Merah : umor parisenc pron interessant

L'occitanisme peut être comparé à un sport d'élite, «i a pas sonque la mameta qu'aima la castanha». Parce que le combat contre l'ignorance, une exception française bien connue, est un sport qui nécessite volonté et la dynamique du vainqueur. Nous sommes en périodes de finales des sports occitans (Rugbí a XIII, Rugbí a XV, e la debuta de la sason pels autres espòrts d'estiu, corsa, jutas, la provençala, la petanca, etc.). La promotion de l'occitan est aussi un sport permanent mais les équipes associatives ne sont pas assez entrainées, pas assez argumentées, pas assez physiques, pas assez politiques, et le système politique n'est pas le nôtre ... La compassion remplace trop souvent le travail de ce sport de combat, dont les règles sont celles de l'adversaire qui veut la disparition de la langue.

Un dessenh d'umor (benlèu border line coma díson los Franceses) résumiguèt dimècres passat plan la situacion de l'occitan, enfin dels locutors occitans e de las locutriças a TOLOSA ; l'identitat de Tolosa, al XXIen sègle se resumís a «l'accent toulousain», perdon «l'acsan toulousènq» (per respectat la grafia tolzana pel francés, coma els nos vòlon imposar una grafia francesa per l'occitan) ; a costat a Barcelona, 1/7en de la populacion es venguda de mantunas provenenças de la planeta al Sud al continent europèu, e totes an coma projecte d'apréner la lenga catalana, en primièr coma acte social, en segond coma acte d'integracion e fiertat d'èstre tanben los novèls catalans. La co-sanguinitat tolzana a prepaus dels locutors de l'occitan fabrica la mòrt de l'occitan.

La meteissa populacion a l'Estat francés, donc en Occitània, prendrà çò que damora de la lenga occitana, «l'acsan toulousènq» qui, pauc a pauc, farà coma la lenga desapareisserà del mitan public e donc de la transmission per simbiòsi lingüistica, l'aurelha umana es mai fina dins la realitat de la transmission que l'«Éducation Nationale» ou las associacions de militants e militantas ; perqué ? Perqué la vida de cada ciutadan que banha dins la lenga, transmetrà la lenga per l'aver costejat e la sabut gostejar sense que devenguèsse l'encastre del sistèma tòrt d'educacion francesa e del diplòma.

Donc quora Le Canard Enchaîné publica aquel dessenh de la recèrca de l'integrista sòrre de Merah e qu'assimila la seuna recèrca a la recèrca de l'accent, coma carta d'identitat, se ne podrà sortir mantunas conclusions socialas, religiosas e politicas.

- una tolzana de religion musulmana es partida far la guèrra en Síria, es una conviccion que li vòli pas sortir, malgrat que la pensi pron estupida quora se sap quines tipes d'integrismes Occitània a suportat, catolic francés e vaticanesc primièr ; òr, i a pas un mollah de Tolosa, preire version musulmana, que sap exactament quines tipes d'integrismes Tolosa a suportat ; Tolosa transmet pas son istòria, pas pron eficaçament per que posquèsse dintrar dins las escòlas, totas las escòlas ; son mai pre-aucupats pel nacionalisme francés, l'aprenenson dels imnes sanguinaris e d'aver las bonas nòtas de las tres colors lo 14 de julh e los bons desfialats armats. Son mens valents per transmetre cançons occitanas, danças e filosofia tolzana sul tèla de la convivéncia... quitament dins las armas qu'environejan Tolosa. L'escòla dels Jules Ferry fabrica tanben lo sentiment nacionalista francés, lo meteis qu'a enganat Argèria dinca 1962, las doás partidas del conflicte, veire las tres partidas ; es aquel sistèma d'ensenhament que fabrica lo nacionalisme extrèma, coma los nacionalismes dels angelets d'esquèrra o de dreita. Es lo mesme nacionalisme que farà de tal biais que, per «umanitat basat sul dreit de l'Òme» (una invencion qu'aplícan jamai pels locutors occitans), tonarà albergar aquelas integristas mulsumanas al retorn de Síria. Es lo meteis nacionalisme qu'aurà creat camp republican, 1939, pels republicans espanhòls, bascos, galicians, catalanas, aragoneses que fasián guèrras per la democracia e contra lo franquisme.

- per un Parisenc es aisit de se trufar dels Tolzans qu'an pus que l'accent per èstre «Toulousènq», e zo faràn tanben dempuèi Rouen (Rohan abans la normalizacion), Orléans (Orlhenx, abans la normalizacion reiala francesa) ; es la significacion que lo trabalh nacionalista francés d'expansion parisenca es quasiment acabat ; es la fauta de la politica francesa en Occitània, mas tanben de la sotmission dels Tolzans per abandonar la lenga occitana. Es tanben la fauta dels militants occitanistas de Tolosa, tot dins la compassion, aiçò fabrica pas una dignitat per gausar manténer collectivament la lenga que fabrica aquela identitat particulara qu'es luènh d'èstre lo replegament e simbòl de frontièras coma l'administracion francesa ne fabrica sempre. O cal remembrà, l'occitan es causa de TOTES e TOTAS, quitament los Tolzans que la parlan pas...

- quora un Parisenc arriba a Tolosa, aurà coma un escrivan parisenc qu'arriba en Avinhon al XIXen sègle, l'impression de la diferéncia per la lenga (l'ignorant escrivan a pensat qu'en Avinhon al XIXen sègle se parlava espanhòl!) o l'accent diferenciat ( «l'acsan toulousènq»). Es una longa tradicion parisenca de trabalh de l'ignorança per non vóler saber que l'occitan exista e qu'es viu, malgrat tot, e que malgrat sa repression, es pas una «LANGUE RÉGIONALE». L'accent pròva simplament que la lenga es pus talament viva qu'aiçò, nimai emplegada pron ... e que, piège, que l'argumentacion occitanista es pas gaire compresa, nimai eficaça, malgrat totas las dimenjadas unicas e annadièras a promòure las lengas autras que la seuna ; siam pron generoses aquí, ges de compassion !

- quora una integrista musulmana li damora pus que l'accent, pròva al mens que malgrat sas lecturas de lengas foranas a Tolosa, l'accent tolzan li es estat transmetut ; e donc que la compassion tolzana, en transmetre sonque l'accent a las integristas musulmanas, dona ges impossible de lor transmetre tanben una autra lenga, l'occitan (e serà pas una dictatura lingüistica coma la parisenca), e benlèu tanben una istòria suls integrismes religiosas ancians qu'avèm dins la caissa istorica tolzana (los integristas republicanistas tolzans o vòlon pas transmetre) ; la vision francesa trabalha l'ignorança sobre Occitània, e fabrica tanben aquel integrisme OGM e fòra sòla occitana.

- quora una integrista musulmana li damora pus que l'accent, pròva que la politica per l'occitan, la visibilitat de la lenga, es pas sufisenta a Tolosa, e sembla qu'o serà per sempre ; car la compassion fabrica pas una politica «per la dignitat manténer» ; a Barcelona, tota la populacion musulmana parla catalan e espanhòl (e son plan integrats e vesedors), i a una politica per totes e totas ; lo sistèma republican d'ensenhament, malgrat los mejans portats pels «barris sensibles», es pas sufisent per integrar totas las populacions, sense excepcion e sense oblidar de valorizar totas las lengas, l'occitan en primièr, mas las autras tanben. La falhida de l'«Éducation Nationale», non pas en ensenhar lo nacionalisme francés, es un baus de granda dimension e un problèma per la convivéncia entre totas las populacions, sembla per las eleccions europèas en 2014 ; es grandament teleguidada pels nacionalistas franceses, totes los nacionalismes de l'extrèma a l'extrèma de l'espectre politic imposat en Occitània.

- quora un Parisenc tròba una integrista en tresena linha, non podèm far referéncia qu'als espòrts tolzans... Mas tanpauc los espòrts son pas sufisents per integrar totas las populacions, vist qu'enluòc de trabalhar totes los barris, las federacions parisencas dels espòrts aquestes son mai valents per dintrar a «France Télévision», crear clubs en region parisenca, estadis parisencs, que de trabalhar los barris vesins dels estadis tolzans, totes los barris. La tresena linha tanben a Tolosa fauta d'integracion a l'identitat tolzana, e donc occitana, es pron superficial d'aver sonque la crotz de Forcalquièr sul quessòt... A Tolon se canta oficialament dins l'estadi, La Copa Santa, a Perpinyà .... etc.

Donc aquel document del Canard Enchaîné es, en destorn d'una pagina, a la finala quasiment, d'una granda dimension politica, e pas sonque per l'actualitat que l'a fomentada...