Dins la «guèrra» dels projectes al Parti Socialiste francés, soi dobtós, mas es que cal pas èstre dobtós per totes los actes politics modèrnes, o per tot acte de societat, collectiu, d’un collectiu nacional qu’es un impèri que podrà pas longtemps amanar correctament la democracia, se la tòrna pas dimensiona ?
Donc, per dobtós seriosament, cal pas aver páur d’anar veire sul terrenh, veire dins las reünion publica, veire quí pòrta un projecte, de quina manièra es presentat (l’avèm jà fait), de quina manièra s’adiciona ambe los mots de la lenga imperiala.
Ségolène Royal se fa esperar ambe un cantaire espanhòl de Tolosa, avèm agut dreit a un flamenco, una sevilliana e un «Oh Toulouse» de Nogaro.
Sul pupitre de l’intervencion, corsa al maraton de la candidatura socialista, i a notat «La Force Citoeyenne», ne cal de fòrça per contra l'o tsunami de sondatge que díson qu’a pas cap de chança politica de passar l’eleccion al Parti Socialiste.
Los primèra es un moment d’encontre ambe los Franceses que díson dins los mèdia ; ai pas encara comprès ont se passava aqueste encontre.
Mas parlèm del contengut del devís.
Al mièg del «Ségolène Présidente», se podrà ausir la debuta de devís «Cher amis, camarades» … puèi dintrèm dins lo còrs del messatge portat als militants : «tous nous rassembler» la division sembla encara una descripcion que fa páur, o un fren a l’accession al poder.
Se parlarà de «quatre annadas d’infèr» pel «peuple français», segur aquel que canta en espanhòl a Tolosa.
Ségolène saludarà «los joves d’Espanha» dins l’Euròpa en crisi. Se farà aital una referéncia al Partido Socialista Obrer Español, coma un exemple, una paradòxa (?), e sobretot per sa preséncia dins la sala de Barcelona a Tolosa, lo PSOE es activista per far votar a Tolosa, la bandièra republicanista francesa s’explica aital melhor. Sabèm aqueste maitin la resulta de las eleccions espanhòlas e sabiam las resultas de las politicas economicas socialistas a Madrid e sas manifestacions estudiantas, dintrar las manifestacions per portar un messatge popular dedins l’Estat francés pels socialistes, me sembla aquò tanben estranh.
Las pòrtas son duberta : lo «pòble» (al singular) a «lo mal de viure», una critica sobre la sentat per desvolopar una descasuda francesa al nivèl de la filiara sentat, del primièr reng al 11en reng mondial, e es vertat aiçò es degut per la politica del govèrn, mai tanben a l’impossibilitat de produsir e donc d’estauviar dins lo sistèma europèu que los socialistas an causit per nosautres en téner ges compte del referèndum que lo non aviá ganhat, e que la tecnocracia denegava la valor.
«On disait les socialistes battus, nous sommes là», nombroses, es vertat … una vertat pastada de nostalgia. Es estonant de veire tantes monde, tanta nostalgia. Lo «pòble» francés es nostalgic ? Per sempre ?
L’inèrcia es vertat, una causa que critica Ségolène Royal ; lo daissa-far del liberalisme de dreita o d’esquèrra es l’inèrcia de l’Estat, mas l’Estat sanctificat es lo projecte de las bandièras installadas dins l’aula ?
Alara cal OSER L’ESPÉRANCE …
Zo dirà dos còps, cal d’espèr, es vertat, car cal «la promessa republicana l’a destrusida la dreita».
Cal esperar que fosquèsse vertat, esperança. Es un mot occitan ?
La bandièra aurà la rason de sas preséncias : contrar lo devís del FN dins lo public de las banlègas, qu’an pas que la television per saber pensar en politica, es alara aisit de bastir una preséncia per explicar als ciutadans inocents. Es «le drapeau de la révolution», se sap pas de quina revolucion, la primièra partida, federativa o pre-bonapartista, robespierrista ?
Se farà l’associacion de tres mots : République, Résistance, Patriote. RRP, aprèp RPR… Aquí la frasologia èra adreiçada al public del Parti de gauche, lo meteis nacionalisme de las bandièras.
Avèm pas poscut saber se ambe las frasas de La Marseillaise, contra los pòbles europèus en lor prometent la via sangnosa, avèm un projecte novèl ?
Per contra avèm la confirmacion que lo projecte francés es enganador sul subjecte de l’egalitat : «il n’y a pas de république sans égalité», caldrà explicar la diferéncia entre egalitat e uniformitat, o explicar perqué una casta de rics pòt arribar al cap d’un partit per èstre estat un candidat putatiu.
Puèi tornèm als militants, «quora l’unitat fauta, la victòria fauta», es una frasa que ajudarà los ciutadans de comprendre perqué quora las causas van quitament pas correctament per desvolopar una politica al govèrn, los elegits del Parti Socialiste se cálan. Criticar es far perdre. Perqué ? Perqué lo pòble pòt pas bastir un rasonament poltiic. Quí vòl un «pòble» d’inocentàs que s’en va votar en jòia, sense questionar…
Espèri las meunas responsas a las questions despausadas sul site Internet de Désir d’Avenir, lo site oficial. Pel moment,compreni pas coma i pòt aver un escambi ambe la vida de cadun e un retorn al personal politic per bastir un programa, soi en cerca de la solucion.
Avèm enluòc : «lo concors de sondatge fan pas l’eleccions, lo poder es vosautres que l’avètz… prenètz e daissètz pas caser»
Espèri las responsas a las 9 questions pausadas sul site de Désir d’Avenir.
Contrar l’argumentari UMP-Sarkozista es simplista, Ségolène Royal explicarà coma farà de faiçon trinari, aquí tanben las solucion son per tres… Un concepte francmaçon tot aiçò.
«las eleccions presidenciala son pas un combat de gladiator, mas son ciutadans que se vòlon rebertar dins las valors de la republica» Las valors de la republica, quina ? Aquela que França desvolopa dempuèi 200 annadas ? Per mantunes Occitans e per mantunas Occitanas, es alara NON. Per la fraternitat, sabèm qu’es estada emplegada sonque per aver bons soldats, coma avèm bons militants de la partidocracia. Per l’egalitat de las lengas, sabèm qu’es l’uniformitat lingüistica, e las lengas son l’aisina per exprimir tala o tala democracia, la lenga francesa tricolorada es alara l’anma occitana destrusida. Per la solidaritat, gausi pus ne parlar quora se lista la fortuna d’un DSK… candidat putatiu e talament ganador un còp èra, coma s’èra vaquí un sègle.
Lo seu programa serà pas alara un catalògue de solucions, 101 solucions la chifras èra presa. Lo marqueting politic fabrica de mal per l’ausir.
De còps fasèm bilhet que pòdon semblar autanplan inutile que lo libre sobre l’amor de Badiou.
-°-
Complement d’informacion d’una reünion publica que se ne parla pas tanpauc (tot subjecte dificile, se ne parla pas al Parti Socialiste), per evitar de confondre “développement durable” e ecologia.
Pendent la reünion de Tolosa, Ségolène Royal a fait parlat un representant de Pierre Cohen, capitola de sa municipalitat… sul tèma, per explicar qu’èra contra e que la supression del nuclear èra cap utopia.
-°-
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada