Mòrts per la ‘frontière naturelle’ de fRANÇA

L’arrogança militarista e republicana francesa a creat 14/18, lo pòble que mai n’a patit es la nacion occitana.

N’avèm qu’a veire la quantitat dels mòrts sobre lo monument inaugurat per la milícia republicana francesa. Amai lo monument son estats pagats per las populacions sobreviventas, jamai per las populacions del nòrd (Franceses de vertat) a quí lor avèm salvar lo fantasme de las loras frontièras naturalas.

Una antologia del republicanisme, del nacional-industrialisme e militarisme parisenc, per las frontièras dichas naturalas, vos explicarà aiçò en lenga imperiala e republicana, lenga-OGM de la pensada unica, de l’excepcion francesa e de l’ignorança nacionalista.

1992, sonque, l’article 2 de la Constitution, votat per la majoritat dels socialistas debans la pression dels nacional-esquerristas franceses (una minoritat preparava una lei per l’occitan, aiçò  a l’amagat ben segur), a indicat que sol lo francés es lenga d’Estat, de la santa republica que mata los òrme d’Occitània (en cin volum de lenga francesa e editat en Occitània e en lenga d’Estat, lenga del rei, lenga republicana, lenga de la ierarquia de l’armada e de la plutocracia al poder). Lo netejament etnic francés s’acabava aquí, çò que pensan los republicanista qu’an manipulat la vision de la republica segon la primièra partida de la revolucion francesa, aquela de la federacion de pòbles… Mas, aprèp 1992, i a agut resisténcia e n’i aurà d’autras, in memoriam dels ‘poilus’ que, els parlavan pas francés.