Es un document escrit per David Grosclaude, que cal felicitar tanben per portar una certana modernitat al POC, document que me recòrda un autre document preciós tanben :
Lo document commentat es estat establit vaquí mai de doás annadas e publicat aquí sul meteis blòg. Soi pas brica en concertacion ambe lo POC sul tèma, brica, nimai ambe d’autres partits politics en Occitània. Es una confirmacion que lo meu blòg damorarà independent e que notarai de faiçon balançada lo meu avejaire, sense autocensura, ni critica que fosquèsse pas establida al nivèl segur. donc aquí o tòrni dire, cal felicitar lo POC per aiçò. E benlèu aprèp se pausar la question de coma arribar a obténer la resulta esperada. I a pas que las eleccions, mas abans se cal formar, e lo POC es pauc de monde (e pauc de resulta electorala), coma totas las autras organizacions politicas occitanistas.
Bon, se tracta de repartir melhor la carga de la fiscalitat (Canadà-Quebèc e Occitània) ; e se parliam tanben de l’eficacetat de l’emplec de l’argent public ; aital lo temps perdut per crear las escòlas d’Estat en lenga occitana, podriá èstre estauviat en passar directament a crear Calandreta. L’ideologia etatista e del Front NATIONAL de Gauche engimbrada per las letras francesas dins las universitats d’Occitània ajuda gaire, o la FELCO e la MarridaJoana, professor de letras (magnifica professora que deuriá pas far de politica, coma Robert Lafont un còp èra) de l’universitat de Montpelhièr. La MarridaJoana jòga un papièr de destruccion de tota pujada de movement politica al nivèl de dignitat que cal per Occitània, es per aiçò que li caldriá interdire de parlar o militant sindicalament ambe l’etiqueta “langues régionalistes”, la botar endavant es un suïcidi politic per l’occitanisme.
Es evident que cal una fiscalitat pròpria a Occitània, e qu’aquí l’interegionalitat es una clartat politica que non pòt qu’èstre mal entenduda per los que fan l’occitan dedins un sistèma escolar qu’an jamai quitat de la lora vida, es un conservatisme economic per professors de letras occitanas dins las universitats francesas d’Occitània.
Mas de qu’es OPTION NATIONALE al Quebèc e de qué vòlon ?
Vaquí un exemple trobat ièr sus FB :
Las organizacions republicanistas expansionistas francesas pòdon negociar la ficalitat regionala occitana sense aver un arma politica coma aquela d’un programa independentista ? Es que l’occitanisme podrà aprendre l’estratègia politica per negociar ambe mai fòrt, e de quina manièra se pòt negociar ; lo professorat actual en Occitània o sap pas far, brica.
Pensi que non, e encara non ; son pas al nivèl que cal per la societat nacionala (non expansionista) occitana, la que costeji cada jorn a Tolosa e que podriá parlar se …. la lenga èra dignament e politicament representada dins assemblèas occitanas democraticas en regions de l’Estat francés, per debutar lo camin long de la dignitat nacionala nòstra, dixit Lluís Llach.
Aprèp es plan evident que la societat occitana es pas encara al nivèl de formacion en sciéncias politicas (vòl mas pas al nivèl e se mesfisa de las prepausicions politicas), nimai lo POC (quora i aurà de formacions en sciéncias politicas al POC o fòra ?), per poder assumir una tala demanda politica clara e potenta. Quora se gaita la sortida dels diplomats d’occitan a l’universitat, se gaita persona que son mal formadas a l’argumentacion contra lo nacionalisme d’expansion francesa en Occitània ; e avèm sonque un professorat de Montpelhièr que contra-ròtle plan lo MEDOC per saber de quina manièra se dèu pas alinhar ambe la prepausicion politica occitana de dignitat nacionala ; lo biais de foncionar MarridaJoanenca es de negar l’existéncia –tèxte publicat en francés a París-, vist qu'i a cap òbra d’estudiant aguent trabalhat lo subjecte politic dins una tèsi o un doctorat. E çaquelà per capitat d’installar l’idèa d’una dignitat nacionala occitana, caldrà aquela formacion, generalizada. L’estranh es que comerçants de la vila de Tolosa l’an, mas pas lo que fan occitan a l’universitat, perqué ? Perqué son totes desligats de la realitat economica, aquela que pensa impòt abans de pensar a una melhora usança de l’argent public. Son monde que sábon pas gerir l’argent public, un exemple la falhida de l’associacion “Sem e Serèm” (i a de qué dire aquí sobre)…
Lo camin de l’independéncia non pòt passar que melhor dins los caps dels electors e de las electriças se l’idèa de la reparticion balançada de l’impòt es dins lo cap de totas las revendicacions nacionalas en Occitània. Aprèp podrèm parlar d’ecologia, evidentament.
De mai, aquel novèl sistèma fiscal occitan, dèu èstre implantat segon las nòrmas democraticas que devèm revendicar, e benlèu tanben oblidar las nòrmas bonapartistas de la decentralizacion ; lo modèl es aquel de l’Assemblea Nacional Catalana :
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada