Es un fenomèn de granda dimension, que cap servici d’estat francés ne vòl entendre parlar. S’en trufa e sobretot s’en trufa se aquò se debana en Occitània. La colonia amerita res que la fauta d’interès dels servicis d’Estat, levat per pagar a l’Estat la dima costumièra, e engraissar París.
"Amusent", France Culture s'interessa aqueste maitin, nòu oras, a la manièra que las òbras de construccions son faitas en Peitieu-Charenta, de moment qu'es una arribada massiva d'entrepresas espanhòlas, contra las entrepresas localas. Cal tocar lo Peitieu-Charenta (fRANÇA donc) per aver dreit a un reportatge dins lo jornal de 09h00 de France Culture. Se cal pausar la question del perqué non pas abans pel Lengadòc, per Gasconha ? Benlèu que per una redaccion parisenca es pas encara fRANÇA ? Lo nacionalisme francés es gaire vesedor dins las redaccions parisencas, mas de còps se vei fòrça, mas s'en máinan pas.
Lo trabalh portugués a Tolosa es artesanal e d’una granda importança, anuèch es dins la meuna carrièra que podèm trapar aiçò… Cal avertir RF Toulouse que venguèssen far un reportatge ! E alara benlèu París ne parlarà ? La RF provincial es plan faita per aiçò, panar l’informacion al país per la donar a París, París se cargarà de nos la revendre lo mai car possible…
Lo nacionalisme francés se fabrica a París e coma un modèl exemplar pels sotmetuts pòbles de la província, un pauc coma la pròsa de mèstre Jourdain (el fabricava de pròsa e digun li aviá dit), se fabrica e se vei gaire qu’es prepausat a docina.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada