Manuel Valls, afar de Niça, e occitanisme

Que ne vau estonar mai d’unes : SOI D’ACCÒRD AMBE MANUEL VALLS. Lo Manolito Valse es per un còp dins lo meu camp, es causa raríssima.

Lo joeilièr de Niça es a l’encòp lo matançièr e la victima dins l’afar : la grèva consequéncia politica marca segurament la meuna divergéncia ambe Manuel Valls qu’es al poder e que representa l’administracion de la polícia e ieu, es lo ròtle ministerial.

La peticion de sosten es normala, perqué ? Dins un sistèma administratiu francés que sembla que lo banditisme es sostengut en règla per l’estructura centralista francesa (l’ai viscut d’una autra manièra recentament), perqué se podrà aprèp manipular, veire l’afar Mohammed Merah, sense contraròtle administratiu e que la populaicon a degut suportar (sense un mot de l’occitanisme actual) ; non podèm que crànher aquela administracion francesa per protegir la ciutadanetat (tot ciutadan occitan dedins l’Estat francés donc), e donc contra las violéncias d’un truand de granda dimension, ambe un CV qu’auriá jamai agut concurréncia vist l’edat de la victima (malastrosa victima çaquelà, mas a causit clarament e en consciéncia) e lo nombre impressionat de condamnacions.

Es que cal abandonar lo sosten devath lo principi d’un ciutadan legalista qu’i a agut legitima defensa mal aplicada, mal pensada, mal gerida, mal biasuda ?

Es que lo sosten contra una administracion, sovent grandament contra los “bons” ciutadans sense veire las consequéncias sus la dinamica generala de la societat ; es qu’aquel sosten dèu èstre abandonat car lo truand a un CV de marbre ?

Es que la societat occitana que volèm serà aquela dels truands que respectaràn jamai la lei occitana ? O piège, es que las leis occitanas son pas utilas ? Donc perqué demandar l’independéncia s’es per aver l’anarquia ? Tota societat modèrna europèa a règlas e leis (fòrs e costumas en Navarra, o cal oblidar ?) ; un Estat independent, quitament catalan, aurà règlas, leis e una justícia e una polícia per las far aplicar (plan o mal, mas serà utile a la majoritat)… L’anarquisme es pas l’independentisme seriós, que fosquèsse de Libertat (movement marginal de Bearn), o la CUP de Barcelona.

Quora un ministre jòga lo seu ròtle, es que cal pensar que serà fascista e lo botar al cap de als manifestacions de promocion de l’extremisme de dreita, organizada per l’extrèma-gôch’ (ambe la preséncia del POC, puf !), coma lo FN o la Ligue du Midi o du Sud ?

Me questioni, perqué l’ai entendut dins la boca de l’esquerrisme o occitanisme actual ; es que l’occitanisme es seriós quora pensa aital ? Non, es que l’occitanisme que pensa aital, es pron seriós per li donar lo poder politic en Occitània ? La serenetat de la populacion occitana a pensat que non (resulta electorala clara), e me sembla qu’an plan rasons politicas e nacionalas occitanas ; la sapiença populara occitana non donarà jamai lo poder politic a un sistèma politic occitan que non pensa la societat per los que van respectar la lei occitana, contra los que la respectaràn jamai, que fosquèsse occitana o francesa per Occitània.

Ai pas poscut anar a Niça, mas soi d’aquel monde qu’auriá poscut manifestar aquí :

E malgrat la pensada parisenca sul tèma (85 % dels mèdias son parisencs), e vist la fòto, pensi que son mai de 1000 per protestar ; mai de mila personas-ciutadans a Niça, del jorn a lendeman, fan una manifestacion, es causa impressionanta, es pas simplament un fenomèn Internet ; la colèra puja en Occitània, l’occitanisme politic dèu damorar absent per respondre als ciutadans que respectan la lei de cada jorn e qu’an de suportar los truands de las grandas endronas republicanas francesas ? Frederic Mistral o pensava, lo Felibrige a perdut l’èime del pòble. L’occitanisme actual sembla prendre la meteissa via, aquela de l’error istorica e politica.

-°-

Manuel Valls bolega lo Sénat, e aquí tanben se cal questionar sus la capacitat dels elegits franchimands de cambiar l’estructura de l’Estat centralista francés.

-°-

Lo partit d’esquèrra repotegaira e aligat de sempre, club de professors de l’Éducation Nationale, Partit Occitan, pausa una question utila a la democracia e es adreiçada als amics socialistas, sovent tanben de la sampitèrna Éducation Nationale :