Es un messatge als Nissarts, a las Nissartas que cadun vuòl sa grafia e lo seu separatisme grafic… me soveni de la primièra visita mieuna ailà, que parlar lengadocian, totes e totas l’an entendut coma de Nissart, mas totis e totas èran incapables de respondre en Nissart ! Soi pas estat content d’aiçò, brica ; ont es la vòstra lenga ? Ont es lo vam que la grafia amerita pas d’èstre l’objecte que ne fasètz una guèrra intèrna ? Lo problèma de Nissa es que l’identitat es fuòrta e amerita una dignitat lingüistica, non pas per aver una «langue régionale» per Nissa, mas per aver una lenga a la dimension de Nissa, granda, bèla e digna.
Es un bilhet perqué sabi que serai legit… a Nissa.
Alara vaquí mas responsas als Nissarts e a las Nissartas (de Niça, segur) e dels locutors e de las locutriças del país gavòt vesin, per la modernitat enfin confondre e segur desvolopar melhor.
La grafia es pas una religion, es simplament una volontat de dignitat per la lenga de Nissa manténer e la dignitat sosténguer (referéncia a Pèir de Garròs, l’avocat gascon de Tolosa), una aisina de comunicacion per Nissa, e la populacion de Nissa, de «pura raça» o sobretot dels novèls arribats ; avètz una politica per informar los novèls arribats ? Inovatz, coma Nissa o sap, a Tolosa l’an pas jamai pensat, fintatz aquí.
-°-
-°-
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada