A las darrièras novèlas, en 1945, avèm perdut las tropas d'aucupacion nazis (es plan), mas avèm encara los Franchimands a Tolosa. La «patria interiora » coma se disiá d'aquel temps, es encara aucupada per la «patria parisenca». Aquò de las expression las podèm legir sul monuments als mòrts de 1939/45 de Castelnau Manhoac. Aquò val la visita.
I a mantunes jornals locals que fan propaganda nacionalista francesa…
Pel moment sul capitòli, es la bandièra francesa qu’a remplaçat la bandièra nazi, dempuè ia «libération» de 1945. Dempuèi aquel temps, los poders militars e administratius franceses an pas daissat una minutas per destrusir la lenga e la cultura de la populacion, e aiçò malgrat totes los sistèma electorals, partidocratas e poltiics prepausats pels Franceses.
La liberacion l’aurèm lo 16 de març, perqué ?
La vertadièra liberacion serà quand i aurà pus de prefectura e que l’administracion publica s’aucuparà sonque de la populacion e non pas de çò que pensa París… e lo seu staff politico-militarista ambe burèu en prefectura e òtel de polícia francesas.
La vertadièra liberacion occitana es lo contrari d’aiçò, sèm sovent estat moton pels jacobins franceses ; la vertadièra liberacion serà la rpesa de consciéncia d’èstre normal, sense aver mestièr de pensar coma a París, nimai ambe la seuna administracion :
Los Occitans se son batuts per un fantasme supausat democratic que se sonava fRANÇA o République française. Aquò dempuèi Sedan, avèm donat al nacional-expansionisme francés, coma moton blanc qu’a donat per las matanças rutualas e religiosas. Ambe l’arribada dels nazis e las companhiás de collaboradors francs, avèm agut una autras aucupacions de 39 a 45, e puèi en 1945, aviam pensat èstre liberat, èra un fantasme.
-°-
-°-
L’umor dels internautas m’agrada….
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada