Quora un subjecte desrenga, lo non dich es lo mai clar per entendre melhor la persona : aital, aquel diluns avèm poscut entendre (sense que fosquèsse relevat pel Bourdin) ! Bourdin parlava de l’occitan al singular, e Jean-Luc Mélenchon respond «[Les langues occitanes] elles ont une racines latines qui….» sobre RMC Info (escotatz lo son en ligam); es en docina la version reala de la pensada de Jean-Luc Mélenchon, e tanben la pensada de la dreita nacionalista francesa (Myard, Dupont-Aignan, Debré (2), Fillon, Le Pen, Guaino, Guéant, Sarkozy, etc.), dels jacobins e militaristas franceses ; aquí jogarà sul fait qu’i son mantunas lengas de França concernidas, zo farà alprèp dels militants-professors de Montpelhièr segurament o dels cantaires de tot fial, o per enganar lo pòble occitan e assegurar los lors vòts per dimenge venent ; aquela version la sabèm, dividir per regnar, e quora sèm unit, nos farèm etiquetat de comunautarista, tot es bon coma argument per destrusir Occitània, e los locutors e las locutriças.
Escotatz aquí l’enregistrament (es cortet), picatz.
Nos regaudissèm gaire de tornar publicar un tèxte publicat pel Grand Orient de France sul tèma e per s’assegurar la concordància ambe las idèas del senador Jean-Luc Mélenchon sul tèma. Sabèm que lo Grand Orient de France es segurament lo grope de lobistas los mai nacionalistas e expansioniostas de França, e la recuperacion de la dreita es aital clara, recuperacion que fabrica lo sindicalisme francés, la CGT per exemple.
Alara per respondre a tot aiçò e per esclarir lo ments dels ciutadans d’Occitània (partida granda de l’Estat francés, e partida granda d’Occitània sancièra), Sèrgi a demandat de far circular lo tèxte francés següent, un tèxte clar e argumentat ; L’Agaça l’a publicat, es en francés : picatz aquí.
Lo tèxte devolgut per Jean-Luc Mélenchon, mas val tanben per totes los nacionalistas franceses, aquel nacionalisme d’expansion lingüistica qu’a agut mestièr d’integrar la lenga parisenca, lenga del rei, sonque dempuèi junh 1992, per agradar als Chevenementistas, e per frenar un tèxte europèu sobre una armonizacion de las règlas europèas. Lo tèxte es tanben normal d’o mandar a un Diupont-Aignan sul tèma, e sos militants tolzans per exemple.
Escrivi aquestas linhas, tot es estant un votaire contra lo tractat europèu aquel, dins lo referèndum qu’es jamai estat respectat per als autoritats europèas e las autoritats nacional-expansionistas francesas, un dangièr clar per la democracia, per aver un modèl bonapartista de gestion de l’Estat ; un modèl qu’explica que «França protegís los Franceses», coma s’i aviá una diferéncia entre l’Estat, la cauquilha (las frontièras dichas naturalas), e lo contengut, los ciutadans, las nacions de França.
-°-
Quora se va dins un musèu tolzan, de grand renom, se pòt plan veire que la politica per un emplec de l’occitan freqüent a Tolosa fautava d’idèas simplas de desvolopamùent pauc car, coma per exemple editar un document en occitan, document istoric sobre la pintura d’una aula de visita museala, causa que correspond a una pagina rècto-vèrso plastificada en tres o quatre exemplars, per poder prendre en man e agradar als toristas latins.
Quora escrivi aqueste bilhet, o pòdi confirmar clarament, votarai Bayrou, car ambe el es pas question de promessas tip 1981, del darrièr efèit politic pendent la manifestacion o de cambiament de darrièra minuta ; la realitat de sos actes per l’occitan son sense cap de dobte, sense cap de dobte, perqué son jà estats faits, e son en practica lo lindal de la primièra pichona politica socialista al Conselh Regional d’Aquitània. Mon punt de vista es ligat a l’occitan e la manièra que se vei la dicha decentralizacion, lo sol sistèma melhorat que nos podrà far passar a un autre sistèma de ben-estar per Occitània, e donc per tot l’Estat francés, la maison comuna, la casa comuna o l’ostal legal comun.
Quora disi que lo vòt aquel es lo bon, es pas per desnegar que las prepausicions de EELV son pas las bonas sul subjectes, nimai las volotnats localas de defendre l’occitan (Martin Malvy per exemple) ; es clar que son mai vesedoiras que pel MoDem e los candidats per las legislativas ; mas lo passat de F.Bayrou dona e amerita tot lo meu interès pel futur e sul subjecte.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada