Dins una refòrma de l’audiovisual per France Télévision es vengut a l’idèa dels jacobins socialistas que la refòrma deviá donar enfin la plena programacion a las regions, e elevar a París lo poder de decidir, un monopòl d’usança de la redevença.
Sul pic, lo sindicat CGT protesta, coma protestava quora lo recrutament se fasiá per aver un jornalista bilingüe occitan francés en Aquitània, a la demanda dels elegits locals, qu’an çaquelà pagat sense verificar se la subvencion accordada l’èra ambe los novèls jornalistas de faiçon demandada; la CGT es un sindicat jacobin e centralista, e refusa lo modernisme audiovisual (pertot que se devolopa).
N’avèm encara la confirmacion dins lo jornal parisenc, aquel qu’es obligatòria de crompa, mas que cal legir entre las linhas, coma la pravda.
Amics e amigas occitanistas se cal recordar que la FSU es una branca de la CGT ! Alara quora se sap que la FSU es per l’ensenhament de las lengas ditas regionalas, nos podèm questionar, quitament se crídan a l’autonomia de la FSU.
Aquí ambe la CGT, es clar, malgrat que mantunes militants localament posquèssen aver en Aquitània sostenguts prepausicions claras, sobre l’occitan, al Conselh Economiuc e Social ; sembla qu’aquestas prepausicions aguèssen pas capitat de pujar cap a la santa capitala, coma pels partits nacionalistas franceses (NPA, LO, FN, Ligues, PCF, PSf, PRG, UMP, FdG, PdG) de pujar dins los burèus parisencs, per las idèas novèlas.
Es plan clar que una television en region es una television mai creativa qu’a París, e sobretot mai de diversitat, e aquò frenarà pas los escambis entre regions (nos podèm passar de París, ne cal èstre segur) ! Mas aquò la CGT n’a cura, e protegís una casta de jornalistas per èstre segur que 85 % de la produccion audiovisuala francesa damorèsse per las decisions e las produccions en region parisenca, quitament s’es de mèrda (informativa o divertiva).
La CGT es pas pel desvolopament de l’activitat audiovisuala en region, es per l’engraissament mediatic parisenc ambe la redevença de las populacions en region occitana, qu’ela aurà de suportar, mai que l’accent, la faiçon de pensar los mèdias pòst-stalinians de dreita o d’esquèrra a France Télévision París estant.
Cal recordar que dins aquesta batalha per aver una television regionala, los Occitans (los elegits occitans, se venon plan se passejar a Tolosa en març 2012, se sonèt una manifestacion, per non pas dire manipulacion), aquestes elegits e aquestas elegidas son pauc actius o activas ; per oposicion a l’amorfisme dels Occitans (elegits e elegidas), los Bretons an sortit una peticion per demandar la creacion d’una television en lenga bretona ; segur que la prepausicion agradarà pas a la CGT jacobina.
Pel moment en Occitània, nos questionam : quí lançarà la peticion per aver una television que se podriá sonar France Télévision Occitània ? Quí dels elegits occitans e las elegidas occitanas ? Quí ?
Se caldrà estonar se la refòrma en Occitània es lentassa … aprèp ! Quora las manifestacions son sempre emplegadas per l’ègo de mantunes e non pas per desvolopar projectes concrets, e non pas per Occitània.
Los nòstres elegits son mai rapids per protestar contra lo colonialisme al Malí ! O sosténer la CGT-FSU per aver l’occitan dins un sistèma educatiu que n’en vòl pas brica !! que non pas per pensar a l’ensemble de las populacions e al desvolopament economic (audiovisual comprès) en region occitana, Occitània. Es luènh lo temps que portar bandièra occitana dins las manifestacions CGTistas semblava èstre un simbòl prigond, ara es oblidat per la practica de terrenh del desvolopament economic.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada