Mòrt de Montserrat Figueras

Es un maissant mes de novembre 2011, Montserrat Figueras es mòrta. Es la cantaira catalana qu’a portat al grand public lo chaple catar, e qu’a portat una vision universala d’Occitània sul planèta de las musicas ancianas.

Occitània es encara en dòl.

L’ai encontrada un còp a Carcassona, per la sortida d’un libre CD suls chaples dels Catars. Èra una granda dama de la canta per una Occitània amb Dignitat.

Amb aquela creacion de grand nivèla, que n’ai parlat sobre aquel blòg, a près consciéncia de la realitat dificila que pòrta Occitània per aver una dignitat nacionala.

Lo libre disc èra especialament editat en mantunas lengas, e l’occitan èra pas oblidat. i a pas d’astrada, es un acte politic, classic en Catalonha, pas excepcional per l’Estat francés.

Mai d’informacion sobre la BBC Radio 3, NPR, o Catalunya Música, al revista musicala enderròck, tanben. Radio France ne parla pas lo 23 en jornada, nimai France Musique, ni France Culture, ni France Inter. Jornal de la cultura a 19 oras 04, serà lo segond títol de FC, e aqueste maitin, abans las 09 oras, sense anonciar la difusion de France Musique lo 24 a las 14 farà una difusion d’una òbra de Montserrat Figueras. Tota la premsa catalana ne parla, ara en matinada de dijòus Libération, LeFigaro, Le Parisien, L’express, LaCroix, L’Indépendant, FranceTV, Ouest-France, TSR Info, Radio Accent 4, Diapason, paris match, catalogne info, ODB Opéra, Gramofone, etc.

 

comunicat de premsa : LA SOPRÀNO CATALANA MONTSERRAT FIGUERAS, EPOSA D'EN JORDI SAVALL ES MÒRTA

Aprèp una longa lucha contra un cancèr detectat far una annada, a sobreviscut ambe coratge, en perseguissent de donar concèrts e de realizar mantunes enregistraments dincal mes d'agost passat, la cantaira MONTSERRAT FIGUERAS es mòrta la nuèit passada (23/11/11), a Bellaterra a l'edat de 69 ans, acompanhada de sa familha : lo musician Jordi Savall e sos enfants Arianna e Ferran.

Montserrat Figueras a estada una referéncia essenciala per l'interpretacion d'un bèl repertòri vocal dels tempses medievals, renaissents e baròcs.

Dempuèi 1956, a estudiat las ancianas tecnicas de cant, dels trobadors al baròc, devolopant aital un concept pron personal noirrigat directament a las sorgas, istoricas e tradicionalas, a la talvera de las influéncias del pòst-romantic. A la debuta de 1967, una union artistica e umana se faguèt ambe Jordi Savall, tot particularament fructuosa dins mantunes maines de las recèrcas de recèrca e de creacion, desvolopant un estil caracteristic per la ligason estrecha entre una granda fidelitat a las sorgas istoricas e una estradordinara capacitat creatriça e expressiva ; an marcat l'evolucion de tot lo movement de la musica anciana.

Entre 1974 e 1989, participèt a la fondacion dels ensembles Hespèrion XX, La Capella Reial de Catalunya e Le Concert des Nations. A tocat, ambe els e coma solista, la recuperacion d'un patrimòni excepcional e eclectric, en se produsent regularament dins totes los mai bèls festenals del planèta.

En 1998, Montserrat Figueras fondèt ambe Jordi Savall lo labèl Alia Vox.

Caldrà sotalinhar las seunas interpretacions magicas dins los disques magifics  El Cant de la Sibil·la, Ninna Nanna, Diáspora Sefardí, Battaglie & Lamenti de Monteverdi, Peri, Fontei et Strozzi (2000), e sa participacion als libres disques Don Quijote de la Mancha: Romances y Músicas (2005), Christophorus Columbus. Els paradisos perduts (2006), Francisco Javier. La ruta de Oriente (2007) e Jerusalem (2008), Le Royaume Oublié, la tragédie cathare (2009) totparier que  Dynastie Borgia (2010) qu'a recebut lo “Grammy Award 2011”.

…/…

Lo seu darrièr disc coma solista Lux Feminae a obtengut  lo succès incondicional de la critica tot parier al nivèl de l'Estat francés coma al nivèl internacional. Los seunas darrièrs enregistraments per La Sublime Porte e lo libre/CD Mare Nostrumcompletaràn un bèl fum de CD de mai de 100 títols, que damorarà per nosautres un testimoniatge del seu leg artistic. La seuna trajectòria creatriça es estada reconeguda per diferents instituts e oficialitats tal que la Creu de Sant Jordi del Govèrn de la Generalitat de Catalunya (2010) per la seuna preciosa contribucion a la recuperacion de la musica anacana, tal coma lo títol onorific d' “Officier" puèi de "Commandeur de l’Ordre des Arts et Lettres” que li son estats bailat pel  Ministère de la Culture Français. En 2008, es estada nommada “Artiste pour la Paix”, ambe Jordi Savalldins l'encastre del  programa dels “Ambassadeurs de bonne volonté” de l’UNESCO.

La seuna piada musicala, artistica e personala a daissat un eiretatge considerable dins lo maine de la cultura.

Lo seu engatjament social e las seunas aportacios al dialògue intercultural alprèp de Jordi Savall la fan tala una figura feminina de las mai remarcablas de nòstre temps. L’onestetat e la prigondor de sas coneissenças sobre diferents maines culturals quora se parla de la musica, son unes pilars fondamentals sobre que podèm plaçar una beutat e una espiritualitat que representa un axe e una tòca de la seuna existéncia.

La ceremònia al finerarium del Clòstre del Monastir Reial de Pedralbes, a Barcelona, lo divendres 25 de novembre a las 11 oras.

Material junt : fotografia de Na Montserrat Figueras

Traduccion en occitan, Jacme Delmas

-°-