Lo jornal Sud-Ouest, diplomatic, parla d’una ‘ambiança’ del «rugby du midi» coma escriu e pensa la FFR …. Ambe la FFR e lo parisianisme, se pensa que l’«accent du midi» es la basa del rugbí, e donc l’importacion d’aiçò al nòrd (en França) lor sembla lo contra poison.
L'espòrt es lo rebat de la societat ; avèm aquí la societat agressiva, fabricada pels sistèma educatiu francés (en Euskadi, Catalonha e Occitània), republican e a gratís (que díson), mai tanben l'idèa del «rugbí del midi», concepte de la FFR enparisenquida...
L’espòrt dels vilatges es devengut un enjòc de CV pels esportius, e de la chifra d’afar en periòde de crisi, non adoba pas los afars esportius de cadun. La societat de l’espectacle ajuda gaire a la patz suls estadis. Lo CV dels esportius fauta d’umilitat ; coma se podrà veire ? Cal gaitar los esportius que finança amanada, pòdon dubrir un comèrçe, e de çò que ne fan (l’avèm vist a Tolosa avenguda d’Estrasborg, e i dèu aver d’autres exemples aital). Lo ‘moi je’ rugbistica, isolat, fabrica pas un CV e de las competéncias economicas.
La batèsta sul camp o dins las tribunas èra tanben d’aquel temps passat d’abans 1985 (mai o mens), mas mens mediatizada, segur. Mas la violéncia de la borrola pausa l’evidéncia que lo sistèma de la fin del sègle XXen sègle se dèu cambiat aviat, senon farèm dels camps de rugbí, los novèls camps de fótbol …
La question se pausa tanben de saber : totas las règlas ditas esportivas fabrícan benlèu pas tot lo sistèma, mas benlèu tot lo problèma dins una societat en complicada situacion sociala ?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada