Dins una revista especiala, sonada Week-End, lo grope de premsa de La Pradeta parla al torisme interna a Occitània ; evidentament o fabrica ambe las publicitats dels oficis de torisme, que sovent son pauc competent en marqueting toristic, mas que fan la construccion farlabica d’una identitat pels toristas.
Pr èstre clar, çò que díson – los ofici de torisme «Sud», es tanben al nòrd … lo concepte de «Sud» infòrma sus la vision nacionalista francesa del sistèma educatiu francés, seriam lo «Sud de France», sense domicili fixe... SDF. E lo torista que sap lo non dit toristic, es de dire educat dins lo sistèma de formacion nacionalista francés, o saurà far, los autres deuràn legir libres abans de venir (es un conselh, e questionar perqué l’occitan es pas present, ajudarà una lenga de non crevar).
Ai trobat mantunes documents que pensi importants per demostrar aquò ; mas ai remarcat que tot torista dèu saber que val melhor crompar un libre o guida per saber sus l’istòria e la geografia del país o recanton que vòlon visitar ; o fan los Angleses, los Alemands, los Neerlandeses, etc. Perqué los Occitans de la quita region visitada, novèla granda region, o devon far tanben ? La responsa es donada per Martin Malvy que demanda a la ministra de l’Éducation dita nationale de crear una formacion dins las escòlas de la novèla region, formacion de doás oras per mes, per saber «l’istòria rica de la region» (dixit).
A còp, lo torisme dèu plan espepiçar los documents per veire una bandièra lengadociana, coma se èra interdit de presentar dins los documents publicitaris del grope de premsa de La Pradeta.
E çaquelà l’emplec de l’occitan, podriá èstre d’una facilitat trebolenta ; alara perqué l’emplegan pas ? Sovent perqué son pas capables de ligar la lenga a la vision que fosquèsse pas «du terroir», coma se lo «territoire» èra estat donat sense la populacion que parla o/e qu’a parlat occitan, e aiçò per èstre dins lo vent de la mondializacion que vòl «agradar al torista» que parla evidentament anglés. L’industria del torisme en Occitània li agrada lo torista mondializat, e la populacion que parla pas sa lenga, mas puslèu anglés, e sonque anglés farlabicat modèl francés de las santas escòlas d’en Jules Ferry.
Es un fenomèn tipicament OCCITAN ; aquò se fariá pas en Iparralde, Corsega, Savòia, Bretanha, Alsàcia, Flandras o quitament dins las tèrras d’oltra-mar ditas francesas. Malastrosament en Catalonha del nòrd se fabrica parier sistèma pel torisme dels vièlhs franceses que devon pas èstre perturbat per una politica que en catalan assaja d’ajudar a far venir los Catalans del sud sense lor donar l’idèa que la République Française seriá un pauc coma se lo Franquisme aviá imposat sa lei al XXIen sègle : «ça marquerait mal» per un país que se vòl «l’accent et Catalogne du nord», mas lor a calgut de temps per entendre lo torisme «espagnol» (los oficis de torisme –de France- fan estadisticas suls modèls franceses per Estats unicament). Mas en Occitània, la reflexion es encara limitada al nivèl toristic, pro limitat, lo suplement Week-End del grope de premsa de La Pradeta ne fabrica la pròva.
Se parla de Week-End e se liga pas la desaparicion de l’occitan a la futura desaparicion de la gastronomia OCCITANA !
E çaquelà emplegar la lenga occitana, frena pas la comunicacion, cal aver curiositat, inventivitat, originalitat, interessar totes los publics realament curioses per descobrir un recanton del continent europèu :
-°-
Tot es relatiu, en matièra d’etiqueta, de qu’es lo Sud per populacions occitanas qu’an degut fugir los poders franceses ?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada