arcuèlh

dijous, d’octubre 20, 2016

Nicolas Sarkozy, François Hollande, las illusions republicanas perdudas

Un jorn la populacion politica de langue d'Oïl tractarà correctament los locutors e las locutriças de lenga dita minorizada, e donarà lo meteis dreit a totas las lengas de l'Estat jacobin frnacés ? Quí o podrà creire seriosament ?

Anuèch tot ciutadan o tota ciutadana de Corsega aurà la granda suspresa de legir l'article sus las promessas de las primaires de la dreita e del centre nacionalista francés en campanha.
La pesca electorala tòrna e "pensa" ...que lo vòt independentista còrse se limitariá a la question lingüistica ; i a una lenga sense poder, alara (!) : d'ont ven aquesta descoberta, alara que fan d'accion que fins ara, fan progressar lo separarisme, un pauc a l'imatge del PP a Madrit.

Los elegits de Corsega demandan la co-oficialitat de las lengas, pas un estatut batard modèl republican jacobin francés, vòlon pas de pensada parisenca per las lengas e lo dreit pensat pels jacobins o pels elegits en regions que nos fan la pròva que sèm una mèrça electorala quand las eleccions del rei-president arriba ; la camba tòrta prepausada aquí, per Nicolas Sarkozy, es pas simplament aquela de la dreita francesa, e tanben aquela de l'esquèrra francesa. La fabrica d'illusion perduda es aquela de la santa republica francesa del XXIen sègle, son sistèma politic e son administracion centralizada o decentralizada.

Lo vòt independentista es un vòt bastit, pro plan pensat, e sus una question temporala elonhada de las cortas primaires del modèl novèl francés. Es un projecte per tota la populacion de Corsega, es un modèl per totas las regions occitanas : Auvernhe, Novèla Aquitània, Occitània administrativa francesa, PACA.

De mai, de moment que l'article 2 es primièr en fRança, e lo patrimòni remandat al 75-1 per un vòt massiu dels amics de l'UDI e de l'anciana UMP, podèm pensar sens qu'una politica lingüistica seriosa es grandament impossibla ; e son pas las darrièras prioritats socialistas (lo maridatge gai e lesbian èra mai urgent!), que faràn illusions en 2016, miratge, calabrun cultural e educatiu ; es pietadós d'esciure aquò, quand sabèm donc que las promessas de François Hollande (2012) semblaràn al discors de An Orient d'un certan François Mitterrand (1981) e que nos explicarà que los socialistas nos an fait perdre 30 ans en defensa e promocion de la diversitat lingüistica en fRança.

Ambe los trenta ans aqueles, lo vòt independentista a madurat en Corsega, e es la vertadièra rason de l'intervencion d'un Nicolas Sarkozy ; l'intervencion del candidat Sarkozy a las primaires nos indíca lo camin ambe l'Estat francés e son personal politic, fau d'elegits independentistas, serioses, per debutar una presa de consciéncia politica dels jacobins, e la debuta d'una discutida politica seriosa al delai de la pietadosa decentralizacion, lo petaç jacobin en regions sotmetudas.

Pel moment, lo personal de l'ARF, personal jacobin que vòta pel sindicat antidecentralizacion a mai de 60 %, nos indíca que la geografia es pauc coneguda, coma dins los mitans jornalistics de France 2 que fan la frontièra franco-alemanda de Basel a Dunkirk, Àustria en Thequia, o BFMTV qu'indica per dos còps Tolosa a Perpinyà sus la mapa meteorologica ; e soi segur qu'en matièra d'ignorança geografia ai pas cap listat tot de la television parisenca ; mas aquò pròva al mens, qu'a minímum, lo personal administratiu o politic del jacobinisme es format per un sistèma educatiu mediòcre, quitament a l'universitat e totes los nivèls abans, ambe autonomia o pas, ambe mejan suplementari o pas.

Mai aquel sistèma serà mediòcre, mai grand serà lo seperatisme ; lo separatisme a alara un grand avenidor dins un societat en regions sotmetudas qu'aprendràn pauc a pauc de se passar del sistèma jacobin per sobreviure; e se l'ignorança francesa demesís, la logica tornarà sul tèma de l'egalitat : quand lo francés, la lenga, a una lei n°2 de sa constitucion, per egalitat republicana, fau pensar a las autras lengas, las autras lengas an mestièr de leis d'Estat jacobin, coma l'indica l'UNESCO per salvar una pensada umana en dangièr dedins l'Estat francés.