Partit Occitan, jòia esquerrista per l’article

S’acaba de publicat un comunicat del Partit Occitan. Una lei sobre l’ensenhament nòta quicòm sobre l’ensenhament de l’occitan. Avèm dins aquel comunicat tot e lo seu contrari, avèm l’ipocrisia d’una sistèma occitanisme avuglat pel partesanisme d’esquèrra  (pel Partit Socialista Occitan) o de dreita. Nos podèm contentar de l’inocéncia de l’occitanisme politic per avançar ? Avèm realament avançat ?

La granda elogéncia occitana d’esquèrra sembla sempre a la granda elogéncia del partisanisme de dreita ; sempre lo supòrt es lo sistèma politic francés, perqué es necita per èstre assimilat al sistèma (una paraula aquí e una paraula defòra lo sistèma, diferenta) ; perqué nos devèm un pauc pausar e reflechir sus aquel modèl de jòia politica ?

La sola causa istorica que vesi dins aquel comunicat es la contunhuïtat dins la plega-esquina politica ; perqué es una lei d’esquèrra la cal assegurar “istoric” alprèp dels militants, per assegurar que lo POC a jogat quicòm dins aquel trabalh, e aiçò sobretot alprèp dels militants del POC, «los paures inocentasses», mai tanben pels sistèma politic costejat per los explicar que lo POC es pas l’enemic (aquí avèm la dralha Fèlix Castan). Es evident que la lei es una victòria istorica, mas cal notar qu’i a cap avançada dempuèi la lei Deixonne, votada dejós la taula per quinze deputats dins las annadas 50 (ont jà occitanistas fasián lo trabalh de redaccion de las lei francesa), ara son mai nombroses … Es la sola avançada qu’i vesi, lo nombre de deputats qu’an votat, aumenta, mas aumenta pas pel contengut dels articles, aumenta perqué son de l’esquèrra, e la votacion es faita per solidaritat de vòt esquerrista.

Nos podèm alara questionar sobre aquel comunicat ; a quí es utile ?

Rassegura los integristas del «servici public», o sevici public d’ensenhament, dels professors-militants del Partit Occitan ? Dels professors en general, de l’Éducation Nationale ? Es que los professors de l’Éducation Nationale an perdut lo sens critic quora son ensenhants d’occitan e dedins lo POC o lo PNO ?

La lei aquesta frenarà pas jamai la perversitat de la ierarquia de l’Éducation Nationale que preferís barrar una classa occitana, que non pas las autras classas ; lo subjecte es clar, dins lo sistèma, l’occitan es en primièra linha per totas las re-estructuracions necitas, que lo coorporatisme de l’Éducation Nationale o volguèssen o pas.

Dedins lo sistèma, quora se promòu un document comercial del mercat-Estat-nacion francés, digun bolega dins los administratius ; quora se promòu una mapa Macarel per aficar dedins las classas, còp sec i a propestacions contra la persona qu’a plaçat l’informacion, còp sec.

La lei aqueste cambiarà res sus la pèrda de tempses administratius que lo coorporatisme e lo nacionalisme ontologic del professorat de l’Éducation Nationale fabrica, e desvolopa coma Mèstre Jourdain fabricava de pròsa.

Se podrà longtemps fargar l’illusion que l’article 27 bis ajudarà a desvolopar l’ensenhament de l’occitan, quora aquel ensenhament es tròp tardièr segon totas las enquèstas sul tèma ? E aquò que tòca a l’occitan tòca al sistèma sancièr d’ensenhament de las lengas (e donc las lengas dins un sistèma d’estauvi, son en concurréncia de pòste, l’occitani perdrà tanben sempre) ; soi segur que se una escòla per immersion lingüistica en alemand se desvolopa, en Occitània, i aurà pas cap fren sul tèma, jamai ! Ai un exemple concret e tolzan ; ai jamai entendut un occitanista tolzan me ne parlar, son totes dedins lo guidon del VTC del militant occitanista e gaita gaire de tot costat, per aver un punt de viste mai espandit e seriós.

De mai, dins un sistèma grandament negatiu, lo sistèma de formacion dels professors es totalement inadaptat a las necessitats de la maquinassa administrativa e bonapartista francesa, qu,e o cal recordar, non vòl e non voldrà de l’occitan, jamai. Totas las formacions installadas fan de tal biais que l’environament de la matièra fosquèsse oblidada, per … non pas far paur als estuditants, e a còps als parents (mas cal pas s’illusionar, los parents son sovent aluzerpits que los professors d’occitan sortit de las letras universitàrias francesas en Occitània). Mas quora an lo diplòma en man, los estudiants inocentàs, son quasiment segur d’aver problèmas.

O cal dire, se l’article 27 bis rassegura lo POC, es pas un article que los Bascos, los Corses, los Bretons, los Catalans an mestièr d’aver ; dins un sistèma pervers francés, an emplegat d’autras aisina de desvolopament de la dignitat lingüistica, las volèm pas emplegar en Occitània, per legitimisme del sistèma universitari, e dels militants occitanistas ; sense aquel article e dempuèi la lei Deixonne, son aisinats, els, e an capitat de pressionar l’administracion per capitar un ensenhament bravament mai fòrt que l’ensenhament que se fabrica en Occitània. Es la fauta de dos fenomèns : – la mediocritat de l’ensenhament universitari en Occitània (sul tèma istoric, mitan d’aquel ensenhament, concepte politic, ajuda sindicala, coneisséncia del mitan), – mai tanben sus la flaquesa del sosten de la populacion per aquel ensenhament (fauta de mèdias que podrián rassegurar, fauta de politica lingüistica, fauta de seriós del mitan occitanista –pauc son endefòra del sistèma professoral, fauta de sindicalisme occitan digne).

Evidentament cal saludar lo trabalh dels parlamentaris occitans ; se cal pausar la question : Occitània son 32 departaments, donc segurament tanben una gròssa minoritat de blocatge per totas las autras leis, donc l’estratègia dels deputats e senadors d’Occitània es pas pron fòrta per capitar de dintrar dins aquesta lei (Calandreta, e quitament s’i farà referéncia per castigar aquel ensenhament per immersion) ; perqué ? Perqué justament en Occitània i a tanben deputats e senadors fondamentalament contra l’occitan (e i a tanben las ignoranças per la partida dels deputats del nòrd de l’Estat francés, veire oposicion quora son informats pel nacionalisme francés). Encara un còp val melhor aver un deputat breton per avançar, e qu’a pas una vision professorala del sistèma francés, qu’es en pausicion de creacion del sistèma novèl, que non pas vint o trenta deputats d’Occitània. Aquel comunicat pausa donc clarament lo tèma de la formacion en concepte politic per la nacion occitana, mal aisinada, los ciutadans (que fosquèssen d’un partit o de l’autre) en Occitània son mal partits per aver una estratègia eficaça per desvolopar non pas un article dins una lei, mas una lei sancièra per la lenga occitana.

La tabó qu’es pas encara tombat, es que, dins l’occitanisme, cal pas parlar de politica, senon lo professorat de las universitats faràn sul pic un barratge per damorar dins las enganas del sistèma actual e los pietadoses comunicats de glòria per aver lo dreit a un panèu en occitan, o per avec una article 27 bis dins una lei de las ignoranças que tot lo sistèma francés d’educacion es inadaptat a las necessitats d’Occitània, e donc tanben las formacions (dels professors e dels militants).

Damorèm ara ambe aquela jòia esquerrista. De qu’es l’esquèrra ? per los que son persuadits que lo govèrn es d’esquèrra, es pensar que tot çò que faràn per l’occitan serà una bona causa ; perqué ? Perqué son d’esquèrra, pardiu ! Quora un Sarkozy explica que signarà pas la Carta Europèa, còp sec avèm agut protestacions esquerristas partesans (ai protestat mas me plaçi jamai dins un camp d’aqueste escantilh), mas l’apondon politica –e benlèu partesan tanben- èra qu’i a totes los mejans de fargar una politica per las lengas, ambe una volontat granda dels elegits «en França», e donc tanben en Occitània. L’illusion del comunicat aquel es per far creire que l’esquèrra farà sempre melhor que la dreita, e donc que cal votar a esquèrra ambe lo Partit Socialista Occitan. Se cal çaquelà recordar que lo concepte d’esquèrra e de dreita dedins l’Estat francés, es un concepte geografic ligat a la plaça tenguda a l’esquèrra o a la dreita del rei, li avèm copat lo cap, al rei, damora pus que lo concepte ; mas la maquineta francesa a creat, dins lo voide, lo bonapartisme. La referéncia a la dreita o l’esquèrra es un engatjament partisan francés, un engatjament devengut bonapartista, puèi nacionalista d’expansion parisenca, donc francés. Alara se la mobilizacion se podriá far per ajudar de perseguir dins la dralha aquela ? 1954-2013 = 60 ans mai o mens e cap avançada … Se cal questionar de l’ineficacetat de las causidas politicas en 60 ans d’occitanisme, e pas simplament de las causidas del Partit Socialista Occitan, clara per «èstre d’esquèrra» e donc plan integrada-assimilada dins lo sistèma francés.