Pauc a pauc, pertot en Occitània, la politica lingüistica per la lenga occitana s’installa ; i a un endreit qu’es arribat ambe fòrça en 2009, per un vòt solemne, es lo Conselh Regional de Ròse-Alps. En 2009 an votat per una oficialitat de l’occitan e del francoprovençal, coma lenga essenciala de la region. Es un eveniment perqué fins a 2009, la presa de pausicion politica èra jamai estada tant clara, pertot en Occitània.
Lo seu president Queyranne sosten uèi la candidatura a las ‘primaires’ de Ségolène Royal, la mesma persona es venguda 3 oras visitar L’Estivada 2011, per encontrar e escotar totas las questions que pausa l’occitanisme de uèi, elegits o militants associatius. Ai jà agut lo temps d’escriure sobre aquela visita. La visita es estada fòrt discreta dins los mèdias parisencs e locals, e çaquelà Ségolène Royal èra en campanha, e pensa apondre la signatura de Peitieu-Charenta a L’Estivada 2012 ; benlèu coma presidenta de la republica ne farà mai ?
Dissabte, la jornaa dau patrimòni serà un pauc especiala pel poder de la decentralizacion en Ròse-Alps.
Aquela pausicion politica clara, pausa una reala question a los que fan de Provènça un espaci que las frontièras administrativa francesas ne fan lo maine d’intervencion, en fasent atencion de ne sortir Niça que fosquèsse occitana (nissarta o gavòta) o liguriana. Fòrça dons a-n aquela Provènça dal nòrd e al Dalinat del Sud per desvolopar una politica lingüistica per l’occitan : s’i espèra escòlas bilingüas (escòla de l’Estat), escòla Calandreta, panèu de signaletica, programas radiofonic (webràdio o FM), un programa sobre France 3, etc.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada