Mantunas personas tolzanas se son pausats la question de l’utilitat de Kader Arif, coma cercaire de Tolosa Miralh, puèi coma deputat europèu (2 còps), e coma conselhièr municipal (per aver una antena a Brussels) …. mas aquò es pas grèu perqué digun l’a remarcat, vist que la seuna abséncia èra generalizada, e que lo burèu tolzan del conselhièr municipal coneissiá quitament pas lo seu agènda.
Ara, coma èra sense utilitat a Tolosa, e que l’an plaçat, al Parti Socialiste (sense cap vòt dels militants de la seccion concernida), plaçat coma deputat de l’Assemblée Nationale, puèi ministre del ministèri lo mens dangierós en situacion politica e al govèrn. E çaquelà a capitat de dire estupiditat a l’Assemblé Nationale quitament quora se li demandava res.
Mas quora lo problèma dels Harkis es encara vivent dins lo sistèma nacionalista francés, e republican, la preséncia del famós Kader Arif a semblat mai utila aquí … Bè …. non aparentament.
L’informacion l’ai entenduda aqueste maitin sus Ràdio 4, qu’a plan legit los tres jornals de l’Agenés, Sud-Ouest, La Dépêche du Midi e lo Petit Bleu. Los dus darrièrs i an trapat un problèma de «société», son puslèu del grope de Jean-Michel Baylet lo pdt del PRG, l’aligat del PSf a Tolosa ; vertat que l’es, un problèma, mas es un problèma politic que fomenta un problèma de societat, causa deguda al nacionalisme francés, e la partidocracia, e lo tractament d’aquesta populacion de collaboradors republicans dins l’Argèria francesa, l’Argèria d’abans 1962, e dels filhs ara… immigrats per fòrça de l’installacion de dictadors en Argèria pel poder gaulista de l’epòca. E recordarèm qu’abans l’arribada de De Gaule, es plan lo François Mitterrand qu’an mandat conscrit per perseguir la guèrra republicana en Argèria.
Mai es mai que tot dins l’independent Sud-Ouest que la causa es la mai clara trè la primièra pagina :
Se pausa de l’utilitat del Kader Arif, lo deputat-ministre que la seccion socialista de Tolosa a pas agut de votar per lo determinar deputat, donc per la santa volontat de la partidocracia socialista e benlèu d’autres movements politics mai fosques e franc, veire ges del bastiment, avèm un ministre qu’es autanplan inutile qu’un conselhièr municipal, o qu’un deputat europèu, o quitament qu’un cercaire en sociologia de Tolosa Miralh.
Mas vist qu’es presat per la generacion fosca dels francs pensaires de lòjas, sèm benlèu pas a la fin del CV que Lionel Jospin aviá tractat de remirable, sus France Culture un diluns maitin, per èstre estat rugbiman e militant del partit socialista francés. aquel –pareis- vòl èstre president de la region Miègdia-Pirinèus ; pensi que podèm pas pensar melhora catastròfa politica, e benlèu ajuda per que la dreita tòrne.
Alara coma lo Harki de l’Agenés, qu’a amerita d’èstre suls jornals sonque en Agenés, soi roge de colèra quora vexsi lo camin d’un Kader Arif, l’incompeténcia politica valorizada per la tecno-estructura socialista, e absoludament inutile per la societat sancièra e principalement l’occitana.
Georges Frêche a donc rason quora parla d’aquesta populacion, se son fait menar pel cap del nas dedins un sistèma republican francés, un e indivible de Dunkirk a Tamanraset, un sistèma nacionalista que la reforma sap pas çò qu’es e qu’a mestièr de collaborador per non reformar lo sistèma. Los Harkis son donc l’element qu’ajuda de comprendre de quina manièra lo sistèma emplega las minoritats per poder servar lo tot, coma la majoritat de la ciutadanetat que vòl la democracia, e non pas lo militarisme del centralisme republican.
Me sentissi plenament solidari dels Harkis, mas comprèni pas qu’aguèsse pas comprès que cal jamai fa fisença a la paraula francesa ; avèm un provèrbi gascon qu’explica : non es bon francés lo que ten çò de promès.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada