L’enquèsta es pas distribuada a la premsa, mas a las associacions d’Aquitània. Mai de 6000 ciutadans son estats enquestats per telefòne en Aquitània, sovent en lenga occitana (coma previste pel modèl d’enquèsta e del tipe d’estadisticas conegudas pels professionals de las enquèstas).
Perqué l’enquèsta es pas difusida mai grandament ? Perqué amerita pas publicacions dins Sud-Ouest, suls sites d’informacions localas o dins los setmanaris ?
Es una causa que m’espanta grandament.
Per Vilanèva d’Òlt se vei clarament lo trabalh mediatic de Ràdio 4 e la causida mediatica de l’occitan esparpilhat dins lo programa francés.
Lo dorsier sancièr es de demandar a las associacions agenesas, sovent politicament engatjadas, associacions qu’acában d’aver lo dorsier departamental.
Vesèm dins l’enquèsta lingüistica la resulta de dos sègles de destruccion sistematica de l’occitan.
Malgrat una demanda fòrta d’ensenhament, segon l’enquèsta, lo restabliment de la dignitat lingüistica passarà pas sonque per son ensenhament, pertot dins lo sistèma educatiu.
Per assegurar una preséncia publica de la lenga e la definitiva baissa de l'emplec lingüistic sabèm mostrar l’exemple irlandés, pel gaelic d’Irlanda. Aurà calgut l’arribada de la television tot dins la lenga del país, oficiala çaquelà e lenga europèa tanben, aprèp un ensenhament obligatòri dempuèi 1921 ; en 1995 la television arriba e alara avèm la fin de la tombada dels locutors e de las locutriças, e un emplec ambe una visibilitat que tòrnan, dins un país que totes/as èran escolhats dins la lenga, seriosament coma se dèu per una lenga oficiala.
-°-
Preveire dins la vòstra agènda : 
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada