las incompeténcias sul tèma.


Quand se sap qu'es pas una question de grafia, mas de lenga per la jove generacion e que res es pensat per agradar an aquela jove generacion, avèm lèu entendut la futura falhida de la politica aquela engimbrada per Cristian Estrosi ; se podrà lèu entendre lo fracàs anonciat de las subvencions de PACA per la « langue provençale ».

Fau notar qu'i a pas mai de 4 escòlas per immersion lingüistica dins la region a la mai granda populacion d'Occitània, PACA pels franchimands ; e que 2 escòlas son associativas e dels parents provençals, e que Cristian Estrosi acaba de talhar 60 % de las subvencions !

dijous, de desembre 15, 2016

Messatges a Carole Delga

Las colors catalanas son las colors de Provença (Nimes), del Comtat de Fois, de la maison Moncade en Bigòrra e de las tèrras de l'ancian comtat de Barcelona a Montpelhièr e Milhau. Donc per me es clar, soi pas dins la nostalgia de las colors de Lengadòc-Rosselhon, mas un lògo per la region dèu èstre simplàs de fabricar e demanda res coma concors e de budgecte (ni de concors alprèp dels joves qu'an pas cap instruments per saber l'istòria de la region), nimai un còst que pagarèm totes/as, sèm dins la simplicitat :
Cara Carole Delga, perqué avèm paur e que lo fasèm saber via la paraula qu'acabi de legir dins Le Monde
Avèm paur car sètz mal environada, ma conselhada, per una tecnocracia de la deCONcentracion de la pensada parisenca dedins lo Conselh Regional e particularament venguda de Montpelhièr. Al pus prèp lo secretari general de la novèla region es espacialament un grèu problèma ; sobretot quand se vei que sèm sempre ambe las sampitèrnas criticas d'una politica de « dreits lingüistics » per la lenga occitana e la lenga catalana de Perpinyà (Rosselló, Conflent, Cerdanya, e Capcir), la critica aquela se basa sul replegament sus se ...
Mas dins l'aula de las Assises de la culture, coma se la cultura èra sense lenga un concepte abstracte, avèm agut en man un element d'aquela inquietud, e una visualizacion clara de l'estupiditat administrativa de la deCONcentracion :
Vesètz pas lo problèma ? « Nouvel Horizon » qu'a limits que son aquelas de la fRança blanca, aquela d'un istòria sul modèl François Fi(ll)on, la fRança anti-europèa, d'un replegament sus las frontièras de las guèrras europèas que fRança a jamai ganhadas sense l'ajuda exteriora :
Ma region Occitània es pas aquel orizon, pas brica, ni en geografia, ni en istòria, ni en economia, ni al nivèl europèu. Aquels linha blanca dona dins l'idèa de frontièras de replegament sul continent europèu, en oblidat Corsega e los territòris d'Oltra-mar (que son pus fRança ?) ; es l'encontre entre una pensada jacobina encloscada dedins lo cap administratiu de la decencentracion (l'administracion que paga al Conselh Regional novèl) e un marqueting politic de l'ignorança, sovent arribat de París e que s'alberga una setmana a Tolosa per conselhar puèi tòrna a la capitala santa e parisenca ; es una causa que lo politic podriá prevenir e assajar de cambiar (an las capacitats (?), non quand s'escota Sergi Regourd) ; mas al mens fau saber explicar perqué defendre e promòure la lenga a pas mestrièr de prevenir del replegament sus se (discors de Na Carole Delga e sistematicament per parlar de cultura per la lenga occitana e catalana), alara que donar a l'administracion de la decentralizacion l'entièr ròtle de causida marqueting es una replegament sistematic, un acte politic grèu.

Lo sol replegament que vesèm es aquel del netejament lingüistic francés, aquel dels articles constitucionals n°2 e 75-1 de la santa pensada politica dels Parisencs, aquela que nos impausa en region Occitània.

Alara quand l'accion politica es la seguida d'estupiditats de l'administracion de la decentralizacion (vist de Montpelhièr e sempre aquí) dona paur a Tolosa, Cáurs-Fijac-Albi-Montalban, Tarbas-Lordas-Aush, Nimes-Alés, Milhau-Rodés, Besièrs-Narbona-Carcassona-Fois, o Perpinyà.

Donc per me, es clar : coma lògo regional es :

dimecres, de desembre 14, 2016

Assisas de la cultura a Tolosa : cultura de l'ignorança

Entre la cultura de l'Èstre (occitan dins la region Occitània, e escrivi pas occitanista aquí) e la cultura de l'Aver ... ma subvencion, quin jòc teatral se debanèt a Labèja lo 13 de decembre de 2016 ; lo jòc d'equilibrisme èra clar aquela jornada d'ièr a Labèja, Diagora. De la matinada, que la tecnocracia de la deconcentracion parisenca e tecnocratica parlava o lo vrespe que lo jacobin Sergi Regourd actuava, avèm que de plorar se la politica cultura de Na Carole Delga se desvolopèsse aital.
Ai viscut una fòrta preséncia dels « actors» culturals de la novèla region Occitània, la rason d'èstre a labèja coma l'expliquèt Na Carole Delga ; mas sobretot venguts de l'anciana region Lengadòc-Rosselhon, car an fòrça a perdre vist que lo sampitèrne deficit budgetari d'aquela region degut a la politica anciana de clientelisme dins lo maine cultural (se diguèt).

Per exemple, l'opèra de Montpelhièr es bravament subvencionat pel Conselh Regional ancian, se la politica tolzana per l'opèra es aplicat parier a Tolosa coma a Montpelhièr, la subvencion clientelista de Montpelhièr-CR-Ancian tomba a zèro … totes los maines culturals son d'aquel tipe de problèma, la concurréncia politica entre la comuna de Montpelhièr, lo Conselh General-Territorial de l'Erault e lo Conselh Regional ancian an fabricat una politica de sopodratge clientelista al nivèl cultural sense reala politica logica e qu'estauvi l'argent public, e que cava un deficit montpelherenc pagat pels territòris periferics rurals ; lo problèma es que la majoritat de Carole Delga es deguda a una gròssa majoritat socialista de l'Erault, majoritat que la lista es puslèu pas clar d'èstre bravament dit socialista dins lo cap e dins los actes.

Na Carole Delga es tornada del Japon per nos explicar que vòl fargar una politica culturala d'exportacion, sense se mainar que la politica cap al Japon es jà estada faita ambe la majoritat de Marc Cansi, un còp èra ; sembla que fauta de patrimòni e d'arquius al Conselh Regional de Tolosa ...

Mas i a tanben un autre problèma ; las assisas de la cultura son tengudas sus la basa de la novèla lei NOTREs inventada pels elegits jacobins de l'Estat centralista francés, majoritariament socialista franceses, donc se pausèt tota la matinada la question de saber çò qu'èra lo « dreit cultural » (droit culturel) ; quand lo Sergi Regourd, jacobin de primièra borra, parla d'aiçò explica a la seuna salça qu'es un concepte voide, per simplament non pas ne parlar, e donar una definicion que fauta al cap de totes los intervenents … Mas quora se li explica lo biais jacobin de fabricar lei en emplegar aquel concepte, e farlabicar una lei que l'interpretacion serà sancièrament absenta de la boca de l'especialista en farlabica sovietica per descriure una politica culturala regionala (en matinada), avèm al final un onda de perplexitats dins lo cap dels actors politics. E çaquelà la causa es simplassa, lo poder jacobin, e Sergi Regourd totparier, pensa qu'i a pas de « dreits lingüistics » que valguèssen dins la santa republica jacobina, en França, es denegar lo monopòl lingüistic francés (un acte real de nacionalisme francés qu'agrada a Sergi Regourd, lo nacionalista del Parti de Gauche et ultra-jacobin, al cap de la ...revista culturala del Conselh Regional e donc de sa linha editoriala, que podrèm dire conservatriça) ; lo poder jacobin a la demanda dels Bretons a refusat la semantica « dreits lingüistics », mas a negat aiçò dins una semantica tecnocratica pron fosca e turriferària de « dreit cultural » (droit culturel), mas aiçò l'ultra-jacobin elegit gràcia a EELV e Gérard Onesta, Sergi Regourd li agrada pas que se diguèsse, passa a la colèra que lo pausa l'afar sus la taula. Coma o ai causat de dire, soi estat acusat d'èstre nacionalista de Flandras, mas brica sosten clar de la lei 101 al Quèbec (un dreit lingüistic clar e basicament la debuta clara de l'istòria del dreit lingüistic)... la maissanta fe de Sergi Regourd es clarament. Mas perqué es plaçat aital en dabans pels socialistas del Conselh Regional, question francmaçonica ?

Mas per Sergi Regourd, dangierós personatge per la cultura en region, lo dreit cultural existís pas ; segur que dèu pas saber que son las leis francesas per establir lo monopòl lingüistic del francés en fRança …. la rason d'aiçò, son avuglament nacionalista francés. Es aquel personatge que la majoritat socialista de na Carole Delga plaça en clau de sa politica culturala regionala … Las inquietuds van pujar dins mantunes caps que fan la cultura e que vòlon trabalhar de manièra autonòma fàcia a la pensada parisenca sul subjecte (e se ne parlèt de pensa parisenca per la tecnocracia regionala, la deconcentracion regionalista tolzana e montpelherenca). Ambe lo Sergi Regourd avèm la pensada parisenca en region, es un dangièr per l'autonomia de la politica culturala de Na Carole Delga en region Occitània.

Ai participat a las Assisas de la Cultura per la novèla region, e soi pas un agrapador de subvencion, soi vengut coma independent ; e me sembla que fautava dins aquelas assisas.

dimarts, de desembre 13, 2016

Irago de Prouvenço, entrevista del cònsol màger

Al moment de l'inauguracien avèm entrevistat lo cònsol màger d'Irago de Prouvenço ; la tecnica e l'enregistrament son d'en Joan-Pau de Coma (Lairac, Gasconha), un trabalh militant per la valorizacion de la lenga nòstra de Niça a Bordèu ; l'entrevista se faguèt al entorn de las 14h, abans de tornar a Tolosa.
L'inauguracien clavava una seria d'òbras qu'an donat a Airagas de Provença un magnific Òrt dels Poètas, dins un pargue remirable. N'avèm jà parlat dins aquel bilhet.
Los bustes e l'estatua son l'òbra de Sébastien Langloÿs, de Tolosa (Occitània).

V81 portarà un nom occitan ?

Lo grand nòrd del Pirinèus aurà sa via ciclista europèa, los Conselhs Territorials finançan e los CDTs pòrtan lo projecte. Lo Conselh General d'Aran trabalha tanben sul projecte.

Se debanava lo 12 de decembre a Tolosa, una conferéncia de premsa per presentar la VIA "VéloRouteV81", se presenta la via coma una linha de logistica per veïculs leugièrs, la BICI de torisme. Donc son los CDT de cada departament que presentava l'avançada de las òbras, e la jornada èra dedicada a l'installacion d'una nòrma per dintrar dins aquel projecte que veirà lo lum sancièr a partir de 2018, la variacion de data serà clara d'un departament a un autre.
Lo velò es jà pron plan conegut en Bigòrra a la seguida del passatge del Tour de fRance, mas aquí lo projecte es menat pel CDT de l'Arièja que vòl favorizat lo torisme en VTC, lo torisme en BICI.

Lo projecte es financiat per cada Conselh Territorial ; e fabrica la pròva que cada Conselh Territorial pòt trabalhar per un projecte que camina de Catalonha (Nòrd) a Iparralde (Pirinèus-Atlantics Oèst), en passar per totes los departaments occitans d'Arièja (Comtat de Fois, Corserans), Garona-Nauta (Varossa e Comenge), Pirinèus-Auts (Bigòrra e Varossa), e Pirinèus-Atlantics occitan (Bearn). Es un projecte de dimension pirinenca ; una via l'Èst en Oèst, de passatge sus las piadas pirinencas nòrd, mas pas sonque ; se parla de las vias que son actualament en seguida de Garona e del Canal Riquet, amai se pensa a la via ciclista de la Mar Miègterranèa (Lo Conselh Territorial d'Aude velha), mai tanben del projecte toristic dit dels Catars en Aude, se parlèt pauc de la vièlh via de l'Atlantic... mas es tanben concernida.

La Via 81 que portarà segurament un nom occita, vòl irrigar mai al delai de la piada pirinenca. Aital la VIA TRANSGARONA (nom oficial) que de Tolosa ligarà Vielha, una convencion acaba d'èstre signada entre lo Conselh Territorial de Garona-Nauta e lo Conselh General d'Aran, aquela  convencion pòrta aital en traversar una frontièra d'Estat, pòrta lo projecte V81 e las irrigacions dins lo país occitan del nòrd, pòrta un projecte europèu important pel ciclisme occitan e lo torisme europèu ; es una bona novèla pels desplaçaments dolçes d'estiu, e una novèla clientèla europèa suls Pirinèus.

Una entrevista serà publicada dins doás jornadas aquí meteis ambe lo president de la CDT de Garona-Nauta que nos parlarà justament de las ligasons logisticas entre Comenge-Varossa e Val d'Aran.

diumenge, de desembre 11, 2016

Irago de Prouvenço – i soi estat en Provença !

Aquela inauguracion l'esperavi e soi pas decebut ; es estat un grand moment per mantunes actors de la vida de Provença e donc d'Occitània.


La bandièra de Provença granda e nòva (aquela de la fòto) serà lèu a la pòrta de la comuna d'Irago de Prouvenço.
 
Es l'esculptor Sébastien Langloÿs que me convidèt a-n aquel moment, un 10 de decembre, una data pron particulara per me, mas tanben una installacion sense equivalent en Occitània, dins un meteis endreit una estatua d'en Frederic Mistral e dels primadièrs del Felibrige, los bustes dels fondadors.



An Irago de Prouvenço (sol indica en occitan a l'entrada de la comuna), o Airagas, Eyragues per l'IGN, èra un grand moment per l'acabament d'un plan de devolopament per la vila del nòrd de Vauclusa, mas talament prèp d'Avinhon, ambe una identitat provençala fòrta* e una revendicacion assumida de generacion aprèp generacion.



O fau dire es una mesa en plaça per un arquitècte de granda qualitat : Bernard Vaton, plan conegut per son engatjament a desvolopar la lenga alprèp de las JOVAS generacions, ensenhament associatiu de Calandreta, Calandreta qu'acaba de perdre la subvencion del Conselh Regional de PACA (lo motard nissart Christian Estrosi trabalha a las destruccion de la lenga per las jovas generacions), aquelas escòlas per la lenga sonque en immersion lingüistica en Provença, e l'immersion en lenga de Provença me sembla l'unic mejan digne per salvar una lenga, l'occitan d'Aurenja (pas un autre) e de Provença o Prouvenço. Es estat donc amb grand plaser qu'ai agut de l'entrevistar, coma Sébastien Langloÿs dins aquel novèl joièl provençal, e tantes autres que vos farai lo plaser de publicar dins los/lei jorns que venon. La mesa en plaça es estada acceptada politicament pel Cònsol Gilles Max, gavidaire de mantunas causas dins la region e païsan del país, un país que daissarà pas crebar en lenga unica francesa... enfin la lenga de Provença es la clau per un desvolopament que lo politic crei eficaç per un vilatge al mièg de la Val de Ròse.

Soi estat susprès de veire que lo projecte toristic clar amagava una pensada politica globala, lo cònsol a portat aquel projecte ambe una equipa fòrta e que sap que lo cultural e lingüistic dona l'èime al vilatge e que l'economia fòrta ne serà ligada. Es estat dit dins lo discors d'inauguracion, mai de 300 personas e sobretot los vièlhs del vilatge que me faguèron lo plaser de m'assabentar a dolçina de las parladissas a prepaus de l'installacion aquela ; mas damorarai mut per non traïr una pensada d'Irago qu'amerita de damorar a Airagas de Provença ; tot es pas publicable sus Internet.

Ai tanben entrevistat lo cònsol, e l'entrevista serà tanben publicada dins mantunes jorns sus aquel blòg. Un conselhièr regional de la còlha d'Estrosi èra vengut portar son ajuda en moneda del Conselh Regional (entrevistat) e una conselhièra territoriala venguda tanben explicar que lo departament vòl pas desaparéisser devath lo grand Marselha, « que lo monde rural explica aquel Airagas que pòdon portar projecte bèl ». Vertat que lo projecte collectiu d'Airagas/Irago de Prouvenço es un exemple pel monde d'aquela val de Ròse, en oblidar pas l'istòria de la promocion de la lenga de Provença.


Fau notar que lo sénher Capolièr del Felibrige per rason d'orari a pas participat a l'inauguracion oficiala ; dons se donèt una ora d'inauguracion per el. Me sembla que d'unes mesclan las loras personas (segurament d'una granda eficacetat pel provençal) e la promocion de la lenga de Provença.

Ai aprèp dins aquel vilatge i a pas d'ensenhament normal de la lenga, sonque 45 minutas per setmana ; es pietadós que l'administracion francesa en Provença, ambe totes aqueles femnas que se díson Provençala, en rauba del XIXen sègle, aguèsse pas jamai poscut convéner de l'utilitat per Irago de Provença que la lenga fosquèsse ensenhament normalament ; es plan se saber la « Coupo Santo », mas lo tèxte (cantat o pas) ensenhament plan mai de causas que l'estricta beutat de la lenga del Frederic Mistral d'aquel tèxte. Los catalans an plan ensenhat a Mistral, mas an pas capitar de compréner que la lenga se dèu exemplegar per una utilitat granda, ensenhar l'identitat d'Irago de Provença a totes los que visitaràn lo pargue excepcional ; e l'ensenhança passa per la benvenguda, mas pas sonque... Ai entrevistat en provençal la valenta que fa aquel trabalh de minutas per setmana dins l'escòla ; ai après tanben qu'a Malhana – Maiano (Maillane) l'esòla es dins las doás lengas, l'oficiala parisenca e d'importacion politica recenta, administrativa e legala, e la lenga locala, istorica e d'identitat, ges legala e sobretot desvalorizada (quitament pels locutors o per las locutriças en tras que polida rauba del XIXen sègle), l'occitan de Provença.

Per clavar, Irago de Provença es plen de Gîtes Rural, ostalòts de particulars, als 500 visitaires del blòg (per jorn) conselhi d'i anar passejar una dimenjada, dempuèi Marselha, Niça, Montpelhièr o Tolosa, O Barcelona ; vos faudrà forçar la lenga per l'aver, mas es presenta. En tren per i arribar, fau davalar en Avinhon, Tarascon de Provença o per Beucaire... puèi en VTC podrètz lèu arribar al vilatge malgrat l'abséncia de pistas ciclablas. O anatz-i en veire e podrètz escotar via Internet Radio Coupo Santo … per i ausir la cançon provençala ; las autras estacions son mudas sul tèma.

dimarts, de desembre 06, 2016

Occitània al "marché de noël" s'afica

Lo « Marché de Noël » a Tolosa dona lo « BON NADAL » en occitan (fau felicitar per l'aver marcat ambe tantas annadas de demandas ! non), aiçò dementre las autras lengas que l'administracion tolzana pensa importantas, mas pel moment es pas lo MERCAT TOLZAN DE NADAL per totes/as e quitament los toristas ; i a fòrças toristas de lengas latinas sul mercat aquel dimarç maitin abans 12h00.
Fins ara en Alsàcia lo mercat aquel, similar, èra en lenga d'Alsàcia, cretins an decidat d'o marcar en anglés o francés, las lengas imperialistas.

Mas de qué podèm trobar d'interessant dins aquel mercat tolzan ?

Ai donc cercat ; ai trobat un « Mont d'Òr » a bon prètz, e un joc sus Occitània, perdon Occitanie

Mai lo mai interessant es aquela valorizacion del lin en Gasconha, Qualisol trapa aital una sortida per las produccions agricòlas gasconas, e una produccion respectuosa de la tèrra d'Occitània. E lo taulet se remarca per las bandièras lengadocianas de Macarel, los produïts son unicament venduts sul mercat de Nadal de Tolosa. 
Sul aquel mercat vendon tanben un fum d'autras produccions europèas, e plan segur lo taulet de Macarel es de visitar.

dilluns, de desembre 05, 2016

La defiscalisation es de combatre, perqué ?

La desfiscalizacion es una manièra de trabalhar una politica dins lo sistèma privat, en donar per l'Estat, lo mercat-Estat-jacobin, las vias (leis de desfiscalizacion) per poder daissar lo mercat se fargar sa vision de la politica ; es la casta politica e partidocrata que vòta aquelas leis, los lòbis son alara importants per aver las bonas leis o las bonas vias ; a agut un interès quand l'Estat èra blocat, e que refusava la reparticion dels revenguts, per una fiscalitat justa ; es qu'aquò es acabat ? Non dins la còlha dels politicians jacobins que nos arríban avèm indicis que pròvan que lo sistèma ancian se vòl reciclar en politica, camp politic, per exemple dins la còlha François Fi(ll)on ; avèm una indici clar, un ancian PDG d'AXA patrimoine qu'arriba per nos explicar que "los paures son paures perqué o vòlon plan" ... E los rics, la casta partidocrata de dreita o d'esquèrra, an mestièr de las leis jacobinas per sobreviure.

Mas a l'esquèrra es pas melhor, quand la desficalizacion a favorizat l'amic, en donar leis o dralhas per defiscalizar qu'agrada als amics ; lo meteis fenomèn per las zònas comercialas fòra urbanitats, entre 1970 e 1990.
E las bancas e asseguranças de La Défense e Niort an jogat a plen dins aquel sistèma ; quand HERRIKOA a assajat de trobar un camin sense passar per els, es estat portat en « justice française », puis lo sistèma jacobin a copiat HERRIKOA, en regionalizar una partida de la defisclaizacion.
Las monedas localas vòlon jogar lo ròtle que la moneda € a perdut, aquel ròtles de repartiment e d'escambis dedins un territòri determinat, e per l'investiment permanent dins aquel territòri. Aquela monedas son un arme dinerièr contra lo sistèma bancari actual, que la partidocarcia non podrà atacar car d'emprunt n'a mestièr per las campanhas eletoralas pagar. La paradòxa es que lo camp Fi(ll)on aurà mens mestièr que los autres de la moneda de las bancas perqué a organizat LesPrimaires pagandas e encaissar aital moneda, per favorizar una casta politica qu'a sempre aproièichar directament del sistèma bancari e d'assegurança, per èstre al nivèl de decision partidocrata aquel.
Mas las bancas e las asseguranças de La Défense an tanben jogat ambe los clients en prepausar fons de plaçament dedins las asseguranças vidas -principal supòrt legal per desfiscalisar dedins l'Estat-mercat francés- e desfiscalisar segon çò que pensa l'Estat-jacobin utile per albergar (per exemple) ; an tanben jogat contra lo sistèma europèu en plaçar la moneda sul mercat de Nòva-York (AXA assurances per exemple) que el, lo sistèma dels fons americans, o plaçava en Euròpa ambe un prelevament al passatge (premièr còst) e segond còst evident per l'industria europèa, que pauc a pauc es estat destrusida ; aital lo sistèma a creat, aprèp las zònas comercialas fòra vila, las zònas d'abitacion (T2, T3, T4) en sobre-abondança dinca l'asfixia immobiliària ; aquò es lo sistèma qu'an portat a la falhida Espanha.
Mas coma l'Estat-mercat francés a encara de la ressorga exteriora per empruntar, lo camin jacobin contunha. Per rassegurar los mercats dinerièrs, ara fau demesir los budgectes d'Estat, es la politica volguda per l'esquèrra Valls-Macron-Hollande-Royal o la dreita Fi(ll)on-Sarkozy-Chirac.

Quand lo sistèma fonciona talament plan e que lo public i entendrà res, la sola causa que damora de far es protestar ; BIZI protesta, e lançèt la protesta, panar las cadièras dels establiments bancaris, alara lo sistèma se protegís aviat : la « justice française » es donc cridada ; las bancas atacadas se vòlon protegir, BNP-Paribas per exemple, mas tanben Société Générale, Crédit Agricole, CIC, etc ; e lo sistèma politic refusa de castigar aquel sistèma banco-assurança qu'es similar a truands mas legals, car seguissent las leis del mercat-Estat-jacobin.

L'evasion fiscala es pas simplament illegala quand passa per bancas helveticas e a l'amagat, es tanben organizada per l'Estat jacobin, dins son mercat dinerièr, via La Défense e Niort, per assegurar a una casta del melhor viure sul mercat-Estat-jacobin, donc suls pòbles sometuts. E l'arrogança d'aquela casta financièra es de non pas vóler pagar los impòsts que lo mercat lor a permetut d'amassar.

Lo procès dels militants de Bizi (www.enbata.info) devendrà aital exemplar d'un combat contra un sistèma dinerièr jacobin, d'una casta financièra que se trufa dels pòbles, sotmetuts o pas, que devendrà vesedoira ambe la còlha Fi(ll)on (amagat ambe l'esquèrra Manolito Valse e Manu Macron). Quantes mèdias parisencs ne parlaràn ?

Una granda partida dels mèdias parisencs vívon de las ajudas dinerièras en publicitat de las bancas-asseguranças de La Défense o de Niort...

diumenge, de desembre 04, 2016

Cúba e fRança : i a pas cap presonièr politic, Rússia tanpauc !

Lo títol es la clara pensada diplomatica francesa ... los jacobins e bonapartistas válon pas melhors ambe lo centralisme republican francés que los autres sistèmas politics de Cúba, de Turquia o de Rússia del XXIen sègle, d'anuèch (ligam explicat - Norway pleads with Donald Trump over Russian aggression fears - per Norvèja). O escrivi sovent, mas o fau donar d'exemples, son talament piòts que lo personal politic es talament segur, que lo ridicul e l'abséncia de jornalista en fàcia es grand, tot los ajuda per dire estupiditats grassas coma ai poscut entendre aqueste maitin de mantunas manièras al jornal de France Culture

Pels "amics e amigas" jacobins que tròban l'expansionisme rus polit, gente, en Crimèa o/e Ucraïna (dreita fi(ll)onista e FN) del XXIen sègle, amai que pensan (esquèrra o supausat èstre d'esquèrra) qu'en fRança (Prisonièrs politics còrses e bascos) es parier a Cúba, "i a pas cap presonièr politic" dixit Manolito Valse e Ségolène Royal. 

Aquela mapa (document junt) presenta l'expansionisme suedés, ara istòria pel pòble de lenga suedesa, mas que pòt servir de demandar territòris d'expansion e los legitimar... coma fan los Franceses en Corsega, Bretanha, Polinèsia dita francesa, Guiana dita francesa, Martinica, Goadelopa, Wallis e Futuna, Kanaki, La Réunion, Comòras, Savòia e Niça, Occitània e Elsàcia, Lorrena e Bretanha, Iparralde e Cerdanya/Conflent + Rosselló, o los Russes en Crimèa e Ucraïna. Ah lo modèl de l'AKP d'Erdogan fa pantaissar los jacobins ! Fa pantaissar la dreita e l'esquèrra jacobina francesa, a grand còp de pal ambe bandièra tricolorada e nauta votez pel imne sanguinari.

Ai entendut Ségolène Royal explicar sa visita a l'enterrament de Fidel Castro, dedins l'explicacion demanda que lo govèrn cuban li portèsse la lista dels presonièrs politics a Cúba ! Ne fau rire ? Tantas estupiditats politicas ? Fau gausar ! Conselharai a la Ségolène Royal de gaitar lo programa d'ArteTV sul tèma, difusat ièr per la television franco-alemanda. Se demandèm als jacobins, de quina es la melhora dictatura democratica (?), diràn qu'es fRança plan segur ! E diràn tanben qu'i a pas cap presonièr politic en fRança ; aquò fa manifestar contra a Baiona, Aiacciu e Bastia, e calar Amnistia International quitament a l'estrangièr...

Ai entendut tanben sus France Culture, un programa musulman que m'explicava qu'« al reialme dels avugles, lo musulman (dins sa globalitat) es rei » explicat per un mètge questionat pel productor del programa e que sembla pas saber qu'en espital i a problèmas ambe l'integrisme mascle quand la femna dintra a l'espital (jova generacion)... Èra un programa per la comunautat musulmana, e fargat per lor donar la paraula sus una antena jacobina de ràdio. Orientat e oriental segur...

Donc o fau afortir, ne cal acabar ambe los vièlhs imperialismes europèus, las vièlhas tençons politicas e religiosas, aqueles del XIen, XIIen, XIIen, XIVen, XVen, XVIen, XVIIen, XVIIIen, XIXen, XXen sègles, totas amassas e a la lordèra !

fRança : lo nombre de foncionaris

La condicion de foncionari es una condicion ligada a un estatut fargat per la lei jacobina, la lei parisenca, una lei votada a París (e digun, e cap programa electoral per cambiar aquò). Puèi la dreita orléanista francesa pensa parier que lo poder liberal anglés, que l'Estat del foncionariat se dèu acabar, per n'acabar ambe los deficits d'Estat (deficit real, mas degut a una gestion centralizada e parisenca de l'Estat). 

A desfaut d'èstre candidat per 2017, François Hollande, l'esquèrra a la presidéncia, en viatge oficial, ataca donc : 

La premsa d'Estat, majoritariament de Paris, explica la frasa per respondre a las atacas sul nombre de foncionaris d'un François Fillon.

Lo camp del François Fillon explica sistematicament que l'ataca tòca lo nombre de foncionari de la decentralizacion. E pas simplament un còp, sistematicament los exemples son sortits de la decentralizacion...

Ni la dreita, ni l'esquèrra, ataca lo sobrenombre de foncionaris parisencs o de prefectura, sovent doble emplec ambe la decentralizacion, lo nombre de foncionaris de las prefecturas regionalas, o de la diplomacia francesa, nimai los foncionaris del sistèma centralizat francés, o lo foncionariat de las entrepresas d'Estat, ditas de service public (las grandas escòlas i trapan una sortida gloriosa, pels estudiants qu'an lo plega-esquina coma doctrina politica) ; sus aquel terrenh cap reforma son de preveire... París damora lo centre del monde de la pensada jacobina, aont los foncionaris son en general ineficaçes e en sobrenombre. E quand parli del sobrenombre de foncionaris parisencs son pas aqueles dels departaments de l'Iscla-de-France, que, paures (!), son en fauta de nombre sufisent !

Es que fau remembrar l'ineficacetat del sistèma administratiu centralizat francés ? Es que fau demostrar encara, que, malgrat totas las criticas, lo sistèma del foncionariat decentralizat es bravament mai eficaç que lo sistèma jacobin ?

Avèm donc un sistèma politic de l'esquèrra o de la dreita que sap donar una analisi sus basa d'una realitat faussa, o manipulada pel grand public, e jamai una mesa en causa del sistèma jacobin, ni dels sobresalaris que lo sistèma centralizat fòrça d'aver, o que lo sistèma politic se dona graciosament.

Veire lo bilhet précedent.

Lo jacobinisme es lo modèl reial, ancian regime, associat a d'eleccions centralizadas, e una partidocracia que pana la democracia al profièich d'una pichon nombre d'elegits sortits de las grandas e autoproclamadas « magnificas» escòlas de la republica (ENA, Sciences-Po, etc.).

 

divendres, de desembre 02, 2016

Lo conflicte en Iraq e DAESH

Lo jornal francés Le Figaro publicava en fin de novembre una mapa del conflicte al entorn de Mossol, en Iraq ; la mapa de las « etnias » donava una explicacion sobre las avançadas del conflicte. Es un jornal qu'ai poscut legir dins un bar installat prèp del mercat lo mai frequentat de Tolosa, lo Cristal.

Aquela mapa es publicada perqué a París l'Institut Kurde prepausava una presentacion del conflicte dins una jornada especializada.

Aqueles dos documents fan una explicacion del conflicte actual e de las avançadas de las tropas de l'Estat d'Iraq a Bagdad e de las tropas de l'autonomia dels Curdes, doás fòrças sul terrenh que son ajudadas pels poders occidentals, fàcias a DAESH (sistèma politico-religiós qu'a trapat ajudas privadas car religiosas dins lo monde musulman, mai tanben en Turquia car contra los Curdes).

Mossol èra la ciutadan clau per una administracion globala d'aquel espaci politic qu'èra estat donat a l'Estat d'Iraq pels accòrds dels diplomatas sykes-picots ; La patz existarà en Iraq devath la sola condicion d'un federalisme prigond, sul modèl alemand, e las religions majoritària mai tanben la vièlha gestion anglesa, imperiala anglesa, e la novèla gestion protestanta nòrd-americana, lo fan complicat ; la logica multi-etnica (etnia es considerar una lenga e la religion ligada) èra servada mas pas considerada politicament ; DAESH es de clarificar lo territòri sul mòde, un Estat, una etnia ; consequéncias grèva : netejament etnic e religiós ; las minoritats iezidís (cristians de lenga araba), las minoritats curdas (lenga curda e religion musulmana), e los alevís e iarsans, o quitament los turkmènes (etnia turca d'Iraq de religion musulmana) son desconsiderats e expulsats, especialament cap al Curdistan autonòma d'Iraq (e la migracion es mal pagada pel sistèma politic internacional), cap al poder politic qu'agrada pas a la Turquia expansionista d'Ankara e del poder del dictator Recp Tayyip Erdoğan.

Avèm aquí e de manièra concreta, que las teorias de l'etnisme que vòl un Estat per una etnia es de la teoria que fonciona pas en realitat, sul terrenh, pendent un conflicte e per tempses de patz quitament pas tanpauc. L'impèri Otoman aviá trobat solucions politicas per s'adobar de tot aquò, en ierarquizant las populacions, los musulmans al cap s'èran Otomans, es de dire turcs ; èra lo modèl de l'edat mejan, d'una populacion de la sang blava e una populacion de païsans ; es la teoria tsarista qu'a foncionat en Rússia dinca 1917. Es lo sistèma de l'ancian regime reial francés, que d'unes vòlon reviscolar al XIXen sègle ambe lo retorn dels Borbons aprèp la revolucion de 1789, e que d'unes an la nostalgia al XIXen sègle dins lo camp politic dels Républicains o quitament a l'extrèma-dreita francesa.


Quand se considèra l'egalitat dels umans fàcia a la lei, ciutadanetat, l'impèri Otoman s'acaba, e alara una etnia turca es forçada de netejar, per servar lo poder, car lo modèl de pensada de la fin del XIXen sègle e debuta del XXen sègle es l'Estat mono-etnic. Serà donc las creacions dels Estats novèls europèus aprèp la destruccion de l'impèri Austro-Ongarés, sol Estat que se pensava lo front de salvacion contra lo monde musulman al poder dins l'impèri Otoman.

Dimenge i a eleccions en Àustria, e lo nacionalisme mono-etnic austriac tornarà benlèu al poder. Son tornats en Polònia, Norvèja, Ongria, Slovàquia, Slovènia, Croàcia ; l'esperit grèc actual cambiarà lèu, coma en Romània e Bulgària. Lo poder rus actual se pensa coma lo descendent del sistèma bisantin ... destrusit en 1453, e que representava la Roma istorica, contra la Roma vaticanesca. Lo poder ucraïnian tractat de fascista per l'esquèrra francesa (car pas pro-rus), preferís lo modèl plurilingüe europèu modèrne...

Mas çò de segur es que las teorias etnistas se son aplicadas, imposaràn nòvas migracions de populacions, en Iraq, coma en Síria, coma endacòm mai. Son los meteisses que fan flòris d'una pensada etnista e que refúsan la migracion d'aquelas populacions (rasons economicas, mas sovent politicas), donc i aurà chaples novèls, o camps sul modèl palestinian al Liban... e las chifras dels mòrts an pas acabat de se perlongar al mièg de la Mar Nòstra. Es la fauta d'una certana vision politica del netejament etnic.

Lo castèl de cartas politicas cad, e aiçò debuta a l'Orient Mejan mas tòca directament l'Union Europèa, e pas sonque per las migracions que nos arríban.