Un membre del Conseil d'État, Arno Klarsfeld, l'amic del sionisme de color nacionalista francesa, nommat per Nicolas Sarkozy al conselh de censura republicana, es aital mostrat del det, exilhat de l’empont democratic, per sas intervencions fautosas dins los mèdias d'ièr o d'abans ièr, alara qu'es membre d'un conselh e que deuriá èstre mai discret, reservat, prudent, sus las seunas intervencions publicas ; ara avèm una rason per sa demission potenciala, vò ameritariá una demission sul pic.
La seuna accion favoriza, alara, l'argumentacion dels amics e las amigas de Dieudonné Mbala Mbala, los meteisses que fan usança de bandièra francesa a Naoned, per protestar contra l'interdiccion de la serada politico-umoristica privada. Se cal pausar la question de l'estupiditat de las institucions francesas republicanas qu'an pas vist la trapèla politica, e qui s'i son getadas en plen, los dos pès dabans, son aital descreditadas per longtemps. Lo comunautarisme -aquí semitic- es estat aital valorizat de maissanta manièra, e contra la «santa» republica europèa. Lo teatre que vivèm dins los mèdias franceses, dona una imatge pietadosa de las institucions republicanas de l'Estat francés, que son, supausadament, d'èstre seriosas.
Lo problèma d’aqueste afar, se i a problèma, es de mostrar clarament de quina manièra una casta emplega los instruments supausadament democratics per una usança politicament d’orientacion politica de las politicas parisencas, contra las regions, e contra una populacion que lor agrada pas, tot en estent aps realament concernit per l’economia e los problèmas dels ciutadans, mas pel problèma de las seunas sobrevivenças politicas e economicas tal que lo sistèma los afavorízan.
Arno Karlfeld, Manolito Valses, lo Conseil d’État, pròva aital que la République française es una plutocracia, pas una democracia.
Donc avèm, segon l’origina de la vòstra pensada politica :
Dins totes los cas de figura, pensatz que las Institucions republicanas francesas an près un còp grèu. Dins lo primièr cas de figura, es «triste» ; dins lo segond cas de figura, lo meu, cal mercejar l’estupiditat del comunautarisme josiu, mas es bon per confirmar que dempuèi Occitània, sabèm que las institucions republicanas non representan gaire la demcoracia qu’Occitània amerita ; mercés de nos aver ajudat l’argumentacion.
E pensatz que lo teatre republican de las institucions francesas o regionalistas expansionistas parisencas, nos fariá rire ; lo problèma es que ni lo pòble occitan, ni las seunas elitas, an pas encara los instruments per reprendre lo poder a París, poder qu’an delegat lo 22 de setembre de 1792 en Navarra e en Avinhon.
Coma Calàs mòrt, pensi que lo baniment de Dieudonné Mbala Mbala li dona las rasons, la simpla fauta de las estupiditats extremistas d’una comunautat d’interès que fan «bona» usança de las institucions republicanas.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada