Coma l'ai vist aplicar a las entrepresas, me sembla que se podrà tanben aplicar tot parier als conflictes lenga imperiala(sovent a l'unitat) e lengas sotmetudas (sempre al plural), locutors arrogants / locutors sotmetuts. Ai lo document tradusit en occitan, e lo pòdi completar amb exemples... correspondents.
La colèra es la partida de l'emocion. A travèrs lo questionament, la tòca del negociator (quora n'i a un pels conflictes lingüistics) o pel comercial (botiguièr), es de compréner las sorgas...
Las sorgas dels problèmas lingüistics son sovent reglats per intervenents exteriors al sistèma del conflicte, rarament de l'interior. Aital l'occitanisme o l'independentisme catalan, espèran de l'exterior una intervencion. Pels Catalans sembla que lo camin aquel es de mai en mai clar. Fau legir lo bilhet editorial de Vicent Partal del 29 de mai. Foguèt lo cas per l'Irlanda del nòrd, e tòrna ambe lo #Brexit !
Alara que Le Figaro debuta una alèrta sul tèma de Corsega .... ligam aquí. L'alèrta es sul tèma de la preferénncia d'emplec còrse, coma i a una preferéncia de l'emplec francés dins l'administracion francesa ; l'eglitat es aquí negada pels imperialistas franceses, serà alara subjecte de colèra còrsa, per fauta d'egalitat republicana, non ? E la colèra còrsa serà pas freda, mas legitima.
La sola causa que fauta en Occitània, es lo conflicte ... n'avèm talament agut ambe l'imperialisme francés, que la potinga guerrièra sembla pus la bona per reglar aquel conflicte lingüistic entre l'occitan e la lenga del rei-president. Es talament grèu que los Occitans an abandonat d'aver la dignitat lingüistica, e lo manteniment que se cridava als sègles precedents.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada