A Versailles, un còp èra, lo rei a enclavat l'elita politica de l'ancian regime (que se podrà criticar totun) ; aquel regime es donc estat pauc a pauc condamnat ; los pòbles de fRança lor an copar lo cap, sonque a París ; e na copat lo quite cap de na Marie Gouges ; Olimpa de Gouges voliá tornar la republica per totas e totes (idèa occitana); fau pas oblidar las autras revòltas qu'i aguèt pertot en Occitània cinc annadas abans, amai dins las tèrras sotmetudas de las autras regions.
Anuèch, las elitas son estadas criticadas, sovent ambe rason ; non perqué son elitas, o fau pas pensar aital, mas puslèu perqué son pastadas de l'esperit de Versailles, enclavats dins un monde que fan la vida meravilhosa, arroganta, e una vida luxurianta que los pòbles coneisson pas bric.
Quand l'ideologia es la meteissa, dins los caps, o dins los burèus d'administracions centralas, dins las grandas escòlas, dins las universitats de letras o de sciéncias economias o de dreit, la pensada politica recuola, las causidas fructuosas o las solucions positivas per totes / totas s'en van suls camins pels autres sègles.
La diversitat de la pensada fabrica una democracia. La democracia es pas la guèrra.
La multiplicitat de la pensada es tanben la bona resulta per l'economica, per la vida al país occitan, es lo subjecte qu'es sortit del 2nd collòqui de Narbona organizat per País Nòstre ; e avèm plan vist lo formatatge dels politicians quora son venguts intervenir.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada