L’Estat francés, republican e centralista, engana los pòbles de mantunas faiçons; L’Estat a aital un instrument de pression grèu contra la democracia e per botar dins son camp lo foncionariat de l’administracion francesa, centralista o pas : las caissas de pensions per las retirada e las negociacion per pagar las pensions dels foncionaris d’Estat e de la decentralizacion. La darrièra sortida d’informacion sul tèma es aquela :
Las pension de retirada dels foncionaris son pas un prelevament per pagar a una caissa de gestion dels prelevaments suls salaris. La pension de retirada dels foncionaris es supausada èstre pagada per totes los govèrns a las caissas dels prelevaments, çò que lo patron dirà la carga, e que lo salariat e lo jornalista deuriá dire coma una cotisa per la retirada dels conciutadans qu’i arríban quora tu las pagan. Es efectivament rarament fait per l’Estat francé”s, per aver un element de regulacion e una faciada al nivèl europèu ; son donc lo sistèma salariat privat que paga la retirada dels foncionaris d’anuèch, dins un sistèma que la gestion es una collaboracion, al sens petainista del mot, entre los sindicats professionals e patronals e l’Estat centralista francés.
Lo prelevament de cotisa per las pensions de las retiradas es de cap manièra de l’argent accumulat e que te serà redistribuar a la teuna retirada. La gestion es donada per un organisme de paritat, que díson ; aquel sistèma es estat refusat pels païsans (e zo pòdon pus pagar ara); aquel sistèma es pas lo sistèma dels entrepreneires independents (e se lor es estat conselhat de prendre un sistèma per capitalizacion per poder n’aver de retirada). Lo sistèma dit general es fin finala, lo sol del salariat privat, e per tota la populacion ; es donc una majoritat de salariat del privat (entrepresas privadas) que paga los autres sistèmas (variables per rasons istoricas e sovent coorporatistas).
L’Estat se deuriá de pagar regularament las somas de retirada qu’a de donar a las caissas de retirada, aquelas que son geridas per un sistèma de sindicats patronal e dels salariats del privat o associat ; es la situacion francesa, pertot en donc en Occitània, la situacion qu’es d’Occitània granda tanben.
Donc aprenèm anuèch, mas es pas que novèla amagada fins ara ; es una novèla donada pel Figaro, car lo govèrn es d’esquèrra ; es una novèla partesana, mas es pas faussa, es lo tíming de sortida de la novèla que basa lo sistèma jornalistic que la manda encara al grand public. Es un biais per la dreita de laissar un messatge, mas quora l ogovèrn es de dreita la situacion es la meteissa, mas ambe un govèrn qu’es sistematicament accusat d’èstre contra los foncionaris ; la situacion de non pagament regular de las caissas paritàrias es fabricada per totes los govèrn en plaça dempuèi la creacion de las caissas per las pensions de retiradas.
Alara, es çaquelà la pròva que los foncionaris d’Estat son gents qu’an cap de resorga per pagar las loras pròrias pensions de retirada, e donc aital es un biais de conservar lo sistèma centralista, car sense l’Estat centralista francés s’en va, i aurà pas de pension … pel poder estatal que s’en anirà. Es normal alara d’aver un sindicat FO contra la decentrlaizacion, e qu’a una majoritat de sòci foincionari de la decentralizacion. An mestièr de l’Estat per las pensions de retirada donada per las caissas paritàrias, dins una negociacion annadièra, e sovent amagada de las règlas europèas de las finanças publicas… Es lo centralisme que los foncionari non pòdon abandonat sense risc clar per l’ensemble de la coorporacion e principalament los retirats del babyboom foncionarial francés.
D’un autre costat, vesèm aital que los professors de Montpelhièr (e los autres professors de tot lo sistèma francés), engatjats clarament dins lo nacionalisme francés (FELCIO e redaccion de La Setmana), son plan informats d’aiçò, e malgrat cap tractament dins La Setmana del subjecte ; sense èstre militant del centralisme francés, son sense pension de retirada, sense pension, en fin de vida professionala. L’Estat centralista es aquí per salvar lo sistèma dels foncionaris franceses, en escambis se devon calar quora lo pòble lor demanda lo poder, es de dire quora lo pòble lor demanda d’èstre a lor servici e pas lo contrari.
Es un biais tanben pron francés per conservar lo sistèma e los ajudar a bastir discorses politics centralistas, bonapartistas. Es una pression sobre la democracia qu’a pas que una realitat segura pels bonapartistas. Aital se podrà entendre melhor que los extremistas nacionalistas son pas per la liberalizacion, car son concervador del sistèma tòrt francés. Defendre Occitània es jà demandar un sistèma pron balançat e sense cap privilegiats per una organizacion sociala que fabrica egalitat e non pas la des-egalitat en matièra de pagament de las pensions redistribuadas.
-°-
Una solucion per la connivéncia politica entre l’Estat centralista parisenc e l’administracion d’aquel Estat bonapartista, e lo seu coorporatisme sincronizat pels sindicats FO-UNSA-CGT-CFDT-FSU, mas es que França daissarà votar Occitània ; en Espanha, Madrid non vòl que Catalonha votèsse :
-°-
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada