L’administracion francesa fa campanha electorala.

Aprèp aver nommat la direccion de la polícia a Tolosa, una direccion que deviá melhor que jogar al fótbol (al moment Mohammed Merah èra directament concernit), deviá èstre eficaça per castigar los terroristas, castigar per donar illusion de securitat, e mediatizar la supausada eficacetat del ministre. Nicolas Sarkozy es passat de l’interior a la presidéncia, la presidéncia la mai mediatica que poquèsse èstre, fins ara. La mediatizacion, l’avèm poscut verificar mantunes còps, es pas la bessona de l’eficacetat, mas fabrica l’illusion republicana, fabrica l’illusion que lo vòt FN es fins finala la bona sortida per «n’acabar».

Tot l’Estat administratiu francés o sap, lo jacobinisme pòt pus gerir l’Estat francés ; lo sistèma politic nacional-expansionista zo a pas encara comprès.

Per l’eficacetat de la polícia tolzana, contra lo terrorisme, l’avèm poscut verificar ; es pas al nivèl que cal ; zo avèm poscut verificar lo 12 de març, quora digun a bolegat pel cas M.Merah ; lo cas M.Merah emplenava totes los dorsiers de dangierositat de la polícia a Tolosa, e quitament mai naut (si si).

E ara, l’actualitat passa per Europe 1, la radio del poder UMPista, per nos informar que lo discors mediatizat de Nicolas Sarkozy es aplicat ; remarca : serà benlèu lo primièr aplicat, non podèm dobtar que la campanha electorala 2012 ajude.

Mas ambe aqueles afars d’un ciutadan de l’Estat francés devengut terrorista sul territòri de l’Estat centralista francés (non podèm castigar lo sistèma ‘Eurasmus’ jadista d’aver informat, solament de la via qu’es estada presa), se cal recordar qu’es plan lo sistèma educatiu francés qu’a fabricat aquel tipe de prototerroristas, es plan un sistèma familhial francés (acceptat e non soacialament acompanhat), e zo podèm encara un còp escriure, l’administracion francesa d’Occitània es una dangièr en Occitània. O tòrni afirmar, cal una polícia pròpria a Occitània, sense cap de dobte luènh de las manipulacions mediaticas parisencas e dels ministèris jacobins, e las prefectoralas, mas una polícia prèp de las nòstras realitats, e dels poders democratics que devèm aver en çò nòstre per una bona gestion del país e de las seunas necessitats politicas.