Un collòqui, quitament a París, non pòt respondre qu’a questions parisencas : Qu'est-ce qu'être pauvre aujourd'hui ? Comment distinguer pauvreté et précarité ? Quels sont les moyens d'action pour réagir face à l'exclusion ?
La pauretat a de veire ambe Occitània, mas es consequéncia de la fauta de politica economica de l’Estat centralista en Occitània ; donc totas politicas que fabricarà una politica serà la planvenguda, la decentralizacion ajudarà, e ne parlaràn pas dins los collòquis parisencs, nimai dins los mèdias, levat per desvolorizar l’iniciativa de las regions, sempre.
Lo problèma es que vesèm clarament que lo sistèma economic francés favoriza, dinc’ara solet centralisme parisenc, una geografica economica del centre de poder ; perqué ? perqué l’Estat dels francs transformat supausadament pels pòbles, s’es transformat en grope unic, lo pòble, e en mercat-Estat-nacion contra las nacions ontologicas al mercat-Estat fRANÇA, dinca capitar de far odiar lo mercat pels pòbles mesprezats, sotmetuts, sotmetuts son devengut antimercat, foncionaris majoritariament en destrusir l’economia ontologica d’Occitània ligada per l’istòria al comèrç (Bordèu-Tolosa e lo reialme d’Arle ambe Marselha ; de mai lo centralisme viviá fins ara de las produccions de las províncias, las províncias son mai que tot çò qu’es desconegut per la casta al poder, quitament se i van en dimenjada, d’un còp d’avion cap a l’ostal segondari.
La mapa indica plan las disparitats de revenguts, e particularament per Occitània (e Corsega) qu’i avèm de suportar las migracions de la casta al poder cap al solelh d’Occitània, mas sembla qu’aquestas migracions aguèssen pas fabricat, fins ara, riquessas en Occitània, benlèu perqué se fautava una politica industriala (ai escrich benlèu, mas la pròba la far la crisi dita de l’automobil que cap problèma es en Occitània pel famós «redreiçament productiu»).
E çaquelà podèm listar que las estadisticas de creacion d’entrepresas pròban qu’Occitània se desperta, ambe las mejanas entrepresas, del meteis biais que Catalonha, Principat. Donc pauc a pauc, veirèm un desbalanç entre lo centre parisenc dels grands siètis que vívon del mercat-Estat-nacion, e un autre monde de las mejanas entrepresas occitanas que son isntalladas sul mercat europèu, ges nacionalista.
Alara dins aquel contèxte es una estupiditat de non pas sosténer la politica que Alain Rousset vòl per la melhora finança de las entrepresas en regions, es un novèl regionalisme financièr que podràn mai que tot ajudar Occitània, es un nivèl de desvolopament que pod-èm pas desfugir. Una ajuda de decentralizacion serà lèu coma la modernitat dels licèus o collègis, una valor per melhorar lo biais de viure en Occitània ; dins mantunas annadas aquel biais de pensar la decentralizacion pels pòrts farà la causa mai seriosa per l’economia portuària occitana de Baiona, Arcaishon, Bordèu dinca Port-Narbona, Seta, Marselha-Fòs, Tolon o quitament los pòrts de l’arc provençal e nissart.
Es clar que la politica prepausada pels ARF, que majoritariament son elegits enraisigats al terrenh non pòt èstre qu’una ajuda sancièra a las populacions occitanas. E per aquesta passa son socialistas.
Donc es plan d’aver una BPI, banca publica d’investiment (aviam jà remarcat l’article de La Tribune sul tèma, e escrich aquel bilhet), soi segur que las grandas fortunas occitanas veiràn lèu l’interès d’investir en Occitània, per crear emplec e far baissar la pauretat. Cal al mens non pas partir perdut e sempre vençut al nivèl economic
Alara quora legissi un tèxte que vòl desvalorizar dins L’Express l’afar de la BPI, pòdi èstre qu’afortit de la bona rason meuna, vist qu’aqueles son sempre contra tota politica en regions, malgrat n’aprofieichar sovent ambe los suplements que fan sobre l’immobilièr ; un jorn los borgeses que lor bailan d’argent faràn virar mai lèu lo cervèl e oblidaràn d’ajudar aquesta premsa centralista e desvolorizanta per las regions occitanas.
Veirèm, pauc a pauc, se los socialistas faràn melhor que l’abséncia de politica de la dreita al nivèl de las visions per las PME. Es evidentament un enjòc per la futura re-eleccion, e es evidentament una prioritat per combatre la pauretat.
Es que l’occitanisme podrà acompanhar aquesta politica ? Pensi que non ; perqué ? Son tròp sortits de la formacion universitat de letras ; los gatons de letras fan tròp de romantismes en Òc.
-°-
Exemple de casta republicana francesa :
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada