arcuèlh

dilluns, de maig 16, 2016

Universitat francesa e competéncia per aver una politica

Sabi pas se l'avètz mesurat dempuèi annadas e annadas, lo monde universitari francés, anglés o alemand son jamai estats de bon conselh per establir una politica, politica de tot escantilh. L'especializacion mata la pensada globala, non pas per la planèta, mas que prendrà en compte totes los elements de la pensada, çò qu'es notar coma lo Gai Saber en Occitània.
Aquí en Occitània, los filhs o filhas d'occitanistas, diplomats sempre per l'adobament al sistèma universitari son contents de la resulta, trenta annadas aprèp. Lo ridicul mata pas encara.
Engatjat sempre del costat socialista, lo sistèma universitari francés, se dèu adobar a la pensada francesa sul tèma lingüistic, la pensada jacobina (aital se canta aquí o ailà La santa Marseillaise), la ierarquizacion dels caractèrs lingüistics aficats (quora son aficats), o tot simplament limitar la lenga occitana an aquela de las letras (pichonas donc), coma se un Duc d'Aquitània aviá pas jamai près la decision politica de la normalizacion en la delegar als monges de Limòtges entre 950 e 1050 per li donar una cara modèrna, car qu'avèm servat fins ara. L'abadiá de Lemòtges èra d'aquel temps un luòc de formacion dels Estats novèls, e fRança existava pas, malgrat çò que podrà dire la «working class in progres» de l'istòria novèla per fRança, al Collège de France.
S'i a una universitat bravament socialista, es plan aquela de Tolosa-Miralh (cal sovent mostrar pata blanca per poder aver un pòst), dita Jean Jaurès, ara, per agradar a la movença politica socialista de l'universitat (soi pas segur que Jean Jaurès l'auriá acceptat). Es aquela qu'a refusat de recebre la bibliotèca del Collègi d'Occitània, e çaquelà los estudiants an mestièr d'aver sorga d'informacion en letras, e ne fauta pas entre 1850 e 1990, e en istòria dels sègles passats ... Mas l'elita socialista de l'Universitat de Tolosa-Miralh n'a a fotre, enfi nsa presidéncia socialista.
Donc dins aquel sistèma francés d'universitats de la sotmission politica, l'occitanisme modèrne, es de dire up-to-be pel sègle XXIen (!), l'universitat francesa assaja de negar lo peis lingüistic occitan, se parla de letras, e sonque letras. Alara que lo problèma francés per las lengas es un problèma POLITIC, unicament, e donc tanben de sciéncias en lenga occitana, de dreit occitan, de poténcia de la sapiença occitana, de l'universalitat ontologica occitana, d'una geografia de l'umanisme occitan, etc.
Donc coma l'universitat francesa en Occitània es lentassa per progressar, li cal trobar un refugi, a l'imatge de l'omosexual que a Montpelhièr es fòrabandit de sa familha francesa, ultracatolica modèl papista.
Alara podèm mesurar la capacitat de reforma d'aquel sistèma, nul, impotents ; Lleida a installat una formacion de qualitat per l'occitan, de nivèl universal (nivèl qu'es sovent autoproclamat coma aital pel sistèma univesrtari francés, coma una assegurança jacobina, es de dire !), per tot estudiant d'aquesta planèta, Lleida ensenha Tolosa, sonque tres annadas e gràcia a Eurasmus (qu'exista dempuèi 20 ans !) : E FB m'ensenha al meteis jorn doás causas ...
Per çò que concernís l'universitat anglesa o alemanda, vos conselhi de gaitar l'article qu'acaba de publicar Vilaweb :
Es clar, segon las ensenhanças alemandas, fRança es celtica (en 1938), alara es vista coma perlongada de Calais o Bretanha a Elx o quitament Cartagène. E lo ridicul someja quand se parla de Barcelona coma capital d'Espanha ; la causa talament desconeguda que lo comentari universitari anglés es pietadós...
Sèm dins un sistèma que s'acaba, lo sistèma de pensada del XIXen sègle, aquel sistèma de pensada que fabricava lo colonialisme europèu, lo impèri etnicament net...o supausat aital. Fabrica tanben una tecnocracia del vièlh sistèma, tecnocracia que se pensa al nivèl del XXIen sègle perqué a obtengut diplòmas !
Mas d'aquela pensada europèa e modèl jacobina a pas frenat ni l'occitanisme, ni l'universitat francesa de tèma "letras occitanas".

A Paris aquel sistèma de pensada s'acaba, mas dins un autre bilhet vos parlarai del «work in progres» coma díson a prepaus d'una istòria de fRança que vòlon renovelar, perqué nos an enganat e s'en rendon compte que pòt pus foncionar per nos enganar mai, al XXIen sègle, donc se regropan per fargar una autra mentida de concepte istoric ; aiçò aprèp un programa de fRance Culture que difusa lo ... Collège de France.