De la violenta realitat francesa

Pendent la guèrra d’Argèria, son las populacions amazighas, majoritariament qu’an poscut verificar la paraula de l'as autoritats militaras, mai tanben ambe l’AOS las «populacions europèas» qu’an degut suportar los fantasmes d’una minoritat bonapartista e militarista ; son devenguts fòrabandits sobre la planèta republciana francesa, son los famoses harkis, mai tanben pels pès nègres sovent los instruments de la manipulacion nacionalista francesa, e de mantunes movement extremistas d’esquèrra o de dreita. La paraula republicana francesa s’es un pauc mai complexificada, ara lo dreit ajuda la republica per sortir de las seunas responsabilitats directas.

L’Estat francés es un Estat de las irresponsabilitats, dels intocables, es una republica dels privilegiats, contra sistematicament las populacions que en general i son per res dins los afars republicans … e son pas francament concernidas pels afars republicans, afars de l’Estat centralista francés, piege que devon pagar las incompeténcias de l’administracion francesa ; aquí, la polícia aurà pas sabut arrestar Mohamed Mearh a partir del 12 de març de 2012, la batalha prèp d’una caserna èra largament evitabla. Mas cal veire tanben que lo sistèma de justícia imposava d’aver las pròbas segura de segura, çò qu’a degut frenar tota l’arrestacion del primièr jorn. Puèi que far d’aquel tipe, un còp viu e empresonat ?

De mai, aquel article del Guit Encadenat parisenc e en venda liura pròba que La Dépêche du Midi es luènh d’èstre un jornal local, mas puslèu un jornal d’intoxicacion politica ; son els qu’an sortit l’afar Merah dedins los servicis de la DCRI lo lendeman de la demission dels caps de servici e dels cambiaments de ministres… alara que zo sabián evidentament abans, coma tota la populacion concernida; Mas res sobre las consequéncias suportadas pels vesins de «l’amical e animador politic» Mohamed Merah.

De mai, en mon de l’Estat, la polícia a agut de prendre los grands mejans per destrusit Merah, mas pas los gaz intoxicants, estonant non ? A docina es un acte de competéncia, mas la fòrça es la cara de las incompeténcias policiaras francesas ; la fòrça es la vision francesa de l’accion civila ; las autoritats francesas s’engánan sempre e zo fan jamai a docina, alara es sistematicament la populacion qu’es tocada, e que la paga sense bolegar.

Lo sistèma politic es mut ; quora se plaça dos caps de teisson e la sang dins una mosquèa se recept quasiment sul pic unes comunicats (es normal), mas quora un ensemble de vesins es tocat per las incompeténcias de l’administracion francés (aquí la polícia), res arriba coma comunicat. E las autoritats competentas o incompetentas son aquí per protegir lo sistèma bonapartista, e la violéncia d’Estat.

I a encara d’unes que creson a la salvacion de l’Estat central, a la salvacion republicana francesa, al miracle de l’Estat central francés, a la santetat de l’Estat central, a l’angelisme dels foncionaris d’Estat, a la neutralitat de l’administracion francesa ; i cal creire coma Bernadeta a Lorda dins la cauna, era immaculada concepcion republicana francesa es una santa que cal pas tocar… sul camin de la cauna s’i fabrica ailà un fum de chifras d’afar sul tèma, per la republica francesa pagam totes/as en Occitània, pagam per quin servici public ? Un servici public que destrusís, sense responsabilitat.

Dins los desfialats del 14 de julh la republica francesa a sempre una polida cara, mas darrièr…

Los poders politics, juridics, e legals dèvon tornar en Occitània, i a urgéncia !