L’amarum europèu per las estelas italianas

S’acaba d’aver eleccions en Itàlia, e totas las castas al poder en Euròpa an una páur que se debuta : imaginatz se los pòbles europèus (lo pòble occitan comprès) se preniá lo poder de decidar en plaça de las castas e de las tecnocracias administrativas, que se debanariá mens bien ? La páur que lo sistèma establit dempuèi decadas en Euròpa, sistèma per enganar los pòbles, la páur aquesta puja ; Itàlia mostra lo camin per Occitània.

Lo programa aquel es en lenga francesa e italiana ; es de granda qualitat. O podètz fintar, segur que donarà idèa a mantunes per far pujar en França un movement que fosquèsse pas ionstrumentalizat per las tecnocracias, las partidocracias e las ideologias d’autres sègles.

Se demanda un novèl sistèma electoral ; n’avèm mestièr tanben a l’Estat francés… e sobretot la proporcionala sancièra.

Se demanda que los elegits tornèsse al pòble los salaris, o quitament que los fasquèsse non pas coma una renda, mas coma una despensa per la foncion que lor es autrejat per la votacion.

Se demanda una autra pensada sobre las enèrgias que son rpepausada als pòbles, se demanda sobretot que lo pòble fosquèsse associat a las causida energetica, e non pas las multinacionalas, que fosquèsse francesa, chinesa, japonesa, nòrd-americana o anglesa, o alemanda…

Se demanda que la votacion fosquèsse possible a mai granda dimension per totas las populacions e particularament lo entre 16 e 18 ans.

Se demanda un referèndum per saber de l’Èuro, € es la moneda que pausa vertadierament question a l’ora d’ara, e sobretot la politica de la BCE.

Tot aiçò es un programa politic que podèm aver mestièr per Occitània, mas non pas per manipular politica o ideologicament lo programa aquesta. avèm realament mestièr d’un partit de ciutadans, en Occitània tanben. Majoritariament Occitània de l’Èst a votat per aquel programa, mai tanben Ligúria.

Dins lo reportatge de EuroNews aprenèm una causa plan utila per al ciutadanetat occitana ; Beppe Grillo explica que veiriái plan que la ciutadanetat prepausèsse leis, o accòrds internacionals, per tal que los Parlaments los votèssen, e donc, non pas lo contrari coma es de costuma fins ara, e que malgrat los referèndum las votacions dels pòbles fosquèssen pas respectats per l’Union Europèa.

_°_