La Cauna alimenta sorires

Recentament la Dêche de la Pradeta prepausava una question als internautas inquiets de la «réforme territoriale» ; se pausava la question -la redaccion que se pausa jamai de question sus la decentralizacion- de saber quina serà la novèla capitala de la region administrativa novèla francesa ; region que l'Estat centralista imposa democraticament, vist que son estats elegits de Polinèsia a Sant Martin, en passar pel continent europèu, donc que representan la ... democracia autoproclamada e etiqueda République Française.

Encara mai fòt, la Dêche de la Pradeta a recebut aquesta reforma de París, donc cal tractar lo subjecte ; e a la pichona prada son talament convençut que res non pòt venir del «territoire», qu’an questionat qualqu’un de Nissa, un republican e nacionalista occitan de Nissa, per ne saber mai sul nom de la region administrativa novèla e francesa.

Donc, cal trapar lo nom a l'infòrma region que farà mai de superficia que lo Benelux,  tres Estats europèus independents (ma referéncia es del Martin Malvy, que l’emplega mens per aquesta passa) ; Òc miracle es sortit de la question inquisitòri del mèdia legitimista de la pichon prada, lo mot Occitània ; cal dire que Martin Malvy o presa tanben, donc tot va plan pel legitimisme tolzan de premsa. E es vertat qu'es una bona idèa, Occitània, perdon «Occitanie», vist que son pas capables encara d'imposar al centralisme francés lo nom dins la lenga istorica del país occitan. Unes occitanistas an jà remarcat qu'èra lo Lengadòc (and biger), Lengadòc sancièr, e non pas Occitània ; ai remarcat qu’èra l’anciana Généralité de Languedoc, lo «paradís fiscal» del rei, del regime passat (e lo d’Aush es la Généralité de Gascogne); vist la mediocritat de la pensada politica francesa en Occitània, non podèm pas vomir l'idèa ; es per un còp utila ; alara, perqué pas la precision «principat d'Occitània», per positivar, enfin positivar. E la traduccion francesa e compassionala -lo nivèl francés de consideracion d'Occitània e dels locutors e las locutriças de la lenga occitana- la traduccion seriá «Coeur d'Occitanie», aquò agradarà segur a los qu'an jà trapat un nom marqueting per vendre «Sud de France», o «produit du Sud-Ouest». Quora tot creator de projecte entreprenarial sap que lo nom del projecte se trapa a la finala de la novèla creacion… mas la creacion entreprenariala e la politica francesa, son dos mondes diferents.

Dins la segonda question de la Dêche de Pradeta (que cal felicitar per aver enfin lançat un debat sul tèma del contengut –of of of- de la decentralizacion), avèm poscut veire que la capitala èra a la question inquisitòria, e urgenta ; evident, Tolosa a ganhat contra mantunas ciutats o vilatjòts, dementre aquelas la Dêche de Pradeta, papièr regular e umoristic tolzan, ai trobat que Lacauna anava plan per mantunas rasons, e melhor que Carcassona o Montpelhièr, veire Nimes.
1 / la cauna es la situacion de la decentralizacion vist pels jacobins de tot escantilh. E vist coma s’endralha la causa avèm pas acabat de rire ; la reforma aquesta èra pas dins los papièrs de la partidocracia PSf-PRG al poder actualament. Alara son los tecnocratas, modèl rensenhaments generals franceses passat a la prefectura tolzana que pensa, que pensa per un pòble, aquel d’Occitània (segur que dèu èstre sense argument per poder pensar solet, de faiçon autonòma).
2 / la cauna es geograficament pron plan plaçat, e la causida de la Pradeta pròva un biais de pensar de la redaccion de la Dêche en pichona prada, prèp de la baissa cambe, mas qu'autoriza l'internauta que soi, mantunas reflexions ; es evident que Lacauna la vergonha per l'occitan serà mai granda qu'a Tolosa, es un monde rural qu’an après a plegar l’esquina quora lo poder republican passa, e que cap immòble i podriá caure dedins, ni los elegits i podrián trapar un bastiment per «trabalhar» per la santa republica de la decentralizacion ; donc es evident qu'un bastiment nòu serà necite e que estauviarà pas d'i botar l'occitan e lo catalan coma lenga de comunicacion, e non pas de compassion coma sábon fòrt plan far a Tolosa  (per oposicion a Montpelhièr que l’occitan aurà enfin fait sa dintrada dins las gara del monopòl d’Estat, SNCF); demai, las entrepresas del bastiment i traparàn resorgas, los partits finanças, e la logistica collectiva es de fargar, segur (un TGV de Tolosa a Lacauna, o una autorota ?).
3 / Lacauna es un vilatjòt internacional, los pradolièrs o sábon, ambe la salsiça plan coneguda, importacion de material dels Pirinèus (non i a frontièra naturala), secatge dins las nòrmas tradicionala, e exportacion occitana e internacionala ; donc los elegits de la novèl region administrativa francesa i traparàn tot un exemple d'antiregionalisme, la contrapiada qu'an regulat fins ara.

E ara Lacauna capitala, es una ipotèsi, vesi plan los jacobins (coma la Dêche de Pradeta) explicar qu'es un sistèma tòrt que cal abandonar : «il faut sortir de l'obscurantisme féodal» e «revenir a l'essence de la République française». Es vertat que lo regime de la decentralizacion a plan donat dins lo feudal, quitament la Dêche de la Pradeta o a pas rebertat, per linha legitimista obviously. (me soi botat a l’anglés, perqué a Montpelhièr fan mai aviat comunicacion en anglés que non pas per emplegar l’occitan dins lo tramvia, lor podrèm explicar coma es possible a Tolosa e Bordèu).

Mas çaquelà Lacauna coma capitala d'Occitània, m'auriá agradat.

Car pel moment, e per l'occitan, sèm plan dins la cauna lingüistica, un cuol de sac, una endrona, nos cal pas far veire e sobretot non podèm pensar en occitan sul subjecte que los Grands -es de dire los que son al poder- decidíscan per tu, aquel qu'es dins la cauna politica francesa en Occitània.

La cauna es bravament aquela reforma dita «réforme territoriale», «penser les territoire» es una expression tecnocratica e parisenca que mespreza totalament la populacion, los pòbles sotmetuts, e que sortida d'amontnaut, es imposada sense demandar res a digun en region çò que ne pensan ... Es lo foncionament d'una cauna politica francesa, en província, perdon en region, e aquò traparà una reforma sonque quora París ne serà pus lo centre, lo centre de la pensada luminosa e qu'enluminís totas las províncias, de Lacauna dinca Tamanraset (ep ! lo redactor a pas remarcat qu'en 1962, la pensada luminosa a perdut Argèria).

Ieu, la meuna question inquisitòria serà : quora l'Estat francés serà enfin democratic ?

-°-

Tolosa capitala d’Occitània dels Alps dincals Pirinèus, un exemple :